Het antwoord:

(23:03) かめ: オランダ人は
(23:03) かめ: 嫌いな国
(23:03) かめ: ありますか？
(23:03) Sado: ドイツ
(23:03) かめ: あーーーー
(23:04) かめ: 誰だっけ
(23:04) かめ: あの
(23:04) かめ: 帽子にヒゲの
(23:04) かめ: 人だ
(23:04) Sado: ヒトラー
(23:04) かめ: それ！！
(23:04) かめ: ハイル！ヒットラー！

lol heil hitler in verschillende talen leren als ik als het laatste goed begrepen hoop ik :< ik heb niet echt alleen een beeld van een hoed bij hitler...

De 髭 kan ik wel plaatsen maar de hoed zegt mij ook niks. Heerlijk die random gesprekken, ik zal er ook af en toe wat posten.

-Dubbelpost-

Nou ja, dat meisje was nog een student van de middelbare, dus het is verbazend dat ze uberhaupt iets over Hitler wist. Ze wist weinig over haar eigen cultuur. お遍路 op een eiland genaamd 四国 die bezig zijn aan een 巡礼, ze had er geen flauw idee van. In plaats daarvan was ze Engels aan het leren omdat ze gek was van プロレス (worstelen, puroresu). Dat is net zoiets als Japans leren om te kunnen verstaan wat ze in de porno zeggen, volgens mij. Aaaaaah, oooh! Nodeloos om te zeggen sprak ze nauwelijks een woord Engels. Japanners zijn gewoon niet goed in het leren van talen. Of nou ja, net als elk mens kunnen ze het, ze weten enkel gewoon niet hoe. Ik heb een persoon gesproken bij wie het kwartje van de methode die ik gebruik viel, maar na een paar maanden sprak ik haar weer en zat ze te verhalen over de audio tapes Engelse lessen die ze in de auto luistert. Ze heeft het niet helemaal begrepen, geloof ik. Het is echt extreem moeilijk om het concept `leren` en `school` bij mensen van elkaar losgekoppeld te krijgen. Meeste mensen zijn zo afhankelijk van geinstitionaliseerd leren dat het hele idee van zelf leren gewoon niet in ze opkomt. Zelf leren dan als in `op zo`n babies`, oftewel, gewoon in natuurlijke omgeving met natuurlijke middelen. Dus geen vage audio tapes met van die getrainde Engelse stemmen die sloom praten en zo duidelijk mogelijk dat alles zo helder mogelijk overkomt. Dat Engels bestaat gewoon niet. Als een Japanner naar Australie gaat dan krijgt hij dingen te horen die heel anders zijn. `Hello, how are you doing today` is gewoon iets wat daar niet gebruikt wordt. Eerder `Hi mate, howyadoin`. Dat laatste mag grammaticaal helemaal niet correct zijn maar dat is het Engels dat bestaat. Als je in de Japanse boekenwinkel door leerboeken voor talen bladert dan krijg je echt pijn aan je ogen. 99% Japans, misschien 1% in de doeltaal. Ze zetten een zinnetje neer en gaan die dan helemaal analyseren, waarom die grammaticale structuur wordt gebruikt en niet die, man, ik geloof niet dat er werkelijk iemand is die het ook maar een beetje intresseert, behalve dan mensen die bezig zijn aan hun Master in de taalkunde!

Ben zelf ook niet zo voor het leren van Japans uit boeken. Persoonlijk vind ik dat je Japans uit zijn context moet halen, en in staat moet zijn om een woord/zin/uitdrukking in veel manieren kan interpreteren... Boeken vertalen het Japans zooo strak wat een afbreuk is aan de mooie taal. Als je Japans leert door je omgeving weet je al meteen dat je iets op verschillende manieren kan interpreteren...

Van je omgeving ga je ook veel meer passief leren wat dus veel minder moeite vraagt dan woordenlijstjes van buiten te leren... Een taal leren via boekjes, woordenlijstjes en regels zit er voor mij niet in.

Een les Engels bijwonen op een highschool is een behoorlijke... aparte ervaring? Die gebruiken ook audio... Grappig te horen hoe ze nadreunen wat de cd laat horen. Jenglish blijft altijd wel bizar!

Dit is niet de eerste keer dat je zo negatief doet over lessen. Ik snap je enthousiasme over je eigen methode, maar nu komt het voor de zoveelste keer over alsof naar school gaan werkelijk je Japans alleen maar verpest in plaats dat je vooruitgaat.

''Op zn babies''. Je bent geen peuter meer, maar een lange vent van in de twintig gok ik. Heb je Japanse kinderen al ooit eens horen praten? Net als Nederlandse babies verstaan ze in het begin geen snars / komen er soms nogal vreemde woorden uit, maar ze pikken het snel op. Wen er maar aan, maar hoe ouder je wordt, hoe minder snel je zoiets oppikt. Plus, ik vind de 90% puur Japanse immersie methode een hele frustrerende, maar dat is mijn mening. Zet mij als 0-level beginner 2 jaar op een Japanse markt, en ik snap er waarschijnlijk alsnog weinig van.

Ik snap je punt, maar ik vind er alsnog haken en ogen zitten in jouw methode waarbij je maar weinig grammatica bestudeert. In jouw Japanse posts zitten nog steeds (elementaire) fouten, fouten die veel mensen maken. Ik ben zelf ook nog maar een beginner, maar dit soort fouten werk je met een beetje school makkelijk weg.

In het begin weet je nog niets van Japans, je moet wennen aan het nieuwe geluid. Dan gooi je toch niet zo'n leuteraar van de radio op die arme studenten af? Dat werkt voor de meesten frusterend en ze leren er niets van. Met een ''slome'' spreker herhalen ze de grammatica. Weer een bouwblokje, en nog een en nog een. Totdat je een bepaald niveau hebt bereikt dat je de boodschap van veel Japanse series vat, al versta je dingen niet letterlijk. Na een jaartje op school beginnersgrammatica en woordjes geleerd te hebben begin ik feeling te krijgen. Je ''raadt'' makkelijker betekenissen van woorden / grammaticale constructies en soms leer je er nog een interessant spreekwoord bij, en dat is het natuurlijke gevoel waar jij het de hele tijd over hebt. Trek gewoon een tijdje aan grammatica uit, heb je een sterke basis qua toepassingsvermogen en heb je het vocabulair en grammaticaal vermogen opgebouwd om een serie te kijken zonder je dood te ergeren dat je nog maar een paar maandjes moet wachten tot dat kwartje valt.

Dat op gevoel toepassen komt echt wel. De beginnersgrammatica die ik vorig jaar maar zo hakkelend kon praten komt er nu vanzelf uit. Ook bij de werkwoordsvervoegingen komt dat ''natuurlijk'' vervoegen vanzelf wel; doordat je ze goed aangeleerd hebt en ze weer terughoort op TV/drama/verzin maar wat andere Japanse programma's. Denk je nou echt dat de gemiddeld student Japans geen TV kijkt of te maken heeft met geen enkele vorm van immersie en klinkt als zijn tekstboek?

Verkijk je niet op de waarde van grammatica leren. Immersie is ook heel belangrijk, maar onderschat al het andere niet. Wordt je niet op je fouten gedrukt met die rode pen, blijf je dezelfde fouten opnieuw maken en als je elementaire fouten blijft maken komt dat knullig over, vind ik.

Nu geloof ik best dat je met veel inzet ver kan komen, maar ik blijf sceptisch. Feit blijft dat jouw methode voor veel mensen niet zal gaan werken en ervoor zorgt dat ze stoppen of klinken als de gemiddelde Narutard die gelooft dat je door maar genoeg anime te kijken genoeg oppikt om maar een extreme te noemen.

Mijn bovenstaande kritische post slaat op Japanners die Engels leren enkel aan de hand van zooi als Audio Tapes en van die vage taalboeken.

Jij zegt zelf enorm veel goede resultaten te boeken met een mix van school en op jezelf studeren, dus voor de rest twijfel ik daar niet aan. Het is geen westrijdje `wie heeft de beste methode`. Dat maakt mij weinig uit. Wil wel graag aangeven, dat mensen soms neigen vast te raken in een methode die voor hen gewoon niet werkt, maar omdat ze niet beter weten, blijven ze er maar mee doorgaan. Dat is het verhaal van veel Japanners, maar sowieso ook van veel mensen in het algemeen, ook in het westen.

Over het maken van fouten, dat maakt voor mij weinig uit. Ik communiceer. Ik word er steeds beter in. Spreken en zelf taal produceren is het laatste onderdeel van het leren van een taal en het duurt gewoon een poos voor je werkelijk correct zelf de taal kunt gebruiken. Ik heb lol met het leren van taal zoals ik nu doe. Ik zou diezelfde lol niet hebben als ik tegen mijn zin in bijvoorbeeld met grammatica aan de slag zou gaan. Heb er gewoon geen zin in. Zelfde met schrijven. Kan me er gewoon niet voor interesseren. Voorlopig besteed ik slechts een zeer klein fragment van mijn tijd aan het zelf produceren van Japans. Grootste deel van de tijd `ontvang` ik het, simpelweg door te luisteren en te lezen. Dat is het voor mij. Lul nu ook al de oren van ieders hoofd af hoor, maar het is het, zoals ik eerder zei, `banale` onderdeel van de taal. Als Japanners zelf op straat met elkaar bezig zijn met de taal dan doen ze ook niet zo moeilijk over een foutje meer of minder, ze willen namelijk communiceren. De rode pen liggen ze echt niet wakker van. Er zullen heel wat Japanners met heel slechte cijfers voor 国語 thuiskomen, maar dat betekent niet dat ze niet kunnen genieten van een film, een goed gesprek of wat karaoke.

Maar goed, probeer enkel de mensen die dit topic lezen een beetje aan het denken te krijgen. Ik zet dingen vrij zwart/wit neer, dan bereik je sneller effect. Wees het vooral met me oneens, dan kunnen mensen ook de andere kant van het verhaal lezen. Voor de rest valt er weinig meer over te zeggen, behalve dan dat we allebei onze eigen methode hebben die voor ons beiden werkt. Nu hopen dat andere mensen ook hun eigen manier van leren kunnen ontdekken. Het is de moeite waard, zeker voor mensen die op dit forum zitten en toch elke dag weer met Japanse dingen bezig zijn.

Waar ik ook mee zit met scholen die een taal als groot onderdeel van de les beslaat. Ben je er eindelijk klaar mee. Kan je zeggen woei ik ken die taal. Maar zoveel andere mensen kunnen die taal ook(zelf geleerd/immigrant/allochtoon etc) + nog meer.. Dan heb je wss ook meer kansen in dat land(niet dat ik dat perce wil) zelf omdat ze extra skills hebben en ook gewoon hier in Nederland.Ik zit nu ook andere opleidingen te bespeuren (waaronder otc,wat me op zich toch wel interessant lijkt)omdat mij informatica iets minder begint lijkt te worden. Ga wss ook naar de opendag in maart. Maar als je mij hier iets meer zou over kunnen inlichten/mening geven hierover want je doet immers zelf OTC zou ik dat erg fijn vinden.. Daar zit ik eigenlijk nog best wel mee wat je nou precies aan een OTC diploma hebt... :< (valt niet ook altijd grote hap studenten af die veel(/fan zijn?) anime kijkt? dus das ook niet alles voor een gemiddelde jap student )

edit:Btw je zou je verbazen over hoeveel mensen deze methode eigenlijk volgen . nouja "deze methode" iedereen past hem altijd wat aan naar zijn eigen voordeel. Sommige gooien er wat "boekwerk" bij sommige ook weer niet. sommige half half. Omdat de schoolse methode juist hen niet bevalt.

Hebt Frans en Duits ook zo stapje voor stapje gehad op school. Grammatica "stampen". na 4 jaar toen ik er klaar mee was kon ik er alsnog niet veel mee. dan de basis dingen. Ik heb het gevoel dat ik al veel meer kan communiceren in het Japans wat ik 2 maanden hebt geleerd(heisig tijd even eraf gehakt. Dat is geheel geen woordenschat/constructie). Dan die 4 jaar die ik aan Frans en Duits hebt besteedt. Wat ik vooral denk wat het verschil is? Media. Dus ja ik heb heb ook gedeeltelijk aan mezelf te danken gehad. Maar ik had zelf ook niet veel met Duits en Frans.
Engels heb ik eigenlijk vrij weinig aan de grammatica gedaan. De leraar zat ook altijd mij te poken om naar de grammatica in het boek te kijken... Mijn grammatica is natuurlijk niet perfect in het Engels(Nederlands ook niet x) ). Maar kan prima erin communiceren en begrijpen. Omdat ik toen ik jong was al met veel Engelse media te maken had(games/tv(zoals elke nler wel haast vroeger ). Natuurlijk ben ik zelf ook niet helemaal het zonder boek doen en heb ook sommige dingen ook moet opkijken/basis leggen. Denk dat een (10 a 20)/(80 a 90) (grammatica/immersie) zo ongeveer wel een goede balans is.

Natuurlijk is de motivatie van een leerling van een taalschool hoger neem ik aan. Dan van een middelbare student die Frans of Duits opgedrongen(of allebei) krijgt.Dus de kans dat ze naast schooltijd iets extra doen is vele malen groter. Jij doet er volgens mij ook behoorlijk er wat bij naast de Japanse lessen die je krijgt. Dus dat schiet behoorlijk op! No matter of je op school lessen volgt of je en zelf studie doet. Als je alleen de lessen zou volgen en niet meer. Zou je een stuk midner kunnen doen denk ik niet?

In 1 maand tijd, waaronder 1 week school(neen geen taalschool) en verblijf in Japans gezin. Ik was een quasi 0-level beginner... Het enigste Japans tot dan toe was het Japans dat ik had opgepikt van anime en jdrama. Ik had wel al hiragana half onder de knie. Ik kon misschien ook nog "mijn naam is ..., ik ben X jaar oud." zeggen. Maar mijn kennis van het Japans reikte toen niet veel verder.

Nu kan ik conversaties houden, begrijp niet alles aangezien mijn woordenschat niet ver reikt, maar communiceren lukt. En neen, niet met handen en voeten. Meer peuter-achtig Japans. En dat heb ik op die ene maand geleerd...

Dat van die 2 jaar was ook metaforisch bedoeld, neem het niet al te letterlijk. Maar wat versta jij onder ''weinig'' of ''veel''? Dat zijn maar hele relatieve begrippen. Je kunt best veel leren in die ene maand en vooral als je in Japan zit. Dagelijkse gesprekjes voer je toch het meest, dus dat zal er snel genoeg inzitten. Alleen wil je op een wat meer ''advanced'' level komen ipv in je basis en anime/drama-vocabulair te blijven hangen, zul je toch moeten blokken en studeren en dan gaan velen sneller vooruit. Althans, dat werkt voor mij. Grammaticale constructies (en vooral met Japans) kunnen hetzelfde in onze ogen betekenen, maar de zin een andere nuance geven. Leg gewoon eens twee / drie van die zinnen bij elkaar en bestudeer welke nuance welke zin heeft. Een voorbeeld van constructies die allemaal vertalen naar ''...seems/het lijkt/het schijnt'' (ようだ、そうだ、らしい、ということだ) Vertaal je ze naar het Nederlands of Engels komt er ''het schijnt/seems'' of een synoniem daarvan, maar qua nuance zijn ze zeer verschillend. Daar ben ik nu mee aan het worstelen.

Daar kun je wel 2 jaar op die Japanse markt voor gaan staan en er dan pas wat van snappen of je grammatica boek pakken, het bestuderen en het steeds terughoren in series die je kijkt of spellen die je speelt. Twee methodes, de keuze is aan jou. Dat was het punt dat ik wilde maken met ''weinig'' begrijpen op de Japanse markt..

Even off: Wat voor school ben je dan wel heen gegaan als ik vragen mag? Puur uit nieuwsgierigheid.

Ik vind juist dat je die nuances sneller leert door ze te leren zonder de boeken... Ik ben niet tegen boeken ofzo, zeker niet de combinatie van boeken en welja, Japans op een 'interactieve manier', maar als ik combineer merk ik al vlug dat van die boeken niets meer blijft hangen. Toen ik Frans leerde aan school ging dat er gewoon niet in bij mij. Leer ik dan een Franse kennen, kon ik vlot Frans praten na enkele maanden...

De eerste keer ben ik naar een junior high school gegaan. 2de keer dat ik naar Japan ging, ben ik naar een senior high school gegaan. Allebei maar voor een weekje.
Junior High School was in Handa Shi, Kamezaki. 2de keer was in Okinawa.

Wat versta ik onder veel of weinig? Wel de standaard vragen ken je al meteen. Maar meestal hangt ook hetgeen ik versta af van de persoon en hoe lang ik die al ken(in begin verloopt een gesprek meestal stroef, maar na enkele minuten valt het al beter mee). Van de context en de persoon zijn gezichtsuitdrukkingen etc kan je al meteen een pak meer verstaan. Als ik in de les zit op school zal ik er niet al te veel van verstaan, maar gaan mensen met mij gaan praten of zie ik ze tegen elkaar praten ga ik er al grote stukken van verstaan. Momenteel heb ik nog behoefte aan die context, omgeving, het zien van de mensen. Het is op die manier dat ik woorden leer en dat ze ook daadwerkelijk blijven hangen. Woordenschat lijstjes hebben geen baat bij mij... Waarschijnlijk heb ik een meer 'stimulerende omgeving' nodig om woorden aan te leren, wat dan voor iedereen verschillend is...

Leuk dat je naar de open dag komt! Over die anime-fans hoef je je geen zorgen te maken, die komen zich meestal op het mondeling van blok 1 wel tegen.

Er is hier een topic over de OTC, dus dat draadje zou je natuurlijk ook kunnen bekijken. Al krijg je op een open dag waarschijnlijk meer info.

Kort samengevat:
OTC is een HBO opleiding, wat betekent dat je naast Japans nog bijvakken hebt. Die zijn niet altijd even populair, maar ze kunnen best nuttig zijn. Die bijvakken zijn Communicatie, International Communication, Zakelijk Schrijven etc. Maar ook Engels, dat is je mediumtaal.

In de eerste twee jaren van OTC leer je de basis grammatica (Minna No Nihongo Shokyuu 1 en 2), maar in jaar 3 krijg je wat meer gevorderde grammatica en de zogenaamde ''business kaiwa''. Wat je allemaal in jaar 4 voor je kiezen krijgt weet ik niet precies, aangezien ik nu nog pas een tweedejaars ben.

De ''valkuil'' voor de eerstejaars is dat deze opleiding niet zich toespitst op alleen Japans, maar dat je je ook veel energie en tijd zal moeten steken in andere vakken. Dat neemt niet weg dat het grootste gedeelte van je tijd in Japans zal gaan zitten.

Leuke plus: Ieder jaar komen er uitwisselingsstudenten uit Kyoto naar OTC en je krijgt ook les van ze (per blok wisselen ze van klas). Erg leuk, en je Japans heeft er grote baat bij.

Wat je hebt aan een OTC diploma durf ik je niet te zeggen. Heel eerlijk: ik weet zelf ook nog niet waar ik later terecht ga komen. Het is een hele brede opleiding, er zijn dus veel opties. Dat kan een plus zijn, maar ook dat je later in een ander vakgebied komt als waarvoor je gestudeerd hebt. Al in al ligt het natuurlijk aan je eigen instelling.

Vandaag maar weer eens aan de slag met hiragana. Valt me op dat sinds me laatste lessen ik op Japanse covers sommige karakters al (her)ken XD dus gaat de goede kant op.

edit(om double posts te voorkomen):

ik moest nog een foto van me manga maken en heb toen op de 1e pagina gekeken. Merk dat ik na een week al best veel karakters herken zoals ik al eerder zei!

Jup, heb de cursus sinds de zomer, had het een beetje druk dus ben er eigenlijk net mee bezig. Lukt het een beetje bij jouw?