Twee berichtjes van mezelf en Ash van twee maanden geleden:





Ik heb afgelopen weekend The Togakushi Legend Murders uitgelezen en ondanks een paar minpuntjes, vond ik het niet echt een slecht verhaal.

Ash heeft gelijk dat andere Japanse detectives hetzelfde spelletje veel beter spelen, maar dat is niet wat deze minder maakt dan de andere. Het is veel meer een gebrek aan echte verdachte en de manier waarop Takemura en zijn collega’s overbodig worden gemaakt door de te vroege bekentenis van de daders. Ja, Takemura mag op het einde nog even voor de grote detective spelen en alles uitleggen, alleen dat hoort vooraf te gaan aan de bekentenis.

Niet echt slecht, maar ook niet bijzonder goed.

Anyway, ik heb ook nog twee afleveringen van Father Brown gekeken, The Dagger with Wings en The Oracle of the Dog, en begin het steeds leuker te vinden. De serie is enorm gedateerd en de verhalen kruipen zich in een rustig slakken tempo voort (wat de serie niet geschikt maakt voor alle moderne kijkers) en Kenneth More begint een erg leuke Father Brown te worden om naar te kijken.

Misschien toch een idee om eens te proberen, Ash en Sebas?

Misschien geef ik de serie nog een kans nadat ik de overige Ellery Queen afleveringen en het 2e seizoen van Dexter heb gezien. Ik heb een tijdje geleden de aflevering The Actor and the alibi proberen te kijken maar ben na 20 minuten afgehaakt ( combinatie van te lang achter computer bezig met schoolwerk en het tempo van de aflevering ( waar blijft de moord...). En ik heb nog steeds niet de tijd gehad om The Bishop Murder Case en Tragedy of Y + Drury Lane's last case te lezen.

Ik heb trouwens vorige week ook eindelijk de laatste aflevering van het nieuwe seizoen van Midsomer Murders gezien, Talking to the dead. De serie is eindelijk weer eens op het oude niveau en de dader gebruikt een leuke truc om niet verdacht te worden + een leuke moord tegen het einde met een ijzeren maagd ( zo'n doodskist met metalen pinnen ).. Verder speelt Jeroen Krabbe een leuke gastrol in de aflevering ( als een medium die denkt in contact te kunnen komen met geesten van middeleeuwse monniken ).

De afleveringen van Father Brown hebben echt het tempo van een kabbelend beekje, waardoor je eigenlijk zelf ook helemaal onspannen moet zijn als je wilt gaan kijken. Zou dat trouwens ook een beetje komen omdat we, opgegroeid in moderne tijden, snellere verhalen van televisie series gewend zijn?

...

Ik heb een paar nieuwtjes uit de wereld die detective heet! ^__~

De trailer van de verfilming van Christie’s Mrs. McGinty’s Dead staat online en het belooft veel goeds!

Christopher Fowler heeft op zijn blog bekend dat er word gewerkt aan een televisie serie gebaseerd op zijn Bryant en May (van de Peculiar Crimes Unit) verhalen!!!

Note voor iedereen die de PCU boeken wilt proberen: lees ze op volgorde en verwacht geen echte detective. Het zijn namelijk meer gothic mysteries, met humor.

Het eerste boek waarop de Midsomer Murders serie is gebaseerd, The Killings at Badger’s Drift van Caroline Graham, is in het Nederlands uitgebracht. De Nederlandse titels is De Moord in Badger’s Drift en kost E 16,95 (klik hier voor meer info).

Bantam gaat de volledige Nero Wolfe en Archie Goodwin serie opnieuw uitbrengen, in handige double books. Het eerste boek is al uitgebracht en bevat Fer-de-Lance (erg slecht) en The League of Frightenend Men (schijnt heel erg goed te zijn). Het tweede boek verschijnt eind september en bevat Some Buried Caesar (schijnt favoriet te zijn onder Wolfe fans) en The Golden Spider.

Klik hier en hier voor meer info (links bevatten beschrijvingen en bookcovers van bovengenoemde Wolfe en Goodwin boeken).

Ik had het er al met Ash over, maar op één verhaal na heb ik The Wisdom of Father Brown nu uitgelezen. Ik hoop daadwerkelijk dat het een minder deel is in de reeks, want het heeft me niet echt kunnen boeien. Te veel zijverhaal en te weinig daadwerkelijke uitleg, waardoor (met uitzondering van The Strange Crime of John Boulnois) het nogal veel van hetzelfde is. (terwijl Holmes me met dezelfde formule wél weet te boeien) En met een beetje reserveren bij de bibliotheek, zal ik vast wel aan Murder must advertise kunnen komen.

Ach, als het goed is, heb ik dit weekend Arsène Lupin, Gentleman-thief binnen, om te beginnen aan iemand die tenminste aan de juiste kant van de wet staat.

Jammer dat je de Father Brown verhalen vond tegenvallen. Geef Chesterton nog niet op!

De beste bundels uit de serie zijn The Innocense of Father Brown (“The Secret Garden”, “The Invisible Man” (een van de twee Father Brown verhalen die een enorme invloed hebben gehad op het genre), “The Sign of the Broken Sword” (het andere invloedrijke verhaal) en “The Three Tools of Death”) en The Incredulity of Father Brown (“The Arrow of Heaven”, “The Oracle of the Dog”, “The Miracle of Moon Cresent” en “The Dagger With Wings”).

Probeer ze eens, misschien word je als nog gepakt door de magie van Chesterton (Incredulity bevat trouwens enkele impossible crimes, die ook weer van invloed waren op dat sub genre).

Ik moet ze eigenlijk weer eens keer gaan herlezen, alleen zal daar voorlopig wel niets van terecht komen (heb namelijk weer het een en ander binnen gekregen ^__^).

Niet veel gaande hier qua detectives, maar grappig om even te noemen: random Japanse mensen op feestje (ok, zo random was het dus ook niet) slaakten gelukkig een herkennend geluid toen ik Yokomizo Seishi en Edogawa Rampo noemde. Ik was even bang dat ik heel glazig aan gekeken zou worden.

Het viel dus mee, met name omdat het leeftijdsgenoten waren (denk ik...). Niet veel leeftijdsgenoten zouden een soortgelijk geluid maken bij het noemen van Westerse detective-auteurs.

Nederland heeft ook geen traditie wat detectives betreft, wat bij veel Nederlandse leeftijdgenoten glazige blikken oplevert als je het over andere klassieke detectiveschrijvers dan Christie en Doyle hebt.

Ik was daarom best wel verbaasd toen ik hier voor het eerst kwam en wat van jouw berichtjes las. Jij zal trouwens ook wel enigszins verbaasd naar mijn eerste paar berichtje hebben gekeken?

Zo, Sayers' Murder Must Advertise is gereserveerd bij de bieb, nu maar even afwachten tot het binnen is vanuit een andere vestiging.

En omdat het best wel meevalt hoeveel de man geschreven heeft - en Van Stockum toevallig ook m'n Seven of Seven 2 had - zal ik de stereotypering maar weer eens bevestigen: alles van Conan Doyle besteld wat ik nog niet aan Holmes had. (En ik moet nog in m'n Arsène Lupin beginnen...)
Schop me gerust op het BF mocht er ergens wat Chesterton, Queen, Sayers of Carr/Dickson tegen een redelijke prijs liggen.

Ik ben eigenlijk aan het twijfelen of ik nou wel of niet naar 't Boekenfestijn ga, maar ik zal je zeker proberen wat aan te smeren als ik kom.

Ik verwacht morgen Zaregoto, een light novel. Nu heb ik al een gigantische achterstand met Japanse boeken (en de afgelopen week heb ik niet eens zin gehad om ook maar 1 zin te lezen), maar Zaregoto is tenminste vertaald in het Engels. Dat leest toch prettiger. Alhoewel, het schijnt dat de vertaling soms nogal onduidelijk is.

Het is in ieder geval een murder mystery, geschreven door de auteur van Death Note: Another Note. Ben benieuwd.

Op het Boekenfestijn is toch vrijwel niets te krijgen aan klassieke/GA detectives, behalve die wordsworth edities van Sherlock Holmes, of is er een tafeltje die ik de laatste paar keer heb gemist? Ze hebben er wel een bundeltje met alle Carnacki verhalen, The Casebook of Carnacki – Ghost Finder, maar dat zijn eigenlijk meer griezelverhalen.

Zaregoto zet ik op mijn lijstje. Eerst proberen om het een en ander weg te lezen, voordat ik weer ga bestellen, en dat is op het moment best moeilijk. Er is namelijk een nieuwe herdruk van Blake’s eerste detective (me want, me want!!!).

Zaregoto vandaag gelezen. Erg vermakelijk boek. Als murder mysterie is het niet echt bijzonder, maar de personages zijn leuk en het concept van het boek ook (een eiland vol genieën, een detective die binnen een paar dagen gaat komen, maar de doodgewone tag-a-long van een van de genieën, de narrator, is eigenlijk de detective).

En hoofdrolspeler Ii-chan is te herkenbaar. Alleen dan dat ik nog steeds geen moord heb kunnen oplossen. Zelfs niet onwillend.

Ik verheug me in elk geval op meer van de serie.

Ik blijf proberen TomCat aan de drama te helpen. Vanmorgen de eerste aflevering van de nieuwe drama 33pun Tantei (33 minuten detective) gekeken, een parodie op de detective. Toevallig is de hoofdrolspeler in 33pun Tantei degene die ook Kindaichi Hajime deed in de eerste 2 Kindaichi Shounen no Jikenbo dramaseries.

33pun Tantei gaat over SUPEREENVOUDIGE moorden. Maar detective Kurama Rokurou denkt er liever moeilijker over. Hoewel het voor alle andere mensen allang duidelijk is dat de man met het bebloed mes de dader is, weet Rokurou de rest van de "verdachten" evenveel aandacht te geven met zijn creatieve "deducties".

Want uiteindelijk duurt deze drama 33 minuten en die moeten gevuld worden ook!

Een omkering van wat je dus gewend bent: je weet eigenlijk al wie de dader is, maar de detective brengt je daarna nog een hoop (vaak grappige, maar onzinnige) deducties om te bewijzen dat andere mensen ook de moord gepleegd kunnen hebben.

En leuke dingen zijn onder andere de beeldjes van Holmes, Poirot en Lupin op Rokurou's bureau, en dat een van zijn vervoersmiddelen een skateboard is.

Het is niet dat ik geen interesse heb in de drama’s, de series waar je elke keer mee aankomt lijken me geweldig, alleen op de een of andere manier komt het er nooit van. Mijn excuus op het moment is dat ik te druk bezig ben met het wegwerken van mijn DVD achterstand. Het gaat er een keer van komen dat ik aan een van die drama’s ga beginnen... echt!

Bij je beschrijving van 33pun Tantei moest ik trouwens denken aan de volgende citaat, over dat soort (amateur) detectives: “ ... With their stepsons, and their bells, and their where-did-the-screams-come-from. Why, they try to make it complicated.”

Ik weet dat je het nog steeds niet hebt gelezen, maar je moet kunnen raden uit welk boek dat komt. ^__~



Ik heb die aflevering afgelopen weekend gezien en het was idd weer de goede oude Midsomer van vroeger. De beste aflevering sinds jaren!

Helaas weer geen Queens gevonden in De Slegte. Het is altijd zo demotiverend om helemaal geen entry te zien bij de "Q".

Wel weer wat drama gekeken. 33pun Tantei 2 was weer grappig. De stijl van de show lijkt nogal op Police Squad/The Naked Gun, wat voor mij alleen maar pluspunten oplevert. Maar hoe het detectivegenre wordt geparodieerd, dat is echt fantastisch. Ik denk dat het voor "gewone" kijkers ook leuk is, maar mensen die wat bekender zijn met detectives zullen er zoveel meer uithalen, omdat juist veel van de bekende truukjes worden gebruikt (op een overdreven manier, zoals Rukurou's "Reusachtige-ijsblok-als-brug" theorie. Alhoewel, die ken ik ook wel uit een bepaalde manga...).

En de drama versie gekeken van Kindaichi Shounen's The Magical Express. Wat behoorlijk slecht was. Een half uur extra had wellicht geholpen, maar het begin was echt warrig.

Wel opvallend was dat dit een soort herstart betekende. In dit verhaal ontmoeten Kindaichi en Miyuki elkaar weer voor het eerst in 5 jaar (wel nog steeds jeugdvrienden) en leren ze ook Kenmochi voor het eerst kennen. Een beetje verwarrend, aangezien dit de special was die hoorde bij het derde Kindaichi seizoen.

En... zijn er nog andere posters/lurkers in dit topic? Origami is ontsnapt, lijkt het. Tahna, lees Zaregoto eens uit.

Waarom doe je niet hetzelfde als wat ik op het moment doe en richt je aandacht op de herdrukken. Het antiquaritatische aanbod aan klassieke detectives is hier sowieso erg beperkt, terwijl het aanbod aan herdrukken op het moment zo groot is dat ik niet weet wat ik als eerste moet bestellen!

Het voordeel is niet alleen dat ze gemakkelijk te verkrijgen zijn, maar je doet ook leuke nieuwe ontdekkingen. Ik lees nu detectives van schrijvers waarvan ik een jaar geleden nog nooit had gehoord. En ik blijf nieuwe namen ontdekken.



Vraag me ook af of Origami het genre nu al heeft verlaten. En hij had nog wel flink wat Christie’s ingeslagen. Sebas zal wel weer reageren als hij tijd heeft gevonden om die paar Queen’s en Van Dine uit te lezen.

En Tamara heeft hier nog steeds niet gereageerd?