Detective Conan 89: Eigenlijk wilde ik slechts een of twee hoofdstukken vandaag lezen, maar dat werd dus in één keer het hele deel. Maar wat was dit een leuk deel (komt deels doordat deel 88 best saai). Het begint met het einde van het verhaal met de moord in de opnamestudio. Een meer dan degelijk detective verhaal. Ik heb hem zelf niet kunnen oplossen, maar het heeft een prachtige, simpele oplossing waarbij ik meteen had: "waarom dacht ik daar toch niet aan!" Ik heb een vermoeden dat Tamara 'm wel sneller zou spotten.

Verder volgt een goed (kerst)verhaal waarbij het mysterie draait om tegenstrijdige getuigenissen over het uiterlijk van iemand die een kok had aangevallen en probeerde te vluchten uit het warenhuis. Zijn wel vaker van dit soort verhalen in de serie, maar dit was een zeer degelijk verhaal, goed opgebouwd en duidelijke hints. Het verhaal over een moord die door een alien uit een UFO gepleegd zou zijn is wel zo'n verhaal waar je rare kennis voor nodig hebt, maar is over het algemeen wel OK (het hoogtepunt van het verhaal is wanneer Chiba plots ENORM is afgevallen en bijna op Takagi lijkt). Het verhaal over Yumi's envelop die ze van haar vriendje heeft gekregen (Yumi: Ex-vriend!) heeft een stomme opzet, maar ik vond het idee achter de code wel leuk. En van het laatste verhaal zat enkel het eerste hoofdstuk in dit deel, maar het lijkt een belangrijk verhaal te worden, omdat er meer over het gif wordt gepraat dat Conan klein heeft gemaakt.

Ik ga de uitdaging graag aan in... oktober? Oktober.

Om iets zinnigers toe te voegen:

Dorohedoro 18
Het heeft langer geduurd dan voorspeld, maar het einde begint eindelijk in beeld te komen. Om eerlijk te zijn lees ik deze serie al niet eens meer echt voor het verhaal, maar vooral voor de gitzwarte humor.

In oktober al? O_o De Duitse versie loopt tegenwoordig echt dicht op de Japanse uitgave...

The Kindaichi Case Files R 9: Eigenlijk heb ik 8 ook nog even opnieuw gelezen, omdat het alweer een tijdje geleden was dat ik de eerste helft van De Hitagata Eiland Moordzaak had gelezen. De R serie heeft vaak verhalen die doen denken aan het begin van de serie, en daar is dit verhaal een goed voorbeeld van. Het is heel lang, en het verhaal speelt zich af op een afgelegen eiland waar moorden worden gepleegd die doen denken aan een lokale legende. Maar zo zijn alle Kindaichi verhalen toch? Ja, maar eilanden werden de afgelopen jaren niet zo vaak gebruikt. Het verhaal is best leuk en draait om de Japanse gewoonte om poppen een laatste herdenkingsdienst te geven als je ze weg wilt doen. Dat wordt ook op Hitogata Eiland gedaan, maar *natuurlijk* worden er moorden gepleegd waarbij de poppen een rol spelen. Op zich is het niet een complex verhaal, maar het is gewoon goed in elkaar gevlochten. Overigens waren de laatste twee hoofdstukken in dit deel al van het volgende verhaal, maar ik wacht dit keer maar tot dat het volgende deel ook echt uit is, zodat ik in een keer kan doorlezen.

Overigens is Fudo High School echt de school waar je nooit naar toe wilt gaan. Een ONGELOOFLIJK aantal moordenaars en slachtoffers komt van die school. Als ze geen kille seriemoordenaars zijn, dan worden ze bruut vermoord en in stukjes gesneden of zo. Je vraagt je echt af waar ze steeds die nieuwe leerlingen en docenten vandaan halen. Bij Conan wordt de school meestal alleen gebruikt voor minder dodelijke verhalen.

Bungo Stray Dogs 5 & 6
Het is oorlog! Het detectivebureau en de maffia hadden al ruzie, maar nu komt daar een derde partij bij: de Guild (met Westerse schrijvers zoals Fitzgerald en Hawthorne) wil zowel het detectivebureau en de maffia uitschakelen om zo de macht te krijgen in Japan. In de films zouden de mafia en het detectivebureau samenwerken om de nieuwe vijand uit te schakelen, maar dit is geen film. Nog steeds een degelijke actieserie met grappige personages en een licht literair-tintje. Misschien toch maar binnenkort de rest van wat uit is bestellen.

Tenkai no Meikyu (Het Labyrinth in de Hemel) is een gamebook van de bekende Ghibli film Laputa. Het verhaal begint als Pazu en Sheeta net zijn geland in de stad, maar voordat het spel begint, moet je met de worp van een paar dobbelstenen je stats bepalen. Daarna begin je een avontuur waarin je door de verlaten zwevende stad dwaalt en het probeert te redden van het leger en Muska. Ik heb gister twee rondes gespeeld (ik heb het maar even in spoilerboxjes gegooid voor mensen die de film niet hebben gezien).

Wallflower 22-24
Deze omnibus begint niet echt vrouwvriendelijk, op het sadistische af. Voor zover ik het begrepen heb gaat het over een eerder teruggetrokken meisje dat liever of zichzelf is, maar een aantal van haar klasgenoten willen dat ze beter in de klasgroep past en haar tante wil dat ze zich als een echte dame leert te gedragen... Er zitten hier en daar wel schattige momenten in, maar over het algemeen zou ik het toch niet appreciëren als mensen mij op die manier zouden proberen dwingen sociaal te zijn. Het is allemaal iets te betuttelend en te weinig respectvol.


Rave Master 1
Ligt het aan mij of lijkt de tekenstijl in deze manga enorm op One Piece? Het verhaal begint ook als een typische shonen, met een protagonist die de een of andere uitverkorene blijkt te zijn en een oude meester die meteen het loodje legt (of toch aanstalten maakt). Voorlopig voelt het allemaal een tikje te cliché en nodeloos onnozel voor mij, maar ik wil het tweede album nog wel een kans geven.

Rave Master 2
Voor een manga met zo’n luchtige toon zijn de situaties waar ze mee te maken krijgen echt wel dramatisch. Ze gaan moeten oppassen dat ze daar niet mee overdrijven, want je kunt maar zoveel uitgemoorde families zien voor het alle effect verliest. Voor de rest wel een entertainend album.

Rave Master 3
De conclusie van Musica’s verhaal is geweldig. Schattig, slim, en met personages die niet perfect meer wel erg herkenbaar zijn. Dit is met voorsprong het beste stuk van de reeks voor mij.


World Trigger 9
Blij dat ik deze al op scans gelezen had, want het eindigt op een dijk van een klifhanger. De volgende minuten worden beslissend… Het leuke aan deze reeks is dat het hier niet gaat over een gevecht tussen de slechterik en de ‘hij is onze laatste hoop!’ held, maar wel over een strategisch kluwen waarbij iedereen belangrijk kan zijn als ze zich op het juiste moment op de juiste plaats bevinden. Er kan dus nog vanalles gebeuren, maar het ziet er wel naar uit dat we in het volgende album de conclusie van dit conflict gaan zien.


Sherlock Bones 1-2
Deze is ook erg leuk! De situatie met de hond is een beetje.. raar, maar de personages zijn sympathiek en de detectivezaken zitten goed in elkaar.
Wil ik zeker meer van lezen.

(Ik weet dat het kinderachtig is, maar is er nog iemand die vindt dat de omschrijving van deel 1 op Archonia op een wel heel ongelukkige plaats afgesneden wordt? Of is dat alleen bij mij? )
https://www.archonia.com/mangashop/en/e ... +manga+us/

Inderdaad een interessante plek om af te snijden. Sherlock Bones is trouwens geschreven door Kibayashi onder een van zijn vele aliassen. Hij is echt ontzettend actief, met o.a. Kindaichi Case Files, Get Backers en bv. ook Fire Emblem Fates op zijn cv, en ook nog eens zelf jarenlang als redacteur gewerkt bij een mangablad.

^ Als schrijver dan, neem ik aan, want de tekenstijl in deze reeks is echt wel heel anders (en veel mooier, wat mij betreft - sorry, Kindaichi!). Tot zover het goede nieuws.

Sherlock Bones 3
Onze 'geniale detective' daalt in mijn achting. Niet alleen valt hij voor de meest onnozele fraudetrucs (nadat hij erover gewaarschuwd was nota bene!), maar hij schijnt de meeste zaken ook alleen maar op te kunnen lossen omdat hij erbij stond toen ze gebeurden, en dus al weet wie de dader is. Zo kan ik het ook. Zijn assistent is dan wel weer beter aan het worden, en sommige tekeningen zijn pareltjes.


Hero Academia 1
In een wereld met superhelden blablabla een joch zonder krachten bla toch vastbesloten om een held te worden bla en door een ongelofelijk toeval je kent het wel. Erg origineel is deze reeks tot dusver niet, wat betekent dat ze zal moeten gedragen worden door de personages. Op dit moment ben ik niet echt onder de indruk van onze heldhaftige huilebalk, maar hij is ook niet onuitstaanbaar of zo, dus laten we maar eens zien of hij het er na de training wat beter vanaf brengt.

Hero Academia 2
De rekruten moeten het in teams tegen elkaar opnemen in een eerste trainingsoefening. Ida krijgt de beste punten omdat hij.. luisterde wat de opdracht was. Um, okee? Dat belooft veel goeds voor de toekomst van het land.

Het gevecht is op zich niet slecht, maar dat jaloerse jeugdvriendje irriteert mij en ik vind het erg jammer dat we de gevechten van de andere studenten niet te zien kregen. Die hadden volgens mij best nog interessant kunnen worden.

Dat de serie meer een omgekeerde detective is, vond ik zelf niet zo erg. Dat maakte het juist origineel als detective-manga. Kindaichi Case Files en Conan hebben ze ook soms, maar ik vond het juist leuk om een meer Columbo-achtige serie te volgen.



Vervolg hierop: eindelijk het beste einde gehaald (yay hoge dobbelsteenworpen en een route waarbij ik niet steeds kans heb om in de zee te vallen, of die te lang is waardoor ik geen tijd meer heb). Het eindigt een beetje anders dan in de film. Met iets minder onschuldige hoofdrolspelers.

Het concept op zich stoort mij ook niet, maar wel a) als het ELKE KEER zo gaat, en b) hoe onze detective altijd uit de lucht komt vallen en alleen maar aan aanwijzingen komt omdat hij zich blijft focussen op die ene persoon. Het gaf mij hier een beetje de indruk dat hij zonder die voorsprong niet zou weten waar te beginnen.

Eigenlijk een boek: Turnabout Idol, de eerste roman gebaseerd op de Ace Attorney gameserie. Het boek is geschreven door Mie Takase, die naast light novels/detective boeken ook veel boeken heeft geschreven gebaseerd op games zoals Growlanser, Persona 2, Shin Megami Tensei en... Kirby en Style Savvy. Turnabout Idol is uitgegeven in een kinderlabel, dus ik had er eerlijk gezegd niet al te hoge verwachtingen van, maar het was eigenlijk echt een leuke detecitve. Het speelt zich af tussen de vijfde en zesde game in de serie en gaat over een moord op een comedian tijdens een optreden van Phoenix' dochter Trucy in het winkelcentrum. Alles voelt gewoon aan als een echt Ace Attorney verhaal, van hoe de personages praten tot hoe de zaak zich ontwikkelt, en hoewel het boek duidelijk voor een jong publiek is geschreven, is het ook goed te zien dat de schrijfster ervaring heeft met detectives, want het was gewoon goed in elkaar gezet. Zou graag meer van zulke boeken willen zien.

Ik heb net hoofdstuk 2 af van Little Witch Academia: Tsukiyo no Okan.
Ik had het boekje gekocht in japan, maar ik was de laatste tijd nogal... te verslaafd aan anime om manga te lezen!
Ik vind het wel een leuk verhaal en de artstyle van Fujiwara Yuka is zo mooi...

Seraph of the end 7
Nog meer training, maar deze keer in de vorm van een echt gevecht. De oefening legt verscheidene zwakheden bloot en toont aan hoeveel ze nog moeten groeien… maar toch moeten ze nu meteen op weg, naar hun eerste grote missie. Spannend!

Seraph of the end 8
De missie begint veelbelovend, maar dan blijkt dat niet elk team het even goed heeft gedaan, en de brokken opruimen wordt niet zo simpel. Goede gevechten hier, en we krijgen Mika ook nog eens te zien.

Seraph of the end 9
De reddingsoperatie loopt niet van een leien dakje. Gurenn wordt gevangen genomen en Yu probeert hem te redden, tot vervelens toe. Het is fijn dat hij om zijn vrienden geeft, maar een beetje gevoel voor zelfbehoud zou geen kwaad kunnen… Ik begin te denken dat het onverantwoord was om hem op deze missie te laten vertrekken, aangezien hij duidelijk niet in staat is om bevelen op te volgen (en dat is geen goede zaak).

Hero Academia 4
Huh, ik begin er nu pas een beetje in te komen. De meeste gevechten tot nu toe waren vooral kloppen en slaan, maar nu komt er ook strategie bij kijken, wat het een stuk boeiender maakt. En dat half-en-half joch klinkt als een interessante persoonlijkheid (al is zijn sob story er ver over, maar ja).
Maar dat jeugdvriendje van onze held kan ik echt niet uitstaan. Die zelfingenomen onuitstaanbare eikel moet een held worden? Ja, dat komt vast goed, hij zit altijd zoveel in met andere mensen.

One-Punch Man 7
Ik doe heus mijn best, maar als Sonic er niet inkomt slaagt deze reeks er totaal niet in om mijn aandacht vast te houden.

Of the Red, the Light and the Ayakashi 2
Ligt het aan mij of is dit hele ‘iedereen weet dat Ayakashi mensen eten maar we gaan mysterieus doen over wat een maaltijd is’ gedoe een beetje dwaas aan het worden? En als je een hoofdpersonage wilt dat de wereld samen met de lezers leert kennen, dan neem je over het algemeen iemand van buitenaf, niet iemand die al zijn hele leven tussen de geesten woont maar er om de een of andere reden in geslaagd is om volkomen onwetend te blijven. Dat doet hem alleen maar dom en lui overkomen.