pesten bestaat overal, zelfs in de dierenwereld.
toch heeft het de functie om je meer voor te bereiden op de toekomst om jezelf weerbaarder te maken.

Laat het je niet in je koude kleren zitten en kom voor jezelf op, dat is het grootste probleem bij pesterijen.
Het blijft een beestenwereld, maar neem het aan als les voor jezelf.

En het standaard antwoord van: ''niet op reageren, dan stoppen ze vanzelf wel''

klinkklare ONZIN, want men ziet gewoon dat je er onder lijdt, en zullen toch echt wel doorgaan hoor.

en soms verdient een pester wel een falcon punch :p
maar met woorden kun je ook ver komen, je opstelling is ook erg belangrijk, dus niet kwetsbaar

meer kan ik er niet echt over zeggen.

Maar in all fairness, meestal sta je er echt alleen voor als je gepest wordt, en alleen jij zelf kan het oplossen.
misschien heb je wel een loyale vriend(in) die je misschien wilt helpen. maar meestal worden het opeens ''vrienden'' when the shit hits the fan.

Ik herinner me nog van de basisschool dat er zo één jongen was waar ik het totaal niet mee kon vinden.
Redelijk irritante situatie, maar toen kregen ze het idee om ons op de schoolbus naast elkaar te zetten.
Gezien geweld niet echt een optie was, besloten we maar te praten en elkaar wat te leren kennen.
Vreemd genoeg klikte het uiteindelijk wel tussen ons, dus dat viel eigenlijk wel goed mee.

Lange tijd goed bevriend mee geweest, maar sinds die school eigenlijk nooit meer gezien. Spijtig.

Het is natuurlijk ook wel zo dat iedereen anders is; waar bij de één op een bepaalde manier verandering kan worden gebracht in de dagelijkse omgang, zijn andere gevallen dan weer meer ingewikkeld om mee om te gaan.

Één ding wel dat ik nog zou zeggen: durf af en toe van je af te bijten als je het wil redden in deze wereld, school of elders.
Overleven moeten we allemaal, en over je heen laten stappen is geen optie.

Zijn er ook mensen die binnen de cosplay cultuur 'gepest' worden of 'bedreigd'? :S Gewoon nieuwsgierig

Klopt idd wel ik weet ook nog nadat ik in de 2e klas van de middelbare school lang gepest ben ik mezelf heb voorgenomen om dat nooit meer te laten gebeuren. In de 3e toen een meisje weer begon beet ik van me af en toen zij en haar vrienden me in een keer begonnen te duwen bij de ingang verkocht ik haar dus een falcon punch . Geweld is meestal niet het antwoord maar het hielp wel de rest van mijn schooltijd riep ze af en toe nog wel eens dingen naar me omdat ze niemand anders had om lastig te vallen (ik keek haar dan altijd aan met zo'n blik van pfft loser!) maar voor de rest nooit geen last meer gehad van haar of andere pesters ;P. Het grappige is wel dat heel veel mensen op mijn school bang waren voor dat mens maar ze durfde mij niet eens terug te slaan xD

Ik heb het wel getroffen meesten verhalen boven leest

Ik denk dat de middelbare school ik gezeten had erg relaxt was en chill was .Als je daar gepest werd had je dat aan jezelf te danken(zo was er een meisje film draaide iedereen niet in god geloofde op het jaar 2000 door satan uit bed gelicht was en van aardboden verdwenen .als je zon film draait ik klas vol athiesten is vragen om problemen.Ze was paar weken haar de kast op jagen met geintjes over god en daarna was dit ook vergeten en vergeven ) .Mensen werden niet beoordeeld op uiterlijk of afwijkend gedrag.Je moest echt populaire mensen melden bij de directie of direct beledigen

Er wel wel veel gedolt .Te lang op toilet heb je zelf lopen aftrekken .Toen ze ... in enschede zagen lopen dachten ze dat ze een verkoolde lijk zagen lopen(iemand met erg donkere huidskleur in de klas ) dag na vuurwerkramp enschede werd deze opmerking gemaakt..Maar iedereen moest hier aan geloven.En was niks vijandig of hetze achtig aan.Het was gewoon chillen tijd met veel lol

Ik zie het zo er zijn 2 pesterijen .Eentje is dat je onderdeel word van de mensen hun humour en ze ze grappig vinden hoe je reageerd op hun aanvallen of gewoon achter rug moeten lachen .Dit hoef niet tegen je persoon te zijn .Daarom zie ik deze niet als erg.Iedereen mag eens lol hebben om de tijd.Ik weet niet of je dit kan afschrijven als een dolletje

de tweede pesterij de hetze persterij .Zijn vaak door mensen zich ergeren ,jalours zijn of een of ander emotie hebben jegens ander persoon.En dit moeten laten blijken. of andere tegenopzetten alsof de desbetreffende persoon daar geintreseerd in is.Wat moet je hier van vinden tja.Er word niks uit gewonnen alleen een tijdje drama.Mischien een behoefte aan drama ?.deze duren ook lang en gaan soms ook met geweld gepaart

en andere mensen uittesten?kijken hoe ver ze kunnen gaan .Grensen van toelaatbare doen mensen waarschijndelijk ook.Dat staat ook vaak in deze topic.Waarschijndelijk zijn er ook mensen die denken als ze andere vernederen ze in sociale rank omhoog gaan als ze dat voor andere hun ogen doet .Zelf snap ik dit niet echt maar als je een bejaarden aanvalt voor ogen andere word ook niet populair.Hebben ze ook niet over de volgende dag : die badass heb een bejaarden inmelkaar geslagen op de schoolplein laten we daar voortaan maar bijstaan .Je maak je eerde impopulair en mensen willen niet meer geassoseerd met je worden .Waarom dan wel iemand die niet van zich afbijt je populair dit is vaag en onlogisch..Zwakeren aanvallen is tuurlijk impopulaire daad.Tenzij je de goede bedoeling heb om ze sterker te maken(en alleen verbaal) .Maar dit is waarschijndelijk niet de motivatie die erachter zit van persoon die dat doet

maar ik ben zelf wel tegen hetze's (en hiermee ook de grootste gedeeltes qua pesterijen ). groep personen zich tegen bepaald invivideu keren en op de achtergrond aanbakken.Het probleem ze hebben met de persoon is de boter. En hun zelf zijn het product dat loop aan te bakken hierin.Vaak te laf om het probleem ze hebben te melden tegen desbetrefende persoon en tot een oplossing te komen. Maar niet tegen andere

Ik heb altijd een hekel gehad aan pesten en mensen die pesten.
Ik weet dat het een natuurlijk fenomeen is waarbij zwakkere leden van een groep als doelwit komen te staan omdat deze sterker te maken of juist zwakker zodat het zwakker uitziende gen zich niet verspreidt, maar is dat een reden om te zeggen dat we sommige dingen om die reden maar moeten accepteren?

Kleine grappen of plagen kan nog wel, maar op den duurt wordt pesten gewoon gewelddadig en ernstig. Zo ken ik een meisje dat vroeger zo erg gepest werd dat in doornstruiken gegooid worden en de dreiging dat haar broek op het schoolplein naar beneden werd getrokken een dagelijkse angst werd.
Ze heeft er altijd nog last van en vertrouwt mensen nooit helemaal.

Op mijn eigen basisschool heb ik zelf ook enkele ernstige vormen van pesterijen gezien. Ik woonde in een dorp wat behoorlijk ouderwets was eigenlijk, maar waar wel tijdelijk vluchtelingen verbleven in een bepaald huis.
Telkens als er een nieuw iemand kwam die tijdelijk daar moest verblijven werd deze op school zowat direct gepest. Ik heb dit nooit geaccepteerd en heb elk nieuw iemand geholpen en gesteund. Van opstaan en met woorden verdedigen van iemand die dreigde gepest te worden tot het voorkomen van vechten en het terughalen van gestolen spullen als jassen. Wat het ook was ik liet niet toe dat iemand zomaar zulke dingen deed.

Het is zelfs zo geweest dat een jongen die gewoon anders was als anderen zo ernstig gepest werd dat ze hem sloegen terwijl hij een week ervoor zijn ribben had gekneusd toen hij viel met zijn fiets. Die jongen kreeg geen lucht meer (zei het fysiek daadwerkelijk zo, of psychisch zo) en toch gingen ze door. Ik was op dat moment ergens anders en rende er naartoe, de anderen deels weggeschopt en geschreeuwd dat ze moesten stoppen en ik ben met die jongen naar binnen gelopen.

Dat ik opstond voor mensen die "minder waren" zorgden ervoor dat de pesters, wanneer anderen er niet waren, hun praktijken deels op mij richtten. Zo heb ik ook dingen gehad die absoluut niet leuk waren en mijn leven minder gemaakt hebben. 1 keer heb ik het tot me laten komen en moest ik er door janken, maar daarna heb ik voet bij stuk gehouden en tegenovergesteld gereageerd. Ik liet ze zien dat er geen reden was om te pesten en heb ze gewoon bevriend en mee gepraat en pesterijen onder me gelaten. Ik ben de basisschool dus nog wel bevriend door gekomen, maar heb nooit de pesterijen op wat voor manier dan ook goed gekeurd.

De dankbaarheid is wel goed te merken als je zo voor mensen opstaat, de mensen die tijdelijk in ons dorp kwamen wonen herkennen me meteen. Zelfs al was het bijna 10 jaar geleden dat ik een specifiek persoon had gezien. Andere dingen waren bijvoorbeeld de dankbaarheid maar gelijk treurigheid van die jongen met de gekneusde ribben. Ik was als enige op zijn verjaardagsfeest. We zijn toen naar bobbejaanland gegaan waar we een leuke tijd hebben gehad, maar nog steeds vond ik het heel zielig voor hem.
Ik heb hem sindsdien helaas niet meer gesproken, aangezien hij was verhuisd.

In de middelbare school heb ik gelukkig geen pesterijen meer meegemaakt. Er werd vaak wat plagend dingen geroepen en laatste jaars vonden het wel eens leuk om dingen te proberen. Gelukkig ben ik altijd wat langer geweest en kon ik door mijn reflexen 1 keer een blikje frisdrank blokkeren wat naar mijn hoofd werd gegooid waarna ze niets meer probeerden.

Al met al is het in mijn hele leven al duidelijk geweest. Pesten zal ik nooit goedkeuren en ik zal altijd positief tegenover anderen staan. We zijn allemaal mensen.

Ik was op de middelbare school ook het haasje, het ging meer om dat ik naar "metal" Luisterde inplaats van hiphop muziek.
Ze hebben met typ-ex naar me gegooid, me fiets gejat en met een groepje mij in het water gegooid.
Zelf doe ik al heel lang karate, ik heb ze een voor een even aangepakt en daarna nooit meer last van gehad.

Het waren ook meer van die jongens die alleen wat konden doen als in een groepje zaten, alleen waren ze stil en altijd zo vriendelijk.
Ik ken veel mensen die ook het haasje waren, een goeie maat van me die ik al ken sinds de basisschool werd ook gepest omdat hij autisme heeft en weinig vrienden heeft.

Ik heb respect voor alle soort mensen, maar pestkoppen vind ik gewoon een zwak vorm van mensheid.
Anderen pijn doen of anderen zien lijden omdat zij misschien een rotleven hebben.
Ik bescherm de gepeste mensen, ik heb veel respect voor ze. er zijn zelfs mensen die zelfmoord plegen vanwege het pesten :/.

en voor de gepeste mensen op dit forum, ik heb erg respect voor jullie dat jullie toch sterk in jullie schoenen staan.
Jullie zijn sterke mensen met een goed hart , houd het zo!

Excuses als ik misschien iets verkeerds heb gezegd, ik wil niet als een eikel overkomen.

altijd buitenbeentje geweest, ook niet zo raar ik probeerde niet optevallen maar just met die te grote truien en mega brillen glazen viel ik meer op als pest materiaal. plus ik zat als niet-gelovige op een christelijke school.. allemaal beter weters.

hey,

nee ik ben nog nooit gepest :d
en gelukig maar want het is echt zielig als je pest
en het kan echt schade doen aan mensen die gepest worden maar ja daar denken ze niet over na

Ik dacht, laat ik mijn verhaal maar eens doen!

Het begon toen ik naar de middelbare school ging, ik deed HAVO/VWO. Zit op het spectrum en kon nooit zo goed uit mijn woorden komen.

Eerste paar weken had ik nergens last van, de klas leerde elkaar een beetje kennen. Ik ging om met maar 1 iemand, kon hem niet eens een vriend noemen. Ik haalde gewoon redelijke cijfers en het ging thuis ook goed. Het duurde niet lang tot sommige kinderen erachter kwamen dat ik makkelijk te pakken was.

Het begon allemaal onschuldig en ik dacht er niet zoveel van. Ik had op dit moment kunnen inschatten dat het fout zou gaan als ik niets deed maar ik miste de signalen. Ik was nog maar 13. Alhoewel ik ze miste, de mentor had het door. Ze sprak de klas aan over pesten en dat het niet geaccepteerd word.

De volgende pauze was iedereen redelijk boos op mij omdat ik ze had verraden. Maar ik was niet eens naar de mentor geweest en vond het zelf allemaal nog redelijk gaan. Dit was de laatste dag dat ik gewoon naar school kon.

Ik had 1 persoon die een beetje houvast bood maar ook hij besloot niet meer met me om te gaan. Hij zei dat ik stonk en duwde bijna jankend mijn tafeltje weg. Ik was zwaar gekwetst en ben "ziek" naar huis gegaan.

De volgende dag kom ik op school. In de gangen krijg ik van bijna iedereen te horen dat ik stink, dat ik lelijk ben en dat ik het beste zelfmoord kan plegen. Soms vond iemand het ook leuk om mij een stomp in mijn maag te geven. We zitten nu aan het eind van het eerste jaar op HAVO/VWO en de zomer vakantie komt eraan.

Na de zomervakantie kom ik op school, hopend dat het allemaal over gewaaid zou zijn. Dit had ik verkeerd gedacht. Ik ben hiermee naar mijn mentor gegaan maar die zei dat ze er niet zoveel aan zou kunnen doen. Ik had er geen zin meer in en begon met opzet toetsen te verkloten zodat ik slechte cijfers zou halen. Na een paar maanden kreeg mijn moeder een telefoontje van de mentor die zei dat ik het jaar niet zou halen als ik zo door zou gaan.

Mijn moeder nam mij voorheen niet serieus en vroeg hoe dit kwam. Ik zei dat ik niet meer naar die school wou, dat ik expres slechte cijfers haal zodat ik daar weg moet en omdat ik er gewoon geen zin meer in had. Nu nam ze mij wel serieus. Ik mocht naar een anders school.

Ik heb 2 maanden school gemist in de tussen tijd maar toen begon ik met een frisse start op een VMBO school. Ik zat eindelijk lekker in mijn vel en kon gewoon naar bed gaan zonder bang te zijn voor school.

Ik heb nu eindelijk mijn VMBO-TL examen gehaald en ga nu eindelijk naar het MBO waar ik hoop dat het ook goed gaat! Ik weet dat ik nu op een lager niveau zit maar dat neem ik voor lief.

ik ben nog nooit gepest, wat eigenlijk apart is. ik ben stil en verlegen dus je zou denken ik ben een goed slachtoffer. misschien omdat ik altijd wel 1 of meer vriendinnen had die.. hoe zeg ik dat...... sterk in hun schoenen staan, niet dat ik dat niet ben maar je ziet het niet . ik ben ook heel blij dat ik die goede vriendinnen heb waarmee ik kan lachen. ik denk dat iedereen tenminste 1 goede vriend/vriendin verdiend, en als je denkt dat je die niet hebt... kijk om je heen er is altijd iemand voor jou.

Het MBO zal je waarschijnlijk op een heel andere manier ervaren. c: Daar is iedereen intussen al wat ouder en zelfstandiger. Iedereen gaat zijn eigen weg. En omdat je een bepaalde richting/branche doet is er een hogere kans dat je zelfde interesses deelt met je nieuwe klasgenoten. Veel succes met je opleiding!

Bedankt voor het aanmoedigen

Iets wat eigenlijk nog wel kwijt wil is dat ik vorig jaar op het MBO nog een soort van gepest ben, ik vat het niet echt op als pesten omdat ik weet dat de personen in kweste het niet met opzet deden maar dit neemt niet weg dat het wel pijn deed. Het begon eigenlijk toen een van de meiden waar ik mee om ging mij opeens begon te negeren en me heel boos aankeek als ik hoi zei toen ik aan haar vroeg of ik wat verkeerds had gezegt ofzo keek ze me alleen minachtend aan en zei dat ik haar met rust moest laten. Nou ik ben eigenlijk best wel jankenbalk ik huil heel snel, als ik gestressed ben, als ik boos ben, als ik verdrietig ben of wat dan ook de sluisen springen meteen open xD. Dus toen twee andere meiden bij me kwamen zitten, en ik uitlegde wat er gebeurt was en ik begon te huilen zeiden ze eigenlijk niets ze keken me alleen maar aan zo van jesus ga je daar nou om huilen? Ik kon het echt niet helpen ik kan er niet tegen als mensen boos op me zijn en ik weet niet waarom. Toen we naar de les liepen deed het meisje dat zo boos was opeens wel normaal O__O. Maar hoe dan ook na die dag negeerde de groep me eigenlijk best wel ik werd als enige niet uitgenodigd op feestjes als ik iets zei rolde ze soms met hun ogen zo van o daar heb je haar weer. Als ik ergens ging zitten in de pauze liepen me gewoon voorbij en gingen ergens anders zitten waardoor ik weer bij hun moest gaan zitten, dit deed mij best veel pijn ik zat regelmatig thuis te huilen omdat ik me afvroeg wat er mis met me was (nou buiten het feit dat ik niet helemaal spoor is er niks mis met me xD). Dit ging zo het hele jaar door ik had gelukkig nog wel hou vast aan meisje in het groepje die wel normaal deed, en soms ook voor me opkwam bijvoorbeeld toen ze voor de zoveelste keer weer eens wegliepen zonder op mij te wachten riep ze he zullen we niet eens op iedereen wachten! Tja het heeft mijn toch al flinke onzekerheid wel groter gemaakt, ik ben nou heel snel bang dat mensne me irritant vinden, ik heb ook PDDDNOS en ik ratel heel vaak door over dingen en ik zie niet dat mensen dit vervelend vinden en ik praat soms door mensen heen en nog meer van dat soort dingen. Gelukkig heb ik nu echte vrienden die me nemen zoals ik ben, die andere meiden negeer ik nu gewoon ze kunnen van mij part de tering krijgen ik ben er helemaal klaar mee!

PS: Sorry voor mijn lange lul verhaal ik wilde het op een of andere manier nu echt even kwijt

Ik weet niet of het steun bied, maar ik heb ook PDD-NOS. Ik heb zelf ook wel eens dat iets "zomaar" lijkt te gebeuren maar dan heb ik wat signalen gemist. Je hebt er goed aan gedaan om ze ook te gaan negeren.