Het zal niet onopgemerkt aan jullie voorbij zijn gegaan dat er hier een groepje bezig is, als een stelletje dol enthousiaste Jehova’s getuigen, jullie te bekeren tot het klassieke detectivegenre. Wat wellicht wel aan jullie voorbij is gegaan, hoewel er wel aanwijzingen voor waren, is dat ik ook tot dat groepje behoor, en mij de taak is toebedeeld om jullie veder te informeren met een algemeen detective topic.

(Zie je wel dat ik ook subtiel kan zijn, Ash? Ik zei informeren in plaats van hersenspoelen! ^__^)

Wat zijn precies deze klassieke detectives / golden age detectives waar TomCat en Ash het altijd over hebben?

Goede vraag. Het zijn verhalen geschreven in een tijd waarin detectiveverhalen nog echt detectiveverhalen waren. Deze periode staat bekend als de golden age, maar dat klopt niet helemaal, want dat was maar één van de drie periodes in het klassieke detective genre.

1. De eerste periode begon eigenlijk in 1841 met Edgar Allan Poe’s “The Murders in the Rue Morgue”, het eerste echte detective verhaal, maar het was pas een halve eeuw later (eind 1800 / begin 1900) dat deze periode begon te bloeien. Het was in deze tijd dat de verhalen van Conan Doyle, Jaques Futrelle, R. Austin Freeman en G.K. Chesterton verschenen en E.C. Bentley Trent’s Last Case schreef. De verhalen van deze schrijvers bracht het genre zijn eerste echte fans en inspireerde een hele nieuwe generatie detectiveschrijvers.

2. De tweede, en meest bekende, periode is de Golden Age. Deze periode liep tussen de Eerste en Tweede Wereldoorlog en leverde de meest bekende schrijvers van het genre: Agatha Christie, Dorothy Sayers, John Dickson Carr, Ellery Queen, Gladys Mitchell, Ngaio Marsh, Leo Bruce, Anthony Berkeley en vele, vele andere. In deze tijd werd ook het fair-play element geïntroduceerd, waarin de lezer werd uitgenodigd, en door Ellery Queen zelfs uitgedaagd, om mee te speuren naar de juiste oplossing.

3. De derde periode, vanaf de jaren 50 tot nu, word gezien als de dood van het genre, waarin uitgevers geen interesse meer hebben in de klassiekers, maar in hardboiled PI’s, noir en trash thrillers. Het is waar dat uitgevers lange tijd geen interesse meer hadden in detectives, een trend waar de laatste paar jaar gelukkig langzaam verandering in begint te komen, maar helemaal weg is het genre nooit geweest. De productie ervan stond alleen op een heel laag pitje. Christie, Carr, Queen en Michtell schreven nog tijdje door en er verschenen zelfs een paar nieuwe schrijvers op het toneel, waarvan Edmund Crispin en Christianna Brand het meest succesvol waren. En er werd nog volop geschreven voor het Ellery Queen Mystery Magazine, door vele bekende en minder bekende schrijvers, waaronder Edmund D. Hoch.

Meer recente voorbeelden zijn: de Tv serie Jonathan Creek, de boeken over C.J van Ledden-Hulsebosch (die echt bestaan heeft en de Nederlandse vader van de forensische wetenschap is) van onze eigen Heuvel & De Waal en natuurlijk de anime en manga detectives als Conan, Kindaichi en DAQ.

Oké... dat is duidelijk, maar kun je ook nog wat meer vertellen over de verhalen en boeken zelf?

Het is onmogelijk om daar heel kort antwoord op te geven, want er zijn zoveel verschillende subgenres en stijlen binnen het klassieke detectivegenre zelf, dat ik niet eens weet waar ik moet beginnen. Maar daar kom ik later in dit topic nog wel op terug (o.a. het locked room genre).

Ik zie dat Ash staat te popelen om zelf iets toe te voegen aan dit topic, waarschijnlijk iets over Japanse detectives of Ellery Queen, dus ik laat het hier voorlopig bij. En als er vragen zijn zie ik die vanzelf wel verschijnen.

Dit is wel heel algemeen! Owkee, ik maak dan maar de eerste overgang van manga naar detectives, namelijk via Japanse detectives! Het komt soms (vaak) op in de topics van de detective manga/anime, dus dit is een kleine introductie in de wereld van de klassieke detectives in Japan.

De eerste naam die je moet kennen is Edogawa Rampo (echte naam: Hirai Tarou). Hij is de grondlegger van de moderne Japanse detective, net als zijn voorbeeld Edgar Allan Poe. Ja, Edogawa Rampo is een alias gebaseerd op de naam Edgar Allan Poe.

Zijn eerste werk is Nisen Douka ("de munt van 2 sen") en bevat naast een spionnenplot ook een puzzel rondom een geheime boodschap. Het werd goed ontvangen en Edogawa Rampo groeide al snel uit tot de meest productieve detectiveschrijver met enkele memorabele uitvindingen. Zijn detective was Akechi Kogorou, een gentleman die door middel van deductie en een briljant talent in vermommingen misdaden wist op te lossen. Tevens maakte hij gebruik van een zogenaamde shounen tantei dan, een groepje kinderen die Akechi hielpen. In dit opzicht doet Akechi nog sterk aan Sherlock Holmes denken. En net als Holmes zijn Moriarty had, zo had Akechi zijn Kaijin Nijuu Mensou (het monster met 20 gezichten), een vermommingsexpert en geniaal dief. Edogawa nam echter ook vaak horrorelementen op in zijn verhalen en schreef ook "gewone" horrorverhalen, net als zijn voorbeeld. Ook dit toevoegen van een horrorelement zal je vaak zien in Japanse klassieke detectives.

Lezers van Detective Conan moeten onderhand al vele overeenkomsten zien Het is echt geen toeval dat Shinichi de namen heeft gekozen van de schrijver van Holmes en Akechi.

In ieder geval wist het werk van Edogawa generaties na hem nog te inspireren detectives te schrijven en ik zal dan natuurlijk enkele bespreken. In ieder geval Engelstalige uitgaven, want dat zullen de meeste mensen hier wel kunnen lezen. Overigens zijn er niet zoveel Japanse detectives in het Engels uitgebracht, helaas, zo zijn er tot nu toe slechts 3 boeken verschenen van Edogawa in het Engels, een lachertje vergeleken met zijn veertig jaar lange loopbaan.

In het Engels verkrijgbaar van Edogawa zijn:
- Edogawa Rampo, Japanese Tales of Mystery and Imagination, Tuttle Publishing (Verhalenbundel met detective en horrorverhalen)
- Ranpo Edogawa, Boys Detective Club, Kodansha
- Edogawa Rampo, The Black Lizard & Beast in the Shadows, Kurodahan (Twee novelles)

In de lente hoort er nog een verhalen en essay bundel uit te komen:
- Edogawa Rampo, The Rampo Reader, Kurodahan

-------------------------------------------------------------------------

Om de brug van manga naar de conventionele literatuur weer te maken, neem ik nu The Kindaichi Case Files als uitgangspunt. Als er een manga is die het horrorelement goed weet te koppelen is met een detective verhaal is het The Kindaichi Case Files wel. Dit komt mede ook voort uit de spirituele voorganger van The Kindaichi Case Files. In die manga is de hoofdrolspeler Kindaichi Hajime, de kleinzoon van de detective Kindaichi Kousuke.

Kindaichi Kousuke is een fictieve detective, bedacht door Yokomizo Seishi. Kindaichi wordt beschreven als een ietswat ouderwets aandoende man, gekleed in oude kleding, rondlopend op sandalen. Maar daarachter schuilt als een soort Columbo een geniaal detective. Zijn zaken hebben ook veel horrorelementen, dat wil zeggen suggesties van vloeken, legendes, monsters die de moorden (ja, meervoud) plegen. Dat gecombineerd met complexe verhalen maakt Kindaichi tot een vrij bekend personage in Japan.

Er is helaas slechts één verhaal vertaald in het Engels, namelijk The Inugami Clan (Stone Bridge Press). Het is echter wel het bekendste verhaal van Kindaichi Kousuke (mede door een succesvolle film uit de jaren '70) en zeker het waard om gelezen te worden. Een klassiek verhaal over een gevecht rondom een erfenis en een serie moorden, maar perfect uitgevoerd. En hij kost slechts 12 euro op Bol! Kopen!

-------------------------------------------------------------------

En de laatste die besproken moet worden: The Tokyo Zodiac Murders (Soji Shimada, Stone Bridge Press). Ik weet niet eens hoe ik hierover moet beginnen. Dit boek is goed, briljant, geniaal! Als er maar één Japanse detective is die je wilt lezen, laat het dan dit zijn. Het bevat alles wat je zou willen in een detective. Namelijk 1) Sfeer. 2) Een gesloten kamermoord. 3) Heel veel doden. 4) Vleugje perversiteit. 5) Nog meer doden. 6) Een uitdaging aan de lezer! 7) Oh, trouwens, gespeel met de lijken van de vele doden.

Beschouw jezelf even als gehersenspoeld en lees The Tokyo Zodiac Murders.

Doe het.

Ellery Queen komt later wel, genoeg getypt voor nu ~_~

Heb de Tokyo Zodiac Murder Case en Judasoog beide besteld. Geen van beide nog binnen gekregen.

Beide zijn leuke boeken! The Tokyo Zodiac Murders heb ik hierboven al genoemd, maar The Judas Eye is ook een heel leuk detective boek en zal vooral mensen die Phoenix Wright: Ace Attorney wel aanspreken, aangezien een groot gedeelte van het boek zich in de rechtbanken afspeelt.

Ik zelf heb al een tijdje niets nieuws gelezen, maar van de week wel geprobeerd de Duitse vertaling van La Comtesse de Cagliostro te bestellen. Dit is een Arsène Lupin verhaal. Lupin is (natuurlijk) de grootvader van de welbekende Lupin III. En natuurlijk is de bekendste film waarin Lupin III voorkomt, The Castle of Cagliostro

De Arsène Lupin verhalen gaan over de meesterdief en gentleman Lupin, die met flair zijn misdaden pleegt. De korte verhalen zijn het vermakelijkst, maar in zijn langere verhalen laat hij zien dat hij soms ook wel ambitieuzer kan zijn en probeert hij zelf hele landen te stelen :3

Wat een samenvatting!
Maar nu weet ik ook wat Golden Ages Detectives nu precies inhouden. Ik heb zelf nu een boek in huis, van de schrijver James Patterson. Het is niet echt een Detective, maar er zitten zat overeenkomsten in. Het is meer een misdaad thiller.
Wil over een tijdje (ja Ash., nu nog niet XD) beginnen met Conan, en dan zien we wel verder.

Misdaadthriller? In dit topic?

Dat is net als vloeken in de kerk!

Dat is het wel. Maar er zitten ook veel overeenkomsten in met een Detective. Sorry als dit net als vloeken in de kerk klinkt!

Om het topic nog meer op gang te brengen(en omdat ik er nieuwsgierig naar ben ^^)

@Ash/Tomcat en de rest natuurlijk.

Wanneer heb je wel eens een deductie gemaakt waarbij je je zelf of andere om je heen hebt verrast? En vertel deze natuurlijk uitbundig mogelijk.
Ik heb twee keer wel eens wat goeds deduced, maar kan er nu niet opkomen.

Nog een vraag: Mijn moeder heeft eens voor mij op elfjarige leeftijd, twee boeken bij de bibliotheek voor me geleend. Wetende hoe gek ik altijd van raadsels/speurtochten en dergelijke ben geweest leende ze twee boeken waarin allemaal korte verhaaltjes van 2a3 blz lang stonden waarbij steeds de vraag werd gesteld: Hoe wist x dat x schuldig was? Of iets in die richting. Mijn leesniveau was toendertijd niet hoog genoeg om alles te begrijpen.
Ik wil deze boeken weer proberen nu ik wat ouder ben. Maar weten jullie misschien de titel?

Enige "Deductie" die ik me kan herineren is dat ik samen met mijn zus in de bios zat bij de film Nr 23 en wij na de eerste 5 min van de film opnieuw met de film moesten beginnen omdat er iets mis was. In de tijd dat ze het aan het maken waren zei mijn zus dat ik deze film echt tegek zou vinden wegens de mystery er in. (zij had hem al gezien ik had er nog nooit van gehoord tot ik er zat). Dus ik zeg zo tegen haar. Niks speciaals aan en ik leg zo de omloop van de film uit XD. Mijn zus die keek me echt aan van en de mensen naast mij in de zaal geloofde mij niet tot de einde van de film en toen zatten ze echt van. OMG hoe wist je dat.

Hmmm. Ik heb wel ergens een boekje liggen met zoiets. Titel weet ik zo niet uit m'n hoofd, maar het heeft in ieder geval een gele kaft, met een plaatje van een butler die het moordwapen op een plaat heeft liggen. Vertaald uit het Engels. Maar ik zou niet weten waar dat ding ligt, dus sorry, dit helpt niet echt



"Gewone" deducties maak ik wel vaker, maar dat is vrij basic en niet echt waard om te onthouden. Verder natuurlijk ook wel complexere deducties tijdens het lezen/kijken van detectives, maar ik ga ook niet voor elk verhaal onthouden of ik op 't goede antwoord kwam of niet, dat zou een nogal lange lijst zijn XD

Ja één met een gele kaft en er is één met een rode kaft. Behoren tot dezelfde reeks.

Als ik ook maar enig idee had waar dat boekje lag, zou ik morgen proberen het even te vinden, maar ik kan me echt niet bedenken waar 't ligt O_o Ik heb het in ieder geval de laatste 4 of 5 opruimbeurten niet gezien... >.>

Hmmm, ik ga morgen wel detective spelen en deze mysterieuze verdwijning oplossen.

Edit: hmm. Net eens rondgekeken, maar ik kan echt niet bedenken waar het ligt ^_^' Ik weet vrij zeker dat het niet in mijn kamer ligt, maar het ligt ook niet op de volgende logische plaats. De enige plaats waar het zou horen liggen >.~ En ik heb ook weinig zin om overal in te kruipen en alle pas opgeruimde boeken door elkaar te halen...

Edit2: Uuuuurrgh, waar is dat boek?!!!! XD Het is een ding om veel boeken/manga hebben, maar om bepaalde boeken gewoon kwijt te zijn?! (voor normale mensen is dit geloofwaardig. Voor mij niet ~_~)

Haha ik neem aan dat het nu een persoonlijke quueste is geworden om dat boek te vinden??
Je hulp is iedergeval al gewaardeerd. Ik heb Tomcat nog en anders vraag ik het gewoon bij be bieb na.

Ik ben geindoctrineerd door Kyuu de laatste dagen.

"Als de detective opgeeft, blijft de zaak voor altijd onopgelost!"

XD

Edit: aaah, flikker op. Dan blijft de zaak maar eeuwig onopgelost. Ik denk dat ik weet waar dat ding ligt door het afstrepen van alle andere mogelijkheden, maar daar heb ik ECHT geen zin in

Ik vind best wel vaak de juiste oplossing, door de gegeven aanwijzingen juist te interpreteren, maar de enige die me echt is bijgebleven is hoe ik, als een beginnende detectivefan, Christie’s Hercule Poirot’s Christmas wist optelossen.

En ik kan je misschien wel op weg helpen met het boek dat je zoek. De titel weet ik niet, maar misschien dat het een vertaling was uit de Quicksolve serie, die meestal Baffling Whodunit Puzzles of Quicksolve Whodunit Puzzels als titel hadden. Succes met zoeken!

Ik ga jullie trouwens snel verblijden met een introductie van John Dickson Carr alias Carter Dickson, de beste schrijvers uit de Golden Age of Detective Fiction! ^__^