Saekano: How to Raise a Boring Girlfriend
Eén jongen. Vijf meiden. Eén doel: het maken van een visual novel. Helaas is het geen gezamenlijk doel; de jongen heeft het plan maar niet de skills, de meiden hopen door hem te helpen dat hij voor hen kiest. Iets wat ze vanaf aflevering 0 (de fanservice-aflevering) al gelijk duidelijk maken. Maar ja, de jongen is een haremprotagonist en heeft dus helemaal geen interesse in liefde.

Op emotioneel vlak is hij wel interessanter. Gedurende de serie helpt hij zijn harem met de problemen die de meiden ondervinden in hun hobby. Deze dramatische momenten zijn de sterkste punten in de serie. De komische momenten bestaan helaas vooral uit de jaloezie tussen de meiden wanneer eentje even meer aandacht krijgt dan de anderen.

Saekano is een zeer goede aanwinst in het haremgenre, maar volgt ook precies de regels van het genre. Ik heb me bijzonder geïrriteerd aan iedere nieuwe introductie in de harem. Deze volgde altijd met jaloerse gevechten die volkomen onterecht zijn - niemand is immers verloofd met hem. De laatste introductie was bijzonder slecht: in de aflevering krijg je haar gezicht maar weinig te zien. Haar borsten, billen en andere lichaamsdelen komen wél vol in beeld, ook wanneer ze praat. Deze serie heeft mijn overtuiging in ieder geval weer versterkt: haremseries interesseren mij weinig.

Score binnen het genre: 8
Algemene score: 6

Laatst Tokyo Ghoul en Deadman Wonderland gekeken

Tokyo Ghoul:

Gewoon super! Verhaal zit goed in elkaar, veel acties en er heerst mysterie wat het nog mooier maakt. Geweldige personages ook. zeker een 9+

Deadman Wonderland:

Leuk om te kijken. Naar mijn mening net te kort nog. Wie een beetje van gore en actie houdt, is dit wel een leuke anime. Hier is er ook sprake van mysterie.
Het verhaal draait om een gevangenis die bedoeld is ter entertaintment voor bezoekers, meer zal ik er niet van zeggen. Straks geef ik spoilers!
Een 7.5!

@ToukaChan, Deadman Wonderland is inderdaad leuk om te zien. Reden dat de serie kort is, is omdat de manga indertijd deels is geadapteerd. De anime was volgens mij geen succes, een seizoen 2 komt er daarom waarschijnlijk niet meer.

The tale of the Princess Kaguya en Summerdays with Coo

Kaguya en Summerdays hebben voor mij een fatale flaw die ik de laatste tijd vaker zie langkomen: ze missen strakke regie. Het sprookjesachtige verhaal van Kaguya heeft heel wat potentie, met interessante thema's en het geheel ziet er schitterend uit, maar vaak had ik het idee dat hele scenes eruit konden worden geknipt zonder dat het werkelijk impact had op het verhaal. Sterker nog, ik weet eigenlijk niet eens zeker wat de hele zin van het verhaal nu was. Wat ik er uiteindelijk uit heb gehaald is dat je niet voor een ander kunt bepalen wat geluk is en dat gedane zaken geen keer nemen, beiden interessant, maar waren denk ik beter uit de verf gekomen als de focus er wat meer op had gelegen. Het is niet dat de film niet leuk is, hij is erg mooi en interessant gemaakt en ik heb me ermee vermaakt, maar ik werd er niet door meegesleept.
Summerdays with coo ongeveer last van hetzelfde; een leuke film die eigenlijk veel te lang is en hierdoor minder is dat ze had kunnen zijn. In beide gevallen is meer minder, zonde!

Om verder de negatieve en positieve punten van beide titels op te sommen:

The tale of the princess Kaguya
+ Erg mooi gemaakt met een eigen stijl (dat bamboobos bij avondlicht en die draak die zich uit donderwolken vormt... Wow!)
+ Het gedeelte waar de edelen van de stad om Kaguya's hand strijden is sterk op zichzelf, deed me erg denken aan de verhalen van duizend en één nacht. De sprookjesachtige vertelwijze op het moment dat die er was vond ik sowieso erg sterk.
-De personages waren voor óf iets te simpel en stereotiep (Wat dan ook wel weer in een sprookje past) of simpelweg lastig om mee te verbinden. Kaguya deed op meerdere punten dingen in het verhaal waarvan ik niet begreep waarom zij ze deed (het wegstormen, opeens van de picknick terugkeren, niet met haar vader praten, niet ingrijpen toen haar vriend in elkaar geslagen werd). Ik kan zelf wel redenen bedenken waarom, maar het is me niet duidelijk of die ook kloppen.

Summerdays with Coo
+Coo is een erg lief personage (incl kinderstem) en zijn relatie met Kouichi is aandoenlijk.
+Vergeleken met kaguya is deze film meer gefocust
+Neemt de tijd voor rustige slice of life momenten die de film relaxte sfeer geeft
-Maar neemt regelmatig te veel tijd, waardoor de film saai aan gaat voelen. Het is nooit ergens slecht, maar ik vroeg me wel meerdere malen af wanneer de film afgelopen zou zijn.
-Familie van Kouichi is de meest standaard Japanese familie die ik me kan voorstellen.

Ik geef beide films een 7

Berserk
Middeleeuwse settings zijn populair. Maar lang voor de hitseries Game of Thrones en Attack on Titan was er... Berserk. De manga is zeker de gruwelijkste serie die ik bezit. Ik heb t/m deel 13, dus de Golden Age Arc was mij al bekend. Hoog tijd om de eerste adaptatie te zien.

Verrassend genoeg is de serie een stuk tammer dan de manga, behalve in de laatste aflevering. Die aflevering is waar men altijd over spreekt wanneer de titel Berserk valt. Begrijpelijk, want ik kan me ook geen slechter einde bedenken. Ik verfoei niet de beruchte gebeurtenis, maar dit is geen punt om op te stoppen. De manga doet dat ook niet, de anime al tweemaal wel.

De serie is wel top van begin tot eind. Het verhaal is bijzonder meeslepend. Guts had wat minder onoverwinnelijk tegenover zijn menselijke tegenstanders mogen zijn.
Ik merk dat de serie me met weinig woorden achterlaat, hoewel ik toch zeer positief ben. Ach ja, dan laat ik het hier maar bij. Gewoon kijken, Berserk is terecht een klassieker.

Score: 9

Kan iemand me de manga na deel 13 aanraden? De meningen lijken sterk verdeeld over alle arcs na de Golden Age.

Ook door de goede verhalen rondom deze serie had ik besloten om hem te kijken (al enige tijd geleden).
Nu ben ik zelf niet echt fan van het middeleeuwse gebeuren of er moet een hoop fantasy met magie enzo in zitten.
Nu is het dat juist het fantasy gebeuren deze serie nogal redelijk verpest (voor mij).
Het fantasy deel heeft niet echt een opbouw en komt redelijk uit het niets. In de laatste paar afleveringen moet er een 'excuus' gevonden worden om terug te koppelen naar de eerste aflevering wat voor mij slecht uitpakt.
Als intro voor een dark fantasy serie die tot nu toe alleen een vervolg in de vorm van de manga heeft is dit niet iets dat ik snel zou aanraden.
Aflevering 2-20 is wel puur vermaak (als je door de iet wat gedateerde stijl (1997) kan kijken), maar zelden kijk je een serie om het begin en einde over te slaan...

Ik gaf het een 7.5 mede doordat het een serie is die ik niet snel zal terugkijken.
Zo moet ik nog een keer de films zien die visueel een verbetering moeten zijn, alleen kan ik me daar niet echt voor motiveren.

Vond het verder ook niet boeiend genoeg om de manga verder te checken, voornamelijk door het hé-hier-zijn-demons-einde van de anime.
Maar mocht je het demonen gebeuren je wel aanspreken dan zit je wel goed met de rest van de manga, al zal het denk ik vooral een herhaling van zetten worden plus het feit dat ook daar nog geen einde bekend is...

Je hebt gelijk, in de manga zijn de fantasy-elementen veel meer vervlochten in het verhaal. Ook is de intro van Guts die tegen monsters vecht in de manga drie volumes tegenover één aflevering in de anime.

Van de films heb ik niet veel goeds gehoord: de art is veelal CG en het verhaal gaat te snel. Die sla ik dus over.

Ik begrijp dat je het goed bedoelt, maar ik heb niks aan een aanrader van iemand die de manga niet gelezen heeft. Zoveel kon ik zelf ook bedenken.

Ik heb zelf wel de hele manga gelezen van begin tot einde ik kon niet genoeg krijgen na de serie dus ging toen de hele manga lezen.
Ik raad hem zelf wel aan want waarom stoppen terwijl je net pas begint, ik vind dat dan pas het verhaald egt begint Guts die op reis gaat om zijn nieuwe aards vijand Griffith te verslaan en komt op zijn pad allemaal moeilijk heden tegen die hij moet overtreffen om bij zijn doel te kunnen komen. Het verhaal wordt dieper en breid zich veder uit, de spanning van wat gebeurt er hierna blijft maar komen. Maar op sommige delen gaat het ook weer heel sloom en hoop je dat het snel voorbij gaat naar alle actie.
Maar wat op dit moment wel jammer is, is dat Miura Kentarou de manga niet regelmatig meer uitbrengt dus de kan op een volgende chapter kan morgen zijn of helemaal niet meer.
Maar na mijn mening raad ik het aan om hem veder te lezen.
Hopelijk hielp dit een beetje maar denk het niet want wil niks spoilen.

Code Geass Lelouch of the Rebellion 1 en 2

In eerste instantie had ik deze anime al een keer eerder gezien maar dat was een paar jaar geleden en na wat muziek te hebben geluisterd kwam deze opening en wist ik dat ik deze anime opnieuw moest kijken.

7 jaar geleden in het jaar 2010 werd Japan aangevallen door The Holy Empire Britannia en 1 maand na de uitzending van de troepen was Japan overgenomen vanwege de nieuwe mecha's genaamd Knightmare. Japan gestript van hun rechten en identiteit word nu Area 11 genoemd en de mensen Elevens.
Het begint bij een jongen genaamd Lelouch die 17 jaar oud is en die vanwege zijn verleden een einde aan Britannia maken maar heeft heer geen kracht of troepen voor om dit te doen. Na een ongeluk komt Lelouch in contact met C.C. die hem een speciale kracht geeft genaamd Geass waarmee hij mensen kan commanderen en zo Britannia kapot maken.

Ik vond de anime heel goed een 10/10 de scenario is goed uitgespeeld en goed in elkaar gezet alles wordt goed uitgelegd, als je denkt dat alles eindelijk goed gaat gebeurt er weer iets totaal anders wat alles weer door de war gooit en je blijft kijken van wat gaat er nu gebeuren. Er zijn ook 2 seizoenen dus genoeg om te kijken het eerste seizoen was voor mij toch het beste maar dat betekent niet dat seizoen 2 niks minder is. Code Geass is een echte aanrader het laat je met gemixte emoties achter en kijkt dan terug van is dit nu echt gebeurt en het einde is ook heel mooi.

Maria the Virgin Witch
Ik ga nog even op Middeleeuwse toer verder. Deze nieuwe serie behandelt de heksenjacht door de katholieke kerk. Aangezien dit een anime is en geen historische nabootsing, zijn de magische krachten van de heksen natuurlijk echt. Maria heeft een hekel aan oorlogen, omdat ze mensen niet wil zien lijden. Dus wanneer de legers van de Engelsen en de Fransen elkaar kruisen, verschijnt Maria op haar bezemstok in de lucht en roept een oude god op om iedereen weg te jagen. Een draak bijvoorbeeld.

Dit is tegen de zin van degenen die verdienen aan de oorlog door de bezittingen van de vijand te roven. Maar dan krijgen ze een wel heel bijzondere bondgenoot. Aartsengel Michaël verschijnt en beveelt Maria te stoppen om haar magie in het openbaar te gebruiken. Wanneer ze de waarschuwing negeert, spreekt hij de spreuk uit die haar magische krachten afpakt zodra ze haar maagdelijkheid verliest. ...Juistem. Verder moet een jonge dienster haar in de gaten houden en beletten om magie te gebruiken.

Deze serie was een aangename verrassing. Een originele setting, leuke personages, goede animatie; de basis voor een goede serie. Waar de serie voor mij veel punten verliest, is uiteindelijk het verhaal. De eerste acht afleveringen hebben weinig voortgang en lijken een herhaling van zetten. Maria krijgt een waarschuwing en negeert die door het slagveld met haar overmacht weer te ontruimen. Er was niet genoeg verhaal om 12 afleveringen te vullen. De laatste vier afleveringen zetten het verhaal weer in beweging en zorgen voor een goed einde.

Hoewel velen dit toejuichen als een feministische serie door Maria's sterke wilskracht, zie ik juist helaas de conservatieve Japanse waarden doorschemeren. "Een vrouw kan veel bereiken, maar haar geluk ligt uiteindelijk in het huwelijk en dan kan ze die fantasieën maar beter opbergen." - dat is wat ik tussen de regels door las. Ze verliest haar krachten zodra ze seks heeft gehad? Als Michaël echt die macht heeft en haar wil stoppen, waarom neemt hij de krachten niet meteen ter plekke af? Ook was het pijnlijk dat Maria zo weinig bijstand kreeg van anderen in haar doel. Natuurlijk had de kerk in die tijd veel macht, maar in deze wereld hebben de heksen dat ook. In de laatste aflevering gebeurt er nog iets afschuwelijks waardoor ik zeg: dit is geen feministische serie.

Ondanks deze tekortkomingen heb ik me zeker vermaakt met deze serie. Maria en haar vrienden geven een leuke draai aan een verschrikkelijke tijd in de geschiedenis. De vijanden zijn ook goed uitgewerkt, met name de kerkelijk leiders. Het geheel is een goede combinatie van fantasy en geschiedenis, ook al ben ik het niet eens met sommige keuzes.

Score: 7+

Dusk Maiden of Amnesia

Dusk Maiden of Amnesia heb ik gekocht enkel op basis van de synopsis, het genre en de cover. De serie dateert uit 2012 en bestaat uit 12 afleveringen, één OVA en een extended version van de 12e aflevering. De show is geanimeerd door Silver Link (Non Non Biyori, Kokoro Connect) en bevat elementen van mysterie, horror, romantiek en humor.

Het verhaal gaat over Yuuko, een meisje die al 60 jaar spookt in een verlaten schoolgebouw. Op een dag loopt ze Niiya tegen het lijf, één van de weinige studenten die haar kan zien. De twee lijken interesse voor elkaar te hebben en Niiya wordt hierdoor lid van de Paranormal Investigations Club, een club waarvan Yuuko de club president was. Niiya is vastbesloten om te onderzoeken hoe Yuuko is gestorven en waarom ze nog rondspookt. Naast Niiya en Yuuko zijn er nog twee clubleden. De klunzige Okonogi, die gevoelens heeft voor Niiya en vaak voor de komische scènes zorgt en Kirie, die een meer serieuzere rol heeft in de show. Dit zijn eigenlijk de personages van de serie.

Nu ik de serie heb gezien, moet ik zeggen dat hij aardig anders is, dan ik had verwacht. Ik had in eerste instantie een anime in gedachten zoals Another, hierin heb ik mij dus deels vergist. Het grote verschil met Another is dat Dusk Maiden of Amnesia geen ‘pure’ horrorserie is, maar een mix van horror, romantiek en humor. Daarnaast bevat vrijwel elke aflevering de nodige fanservice. Gelukkig heb ik mij prima kunnen vermaken met deze show, ook al vond ik de fanservice hier en daar overbodig. Ik geef de serie uiteindelijk een 7/10.

De combinatie van genres werkte inderdaad niet altijd even goed, maar ik vond de tweede helft zeer sterk. De dramatiek was goed verweven in het horrorelement. Another daarentegen kon me niet echt boeien.

Ghost Hunt

Ghost Hunt is een paranormale anime uit 2006-2007. De serie bestaat uit 25 afleveringen en is geanimeerd door J.C. Staff, een studio bekend om zijn romantische series, zoals Toradora! en Golden Time. De serie bevat voornamelijk paranormale elementen en daarnaast een vleugje horror, humor en romantiek. Een mix van genres werkt niet altijd even goed en de meningen bij Ghost Hunt zijn hierover verdeeld. Ik vond de humor en romantiek overbodig, maar heb mij er niet aan gestoord.

Het verhaal van Ghost Hunt gaat over het meisje Taniyama Mai die graag spookverhalen deelt met haar vriendinnen. Op een dag komt ze Shibuya Kazuya tegen en vanaf dat moment veranderd haar leven (uiteraard zo gaat het altijd in anime). De 17-jarige Kazuya is CEO van zijn eigen bedrijf, genaamd Shibuya Psychic Research Company, en Mai wordt min of meer ‘gedwongen’ om voor hem te werken als assistent, vanwege een ongeluk die zij eerder heeft veroorzaakt. Hierna beginnen de paranormale avonturen. De serie bestaat uit 8 arcs ook wel ‘files’ genoemd. De meeste arcs bestaan uit 3-4 afleveringen. Daarnaast bevat Ghost Hunt een aflevering, die duidelijk bewust een stuk komischer is, dan de rest van de serie.

Eigenlijk zijn alle arcs hetzelfde opgebouwd. Een paranormale zaak dient zich aan, en de ‘Ghost Hunters’ gaan op onderzoek om het mysterie te ontrafelen. Hierbij worden Kazuya en Mai bijgestaan door een divers gezelschap van karakters; Lin, de trouwe assistent van Kazuya, Ayako, een niet zo succesvolle shrine maiden, Takigawa, een monk met lang haar, John, een 19-jarige priester en exorcist, en Masako, een spirit medium en tv-celebrity. Daarnaast zijn er ook andere supportcast die in een aantal afleveringen terugkomen. De vele personages maken de serie leuk, alleen vind ik net als anderen dat Mai beter op een andere manier neergezet had kunnen worden.

Ik was voornamelijk geïnteresseerd in Ghost Hunt vanwege het paranormale tintje. De mysteries zijn meestal spannend, maar verwacht geen diepgaande detectivewerk. De serie is vrij voorspelbaar. Ghost Hunt heeft zo'n zijn gebreken, ik geef de serie uiteindelijk een 7,5/10.

Vampire Princess Miyu

Vampire Princess Miyu is een anime uit 1997-1998. De serie bestaat uit 26 afleveringen, is geanimeerd door de studio AIC en bevat actie, drama, en bovennatuurlijke elementen. De serie gaat over het 14-jarige vampiersmeisje Miyu, de uitverkorene, wiens lotsbestemming het is om kwade Shinma op te sporen en terug de duisternis in te verbannen. Shinma zijn demonen die de gedaante van mensen en dieren kunnen aannemen. Kwade Shinma maken graag misbruik van de duistere of zwakke kant van de mens. Deze mensen worden vaak gemanipuleerd of bezeten.

In de eeuwige strijd tegen de Shinma wordt Miyu bijgestaan door haar trouwe metgezel Larva, een westerse Shinma die zijn loyaliteit aan Miyu heeft gezworen en daarnaast Shiina, een kleine demon die de gedaante heeft aangenomen van een bizar uitziende konijn. Omdat Miyu een vampier is moet ze uiteraard ook bloed drinken, haar slachtoffers kiest ze hierbij nauwkeurig uit, want deze mensen verkeren na de beet in een eeuwige staat van gelukkige dromen. Een soort van eeuwige comateuze droomstaat waarin een wens in vervulling gaat, vaak een hereniging met een verloren geliefde.

Vampire Princess Miyu speelt zich af als een monster-van-de-week serie. In iedere aflevering maakt een Shinma misbruik van een mens en is het aan Miyu om de Shinma te vinden en te verbannen. Dit herhalend proces heeft ze geaccepteerd als haar lot. Wat er uiteindelijk met de menselijke slachtoffers gebeurd, maakt Miyu weinig uit. Soms toont Miyu compassie, maar vaak zal ze terugvallen op haar lot, het verbannen van Shinma en niet het redden van mensen. De afleveringen hebben zelden een ‘happy end’ en de mensen die worden gemanipuleerd door de Shinma delven vaak het onderspit. In haar strijd tegen de kwade Shinma worden we geconfronteerd met de eenzaamheid waarin Miyu leeft en de ethische dilemma’s waarvoor ze komt te staan.

Overdag gaat Miyu gewoon naar school (uiteraard), waar ze vrienden wordt met drie andere meisjes, namelijk Hisae, Yukari en Chisato met deze laatste is haar vriendschap het hechtst. Een ander terugkerende karakter is de sneeuwdemon Reiha, een meisje die ook op Shinma jaagt, maar het weinig kan schelen of er ook onschuldige bijstanders om het leven komen.

De animatie van deze serie is vrij gedateerd, maar ik kan hier zelf wel tegen. De actiescènes zijn vrij eenvoudig en kort. Soms hergebruikt de serie bepaalde scènes of wordt er geruime tijd gebruik gemaakt van still images. De soundtrack is okay. Over de hoofdpersonages (Miyu, Larva en Reiha) komen wij eigenlijk het meeste te weten, over de supportcast eigenlijk niets, behalve over Chisato.

De laatste vijf afleveringen van de serie zijn zeker de beste van de gehele serie. Het einde had ik in ieder geval niet op deze manier verwacht. Ik geef de serie een 7,5/10.

Requiem from the Darkness heb ik inmiddels ook gezien, maar wist niet echt wat ik moest pennen over deze vreemde serie. 7/10.

Ergo Proxy

Ergo Proxy is een spannende sci-fi met cyberpunk elementen erin verwerkt. De anime dateert uit 2006 en bestaat uit 23 afleveringen. De serie is geproduceerd door de studio Manglobe (Samurai Champloo, Deadman Wonderland). De regisseur is Shukou Murase, wie ook Witch Hunter Robin heeft geregisseerd. Het script is mede geschreven door Dai Sato, die ook afleveringen heeft geschreven voor Cowboy Bebop, Eureka Seven, Ghost in the Shell en Wolf’s Rain.

Het verhaal speelt zich af in een post-apocalyptische wereld. Een wereldwijde ecologische ramp heeft plaatsgevonden, en de mens heeft zich teruggetrokken in steden afgesloten van de giftige buitenlucht middels enorme koepels. Een van deze steden is Romdo, een Utopia waarin mens en androïden samenleven in een soort van totalitaire staat, en hier begint het verhaal van Ergo Proxy.

Rei-I Mayer is een 19-jarige inspecteur die onderzoek verricht naar androïden (AutoReivs genoemd in de serie), die door een virus op hol zijn geslagen. Hierbij wordt ze bijgestaan door haar trouwe androïde Iggy. Tijdens haar onderzoek komt ze in contact met een ‘Proxy’, een mysterieus wezen. Hierna veranderd haar wereld en begint een zoektocht naar de waarheid over het virus, de Proxies en Romdo. In dit alles is er ook de persoon Vincent Law, een immigrant die op de een of andere manier betrokken is in het mysterie.

Ergo Proxy is een serie waar het niet gaat om actie, maar om het mysterie en het ontrafelen ervan. Het gaat over zelfontdekking. De serie bevat aspecten van psychologie en filosofie. Het is (gelukkig) geen zware mindfuck, zoals Evangelion. De animatie ziet er heel goed uit, maar hier en daar zijn er wel schoonheidsfoutjes of momenten dat je denkt wat is hier aan de hand. Zo bevat de show een tweetal afleveringen die achtergrondinformatie geven, maar totaal niet in de stijl passen van de rest van de anime. De serie heeft een vooral duistere/donkere ‘look’, vergelijkbaar met Witch Hunter Robin. De soundtrack bestaat uit vooral ambient en het openingsnummer mag er zeker zijn. De personages zitten goed in elkaar. De karakterontwikkeling is één van de sterke punten van deze serie.

Ergo Proxy is vooral een anime voor diegene die geïnteresseerd is in een serie met een complexe verhaallijn. Ik geef de serie een 8,5/10.