Wacht, de vorige keer vond ik de naam Ryu al een beetje raar, maar nu je Kyu noemt, weet ik het vrij zeker: Je haalt zeker nu heel erg QED en Tantei Gakue Q/Detective Academy Q (DAQ) door elkaar? DAQ is de serie van de makers van Kindaichi Case Files over de vijf klasgenoten in Q Class, en QED is weer een totaal andere detective manga, met Toma en Kana als hoofdrolspelers :P

Gurenn XD

Eh, maar goed, persoonlijke theorie: Yu plaatst zichzelf voortdurend in levensgevaarlijke situaties om zijn 'familie' te redden uit schuldgevoel. Schuldgevoel omdat hij de enige overlevende is van zijn oude familie. Hoe kun je een leven verdienen waar anderen voor zijn gestorven? Door jezelf op te offeren om andere levens te redden. Mogelijk heeft hij het zelf niet eens door. Gooi daar zijn extreme impulsiviteit bij en... tja.

(Dat, of hij is zo overtuigd van zijn status als hoofdpersoon, dat hij zichzelf onsterfelijk waant. Dat krijg je als je te veel shonenmanga leest.)

Ah, je hebt gelijk. Beetje verwarrend, met al die verschillende Q-detectives (heb je Q Mysteries al geprobeerd?)



Ja, dat zal wel. En de eerste twee, drie keer is dat begrijpelijk. Maar als je jezelf drie keer in de muil van de leeuw gooit in nog geen vijf minuten tijd, terwijl je vrienden, je overste én het slachtoffer allemaal staan te roepen dat je belachelijk veel andere mensen in gevaar brengt, dan is zo'n excuus gewoon niet voldoende meer.

Ik zeg ook niet dat het zijn gedrag goedpraat, maar het is niet Yu's schuld dat hij psychisch niet in orde is. En wat zijn situatie erger maakt, is dat zijn roekeloze gedrag wordt aangemoedigd door de mensen om hem heen - waaronder Guren. Neem nu die keer dat hij als twaalfjarige (of was het dertienjarige?) een meisje probeerde te beschermen tegen een vampier terwijl hij geen schijn van kans stond. Als er geen bewapende volwassenen in de buurt waren geweest, was dat pure zelfmoord geweest. Guren geeft hem echter een compliment, omdat Yu eindelijk een goede reden zou hebben gevonden om te vechten. Dát is voor Yu dus het moment waarop hij zich voor het eerst serieus genomen voelt.

Die jongen is niet toerekeningsvatbaar en laten we eerlijk zijn, dat kan weleens precies de bedoeling zijn geweest...

Ah, maar die is makkelijk 'erbuiten' te houden, want dat is oorspronkelijk een light novel serie (en de manga en spin-offs kwamen later), dus dat is een totaal andere afdeling in m'n hoofd :P De officiële Engelse titel, All-Round Appraiser Q, is ook minder verwarrend (Q Mysteries is zo te zien de Franse titel voor de serie). Heb alleen de live-action film ervan gezien, die wel OK was (wel leuk dat het geproduceerd was in samenwerking met het Louvre).

Verwarrend is als mensen Kindaichi gebruiken als ze Kindaichi Shonen/Hajime bedoelen! Bij Kindaichi denk ik toch veel eerder aan zijn grootvader...

Ik zeg ook niet dat het een slechte jongen is, alleen dat het onverantwoord was om hem op een dergelijke missie te sturen. En wat dat aanmoedigen betreft, zijn vrienden en oversten hebben hem al HEEL VAAK gezegd om niet zo roekeloos te doen. Het is niet hun schuld dat hij nooit luistert.

Niet dat het veel uitmaakt als het hele leger vol mollen blijkt te zitten, maar soit.

Maar dat is het probleem zo'n beetje, niet? Mensen vertellen hem vaak dat hij niet zo roekeloos moet zijn, maar veel andere personages staan vaak ook te popelen om bevelen te negeren, zichzelf op te offeren of standaard roekeloos gedrag te vertonen. Verbaal wordt Yu's gedrag dan wel ontmoedigd (maar niet eens consistent, hè, Guren?), maar als je kijkt naar de acties van de anderen, vervaagt die boodschap.

En hé, ik durf te wedden dat het Guren hem bewust in situaties gooit waar Yu emotioneel niet klaar voor is. Hoe groter het gevaar, hoe groter de kans dat er iets ontwaakt. Ik geloof zo dat hij om Yu geeft, maar Guren heeft duidelijk een geheime agenda.

Dat is het minste wat je kunt zeggen, ja.

Die laatste zin is trouwens van toepassing op zo ongeveer alle personages die we vanaf nu te zien krijgen. Dit is een Black vs Gray manga en Yu is de enige die het nog niet doorheeft.

Ik heb zojuist Detective Conan gelezen!

Misschien moet hij ruilen met de protagonist van Shin Megami Tensei IV: Apocalypse, die game had een onkarakteristiek shonenmanga-achtig 'kracht van vriendschap'-einde...

(Terwijl het vorige deel de vampiers uit Seraph of the End nog een schoolvoorbeeld van ethisch gedrag deed lijken...)

Detective Conan 91: Het vorige deel had heel veel met de grote verhaallijn (RUM) te maken, maar dit was een rustig deeltje. Het Hattori verhaal, over een reusachtige Nue (een chimaera-achtige yokai) die mensen vermoord was okay, maar niet bijzonder indrukwekkend of zo. Het verhaal over KID en het juweel verstopt in een puzzeldoos waarvan niemand weet hoe hij open gaat was ook goed, maar niets bijzonders; het blijft toch altijd wel leuk om te raden waar KID dit keer weer in vermomd is. Het verhaal over een tien jaar oud lijk dat gevonden wordt in een schuurtje op de basisschool van Conan wist me niet eens zo te verrassen, hoewel je zou denken dat de meeste scholen geen lijken huisvesten. En hoewel ik het meestal niet zo goed doe met code verhalen, wist ik deze toch redelijk op te lossen.

Het laatste verhaal gaat door in het volgende deel (komt in april uit), maar hier merk je toch echt wel dat het deze volumes toch wel wat achterlopen op de losse hoofdstukken. Dit deel is net voor de kerst uitgebracht, maar dit laatste verhaal gaat over Ran, Sonoko en Sera die bikini's aan het passen zijn voor een dagje strand ^_~

Oh, en dit deel introduceerde ook heel kort twee nieuwe vrouwelijke personages die belangrijk worden. Op een gegeven moment. Maar niet nu. De nieuwe lerares op Conan's school is duidelijk meer dan ze op eerste blik lijkt, en we kregen wel ÉÉN (1) HELE PANEL van dat nieuwe meisje uit Kyoto die iets met Hattori heeft en die een rol heeft in de 2017 Conan film. Serieus, de obi van dit deel verklapt al dat dit personage in dit deel wordt geintroduceerd, maar ze verschijnt maar in een enkel groot panel, zonder ook maar enige context of zo.

Het volgende deel (dat wordt uitgegeven als de film uitkomt in april) lijkt leuk te worden, want de preview liet zien dat het volgende deel eindelijk uit gaat leggen waar Sera Conan nou eigenlijk van kent, omdat ze letterlijk al jaren bezig is Conan (Shinichi) zover te krijgen dat hij zich Sera herinnert (Sera kent overduidelijk Shinichi/Conan en Ran al van heel lang geleden).

Seraph of the End 11
Ik weet eindelijk waar Yu me aan doet denken! Dat achterlijke hondje van mijn zus. Volgt geen bevelen op, is veel te luid zonder dat er iets zinnigs uitkomt, zoekt ruzie met alles wat sterker en groter is, probeert als een bezetene z'n 'familie' te beschermen maar dat loopt zelden goed af, en je vergeeft 'm alles want kijk dat schattige koppie nou!

BTW grootste wonder in dit deel: Mika's uniform is na drie maanden nog stralend wit. ... Wacht, waarom lopen de deserteurs na drie maanden nog in uniform rond? Ik kan me voorstellen dat het in bepaalde situaties handig kan zijn, maar je zou denken dat ze minder op zouden vallen in burgerkleding.

Danganronpa Kirigiri 4: Vierde roman in deze spin-off prequel serie van de Danganronpa games. In het vorige deel werden Yui en Kirigiri geconfronteerd met een uitdaging die geïnspireerd was door Saint Seiya: ze kregen een week de tijd om twaalf Gesloten Kamer Tempels te overwinnen (twaalf gesloten kamermoorden). Het concept was erg leuk, maar deel drie was voornamelijk bezig met de opzet, waardoor uiteindelijk slechts één van die twaalf tempels overwonnen werd (en dan nog vijf buiten beeld door iemand anders). Om de Saint Seiya gelijkenis door te zetten: het was alsof het boek eindige met Aldebaran, en dat Ikki buiten beeld ook nog een paar Gold Saints versloeg.

Dit vierde deel... is iets beter, maar houdt nog steeds abrupt ergens op. We zijn nu ergens bij Scorpio of Sagittarius, maar moeten wel midden in een gevecht stoppen. Kijk: bij manga en zo is het best normaal dat een verhaal doorgaat in een ander deel, omdat losse hoofdstukken van de meeste series wekelijks/maandelijks/met regelmaat worden uitgegeven, en ze daarna pas in een volume worden verzameld. Maar dit is een roman! En geen feuilleton! Het vijfde deel is nu nog steeds niet uit (of zelfs maar aangekondigd), en we zijn al meer dan een jaar verder sinds deel 4 is uitgebracht. Dat er dan twee aardige moorden worden opgelost in dit deel is dan wel leuk en aardig, maar we zitten nog steeds middel in de Gesloten Kamer Tempel verhaallijn, en er is zelfs een moord die helemaal niet wordt opgelost in dit deel en ik moet dus maar geloven dat het wordt opgelost in deel 5 die hopelijk ooit nog uitkomt.

Blijkbaar worden ze elke vijf minuten aangevallen door monsters, dus ik vermoed dat ze liefst kleren dragen die geschikt zijn om in te vechten. Het is toch niet alsof de dorpelingen niet weten wie ze zijn.

Yu's 'schattige koppie' wordt trouwens een stuk minder effectief vanaf hier. Hij heeft nog rare ideeën, maar de rest heeft het nu wel gehad met zijn stommiteiten, dus ze vertellen hem gewoon recht in zijn gezicht wat een dom kalf hij is. Het schijnt te helpen.

Ben begonnen met "Kaguya Wants to be Confessed To: The Geniuses' War of Love and Brains".
Wel een geinige romcom manga over twee "genieën" die allebei niet als eerste hun liefde willen verklaren (Zijn ze te trots voor, en wie het als eerste doet is de verliezer).
Dus proberen ze met diepe plannen en goedkope trucjes de ander zover te krijgen om het eerst te doen.