Wat is dit topic dood zeg.... Het zou leuk zijn als er weer anime reviews op komen. Ik vind ze altijd leuk om te lezen.

Ik heb net de anime 'Another' afgekeken en ik ga deze keer iets anders beoordelen dan normaal
omdat het kan en om uit te proberen of ik deze manier fijner vind.

Plustpunten:
1 : Spannend en eng
2: De achtergrondmuziek en soundeffects waardoor er een duistere sfeer ontstaat.
3: Veel plot twists
4: Verrassend en onverwacht einde

Minpunten:
1 : Irritante opening en ending die ik er niet bij vond passen
2: De characters hebben vaak ongeloofwaardig veel geluk. Dit irriteerde me want het
zou juist leuk geweest zijn als ze meer moeite hadden met het mysterie op te lossen.

Score:
Een welverdiende 8. Het genre van deze anime is horror/high school en dat is heel goed uitgewerkt!

@ Yukicross

Helemaal mee eens met je review, de opening is echt irritant. De serie heeft zo nu en dan ook een aardig laag tempo.
Het karakter van Koichi Sakakibara mocht ook wel wat meer diepgang hebben.

Ik heb sinds mijn laatste review aardig wat anime voltooid, alleen ben ik wat lui met het schrijven van reviews .

Goede aanmoediging, Yuki! Ik weet nooit goed in woorden te vatten wat ik vond, maar ik zal het binnenkort weer eens proberen. Vind het ook altijd leuk om te lezen^^!

@ Q2012. Ben het er mee eens dat ' Another' inderdaad een laag tempo heeft maar het stoorde
mij niet omdat ik het verhaal toch wel interessant en boeiend vond.

De irritante opening maakt mij niet heel veel uit want die kan ik gewoon skippen haha xD

Idd als ze het karakter en verleden van Koichi Sakakibara meer hadden uitgewerkt en meer
diepgang hadden gegeven kreeg deze anime een hoger cijfer van mij.

Lazy ass! Zoveel moeite is een review schrijven toch niet xD Ben je binnen 10/15 min mee klaar. Of doe jij daar langer over?

@ Herano Mooi dat ik jou (en hopelijk nog meer) kan aanmoedigen om een review te schrijven!
Eerlijk gezegd vind ik het ook moeilijk om mijn mening in woorden te beschrijven maar ik doe mijn best......
En er zullen vast meer mensen op het forum zijn die graag reviews lezen toch?

Ik heb eerlijk gezegd ook niet echt iets goeds gezien de laatste tijd, maar in ieder geval kan ik mensen hiermee waarschuwen, niet?

11eyes
Deze serie had opzich een redelijk interessant uitgangspunt. Vijf kinderen belanden om gezette tijden in een duistere variant van hun stad, waar ze achterna worden gezeten door monsterlijk ridsders, de Black Knights. De ridders beweren echter dat de kinderen het kwaad vertegenwoordigen. Nu is het aan de vijf om uit te vinden wat deze monsters bedoelen en wat deze duistere wereld (door één van de kinderen 'the red night' genoemd, een naam die blijft hangen) eigenlijk is, terwijl ze ondertussen moeten vechten voor hun leven. Oke, niet het meest originele begin, maar het mysterie kan veel kanten op en er is veel potentie voor spannende survival actie. Helaas is het verhaal aan het einde een zooitje en maken veel dingen gewoon geen sense. Vooral als blijkt dat (SPOILER!) de Black knights echt de good guys moeten voorstellen, terwijl ze heel wat onschuldige mensen hebben afgeslacht (END SPOILER).

De personages helpen daarbij niet echt. Hoofdpersoon Kakeru is behoorlijk standaard en heeft als enige motivatie dat hij zijn jeugdvriendin Yuka wil beschermen. Yuki is in eerste instantie van het type 'schattig maar hulpeloos' (iets waar ik weinig tolerantie voor heb), maar blijkt later ook nog een jaloerse bitch te zijn die alleen maar aan zichzelf denkt. Bah! Diegene waar ze jaloers op is, is de kalme redelijke priesteres-zwaardvechtster Misuzu, bij wie Kakeru in de leer gaat om ook goed te kunnen leren vechten. Misuzu is in eerste instantie het enige karakter waar ik me niet aan irriteerde: ze was dapper, rationeel en gevoelig, iemand waar ik echt voor kon juichen. Maar natuurlijk moet ze op een gegeven moment voor Kakeru vallen, waarom voor die natte dweil! De laatste twee kinderen zijn Yukiko, een vrolijk meisje dat moorddadig word als ze haar bril afzet en de heethoofdige Takahisa die graag alles alleen doet. Beiden hebben ze niet meer karakter dan die paar woorden die ik er net aan heb vuil gemaakt. Oh ja, Yukiko houdt ervan zomaar aan andersmans borsten te zitten. Omdat.

Dus ja, een zooitje van een verhaal, clichematige en irritante karakters, middelmatige animatie (de vechtscenes stellen niets voor). Blijf hiervan weg.
3/10 (de paar punten voor een aardige eerste episode en Misuzu. De laatste verdient een betere serie.)

@ Yuki

Lazy ass meldt zich met commentaar op één van de anime's die ik laatst heb gezien.

Toradora!

Toradora! is een romantische slice-of-life met komische elementen. De anime dateert uit 2008-2009 en bestaat uit 25 afleveringen. De serie is geanimeerd door J.C. Staff.

Ryuji Takasu is een aardige jongen, die vanwege zijn ogen vaak wordt aangezien voor een jonge crimineel. Hier is hij inmiddels aan gewend en hij maakt zich geen zorgen, want hij komt in dezelfde klas te zitten als zijn beste vriend Yusaku en het meisje waar hij stiekem verliefd op is Minori. Op zijn eerste schooldag komt hij erachter dat er ook iemand in zijn klas zit, iemand die zijn leven zal veranderen, namelijk het meisje Taiga. Taiga is een echte tsundere.

Taiga is weer stiekem verliefd op Yusaku, de beste vriend van Ryuji. En heel toevallig is Taiga weer de beste vriendin van Minori. Ryuji en Taiga besluiten mekaar te helpen en er ontstaat langzaam een band, terwijl ze elkaar proberen te koppelen met elkaars beste vriend.

Toradora! is een echte aanrader voor diegene die op zoek is naar een goede romance. Vrijwel alles zit goed in elkaar, de karakters ook al zijn dit standaard archetypes, de muziek, het verhaal en de animaties zelf. Het einde van Toradora! is misschien iets te gehaast en voelt niet helemaal compleet. Net als bij veel andere romantische series is er sprake van de aanloop en het ontstaan van de relatie, het bekennen, vervolgens één kus en einde verhaal. Desondanks is Toradora! één van de betere romantische series en verdient een 8,5 uit 10. Een andere romance van J.C. Staff waarbij de relatie verder gaat, dan het bekennen en een simpele kus is Golden Time.

Meerdere reviews volgen in de toekomst .

Yama no Susume second season

Dit vervolg op het eerste seizoen is een verbetering in meerdere opzichten: waar de episodes van seizoen 1 slechts 12 stuks van 3 minuten elk waren zijn de episodes van seizoen 2 nu 24 stuks van 13 minuten elk, waardoor nu veel meer ruimte is voor een wat diepere storyline. Het gaat nog steeds over bergbeklimmen, maar het slice of life aspect is realistischer geworden waarbij het niet alleen zonneschijn is, maar ook zaken voorbijkomen zoals wat er gebeurt als je teveel hooi op je vork neemt en ruzie om soms triviale dingen. Je kunt het nu ook zien als een coming of age serie en zit zodanig in elkaar dat het nog geloofwaardig is ook. Daarnaast heeft het nu ook een educatief aspect over wat er komt kijken bij een bergbeklimming.
De personages zijn nog steeds likeable: de onzekere Aoi (mijn favoriet), de drukke Hinata, de zachtaardige Kokona en Kaede die als moederfiguur fungeert.
De animatie is redelijk goed, maar het merendeel van het budget is duidelijk naar het weergeven van de omgeving gegaan: mooi gedetailleerd en prachtige effecten.

Een aanrader!

9/10

geen reactie dan op mn akame ga kill review?

Aan de afgelopen posts te zien: nee. Dat zul je hier vaker zien, er is niet veel discussie. Daar is dit topic ook niet echt voor bedoeld, voor een discussie omtrent Akame ga Kill kun je beter hier terecht.

Zelf heb ik moeite enige bewoording te vinden als een serie niet vers in het geheugen ligt. Voor de afgelopen reviews weet ik nog dat ik Another matig vond en Toradora! erg goed, maar een reden zou ik er nu niet bij kunnen geven. De rest heb ik allemaal niet gezien.

Zeer goede serie inderdaad, een van mijn favoriete anime van het afgelopen jaar.
"Redelijk goede animatie" is nogal een understatement BTW. De fantastische background art is weliswaar visueel het sterkste element van de serie, maar ook de animatie is buitengewoon goed. Een aantal van de episodes heeft zelfs solo key animation, wat betekent dat alle key frames van een bepaalde episode door dezelfde animator zijn getekend, wat zeer zelden voorkomt omdat dit vereist dat een serie uitzonderlijk goede scheduling heeft, met veel lead-time. Yama no Susume heeft dan ook een plek veroverd op de Sakuga Anime List, een lijst van anime met opmerkelijk goede animatie, opgesteld door sakuga fans.

Aangezien ik de serie niet gezien heb kan ik het moeilijk met je (on)eens zijn.
Wel waardeer ik de 'review' omdat het een serie is waar ik afgelopen jaar wel meer van gehoord had en eventueel van plan was om te kijken, maar naar aanleiding van je verhaal (en die van andere) ben ik tot de conclusie gekomen om deze ergens in de ijskast te stoppen.

Toradora, goede herinneringen aan deze serie, weet nog dat ik ermee begon met de gedachte dat het een comedy was (ipv romantische serie met comedy). Halverwege viel het kwartje pas
Maar viel zeker niet tegen.

King of Thorn

King of Thorn is een adaptatie van de gelijknamige mangaserie. De film is geanimeerd door Sunrise, bekend van o.a. Cowboy Bebop, Code Geass. Het genre is actie, fantasie, survival horror.

De wereld wordt getroffen door een mysterieus virus, waardoor geïnfecteerde mensen in steen veranderen. Het virus wordt het Medusa-virus genoemd, een verwijzing naar uiteraard Medusa uit de Griekse mythologie, wiens blik mensen in steen doet veranderen. Venus Gate, een soort van dubieuze corporatie vergelijkbaar met de Umbrella Corporation uit Resident Evil, komt vervolgens met het idee om 160 mensen 'in te laten slapen' en te laten ontwaken wanneer er een medicijn is gevonden. De mensen worden ingeslapen in een kluis, die zich bevindt onder een eeuwenoud kasteel.

Wanneer deze 160 mensen ontwaken na een onbekende hoeveelheid tijd, ontdekken ze dat er iets vreselijk mis is gegaan. Nu moeten de mensen niet alleen het virus zien te overleven, maar ook een nieuwe bedreiging.

King of Thorn is een inmiddels wat oudere film, maar visueel ziet het er prima uit. Alleen wordt er regelmatig gebruik gemaakt van computeranimatie wat duidelijk zichtbaar is en niet helemaal mooi oogt met de rest van de film. Het plot is interessant alleen niet helemaal origineel. Er wordt veel ontleend uit het sprookje Doornroosje. Echter de combinatie met de Medusa mythologie en de survival horror elementen maken de film toch vermakelijk. De hoofdpersonages uit de film zijn het meisje Kasumi en de man Marco. Daarnaast is er ook een beperkte supportcast. Omdat er sprake is van een film is er niet echt tijd voor diepgang of karakterontwikkeling.

King of Thorn begint sterk, maar verliest zijn kracht richting het einde van het verhaal. Licht voorspelbaar, de film eindigt met een interessante twist. Een aanrader voor de fans van de survival horror, zoals Resident Evil en Silent Hill. 8/10.

Trinity Seven

Ik zag op RandomCuriosity screenshots van deze serie en werd nieuwsgierig daardoor.
Het gaat om Kasuga Arata, die probeert om zijn nichtje Kasuga Hijiri, die door een bovennatuurlijke gebeurtenis is verdwenen, terug te halen. Daarbij belandt hij op een school waar hij 7 magic users leert kennen: de Trinity Seven.
Ik heb 'm afgezien en het lijkt op een kruising tussen Highschool DxD (met perverted MC en dress breaker) en To Love Ru (met een typisch schoolhoofd en Tsundere Mira/Kotegawa) en de focus ligt hier ook meer op comedy en harem dan op supernatural. Voor mij is dat geen probleem want ik heb me goed vermaakt, maar ik kan me voorstellen dat sommigen misschien meer hadden verwacht van de zogenaamde battles; soms deden ze wat oppervlakkig aan. Waarschijnlijk is dat ook met opzet gedaan om het comedy aspect niet te laten ondersneeuwen.
Uiteindelijk is het niets meer dan een supernatural harem comedy. Niet diepgaand, maar gewoon leuk vermaak.

7/10

Say “I Love You”

Say “I Love You” is een slice-of-life school romance. De anime dateert uit het jaar 2012 en bestaat uit 13 afleveringen. De serie is geanimeerd door de minder bekende studio Zexcs, deze serie is waarschijnlijk één van de bekendste anime van Zexcs. De anime gaat over het meisje Mei, die de hoop in vriendschap heeft opgegeven en daarom op school geen vrienden heeft. Op een dag ontmoet ze Yamato, de meest populaire jongen op school. Wanneer deze geïnteresseerd in haar raakt, veranderd haar wereld.

Een groot verschil met andere romances is dat in veel van deze series de personages aan het einde pas een koppel vormen. In Say “I Love You” vormen Mei en Yamato al vanaf het begin van de anime een koppel. De serie kan als cliché worden ervaren, ‘de meest populaire jongen wordt verliefd op meest oninteressante meisje van de school’ en daarnaast zijn er wel meer clichéachtige momenten in de serie. Say “I Love You” is een serie waarin ook problematische sociale onderwerpen zijn verwerkt, waaronder pesten, roddelen, jaloezie, eetstoornissen, nepvriendschap en zelfonzekerheid. De cast en supportcast hebben allemaal negatieve jeugdherinneringen en innerlijke demonen waarmee ze moeten leren omgaan.

Doordat de show kort is, blijven veel van de supportcast onderbelicht. Hetzelfde geldt eigenlijk voor Mei, Yamato en hun relatie. Veel problemen worden in één aflevering opgelost, waarna iedereen weer vrolijk vriendjes is met elkaar. Het plot en het einde van de serie is ook niet je van het. Wat de anime wel goed laat zien is hoe een meisje met weinig zelfvertrouwen een band probeert te vormen met een jongen die ze leuk vindt. De animatie ziet er daarnaast uitstekend uit en de soundtrack is ook prima.

Say “I Love You” is voor mij een iets beter dan gemiddelde romance. 7/10.

First Squad

First Squad ook wel First Squad: The Moment of Truth is een geanimeerde film uit 2009 van Studio 4°C uit Japan en Molot Entertainment uit Rusland. De film is een combinatie van actie, oorlog en bovennatuurlijke elementen en duurt iets langer dan 60 minuten. Studio 4°C is vooral bekend van de Berserk-films.

Het verhaal speelt zich af aan de Russische frontlinie gedurende het begin van de tweede wereldoorlog. Nadya is een 14-jarig meisje die leider is van de zogenaamde ‘First Squad’, een groep Russische jongeren die bovennatuurlijke krachten hebben. Het doel van de ‘First Squad’ is het bevechten van paranormale vijanden. Hun tegenstander is een Duitse officier, die een eeuwenoude baron en zijn leger uit de dood wilt herrijzen, voor zijn eigen snode plannen oftewel de wereld veroveren.

Het plot klinkt leuk en interessant (misschien niet origineel), alleen is de uitwerking zeer teleurstellend. Eerlijk, vrijwel alles aan deze film is teleurstellend. Ten eerste zien de animaties er matig uit, oké het is misschien een wat oudere film, maar toch. De enige persoon die zo’n beetje in de film voorkomt is Nadya, de supportcast als je deze zo mag noemen, is er wel alleen krijgen deze weinig ruimte. Er is geen tot weinig karakterontwikkeling en ook de dialogen in de film zijn niet noemenswaardig.

Nu gaat het om een actiefilm, dus karakterontwikkeling en dialogen zijn hierin niet altijd van belang. Helaas is er ook een gebrek aan spannende actiescènes. Er zijn er wel een paar, maar deze duren slechts enkele minuten. En een epische eindstrijd zit er ook niet in. Uiteindelijk gebeurt er dus weinig in deze film, niets wordt opgelost of wordt tot een bevredigend einde gebracht. Op de achterkant van de blu-ray staat dat er sprake is van een film vol actie, drama en spanning, stunning visuals enzovoort, helaas kan ik de film niet meer dan een 5/10 geven.