Zegt toch veel? Ik naam aan hoe meer mensen het officieel studeren hoe meer er ook zich bezig houden aan zelfstudie..?

Edit: Ik heb cijfers van 2006 gekregen voor de geinteresseerden:


8 Andorra
1,049 Austria
1,072 Belgium
390 Denmark
2,154 Finland
15,534 France
11,945 Germany
361 Greece
74 Iceland
1,793 Ireland
5,074 Italy
115 Luxembourg
653 Netherlands
360 Norway
357 Portugal
2,802 Spain
1,450 Sweden
1,215 Switzerland
14,928 U.K.

De drie landen met de meeste studenten "Japans":

Korea: 910.957
China: 684.366
Austrailië: 366.165

Lijkt me erg weinig als je het mij vraagt. Officiële cijfers zeggen sowieso nooit zo heel erg veel...

Wat betreft mijn voortgang; Ik ga helaas niet met een vaart als die van Loony maar ik sta zeker niet stil.

Ik denk ook de voor mij beste methode te hebben gevonden om te leren. Stroke order laat ik voor wat het is, radicals gebruik ik alleen als steuntje om te betekenis in het begin beter vast te houden. Ik prent de kanji in m'n hoofd en na genoeg gebruik flap ik alle lezingen er zo uit. Zinnen die alle lezingen van een kanji demonstreren zijn erg fijn hierbij. Jammer is wel dat ik nieuwe compounds met 1 of meer al bekende kanji slechter leer, ik kan namelijk een deel van het woord al lezen en concentreer me meer op wat het woord mogelijk kan zijn dan de lezingen van de nieuwe kanji. Smart.fm bevalt me nog steeds prima, ik ben nu bij de helft van step 4. Aan het begin van step 3 dacht ik ***** woorden nooit te zullen beheersen maar ondertussen ken ik bijna alles. Specifiek voor Sado, smart.fm heeft inderdaad veel woorden die niet altijd even bruikbaar zijn maar ik zie/hoor toch zeer regelmatig die woorden toch een keer voorbijkomen, geeft toch wel een tevreden gevoel
Japanse films kijk ik nu ook regelmatig zonder 英語字幕 (Engelse subs) maar het gaat nog net niet goed genoeg om het te kunnen volgen. Over een maand verwacht ik wel dat dat opgelost zal zijn.

Ik ben ook al weer een paar weken terug vanuit Japan. Japan is inderdaad vele malen leuker als je de taal enigszins beheerst. Ik kan nog steeds niet geloven dat ik vorig jaar simpele kanji die zo verschrikkelijk vaak voorkomen nog niet eens kon herkennen als 'die heb ik al eens gezien'. In ieder geval, bijna iedereen die ik gesproken heb was verschrikkelijk verbaasd dat die witte aap echt Japans begrijpt en spreekt. Het was wel de eerste keer dat ik Japans sprak en niet de tijd had om dingen op te zoeken zoals bij chat en e-mail. Vooral de eerste dagen was het gigantisch stotteren en m'n woorden niet kunnen vinden. Na een dag of 3 kon ik woorden en zinnen die ik al beheerste ook moeiteloos gebruiken. Ik vond het achteraf wel jammer dat ik 'maar' 500 zinnen en 500 kanji kende, had ik wat meer interessante gesprekken kunnen hebben. Ook een aantal penvrienden ontmoet en dat is zeker leuk. Ik vond het fijner met mensen te spreken die geen (of vrijwel geen) Engels spraken, geeft toch een andere ervaring. Ik wist altijd al wel dat Japanners andere zijn, maar zo anders als ik nu van dichtbij heb gezien had ik echt niet verwacht. Als je eenmaal de drempel over bent (en de kans hebt gehad) dat je meer Japans kunt dan een paar basiswoorden wordt het interessant.

Het is trouwens priceless om die verbazing te zien als mensen in hun beste Engels reageren op een vraag die ik net in het Japans heb gesteld! Van veel mensen gehoord dat ik qua uitspraak vrijwel geen accent heb en al helemaal niemand geloofde dat ik pas 3 maanden serieus bezig was. Ik ben zelfs een keer 天才 (genie) genoemd.

Ik kan me overigens ook goed vinden bij de punten die Sado aanhaalt, schrijven vind ik zelf ook het minst belangrijk. Flashcards zijn leuk als oefening, niet als leermiddel. Ik heb ze welgeteld 3 dagen gebruikt en was het al helemaal zat, niets maar dan ook niets bleef fatsoenlijk hangen en ik bleef maar staren naar de kaartjes. Als je alle voorbeeldcompounds ook stuk voor stuk geen idee hebt wat het is lijkt de voortgang helemaal niet te lukken. Niets voor mij
Ik heb ze laatst nog wel een keer doorgebladerd en alle kanjibetekenissen en 1/3 van de compounds kon ik zo oplezen, dat is dan wel leuk maar daar zijn ze toch wat te prijzig voor naar mijn idee.

Dat is eigenlijk zwaar irritant, naar mate je langer in Japan bent. Om een of andere reden valt het bij mij wel mee*, maar als Japanners erachter komen dat je uit het Westen komt, dan proberen ze opeens te communiceren in het Engels. Omdat je uit het Westen komt. En dus vast geen Japans kent. Hoewel we net nog in het Japans aan het praten waren (Als je geen Japans kent, dan is het een ander verhaal, maar als mensen op JLPT N1 level ook zo worden behandeld...)

Resulterend in de prachtige scene tijdens een les hier (een normale Japanse college, gericht op Japanners dus). We hebben een uur lang meegedaan met de les, en op laatst vraagt de docent of we volgende week een spiegel wilden meenemen. En speciaal voor de Westerlingen, nog eens in gebroken Engels. Terwijl we dus net de hele les hebben meegedaan.

Reactie van de Zweed?

「すみませんが、英語が分かりません」

* Waarschijnlijk omdat ik van Aziatische afkomst ben en men dus andere verwachtingen van je heeft.

Ik denk dat ze dat uit beleefdheid doen; ze nemen de last van het spreken van een vreemde taal over. Ze weten niet dat je graag je Japans oefent en proberen de communicatie voor jou makkelijker te maken (niet dat het helpt =p).

Het kan inderdaad beleefdheid of behulpzaamheid zijn, het viel mij ook op dat ik bij mensen die ik langer zag, vooral personeel van m'n verblijf, dat deze meestal de eerste dag nodig hadden om te realiseren (en iedere keer weer in het Engels begonnen...) dat ik wèl Japans spreek. Daarna kon ik hele gesprekken hebben en op een of andere manier lijken mensen veel minder gespannen.

Maar ook het tegenovergestelde heb ik meegemaakt, een penvriendin waarvan ik wist dat ze bijna vloeiend Engels kon heeft geen woord Engels gesproken, ik denk uit angst dat ze fouten zou maken. Zelfs op momenten dat we er in het Japans niet uitkwamen wachtte ze liever tot ik m'n woordenboek erbij pakte of liet het onderwerp maar helemaal varen.

Ik heb ook genoeg situaties meegemaakt dat mensen al zenuwachtig om zich heen kijken als je aan komt lopen en direct met Engels stoppen als ze merken dat je Japans kunt en dan helemaal opgelucht zijn. Die situatie vind ik eigenlijk wel de leukste :)

Soms is het inderdaad heel vervelend, er zijn gevallen dat het Japans beter te begrijpen is dan het Engels...

@Ash Ketchum
Misschien heb je een accent of is je woordkeuze wat te simpel? Spreek je wel alles vloeiend of geef je een indruk dat je nadenkt over elke zin?

Wat voor een les was dat precies? Ben eigenlijk wel benieuwd hoe het is om in een les daar mee te doen. :)

Na een jaar hier te hebben doorgebracht, moet ik zeggen dat iedereen een accent blijft houden, hoe friggin' goed je ook bent in Japans. Nu ben ik lang niet zo goed als degene die met gewone Japanners　就活 heeft gedaan en een baan heeft gekregen, maar op zich beheers ik een redelijk hoog niveau Japans, dus daar ligt het echt niet aan.

Het blijft een soort van Aziaten-Westerlingen gevoel, zoals ik het merk. Mensen reageren gewoon anders. Ook al hebben ze je net nog Japans horen praten over de binnenlandse en buitenlandse politiek, dan nog zijn ze terughoudender jegens Westerlingen dan Aziaten.

Edit: bijvoorbeeld, onlangs heb ik iets moeten regelen bij het gemeentehuis. De hele tijd Japans gepraat en over de formulieren gepraat. En dan komt plots op dat ik uit Nederland kom en vraagt de ambtenaar of ik toch niet liever de Engelstalige formulieren wil ipv de Japanse. Terwijl we dus tot net nog in het Japans inhoudelijk over de formulieren aan het praten waren. Wat enigzins impliceert dat ik het kan lezen en begrijp.

En een of twee keer maakt misschien dan niet uit, maar dit soort dingen tellen in een jaar toch best snel op en worden toch een bron van irritatie.



't Was of Chinees I, dacht ik. Of een gastcollege verzorgd door de Yomiuri Shinbun. Of Koreaans I (vakantie is funest voor geheugen en ik heb bij best veel colleges gezeten...). Het was in elk geval een normale college aan de universiteit hier (ik ben hier een jaar 留学 aan het doen, waar ik naast Japanse taallessen ook normale faculteitscolleges moet volgen).

ik ben het van plan te leren asl ik mijn school volgend jaar af heb.
maar dan waarschijnlijk toch als zelfstudie. :p maar ik denk dat ik dan hard ga zoeken op ameba rond die tijd voor een buddy die zo aardig is om met mij japans te oefenen ^^

Maar ik wil het puur uit intresse leren, en om dingen te vertalen voor mensen. waar een hoop mensen te lui voor zijn die het kunnen. of gewoon een te groot ego hebben om iets te delen van je fandom.

naja, ik leer steeds weer nieuwe mensen op ameba kennen, zelfs sommige artisten van kleinere bandjes die toch wel behoorlijk engels kunnen.

Dus ja gaat nog leuk worden, maar of ik er de komende jaar veel tijd voor heb, ik denk het niet (>_<) examejaar XD

Zolang je maar niet de stommiteit begaat om ineens Chinees te praten...

Gelukkig moet ik dit jaar niet meer naar Japan toe;;

Ik heb op de chat van Ameba van nog enigzins het voordeel dat, zodra je zegt dat je uit Nederland komt (waar ze dan op reageren met vragen als 'oh, wanneer ben je verhuisd?', en dan 'oh, ben je dan een ハーフ?', en dan 'He?? Ben je ECHT Nederlander??'), mensen eigenlijk niet weten dat we in Nederland vaak op redelijk hoog niveau van Engels kunnen functioneren (na het vele reizen spreek ik het inmiddels vloeiend en met Noord-Amerikaans accent, mensen denken vaak dat ik uit Canada kom, waarmee ze eigenlijk de VS bedoelen, maar Canada is een soort van politiek correcte gok omdat ze niet willen uitmaken voor Amerikaan als je het niet bent, want er is geen grotere belediging). Dat betekent dus dat het gesprek vaak gewoon doorgaat in het Japans, maar ook vaak omdat die mensen daar vaak ook geen Engels spreken of te verlegen zijn het te gebruiken. Veel Japanners die ik daar spreek zijn best wel gecharmeerd van het buitenland en zouden er redelijk graag heen willen, maar gaan niet omdat ze geen Engels spreken. Dan is zoals Kyoshi zegt een redelijk interessante ervaring - ik ben in mijn hele leven altijd met mensen omgegaan die, naast hun eigen taal, ook op hoog niveau Engels beheersen. Als je met mensen omgaat die enkel Japans spreken, dan is dat redelijk bizar, maar ook gigantisch interessant.

Ik snap wel dat mensen je Engelse formulieren willen geven. Er zijn redelijk wat mensen die een woordje Japans kunnen spreken, maar die nog geen kana kunnen lezen. Omdat ik meer met de 'normale' huis-tuin-en-keuken Japanners omga (dus niet mensen met universitaire opleiding of de hogere functies, want die beheersen van wel een woordje Engels) heb ik ook niet zo vaak te maken met het probleem van Engels. Simpelweg ook omdat Japanners wel een beetje Engels kunnen, om te vragen waar je vandaan komt, en hoe oud je bent, maar als je daarna over dingen door wilt praten, dan komen ze er toch sowieso niet meer uit en dan leggen ze zich maar bij Japans neer. Het komt ook een beetje omdat ze geconfronteerd worden met iets wat ze zelf ook graag willen: het kunnen spreken van meerdere talen, en dan als favoriet natuurlijk het Engels. In Nederland zijn wij hier natuurlijk al wel aan gewend. Maar Japanners zullen je kunnen ook nooit attributeren aan hard werk, iets wat mensen in het westen ook wel doen, maar niet zoveel als Japanners. Zodra je meerdere talen spreekt, heb je er gewoon talent voor. Als er iets is waar ik me dan wel een beetje aan kan ergeren, is het die houding. Vooral als je erg hard werkt om een taal te leren, dan is het irritant als mensen het afschrijven als talent, en eigenlijk nog irritanter als ze denken dat ze het zelf ook niet op die manier zouden kunnen doen.

Ik las laatst in de Asahi Shinbun een klein stukje van een buitenlander die zich ergerde aan de tendens van Japanners om een eigenschap van een individu toe te schrijven aan de sociale groep waar dat individu toe behoort. Dus, als ik op Ameba rondren, en zeg dat ik Nederlander ben, dan is mijn gedrag niet een onderdeel van mijn Sado-heid, maar simpelweg hoe Nederlanders zijn. Dat is ook iets wat eigenlijk redelijk vervelend kan zijn. Nu doen we dat zelf ook wel heel erg (met dezelfde Amerikanen), maar Japanners die doen het in het kwadraat.

@Ash: Ik wilde dit jaar nog JLPT doen, maar verschuif het naar juli 2011. Simpelweg omdat ik nog niet op het luisterniveau zit wat nodig is om niveau 1 te halen. Aangezien ik eigenlijk bij het kijken van televisie meer meelees met de 字幕, heb ik besloten een poos geen tv meer te kijken. Ik luister nu absurde hoeveelheden radio. Daar lullen ze ook de oren van je kop af en is een goede manier om de gesproken taal los van het schrift tot me te nemen. Ik kan een artikel in de krant lezend begrijpen, maar als ze hetzelfde artikel in het nieuws voorlezen, raak ik vrij snel de draad kwijt. Weet jij al of je geslaagd bent voor de jouwe?

Zijn er trouwens mensen eventueel geintresseerd in een meeting voor mensen die Japans leren? We zijn met best veel mensen in dit topic en ik denk dat we nog best aardig wat van elkaar kunnen opsteken. Ik was in ieder geval wel onder de indruk van Loony's leermethoden op de afgelopen meet in Amstelveen. Enn omdat we allemaal niet begrepen worden door onze directe omgevingen (:P), kunnen we bij elkaar uithuilen. Geintresseerden?

Ik heb wel interesse in een meet :)

Altijd leuk om lotgenoten te ontmoeten. Om maar vast met uithuilen te beginnen, iemand anders ook het probleem dat je opmerkingen krijgt als 'Je zit alleen maar op je kamer niks te doen de hele dag!' terwijl je het grootste gedeelte van de tijd met je Japans bezig bent?

Nee eigenlijk niet, ik leerde Japans voor iemand dus ik had het geluk dat ik samen met haar op de kamer kon leren;..

Je kunt ook gaan leren in de bieb ofzo? Ik deed dat vaak en heb veel mensen leren kennen;..Als je een taal zoals Japans leert trek je natuurlijk wel wat aandacht.....Nou ja bij mij was de aandacht wel positief .

Nja, dat is het hem dus ook bij mij.. ik hoef het niet te leren, maar vindt het wel tof dat jullie het doen. Ik zelf heb er geen tijd voor en ben hard bezig met mijn studie af te ronden. Misschien als ik klaar ben met mijn studie dat ik er voor ga, maar het is voor mij geen must n_n

Neh, uitslagen worden pas halverwege september bekend gemaakt.

Als je overigens zonder al teveel moeite mee kan luisteren met de radio, dan zal N1 niet zoveel problemen opleveren qua niveau. Moeilijk Japans wordt niet echt gebruikt. Het grootste probleem (voor mij dan) is gewoon na een lange grammatica/leesvaardigheid test nog de concentratie te hebben om naar luisteroefeningen te luisteren.


Nee, maar dat zou raar zijn, aangezien ik Japans studeer (Leiden, maar nu even in Fukuoka). Heb dan ook iets minder de　自習 methoden van de rest hier, hoewel ik ook wel naast de officiele leerstof van alles heb gedaan. Minder geconcentreerd op kanji though, omdat dingen stampen of welke manier dan ook niet werkt voor mij. Voornamelijk veel lezen.

Overigens over de lessen Japans die ik hier heb gevolgd: eigenlijk geen lessen Japans, maar gewoon lessen in het Japans. Op een gegeven moment is het gewoon niet meer efficient om Japans om te onderwijzen, maar moet je maar door het veelvuldig gebruiken van Japans beter worden, is het denken hier en m'n lessen draaiden allemaal om een thema (bv. literatuur, kranten, stukken over 日本人論, Ｙ世代) waarover we discussieerden. Op zich ook logisch, aangezien het programma hier eigenlijk gericht is op studenten die al JPLT1 hebben gehaald.

toen ik 13 was ben ik ermee begonnen (ik ben nu 17)
alleen ik werd er de hele tijd mee gepest..want het was nerdig en niet cool enzo en ben er toen een jaar mee gestopt, toen ik op men 14de een andere opleiding ging doen ben ik er weer mee begonnen,
en ik ben ver van vloeiend maar tog wel een redelijke basiskennis vind ik
ik vind het soms alleen wel moeilijk om japans in het nederlands of engels omtezetten...soms weet ik wel wat het betekent maar kan ik het niet echt uitleggen klinkt een beetje raar misschien

Vond het andersom altijd moeilijker van Nederlands naar Japans.

En nerdig en niet cool sja...is nu mss eenmaal zo maar dat kon me niet veel schelen .