Net Deadman wonderland afgekeken.

Op zich een goede anime. Alleen een erg vreemd einde? Het stopt abrupt zonder te weten wat er met de hoofdpersoon gebeurd.
En de OVA is al helemaal een domper. Zou het niet aanraden nee......

Laatste anime die ik uitkeek was Highschool DxD, het was behoorlijk ecchi (duh), maar wel erg leuk. Grappige humor en coole gevechten ^^; Een aanrader! (Als je tegen een beetje ecchi kan)

Ik heb net Buso Renkin afgekeken. Hopelijk vinden jullie het niet erg dat ik hier mijn (semi-) Engelse review post:3 (probeer mijzelf wat te verbeteren in het Engels schrijven).

If you need anything original in your anime, then this series will sent you running, as it doesnt have a original bone in its shonen body. Homunculus? Transforming weapons? People who tell their lifestory and/or their whole battlestrategy in the middle of a battle? A naieve but positive boy (Muto Kazuki in this case) that suddenly gets a amazing power, never wants to kill anybody and thinks the best way to battle is just to storm to your opponent with you weapon and scream hard? We've seen it all before and not only once.

On the other hand; if you like shonen series, this probably would not be that big of a problem and this series does have a few redeeming qualities. Firstly it is short and never overreaches itself in the story department; it has 26 episodes and it fills those without having any filler. Secondly it has some nice music: the opening got me pumped up every time and some of the battlethemes made the fights a lot more exciting. It also has a lot of humour and luckely doesnt take itself all that serious. The antagonist Papillon made me choke on my drink multiple times. https://www.youtube.com/watch?v=ye4htqWYk-w (Just had to post this.) Most of the other characters are likeable but not very special, with the exception of Tokiko. Tokiko is an surprisingly original female lead; she has a nice balance between aggressiveness ("I'll splatter your guts!") and rationality on the battlefield and the way she warms up to male lead Kazuki and his friends comes off pretty natural, though in the end she sadly becomes a bit too dependent for my taste.

On the negative side; when the series tries to be serious (which is in the most of the latter episodes) it is all pretty bland and cheesy, the animation is pretty bland as well, with a lot of speed lines in the battlescenes, and the story is very very predictable. So how much you like this series will depent mostly on what is your stance on shonen series; do you like them then you will probably have fun with it (as I have had), if you dont then do not bother; there is nothing here for you.

6/10

Encouragement of Climb
Deze korte serie met afleveringen van 3 minuten lang wist me in het begin te boeien met een aardig verhaal, vrolijke personages en weetjes over bergbeklimmen, maar ergens halverwege zat er geen vooruitgang meer in en kregen we filler voorgeschoteld. Het was een van de betere <5-minutenshows, maar ik denk niet dat ik een vervolg hoef te zien.

Score: 6/10

Seitokai no Ichizon Lv.2
Enerzijds door de reviews hier en anderzijds door het feit dat deze sequel ook in Japan als webstream werd gepresenteerd, begon ik met deze serie zonder al te hoge verwachtingen. Het eerste seizoen was een leuke gag-comedy die wist te verrassen. Dit vervolg slaagt daar minder in waarschijnlijk omdat het beste materiaal reeds gebruikt was. Hierdoor wordt wel het centrale punt van de serie ondermijnt, de humor. Om dan enigszins op te vangen hebben ze de serie een verloop van tijd meegegeven, iets dat niet zo vaak gebeurd in het genre. Hoewel ik deze nieuwe inbreng waardeer komt het in deze laatste tien afleveringen toch geforceerd over. Omdat het allemaal plots achter elkaar komt is verliest de serie de gags een beetje uit het oog. Desondanks wist de serie toch mijn aandacht vast te houden door karakters van de personages die niet slechts een excuus zijn voor grappen, zoals bij Gj-bu bv.
6


Psycho-Pass
Hoewel deze serie mijn niet direct wist te overtuigen omdat het mijns inziens kansen liet liggen, heb ik me toch goed vermaakt met deze anime. De visuele kracht werd aangewend voor de serie en niet als simpele eyecandy zoals een serie als K bijvoorbeeld eerder deed. En gelukkig maar, want je ziet niet regelmatig series die die fout niet maken. Verhaal-technisch gezien schort er echter nogal wat aan deze anime. Eigenlijk passen de eerste helft en de tweede helft niet bij elkaar maar wordt er toch doorgezet dat de gebeurtenissen gerelateerd zijn. Ook worden er bepaalde karakters uitgewerkt zonder dat er enig nut aan verbonden lijkt. Maar als je daar niet teveel over nadenkt heb je prima amusement dat goed wegkijkt. Met name de vriendelijke holo-robots die de politie gebruikt om plaats-delicten af te zetten, zijn erg tof bedacht.
7,5



De shorts van dit seizoen zijn ook afgelopen zie ik? Dan ga ik doe ook maar eens even inhalen.

Grotendeels wel ja, alleen Senyuu loopt nog door.

Ik vond Yama no Susume overigens best een leuke serie - fluff, maar vermakelijke fluff, zeker aangezien het maar drie minuten duurt. Als het een lange serie zou zijn geweest zou het waarschijnlijk wel gaan vervelen.
7/10

Op naar het grotere spul...

Robotics;Notes

Deze serie speelt zich af in hetzelfde universum als Steins;Gate, wat makkelijk een van mijn favoriete series genoemd kan worden, maar desalniettemin waren mijn verwachtingen niet torenhoog: Chaos;Head, de eerste van de series uit het universum, was ook geen hoogvlieger. Dus wat is R;N geworden? Iets dat dichtbij Steins;Gate weet te komen, of meer het dal van Chaos;Head ingaat? Helaas is het in dit geval het laatste.

De serie gaat over een schoolclub die als droom heeft een grote mecha te bouwen, zoals in de favoriete anime van de president, Aki, om daarmee haar vervreemde zus te imponeren. Daarin wordt ze bijgestaan door de ongemotiveerde Kai en nog een trits aan andere personages, waaronder weirde hacker Frau. Ondertussen blijkt het eiland waarop ze leven ook nog wat mysteries te bevatten, zoals A.I. Airi, en worden ze binnen een complot getrokken waarin de robots een hoofdrol zullen spelen. De problemen met deze opzet worden al snel duidelijk; de bouw-de-robot delen en de complottheorieën gaan gewoon niet goed samen. Ze voelen als twee aparte series die één anime delen en hoe ze uiteindelijk samenvoegen is niets meer dan geforceerd. Het helpt ook niet dat vooral het bouw-de-robot gedeelte ook niet zo interessant is, en de serie echt een enorm lange tijd nodig heeft voordat er überhaupt wat gebeurt. De serie is er daarom slecht in je interesse vast te houden. De zwakke personages helpen daarin ook niet mee; Aki is je compleet standaard genki girl die je naar het eind van de serie op je zenuwen zal werken, Kai komt als een lomperik over en sommige andere personages hadden ze net zo goed uit de serie kunnen snijden, zo weinig impact hebben ze. Frau is het enige lichtpuntje, aangezien haar reacties en handelingen vaak hilarisch zijn. De uiteindelijke villain is daarentegen eveneens niet interessant.

En dan ga ik niet eens in op het feit dat het verhaal gewoon slecht geschreven is. Tal van dingen gebeuren puur om het plot op gang te helpen zonder dat er enige logica in zit (de robot-versterkende monopoles komen letterlijk zomaar uit de lucht vallen zonder enige verklaring), en het zit vol met Deus ex machina, zoals een belachelijke scéne waar een freaking vogel er plotseling voor zorgt dat een geweerschot mist. Motivaties worden niet voldoende uitgelegd, de serie barst van de cliché's en het weet ook geen enige indruk achter te laten. De romance overtuigt niet, het drama evenmin en uiteindelijk zat ik gewoon te hopen dat de serie eindelijke eindigde omdat ik er al schoon genoeg van had. Deze serie is een zooitje. Hoewel er nog een episode hier en daar te vinden is die redelijk is, zal ik het uiteindelijk aan niemand aanraden, zowel niet voor mecha fans óf mysterie-fans, want geen van beiden zal tevreden zijn.

Robotics;Notes is niet alleen een redelijke teleurstelling, maar ook gewoon geen goede serie. Vermijd het.

5/10

Robotic;Notes
^dit
Er valt weinig aan toe te voegen omdat het echt precies is wat ik vond. Wel is dat mijn verwachtingen hoger waren en dat het vanaf aflevering 12 een goeie serie leek te worden. Hoe durven ze mij hoop te geven voor zoiets? Hoe durven ze me hoop te geven en het daarna extreem te verpesten. Ik bedoel, je KAN het wel, je hebt nota bene steins;gate geschreven, maar DOE DAT DAN OOK!
Verder waren er dingen die erin kwamen en het verhaal extra moeilijk maakten, maar daarna ook weer gewoon spoorloos verdwenen.
De technologie slaat nergens op: Hoe kan verouderde software zo hackvrij zijn en de wereld zo kunnen overnemen? Sterker nog: hoe kan software plannen? Bij steins;gate zat er ook zoiets in: een IBM5100 was nodig om sern te hacken, maar dat heeft met codering te maken. Je hebt oude geschriften nodig om een dode taal te kunnen ontcijferen. Kimijima Kou in Robotic;Notes is meer zoals men over de Maya's dacht: Ondanks hun primitieve zooi, weten ze het einde van de wereld beter te voorspellen dan de wetenschap. ONZIN!
Als ik ergens niet tegen kan, is het een Deus Ex Machina zonder dat van te voren al bekend was dat er een trucje bekend was dat zoiets zou kunnen. Verder haat ik het als een Deus Ex Machina nou even lekker perfect op alleen die situatie past. Deze serie zit vol allebei.

Verder vind ik Frau geweldig. Meer anime-characters moeten zoals zij zijn!
Dit is niet zomaar de 'Nurupu' 'ga' of de 'Yo dawg, I heard you liked fails, so we've put fails in your fails so you can facepalm in your facepalm' van Steins;Gate, maar Frau just turned full 2chan.

Oja, Aki is zo irritant als Sakura Haruno. Ze wordt irritanter omdat ze de hoofdrol heeft en dus erg vaak in beeld komt.

4/10
5/10 als Frau wordt meegerekend
2,3/Steins;Gate

Psycho-Pass
Veel doorlopende series uit de herfst namen een onverwachte wending. Zo ook Psycho-Pass, die begon als een politieserie á la Ghost in the Shell S.A.C. en eindigde als een thriller met kritiek op de digitalisering van de samenleving. Naarmate we meer beslissingen aan computersystemen overlaten krijg je een zekere objectiviteit die juist haaks op de menselijke waarden staat.

Dit soort futuristische distopieën zijn in veel verhalen te vinden, maar ik vond Psycho-Pass een van de betere uitwerkingen. Ook al valt het af en toe in filosofisch Ergo Proxy-gezwam, de menselijke personages en de actie houden je aandacht vast. Akane maakt zeker een groei door, ik had alleen gehoopt dat de serie iets rebelser zou eindigen, bijvoorbeeld met een granaat op Sibyl. Maar Akane heeft natuurlijk gelijk dat ze met haar gedoogbeleid een chaos voorkomt.
Dit is een serie die ik nog wel eens zou willen kijken op dvd.

Score: 9- (8 voor de eerste helft, 9 voor de tweede helft)

Robotics;Notes
En bij andere shows vraag je je aan het einde af waarom je in hemelsnaam hebt doorgekeken. Ik vond de eerste helft best leuk, het verhaal van een schoolclub die iets probeerde te bereiken hadden we wel vaker gezien, maar Robotics;Notes had er de juiste, excentrieke personages voor. En toen kwam de kwaadaardige AI en werd de show bullshit. Op de achtergrond zie je een wereldcrisis, maar de personages blijven stug doorbouwen aan hun robot. Waar is het leger gebleven? Hoe heeft het zo ver kunnen komen dat deze krakkemikkerige robot de laatste hoop van de mensheid is? O, als ik vraagtekens ga zetten bij het "serieuze" verhaal, ben ik morgen nog bezig. Ik kreeg zo'n hekel aan het verhaal dat ik medelijden kreeg met de fictieve personages. Het is alsof je je favoriete acteur in een C-film ziet spelen. Ze verdienen meer dan dat.
Ik had in januari al moeten stoppen.

Score: 6 (7 voor de eerste helft, 5 voor de tweede helft)

Psycho:Pass

Futuristische vreemde samenlevingen of dystopia's zijn een bekend gezicht in sci-fi series, en dit is er geen uitzondering op. De smaak van de dag is dat deze samenleving wordt geregeerd door het Sybil systeem, een objectief mechanisme dat erop gericht is gevaarlijke elementen uit de samenleving te ruimen - op welke manier dan ook - om zo een veilig utopie te creëren. In het midden van dit alles staan Inspectors en Enforcers, die respectievelijk de lokale politiemacht en een groep 'gevaren voor de samenleving' betreft, die hand in hand samenwerken om de personen die door het net glippen te grazen te nemen. Een interessante opzet, die helaas niet ten volle wordt benut.

De personages zijn daar mede aan schuldig. Er is niets mis met sommige hoofdpersonages - Akane, de hoofdpersoon die twijfelt tussen het volgen van de wet en het volgen van wat zij als goed ziet, maakt veel ontwikkeling door, en ook de antagonist is een waardige en goed uitgewerkte tegenstander. Kougami, de derde hoofdpersoon, voelt echter wat meer cliché aan in een typische rol als gewaagde Enforcer die wraak zoekt. En het is bij de rest van de personages dat de serie redelijk de mist in gaat - ze zijn niet bijster interessant, blijven redelijk plat en de paar episodes die over hun achtergrond gaan, voelen nogal geforceerd aan. Vreemd, aangezien andere series van schrijver Urobuchi Gen juist uitblonken in het uitwerken van zij-personages. En hoewel de serie zeker tal van interessante plotwisselingen kent, weet het maar zelden echt te verrassen en zijn vooral sommige late plottwisten nogal teleurstellend (op een 'oh, was dat het?' manier). De wereld is ook minder diep dan het lijkt - het hoofdconflict is redelijk simpel en je krijgt niet echt een gevoel dat hier een samenleving met een lange historie achter zit - iets dat een serie als Shin Sekai Yori beter deed. De serie lijkt het over het algemeen redelijk safe te spelen, wat voelt als een gemiste kans.

Dat is niet om te zeggen dat het een slechte serie is, integendeel. De actie is goed, de zaken waarin ze verwikkeld raken zijn spannend en hun strijd tegen de hoofd-antagonist is erg pakkend. Jammer alleen dat de animatie soms flink de mist in gaat, waardoor sommige afleveringen flink last hebben van houterige personages en gezichtsvervormingen. Gelukkig is de muziek wel erg sterk en weet de OST de actie goed te onderbouwen.

Uiteindelijk is dit wel een serie om aan te raden voor mensen die een goede actie-serie zoeken, maar met de notie dat dit niet het beste uit het genre is. Ik zou het niet erg vinden om meer series van dit genre en kaliber te zien, maar een diepe indruk liet deze serie in het specifiek niet achter. En dat is jammer.

7.5/10

Robotics;Notes
Ja, wat val hier over te zeggen? De vergelijking met zijn voorgangers Chaos;Head en stein's Gate maak je al snel. Daarvan vond ik de Laatste erg tof maar wist de eerste het toffe concept om zeep te helpen door harem perikelen en een duf einde.
Deze serie heeft me heel lang op het verkeerde been gezet. Zijnde geprogrammeerd in het noiteminA-slot verwachtte ik een onderhoudende net iets dieper gaande serie. Pas in de laatste afleveringen viel het kwartje: dit is gewoon een anime voor kinderen. Grootste en onlogische plot twists, grote robots, een slechte tegenstander en de een groepje helden dat alles overwint. Allemaal prima en vergeeflijk in een kindergeest maar k*t met peren voor de wat oudere kijker. Toch klopt dat niet helemaal; er komen namelijk zaken in de anime voor die wat minder op deze doelgroep geënt zijn. Bv. de daadwerkelijke zichtbare sterfscene van een karakter, referenties naar internetboards die -laten we zeggen- niet geschikt zijn voor jeugdigen. Ook hier weten de makers niet goed te kiezen wie ze willen bereiken, net als dat ze niet thematisch durven te kiezen binnen de verhaallijn (hierboven al uitvoerig genoeg besproken). Of ze nu bang zijn fans teleur te stellen van het originele werk of slechts teveel weifelen, het resultaat blijft met de beste wil van de wereld toch een teleurstelling. Jammer, want de verwachtingen wisten ze wel te scheppen.
5,5

Nisemonogatari

Geweldig, net als de bakemonogatari serie. Eigenlijk is het precies hetzelfde. De dingen die anders waren, stoorde me juist. Senjougahara was altijd een rare, maar nu is ze gewoon ronduit tsun. De eerste arc duurde te lang. Verder raakte ik af en toe de draad kwijt.

8/10

Nisemonogatari was echt een hele opluchting na dat robotic;notes, wat ik floccinaucinihilipilificeer.

Starship Operators
De setting van deze show is eigenlijk een mix tussen Bodacious Space Pirates en Tiger & Bunny: Een stel jongeren komt in bezit van een militair ruimteschip en besluit als ruimtepiraat tegen de overheersers "Het Koninkrijk" te vechten. Om hun bevoorrading te financiëren, starten ze een live tv-programma op, waarin iedere kijker in het heelal hun avonturen kan volgen.

De grootste kritiek van Bodacious Space Pirates was dat er geen echte spanning in zat, maar dat is bij deze show wel anders. Gevechten zijn echt op leven en dood en alleen de slimste strategist kan het navertellen. Maar de reden dat deze show uit 2005 in de vergetelheid is geraakt, zijn de personages. Bij een grote cast heb je buitengewone personageontwerpen en karakters nodig om ze na de aftiteling nog te onthouden, maar de Space Operators behoren daar niet toe. De meeste personages zijn saai en krijgen geen echte kenmerken, waardoor bijvoorbeeld een dood niet de gewenste dramatiek bereikt. Het verhaal is wel boeiend en krijgt in 13 afleveringen een mooi einde.
Een leuk ruimte-avontuur, maar de personages zal ik niet herinneren.

Score: 7+

Cuticle Tantei Inaba
leuke Action anime. Normaal niet zo van het gerne actie maar bij deze anime was het erg leuk. Met een mix met humor.
punt8/10

mawaru penguindrum

Ik dacht dat anime's als deze aleen gemaakt werden door studio shaft,hoe fout van mij om te denken dat shaft een monopolie heeft op surealistysche karaktergedreven series.
Simpelgelegd,penguindrum blew my mind,het is lastig uit te legen zonder groote delen van het verhaal te spoilen,maar de toon veranderd ongeveer 3 keer op de meest vloeiende manier mogelijk,de karakters zijn erg goed gedaan en de art style lijkt op de beste manier mogelijk op bakemonogatari en madoka,en my god,die OST...

Shin Sekai Yori

Deze serie was zeker een van de meer aparte series van de laatste twee seizoenen. Een serieus, volwassen fantasy-verhaal gebaseerd op twee populaire, prijswinnende boeken? Dat was al genoeg om mijn interesse te wekken. Was het het waard?

De serie gaat over een groep kinderen, duizend jaar in de toekomst, in een tijd waar de menselijke samenleving ineengestort is door de ontwikkeling van psychische krachten en de chaos die daarop volgde. Ze leven op primitievere wijze dan wij nu in een gecontroleerde samenleving (aangezien zij ook psychische krachten hebben), vol vreemde gebruiken en mysteries, en het verhaal begint echt als ze tijdens een schoolreis per ongeluk op een reliek stuiten van de oude wereld; een lopende bibliotheek, die behoorlijk wat dingen te vertellen heeft die als taboe worden beschouwd. Vanuit die opzet volgt de serie hun levens in deze samenleving, door de jaren heen, van hun kindertijd tot ze volwassen zijn, terwijl ze ondertussen steeds meer in aanraking komen met de duistere kanten van de wereld om zich heen. Het bouwen van deze wereld is subliem uitgewerkt: stukje bij beetje komen we meer te weten hoe en waarom het systeem zo werkt, wat iedereens rol erin is en wat de gevaren zijn. De serie biedt geen makkelijke antwoorden en weet goed een complexe samenleving met een lange historie neer te zetten, vol met mensen die ook alleen maar proberen te overleven. Wat werelden betreft is het zeker een van de sterkste series in mijn recente geheugen.

Het is echter niet allemaal pais en vree, helaas. Het gebeurde meer dan eens dat ik merkte dat mijn gedachten afdwaalden tijdens het kijken van de serie, of dat ik achter begon te lopen omdat ik er geen zin in had. Dit komt deels door het tempo - hoewel het veel ingaat op de ontwikkeling van de wereld, blijft het een trage serie - maar vooral ook door de personages. Ze weten je namelijk niet echt te grijpen; ik had er de grootste moeite mee hun namen überhaupt te onthouden. Het probleem is dat ze in het niet vallen vergeleken met de wereld om zich heen: wat een serie als deze nodig heeft zijn sterke personages die duidelijk in deze wereld staan. Wat we in plaats daarvan krijgen zijn mensen die nogal plat en simplistisch overkomen, die maar door de wereld in situaties gegooid worden - in feite is de wereld zelve meer de hoofdpersoon dan deze personages. De balans is wat dat betreft dus zoek, en het weerhoudt de serie ervan het topniveau te bereiken.

Desalniettemin was dit een indrukwekkende tocht door een complexe fantasy-wereld en zou ik de serie aanraden voor mensen met veel geduld en een voorliefde voor fantasy. Het is geen serie voor iedereen, maar gezien hoe veel anime soms één grote eenheidsworst vormen, is een meer aparte serie als deze een welkome afwisseling. Ik heb me er in ieder geval nog goed mee vermaakt.

8/10