Ik heb net Detective Conan vol 1 gelezen.
Ik vond hem hartstikke leuk en ben van plan meerdere delen ervan te kopen.

Nee, die heb ik zelfs nog niet gekocht. Gezien wat ik nog van haar heb liggen, en hoelang al, lijkt het me verstandig om eerst die te gaan lezen, voordat ik nog meer boeken van haar gaat kopen. ^__~;

De boeken die ik nog van haar heb liggen zijn: Geen werk voor een vrouw (met Cordelia Grey als detective), Dood onder geestelijken (maar of ik deze ooit gaat lezen...), Dood onder deskundigen en Gebrek aan bewijs.

Denk toch dat het deskundigen wordt, of die met Cordelia Grey. Was er trouwens niet een tweede boek met Grey, waarin ze samenwerkt met Dalgliesh?



Leuk dat het eerste deel van Detective Conan zo goed bevallen is. Op het mangaboard van dit forum vind je een gigantische topic over deze geweldige serie, die je misschien wel interessant zult vinden om door te lezen (link naar Detective Conan topic).

Mocht je door Conan geïnspireerd zijn om detectives te gaan lezen, kunnen ik, Ash en Quetzal je veder helpen (waar je het beste kunt beginnen en wat daarvan nu in print is).

Ik was de nieuwe Poirot's een beetje vergeten, maar ik had vandaag gelukkig vanwege 3 oktober vrij, dus vandaag alles ingehaald :3

Mrs. McGinty's Dead was inderdaad een erg goede verfilming! Cat Among the Pigeons heb ik als boek niet erg interessant gevonden en dit heeft er weinig aan veranderd.

En het was echt heel veel jaren geleden dat ik Third Girl had gelezen en was praktisch alles van het plot vergeten. Maar ik heb nog wel meegekregen dat het uiteindelijk toch wel wat anders dan het boek ^_~

Maar toch, hoewel deze boeken sowieso anders van sfeer zijn dan de korte verhalen, heb ik in de TV-serie toch liever de wat light-heartier aanpak van de eerdere seizoenen. Voor mij heeft de serie toch aan charme verloren.

En intussen is ook 33pun Tantei afgelopen. Laatste aflevering speelde zich op een boot af, een klassieke locatie voor een moord natuurlijk. En natuurlijk kwamen er weer een stel briljante, maar *ietswat* ongeloofwaardige deducties.

En het leukste stuk was toch de verwijzing naar Kindaichi Shounen no Jikenbo! Doumoto Tsuyoshi, die de hoofdrolspeler speelt, speelde vroeger namelijk ook Kindaichi Hajime, en dit keer toen 33pun Tantei zwoer dat hij dit naar 33 minuten zou rekken, deed hij dat op de naam van zijn grootvader (Met Rikako die een Miyukiaanse "Hajime-chan" riep. Waarna de agent het moment verknalde met "Wie is Hajime-chan?" XD)

Ik heb Third Girl inmiddels ook gezien en het was een van die zeldzame uitzonderingen, waarin een grondige verandering van het originele plot een beter verhaal opleverde.

Hebben jullie nog voorkeuren voor de volgende reeks verfilmingen?

Mijn lijstje:

Nog twee van de drie overgebleven verhalen met Ariadne Oliver, maar welke? In ieder geval Hallowe’en Party en misschien Elephants Can Remember (Dead Man’s Folly is waarschijnlijk leuker om te doen).

The Clocks kan een leuke verfilming worden, als ze zich tenminste aan de set-up van het boek houden: Poirot als armchair detective + hem de detectives laten lezen die hij ook in het boek leest (Doyle, Leblanc, Carr etc).

En natuurlijk The Murder on the Orient-Express, als deze tenminste dezelfde behandeling krijgt als Funeral en Mrs. McGinty.

Mijn idee voor het volgende seizoen zou zijn:

- Elephants Can Remember ( op dezelfde manier als Five Little Pigs )
- Halloween's Party ***SPOILER *** ( waarbij er wel voor wordt gezorgd dat de andere verdachten ook iets verdachter zijn en dat gedoe met de vaas zou er uit kunnen )
- Three Act Tragedy ( met Harley Quin en kleine aanpassingen waardoor de dader minder obvious is, ik geloof dat het motief in de Amerikaanse versie al anders en beter was ( en meer bij de Queen verhalen past )
- Murder on the Orient Express ( Helen Mirren heeft interesse getoond om in Poirot te spelen en in deze film zou ze ***SPOILER***perfect zijn als Hubbard / Linda Arden )

Ze zouden ook iets met The Big Four kunnen doen en het plot totaal omgooien ( sommige van de kleinere misdaden waren nog steeds leuk ). Het zou in ieder geval leuk zijn om Rosakov nog een keer terug te halen en daarna een verfilming te maken van The Labours of Hercules als miniserie.

Tip van Tahna, een paar maanden geleden:



Ik heb het boek inmiddels ook gelezen en heb me er uitstekend mee weten te vermaken. Het plot is een vreemd, maar interessant, mengelmoesje van detective elementen uit de Sherlockiaanse periode en de Golden Age.

Jammer genoeg wist de invloed van de laatste, die zich voornamelijk beperkte tot de setting, niets te doen voor het whodunit element, die tamelijk zwak was. Maar dat is dan ook het enige en vergeef het in dit geval graag, want het is een erg leuk en goed verhaal.

Als je van mysteries houdt, vooral de anime/manga variant, is Gosick zeker het proberen waard.

En ik zal ook eens Zaregoto proberen.

Weinig tijd om te lezen, wel om Japanse drama te kijken. Hmm.... Anyway, wel een hele interessante oudere serie ontdekt: Furuhata Ninzaburou. Het is eigenlijk gewoon een Japanse Columbo, waarin we als kijker de moord gepleegd zien worden en wat de dader allemaal doet om zijn misdaad te verbergen. Daarna komt de dandy inspecteur Furuhata Ninzaburou (volledig in het zwart gekleed) in beeld, die al snel erachter komt wie de moordenaar is en 'speelt' met de verdachte tot hij genoeg bewijs kan vinden. En net als Columbo heeft hij allerlei eigenaardige trekjes die hem meteen een leuk personage maken.

Erg leuke serie en naar het schijnt ook vrij populair geweest. De serie begon in 1994 (met nog meer seizoenen in andere jaren), maar deze zomer is er een special gemaakt van Furuhata als middelbare scholier (overigens gespeeld door dezelfde jongen die Ryuu in de Tantei Gakuen Q drama deed) en naar het schijnt wordt daar nu ook een serie van gemaakt. Gek genoeg was deze special juist helemaal opgebouwd rond Holmes, met verwijzingen naar The Red-Headed League, The Musgrave Ritual en The Solitary Cyclist.

Maar in elk geval een leuke serie, een Japanse Columbo en het heeft een heeeeeele vette themesong XD

Ja ik heb gezien dat er een topic over was. Ik durf hem alleen niet te lezen ivm spoilers .
Bij mijn volgende manga bestelling doe ik er zeker wat van bij.
Ohja, Death Note is ook een soort detective right?
Want die vind ik ook heel erg leuk ^^.

Hmm, Death Note is zo'n twijfelgeval of we het echt als detective kunnen beschouwen, volgens mij kwam TomCat met de term 'strategische detective', wat overigens ook van toepassing is op de serie Spiral - The Bonds of Reasoning.

Yay, het boek over Japanse detectives is eindelijk verzonden. Na vele maanden. Ik hoop voor mijn medestudenten dat een boek van dezelfde uitgever en auteur wat sneller binnenkomt, daar wachten ze ook al sinds september op.

Ah, mijn term is toch blijven hangen, alleen voor Death Note zou ik een kleine aanpassing willen maken, en het veranderen in ‘strategische thriller’. De bovennatuurlijke elementen, ook al zijn die aan regels gebonden, plaatsten het verhaal toch te ver buiten de grenzen van het detectivegenre.

Spiral blijft binnen die grenzen, het begint zelfs als een echte detectiveserie, maar verandert langzaam in een strategisch survival game, waarin een goed stel hersenen je beste wapen is. En met die ik-denk-dat-jij-denkt-dat-ik-denk momenten maakt de serie zowel interessant voor Death Note fans als detective fanatics. Lees Spiral!

...

De afgelopen weken heb ik wat detectives betreft alleen twee nieuwe herdrukken van Rex Stout gelezen, waaronder het veel geprezen Some Buried Caesar. Het plot zat goed in elkaar, iets waar critici bij Stout nog wel eens kritiek op hebben, en het is gewoon erg leuk om te lezen hoe Wolfe zich buiten zijn vertrouwde brownstone weet te redden. Het tweede verhaal, The Golden Spiders, was donkerde van toon, en het plot was een stap terug vergeleken met het voorgaande verhaal. Toch heb ik me dankzij Wolfe en Archie prima weten te vermaken. Vooral het eerste hoofdstuk, waarin Wolfe over het detectivevak praat met een twaalf jarige jongen, was erg leuk.

De derde herdruk uit deze serie verschijnt in februari en bevat The Rubber Band en The Red Box. En in april alweer het vierde deel waarin Too Many Cooks en Champagne for One zijn opgenomen.

Wat Rex Stout betreft heb ik volgend jaar in ieder geval niet te klagen.

Ik heb Some Buried Caesar wel gelezen, maar ik kan me er eigenlijk weinig van herinneren. Niet echt indruk achtergelaten dus, positief of negatief.

Ik heb vandaag Miyabe Miyuki's Shadow Family (org. titel: R.P.G.) gelezen. Van wat beschrijvingen dacht ik eerst dat het een vrij interessante detective zou kunnen worden, maar het is meer een vrij interessante police procedural geworden. En dan ook niet echt... Maar het zou volgens mij best een goede film/TV special worden vanwege de opzet van het boek.

Maar het onderwerp dat Shadow Family gebruikt blijf ik interessant vinden, namelijk internetfora en jezelf anders voordoen op het net. Seimaru Amagi heeft er ook een interessante Kindaichi Shounen no Jikenbo boek over geschreven (ook in de anime verwerkt). Aangezien ik ook veel op fora rondkijk, is het altijd toch heel herkenbaar.

En nog meer drama gekeken, nu vooral stukjes van Keizoku (Onopgeloste misdaden). Het gaat over Shibata, een afgestudeerde van Tokyo University en een career track agente. Ze komt bij Sectie 2 terecht, die keizoku behandelt. Meestal begint een verhaal als iemand wilt dat een oude zaak weer wordt geopend en in de loop van het verhaal wordt natuurlijk nog een moord (of meer) gepleegd. Het combineert best goed een klassiek detective model met een meer hardboiled jasje.

Totdat de mindfuck komt met wazige, psychodelische scenes en droomscenes en mensen die geesten overnemen of zo. Gelukkig gebeurt dat meestal nadat de gewone zaak is opgelost, maar dat was echt bizar na een redelijk normaal detectiveverhaal.

Trouwens, onlangs is in de UK een Columbo seizoen 1 t/m 8 box uitgebracht, die behoorlijk betaalbaar is! ... als ik geld had....

(Oh, trouwens, nog over Furuhata Ninzaburou, iemand heeft een aflevering gesubt op Youtube gezet :3 Kijk het, iets van 50 minuten in totaal)

In het geval van Rex Stout betekent dat niet dat het een slecht of teleurstellend verhaal was, want zelfs de meest fanatieke Wolfe & Goodwin fans geven toe dat de plots niet de meest memorabele onderdelen van de serie zijn.

En toch zitten sommige plots wel degelijk goed in elkaar, zoals in Some Buried Caesar, The League of Frightened Men en Too Many Cooks (zover ik me die nog kan herinneren). Ze missen alleen die dubbele lagen en complexiteit van een Carr of Queen, of het “Ha! Fooled ya!” element van Christie.

Bij Stout gaat het voornamelijk om Wolfe, Goodwin en die talloze andere terugkerende personages die onderdeel uitmaken van zijn universum. En ik moet bekennen... Stout is één van de twee detectiveseries die ik meer lees om de karakters dan om de plots. ^__^;

De korte verhalen over The Black Widowers van Isaac Asimov is trouwens die andere serie. Het gaat over een club mannen die elke maand bij elkaar komen om te dineren en omstebeurt nemen ze een gast mee. De gast brengt altijd, bedoeld of onbedoeld, een raadsel of probleem met zich mee die de black widowers proberen op te lossen. Maar het is altijd Henry, ober en erelid van de club, die met het juiste antwoord komt.

De plots zijn ook hier niet altijd memorabel, maar het is een plezier om als lezer aan te mogen schuiven bij deze club mensen, en hun gesprekken te volgen. Het is als of je tussen oude vrienden bent. De gesprekken die ze voor het diner voeren, over uiteenlopende onderwerpen als wetenschap en detectiveverhalen, zijn dan ook het leukst om te lezen.

Het enige boek dat op het moment in print is, is The Return of the Black Widowers, een soort van best of + nooit eerder verzamelde verhalen en twee pastiches (waarvan de laatste erg goed is). Mijn favoriete (en ook de beste) verhalen uit deze bundel zijn “Ph as in Phony”, “The Redhead” en “Lost in a Space Warp” (over een SF schrijver wiens paraplu onder schijnbaar onmogelijke omstandigheden is verdwenen). “Northwestward” (over een probleem van de échte Bruce Wayne) en “The Obvious Factor” zijn ook erg leuk, maar minder interessant als detectiveverhalen.

Ik moet ook eens veder met die detective DVD’s die ik hier nog heb leggen, waaronder een seizoenbox van Columbo. Pas twee afleveringen daarvan gezien. Eentje had trouwens Mickey Spillane als slachtoffer (hij schreef die hardboiled shoot ‘m ups over Mike Hammer).

Aah, klinkt EQ 'Puzzle Club'-achtig Nu moet ik dan weer eerlijk zeggen dat het me een beetje teleursteld dat de plots dan juist niet memorabel zijn. Zo'n puzzelgerichte opzet vraagt gewoon om leuke, memorabele verhalen die ondanks hun simpele uiterlijk toch breinbrekers zijn!

Ik word steeds meer en meer fan van Furuhata Ninzaburou. Kan ook moeilijk als het zelfs een 'Challenge to the Viewer' heeft. Ja, zelfs in het Columbo-format werkt dit, want Furuhata daagt je uit, met wat hints, uit te vinden wat de fout van de dader was.

Een van mijn favoriete afleveringen is overigens een waarin we eerst de dader een locked room murder op zien zetten (!) en tijdens zijn vlucht iemand anders vermoord. Omdat zijn tweede slachtoffer een incriminerend berichtje heeft achtergelaten op zijn eigen antwoordapparaat, gaat de dader naar diens huis om het te wissen. En dan komt Furuhata toevallig om een verloren brief, die was opgepikt door het tweede slachtoffer, op te halen. De dader doet zich dan snel voor als het tweede slachtoffer.

Maar die locked room murder aan het begin? Wordt helemaal niets meer mee gedaan XD Zelfs aan het einde, als Furuhata de dader ontmasked als de moordenaar van het tweede slachtoffer, weet hij niet eens dat er een eerste moord is geweest ^_~ Het was zo bizar, een hele locked room gemaakt zien worden en dan er niets mee doen.

Ik heb op een zekere video website een aflevering van Furuhata Ninzaburou bekeken en begrijp nu waar je enthousiasme vandaan komt. Het voelde bijna echt als een Columbo aflevering, met een vleugje Ellery Queen erdoor heen verwerkt. Ik vond alleen het acteerwerk, van de man die voor dader speelde, op het einde pijnlijk om naar te kijken. Zet dan je beste pokerface op en blijf stoïcijns voor je uitkijken, terwijl de grote detective je perfect uitgedachte plan tot de grond toe afbreekt. >__<

Als je nog een tip hebt waar ik meer afleveringen van deze serie kan halen/bekijken, mijn PB inbox staat open!



Bekijk het van deze kant: je kan ze nu gerust proberen, zonder echt teleurgesteld te worden. Je weet nu wat je kan verwachten en belangrijker, wat niet. En wie weet, misschien vergeef jij het Asimov ook dat de verhalen niet altijd even memorabel zijn, als je eenmaal kennis hebt gemaakt met Henry en de Black Widowers.

Volgens mij is verder qua geondertitelde media niet meer te vinden van Furuhata Ninzaburou. Naja, ik red me gelukkig onderhand grotendeels wel zonder ondertiteling. ^_~

Oh, nu we 't toch over drama hebben, er komt volgend jaar een Q.E.D. Shoumei Shuuryou drama! Dan zijn er dus van alle populaire detectivemanga drama gemaakt...