Op de basisschool en de eerste en tweede van het middelbaar ben ik zwaar gepest, schelden, slaan, schoppen, buitensluiten, water in je tas gooien o.i.d. Ik weet niet precies wanneer om de omslag is gekomen, ik werd mezelf in ieder geval meer bewust van mijn eigen lichaam en mijn kracht. En zo gebeurde het regelmatig dat ik mijn pesters een rotschop heb verkocht, ook niet iets om trots op te zijn maar het werkte wel. Ik kreeg een bepaalde reputatie binnen de school, en ondanks dat die nergens op sloeg omdat ik het enkel deed als het werd uitgelokt, lieten de pesters me daarna met rust.

Ik ben op het MBO in het eerste jaar blijven zitten, en de tweede klas had ook een handje ervan. Buiten sluiten, roddelen.. ik trek me er maar niks meer van aan. Ben het een beetje zat, dan maar alleen op school. Maar buiten school om heb ik genoeg mensen die me wel waarderen

Thx ik ben blij dat ik dus niet de enige ben met dat probleem, ik heb precies hetzelfde ik mis soms gewoon singalen en dan zie het niet dat ik misschien maar beter m'n mond kan houden.
Ik had er ook gewoon geen zin meer in ze wisten dat ik PDD-NOS had maar ze hielden er gewoon geen rekening mee, ik wil niet alles daar op afschuiven maar ik verwacht op z'n mist als ik mensen vertel wat ik heb dat ze er wel een beetje rekening mee houden. Nou ja ik ben blij dat ik van ze af ben en dat ik nu een nieuwe start heb kunnen maken met mensen die me wel echt aardig vinden

Het is echt erg om te zien hoeveel mensen hier gepest zijn. Het komt helaas overal voor en of het ooit weggaat? Ben bang van niet.
Mensen die gepest zijn hebben echter wel levenservaring die andere mensen niet hebben. Hopelijk vergroot het je assertiviteit en wijsheid.
Sterkte allemaal!

Nou in iedergeval is mijn pesterijen weer over met die white niggers hier in de woon werk boerderij. Ik ben al 1 jaar verhuisd naar zuidwolde. Terwijl ik er 3 jaar op moest wachten. Dus die tijd is lekker voorbij. Nou moet ik dit jaar enorm verwerken wat er zoveel enge en akelige dingen met mij gebeurt is op de woon werk boerderij. Met die stel gangsters. En nu dat ik slimmer ben geworden. Weet ik gelijk wat die 2 gangster's zijn. White nigger's

Vind je t gek dat je gepest werd

Pesten is altijd een vreselijk irritant iets.

ik ben zelf gepest zolang ik me kan herinneren, al sinds groep 3 van de basisschool. Het kwam voornamelijk doordat ook ik PPD-Nos (zonder medische stempel..ben te behulpzaam voor mijn soort PDD-NOS) heb. Ik praatte in mezelf, ik tekende alleen maar, en ik had totaal geen intresses zoals mijn klasgenootjes (voetbal, jongens, boybands, ect)

dingen die ik heb meegemaakt zijn onder andere:

-uitgescholden worden
-van trappen geduwd worden
-spullen die van je werden gejat of besmeurd
-kluisjes volstoppen met bedorven melk of iets in die trand
-me uitlachen om alles wat ik ook deed
-leraren!! die mij belachelijk maakte of pestte. (Ze vonden tevens ook dat ik geen toekomst zou hebben..ik kon toch alleen maar tekenen)

moet ik doorgaan?.. het werd in mijn vmbo tijd zodanig erg dat ik me thuis verstopte of deed alsof ik ziek was om niet naar school te hoeven.
Het ging door tijdens mijn MBO. Mensen vonden het raar dat ik lesbisch ben, dat ik een eigen mening had. ze vonden het feit dat ik aan cosplay deed raar..

het is gestopt in het 3e jaar van mijn MBO opleiding, een jaar geleden dus (net geslaagd, vrijheid)
Ik heb toen als examenopdracht over kunst, een presentatie gedaan over cosplay...correctie..IN cosplay
met mijn pinkie pie cosplay aan heb ik de klas uitgelegt wat voor hobby ik had, wat voor voordelen cosplay heeft (aardige mensen op con's, even allemaal vrienden om je heen terwijl je die 2 dagen daarna eigenlijk niet meer spreekt ect.) en dat het helemaal geen vreemde hobby is, maar dat mensen er een beetje open voor moeten staan.

Sinds die dag is alles veranderd. niemand heeft me ooit nog gepest. mensen kwamen zelfs voor me op. Iedere keer weer moest ik foto's laten zien van een con of event waar ik was geweest, ze laten zien welke kostuums ik droeg en kon ik hele gesprekken erover met mensen aangaan zonder uitgelachen te worden.

Ik ben in mijn leven zeker 13 jaar gepest. Het heeft inderdaad mijn jeugdjaren behoorlijk vernaggeld. Ik ben niet instaat om op een positieve wijze naar mijn VMBO tijd te kijken, zonder dat ik ook maar een rilling over die pesterijen over mijn rug voel lopen. Maar dat is niet erg. Ik heb het overleefd. Ik heb besloten niet meer door te gaan studeren (deels ook uit angst voor nog meer pesterijen) dus..ik heb het ergste gehad.

sorry voor de lange post. maar weet een ding: Pesten is k*t, zwaar, irritant en vervelend..maar het kan altijd erger ^^ sorry voor de spam met sad stories ik las dit topic en kon het gewoon niet laten..vind het fijn zoiets als dit te kunnen droppen..

het is zonde dat er zo veel mensen gepest worden,
terwijl dat vaak de leukste en aardigste mensen zijn
zo iets verdien je niet en je vraagt er ook niet echt om.

zelf ben ik ook wel een tijdje gepest.
roddelen over mij, dingen verzinnen die niet waar zijn, me laten staan zodat ik alleen moest fietsen.
elke dag was ik aan het huilen, want zoiets verdiende ik toch niet?
dus toen mijn moeder er achter kwam belde ze de pester op en die moest op een gesprek komen bij ons (me ma is juf)
daar vertelde ze mij dat ze het echt knap vond hoe ik zo sterk ben geworden (lang verhaal, laten we zeggen heb geen varder meer)
ze wou zo graag ook zo worden, maar wist niet goed hoe ze dat moest doen.
daarom ging ze mij dus helemaal vernederen en andere dingen die echt niet kunnen verzinnen.
het is daarna gestopt.

ik heb haar niet echt kunnen vergeven, want later begon het weer.
toen ben ik ook kwaat naar haar toe gegaan en heb door de hele school (kantine) gezegt wat ze deed,
en dat ik vond dat ze dat niet kon maken (het ging over een vriend btw)
zinds dien doet niemand mij meer iets, en ben ik er nog sterker uitgekomen (al zeg ik het over mijzelf )

onthou.
vaak zijn de pesters bang voor iets of hebben ze veel respect voor je.
en met vechten los je niks op!!!

Ik ben op de basisschool altijd gepest met het feit dat ik dikker was/ben dan de rest en dat ik rood haar heb, met krullen. Ik begon op de basisschool ook snel overal om te huilen en mijn kleding stond niemand aan natuurlijk.
Ik heb bijvoorbeeld ballen tegen mijn hoofd gekregen en er is vaak genoeg gezegd dat ik niks kon en nooit ergens zou komen.

Ik was doodsbang toen ik naar de middelbare school ging, bang om weer gepest te worden. Dat gebeurde in het begin niet, ik had eindelijk vienden. Maar toen was er een soort voorstelling van mijn school en ik zou samen met een ander meisje zingen. Om een lang verhaal kort te maken: zij kwam niet opdagen, ik mijn moeder gebeld om me weer op te halen en een vriendin van me gebeld dat zij me niet thuis hoefde te brengen (want dat had haar vader aangeboden). Vervolgens werd ik weken lang genegeerd door mijn hele klas (behalve die vriendin die ik gebeld had). Wat bleek? Dat meisje wat niet was komen opdagen had de hele klas verteld dat ik niet was gekomen en haar had laten stikken.
Het is uiteindelijk weer overgewaaid en ik ben opzich wel geaccepteerd in mijn klas.

Maar toen mijn hele been na een ongelukkige val bij dansen in het gips kwam, vonden ze dat ik me aanstelde (ik had immers niks gebroken, maar wel een knieband gescheurd.. Ofzo..). Het deed pijn om te zitten, maar volgens mijn klas stelde ik me alleen maar aan en mocht ik niet zeuren.
Toen ik uit het gips was is dit ook weer overgegaan.

Najha en cosplay. Dat vonden ze ook wel raar. Ik heb toen voor Duits, in het Duits, een presentatie gehouden over cosplay. Dat heeft de mening van mijn klas wel veranderd. Ze accepteerden het nu en vonden een stel cosplayers wat ik had laten zien zelfs 'supercool' (ik had gekozen voor wat herkenbaars, namelijk Pokemon). Ze konden ook niet geloven dat beiden cosplayers meisjes waren.
De docent was er minder van gediend, maar dat maakte me niet uit.

Nu ben ik dit jaar in 4vwo blijven zitten en ik heb helemaal geen zin om opnieuw in een nieuwe klas te komen. Ik denk niet dat ze mij zullen accepteren. 'Gelukkig' is ook een goede vriend blijven zitten en komen we wel bij elkaar in de klas, maar we zijn allebei bang. Hopelijk wordt het een leuk jaar en anders zitten we hier drie jaar aan vast.

Mijn 'pesterijen' zijn niet zo erg geweest als sommige anderen die ik hier lees, maar het is toch fijn om het te kunnen vertellen. De derde klas zou ik zo over willen doen, dat was een gezellig jaar, bij mijn oude basisschool voel ik me al ongemakkelijk als ik er ben om bijvoorbeeld mijn broertje op te halen.

Wel heftige verhalen hier zeg, sterkte allemaal.

Ik ben zelf nooit echt op die manier gepest.. Af en toe wel roddels.. Maar dat was altijd wel over en weer..

Doordat ik vroeger op de middelbare school (bijzonder onderwijs) veel last had van bepaalde personen qua pesterijen heeft dat er helaas toe geleid dat mijn motto is: vertrouw niemand en neem niemand volledig in vertrouwen dus. Moraal van dit verhaal: vertel je iemand alles over jezelf, dan kan dat je Jaren blijven achtervolgen. Behalve bij een vertrouwenspersoon of psycholoog natuurlijk, want die hebben een beroepsgeheim net als een huisarts en dergelijke. Aan die personen kun je rustig vertellen wat je echt vind en voelt want dat blijft bij hen.

Vrienden kun je ook veel vertellen, maar niet alles. Ik heb altijd dingen voor me gehouden en dat doe ik nog altijd. In je puberteit schop je overall tegenaan en dat krijg je later dubbel en dwars terug, is mijn ervaring. Ik heb Asperger en PDD-NOS, en dat is iets wat ik NIET in eerste instantie vertel aan een ander. Pestkoppen heb je overal en zul je altijd tegenkomen, want een pestkop is niet aan een leeftijdsgrens gebonden. Ook als je later ergens werkt en allang van school bent heb je met dat sort individuen te maken. Mensen zijn keihard en ik merk dat er bij de meesten geen begrip is voor mensen met een "niet-zichtbare" handicap. Daarom wacht ik altijd met reageren en kijk ik eerst de kat uit de boom bij een nieuwe organisatie of team of zo.

Een "aparte" hobby zoals die van de mensen hier is ook vaak een reden om te gaan pesten. Zodra men weet heeft van mijn vrijetijdsbesteding zit er altijd wel eentje tussen die je gaat lopen uitdagen met opmerkingen. De meesten niet overigens. Maar het is een optelsommetje: een aparte hobby, een aparte vogel, zal wel iets mee zijn. En hij rookt niet, drinkt niet, is vegetarier, gaat niet stappen, houd niet van auto's, voetal, etc. Dus die gaan we maar eens lekker pesten.

Kortom, er zit er altijd wel eentje tussen die het leuk vind om een ander te pesten. Daar ontkom je niet aan. Gelukkig wordt je door de Jaren heen wijzer en kun je er beter mee omgaan, maar leuk is anders.

Tegenwoordig maak ik me er niet meer druk om. Als iemand gaat pesten, dan gewoon negeren en niet teveel aan tillen.

Ik woude verhuisen omdat een ex kameraad die ook erg van anime houdt ook verhuisd is. Omdat hij niet zo fijn voelt en toen wil ik ook verhuisen. Maar mijn mentor deed er niks aan. En elke keer gaan die buren van mij overlast zorgen. Met enorme slechte muziek. Zoals het Gangsta rap genre. En hardstyle ook. En dat doen ze gewoon elke dag gewoon tot het einde van de nacht is. En dan geeft de leiding mij de schuld. Omdat ik met de buren ze muziek bemoeit. Terwijl de buren degene zijn. Die mij vrezelijk laat verpesten. Elke dag schelden voor kut hollander. Zoals ik het 3 jaar terug heb meegemaakt. Het heeft wel 3 jaar geduurd totdat ik uitijndelijk weg ben. Met die stel mongolen. En nu voel ik me een stuk beter. Ik heb nu niks met deze woonvorm te maken. En ja omdat ze Gangsta rap luisteren. En doen alsof ze macho zijn. Zijn het echte wiggers

Edit: Volgens kutabare. Hebben ze veel teveel MTV en TMF gekeken. Toen TMF er nog was

aan zo iets zou ik me ook erg ergeren.
en als ze jou de schult er van geven, daar kan ik al helemaal niet tegen.
slechte huisbaas/leiding.
en die niggars zijn gewoon domme mensen die blijkbaar niet beter weten.
ik zeg hang camera op en laat het zien aan de leiding.

Gellukkig zijn deze momenten allemaal voorbij. Maar je hebt echt gelijk. Domme mensen die niet weten wat goede muziek is. toen ik daar al een half jaar woon ging het al miss met mij. Door mijn autisme wordt ik steeds kinderlijker. Omdat ik ijgenlijk bang voor hun ben. En door 4 jaar tijd. Dus tot 2010 tot 2014. ben ik nu weer de oude. Ik voel me rustig. Maar door die angstigheid van deze lui. Kon ik haast geen brood meer eten. Bij brood eten. Moet ik rustig zijn. En dat lukt niet als ik alles voor druk zet. Soms krijg ik nachtmerries door hun. Dat ze mij stalken. Door aan mijn deurbel te komen van mijn appartement. Of mijn ouders lastigvallen. Gellukkig is dat allemaal een droom. Maar als ik wakker wordt. Dan ben ik zo bang. Omdat zulke dromen kan laten zien wat er in het echt kan gebeuren. En ja dan schik je kapot Maar ook nog meer. Ik ben nu doodsbang van mijn ex buren uit de zorg. Ik krijg er nachtmerries van als ik aan hun denk. De leiding van mijn vorige buurt heeft echter gezegt ze mogen nooit bij mijn komen. Maar bij mijn dromen kunnen ze wel bij mij komen. Enge dromen zijn het. Want die lui zijn wel harstikke dik. Maar ze kunnen mij bijna in het ziekenhuis dumpen

Ik heb het erover dat white niggers best een beledigende term is
niet om de rest van het verhaal te horen
Maarja het zal wel

Maak niet uit hoor. Maar ik kan er slecht tegen als ik overlast hoor. Eerst vindt ik het grappig als iemand een gedrags aanval krijg. Maar over een half jaar vindt ik het niet meer leuk meer.