na de setting te hebben opgezet (dus: hoe, wat, wie, waar, wanneer, waarom, en eigenlijk alles wat met een W begint ) kan je het beste ookal een einde bedenken dan heb je iets om naar toe te schrijven. het einde mag je natuurlijk tijdens het schrijven aanpassen als je dat wil.
p.s. let er wel op dat het stuk tussen het begin en het einde niet telang word neem dus vooral geen voorbeeld aan Robert Jordan
Ping schreef:
het is inderdaad handig eerst alle vragen met een w te beantwoorden, wat Boon ookal zei. En als je weer eens een idee hebt, kun je het hier laten lezen en dan kunnen wij tips geven voor de rest van het verhaal. ( maar neem ze niet te serieus, ik bedoel, wie verzint er nu een olifant op rolschaatsjes als moordwapen )
Bedankt voor de goede tips. Iets hebben om naartoe te schrijven kan allicht helpen, aangezien meestal - als ik ergens aan begin - niet echt heb uitgedacht hoe en wat. Zal het de volgende keer meenemen, so to speak. :3
Olifant op rolschaatsjes...tja, ligt er aan wat voor boek het wordt he?
Geregistreerd: 12 mei 2008 20:24 Woonplaats: Den Haag
Gemelli schreef:
Boon schreef:
na de setting te hebben opgezet (dus: hoe, wat, wie, waar, wanneer, waarom, en eigenlijk alles wat met een W begint ) kan je het beste ookal een einde bedenken dan heb je iets om naar toe te schrijven. het einde mag je natuurlijk tijdens het schrijven aanpassen als je dat wil.
p.s. let er wel op dat het stuk tussen het begin en het einde niet telang word neem dus vooral geen voorbeeld aan Robert Jordan
Ping schreef:
het is inderdaad handig eerst alle vragen met een w te beantwoorden, wat Boon ookal zei. En als je weer eens een idee hebt, kun je het hier laten lezen en dan kunnen wij tips geven voor de rest van het verhaal. ( maar neem ze niet te serieus, ik bedoel, wie verzint er nu een olifant op rolschaatsjes als moordwapen )
Bedankt voor de goede tips. Iets hebben om naartoe te schrijven kan allicht helpen, aangezien meestal - als ik ergens aan begin - niet echt heb uitgedacht hoe en wat. Zal het de volgende keer meenemen, so to speak. :3
Olifant op rolschaatsjes...tja, ligt er aan wat voor boek het wordt he?
als het een boek wordt waar een olifant met rolschaatsjes in voorkomt, wat komt er dan nog meerin voor
Het duurde even, ik heb 't de laatste tijd vrij druk gehad en echt heel veel zin had ik er ook vaak niet in. Maar ik heb eindelijk een aangepaste versie. =] Ik heb zoveel mogelijk het verhaal aangepast aan de kanten waar jullie tips voor hadden, hopelijk is die dit keer wat beter.
Citaat:
De duisternis slokte haar op. Langzaam werd ze opgetild en voelde ze zich gewichtsloos. De geur van de natuur prikkelde haar reukzintuigen, waardoor ze verwonderd haar ogen opende. Ze vloog over zeeën, bergen en vlaktes. Inmiddels was ze overal al geweest. Ze keek naar de diepte die onder haar lag en plotseling viel ze. De duisternis liet haar los. Snel sloot ze haar ogen, spreidde haar armen en genoot van het moment. Toen raakte ze de bodem en schoten haar ogen open. Haar bed voelde niet vertrouwd, ze tuurde door haar donkere kamer heen, niets voelde nog vertrouwd. Een rilling trok over haar hele lichaam. Het duurde even voordat haar ademhaling weer op ritme was en langzaam liet ze zich terug zakken op haar kussen. Een droom. Het was een droom geweest, maar waarom had het zo echt geleken?
Al die tijd had ze haar ogen stijf dicht gehouden, bang om ze open te doen. De minuten waren voorbij gevlogen, en niet een keer had ze nog de slaap kunnen vatten. Vermoeid sloeg ze haar deken weg, stapte ze uit bed en deed ze haar lamp aan. Haar ogen moesten even wennen aan het plotselinge licht. Langzaam slofte ze terug naar haar bed en ging ze op de rand van haar matras zitten. Zo bleef ze zitten totdat de zon opkwam. Pas toen durfde ze weer te slapen. Ze deed haar licht weer uit en liep terug naar haar bed. Stevig hield ze de deken om zich heen. Haar ogen vielen van de vermoeidheid al gauw dicht en op een gegeven moment was ze weg.
Enkele uren later werd ze wakker van haar wekker. Geïrriteerd drukte ze op een knop waardoor het snerpende geluid stopte. Haar kamer was inmiddels goed verlicht en de zon scheen recht op haar bed. Het was naar haar mening te warm en ze schopte de deken van zich af. Nog steeds voelde ze klam aan, misschien kon ze beter een douche nemen. Met haar hand veegde ze de slaap uit haar ogen. Een diepe zucht ontsnapte haar keel, toen kwam ze snel haar bed uit, deed haar deur open en liep ze door naar de badkamer.
Ze draaide het slot om, bleef even staan en besloot toen toch maar even in de spiegel te kijken. Haar adem stokte toen ze haar spiegelbeeld zag. Grote kringen versierde de onderkant van haar groene ogen. Daarnaast zag ze er ook nog eens lijkbleek uit. Haar blonde haren die net tot haar schouders kwamen zagen dof en haar pony piekte alle kanten op. Het totaal plaatje zag er niet uit. Het leek wel alsof ze nachtenlang niet geslapen had. Dit kon zo echt niet langer, misschien moest ze toch weer haar medicijnen slikken. Ze huiverde bij die gedachte, die medicijnen werkten wel, maar ze gedroeg zich er anders door. Vaak was ze afwezig en kon ze zich bepaalde gebeurtenissen niet eens meer herinneren. Maar aan de andere kant was een goede nachtrust ook van belang. Als een zoutzak plofte ze neer op de rand van het bad. Wat moest ze doen? Een rinkelend geluid haalde haar uit haar gepeins, de telefoon ging. Ze hees zich overeind en deed de badkamer deur open.
Het koste maar enkele passen om bij de telefoon te komen. Haar flat was immers niet zo groot. Haar hand bleef boven de telefoon hangen, ze kon zichzelf er niet toe brengen op te nemen. Het gerinkel stopte en opgelucht liep ze door naar de eettafel waar ze vervolgens plaats nam. Met haar hoofd steunde ze op haar hand en zo keek ze de woonkamer in. Het was een kleine ruimte volgepropt met spullen. In de hoek van de kamer stond een kleine televisie, met daar tegenover een bank waar hooguit drie mensen op konden zitten. Vlakbij het raam stond de eettafel met vier stoelen. Niet dat alle stoelen ooit ook maar genuttigd werden. Vaak werd er maar een gebruikt. Verder stond er nog een boekenkast, die helemaal vol stond met medische boeken voor haar werk en daarnaast ook nog fictieve thrillers. En dat was haar woonkamer wel. Hier en daar hing er een schilderij aan de witgeverfde muren, bovendien lag er mooi zalmkleurig laminaat op de vloer. Toch had ze nooit het gevoel gehad dat dit haar thuis was. Zelfs nu voelde ze zich er nog niet helemaal op haar gemak. Het was te klein, te onpersoonlijk. Haar kamer, de keuken en badkamer waren ook niet veel beter.
Plotseling ging de telefoon weer, geschrokken keek ze op. Met tegenzin kwam ze overeind en dit keer nam ze wel op. ‘Hallo?’ vroeg ze. Het bleef stil aan de andere kant van de lijn. ‘Hallo?’ vroeg ze nog eens, dit keer argwanend. ‘Lekker geslapen Jenny?’ vroeg een ijzingwekkende stem uit het niets. Van schrik liet ze de telefoon uit haar handen vallen. Toen ze het apparaat weer had opgepakt en de hoorn naar haar oor had gebracht hoorde ze alleen nog getuut. De ander had opgehangen.
Ik heb het stukje gelezen, en ik ben erg nieuwsgierig naar de rest van het verhaal, maar ik kon het niet laten toch wat kleine puntjes aan te strepen. Je kunt er wat mee doen, je kunt ook denken 'zeik niet zo, mens' en het verder vergeten
Michaëla schreef:
Het duurde even, ik heb 't de laatste tijd vrij druk gehad en echt heel veel zin had ik er ook vaak niet in. Maar ik heb eindelijk een aangepaste versie. =] Ik heb zoveel mogelijk het verhaal aangepast aan de kanten waar jullie tips voor hadden, hopelijk is die dit keer wat beter.
Citaat:
De duisternis slokte haar op. Langzaam werd ze opgetild en voelde ze zich gewichtsloos. De geur van de natuur prikkelde haar reukzintuigen, en ze opende verwonderd haar ogen. Ze vloog over zeeën, over bergen en vlaktes. Dit soort zinnnen kun je beter niet te kort maken, ze scheppen immers een sfeer.Inmiddels was ze overal al geweest. Overal waar? Inmiddels? Hoeveel tijd is er verstreken? Ze keek naar de diepte die onder haar lag en plotseling viel ze. De duisternis liet haar los. Snel sloot ze haar ogen, spreidde haar armen en genoot van het moment. Toen raakte ze de bodem en schoten haar ogen open. Haar bed voelde niet vertrouwd Ligt ze in haar bed? Deze overgang ging iets te snel, naar mijn mening., ze tuurde door haar donkere kamer heen, niets voelde nog vertrouwd. Een rilling trok over haar hele lichaam. Het duurde even voordat haar ademhaling weer op ritme was en langzaam liet ze zich terug zakken op haar kussen. Een droom. Het was een droom geweest, maar waarom had het zo echt geleken?
Al die tijd had ze haar ogen stijf dicht gehouden, bang om ze open te doen. De minuten waren voorbij gevlogen, en niet een keer had ze nog de slaap kunnen vatten. Vermoeid sloeg ze haar deken weg, stapte ze uit bed en deed ze haar lamp aan. Haar ogen moesten even wennen aan het plotselinge licht. Langzaam slofte ze terug naar haar bed en ging ze op de rand van haar matras zitten. Zo bleef ze zitten totdat de zon opkwam. Pas toen durfde ze weer te slapen. Ze deed haar licht weer uit en liep terug naar haar bed. Stevig hield ze de deken om zich heen. Haar ogen vielen van de vermoeidheid al gauw dicht en op een gegeven moment was ze weg. Ik weet niet zeker of 'op een gegeven moment' hier zo passend is. Misschien iets meer in de trant van 'al snel'?
Enkele uren later werd ze wakker van haar wekker. Geïrriteerd drukte ze op een knop waardoor het snerpende geluid stopte. Haar kamer was inmiddels goed verlicht en de zon scheen recht op haar bed. Het was naar haar mening te warm en ze schopte de deken van zich af. Nog steeds voelde ze klam aan, misschien kon ze beter een douche nemen. Met haar hand veegde ze de slaap uit haar ogen. Een diepe zucht ontsnapte haar keel, toen kwam ze snel haar bed uit, deed haar deur open en liep ze door naar de badkamer.
Ze draaide het slot om, bleef even staan en besloot toen toch maar even in de spiegel te kijken. Haar adem stokte toen ze haar spiegelbeeld zag. Grote kringen versierde Het woord is 'sieren'. de onderkant van haar groene ogen. Daarnaast zag ze er ook nog eens lijkbleek uit. Haar blonde haren die net tot haar schouders kwamen zagen dof en haar pony piekte alle kanten op. Het totaal plaatje zag er niet uit. Het leek wel alsof ze nachtenlang niet geslapen had. Dit kon zo echt niet langer, misschien moest ze toch weer haar medicijnen slikken. Ze huiverde bij die gedachte, die medicijnen werkten wel, maar ze gedroeg zich er anders door. Vaak was ze afwezig en kon ze zich bepaalde gebeurtenissen niet eens meer herinneren. Maar aan de andere kant was een goede nachtrust ook van belang. Als een zoutzak plofte ze neer op de rand van het bad. Wat moest ze doen? Een rinkelend geluid haalde haar uit haar gepeins, de telefoon ging. Ze hees zich overeind en deed de badkamer deur open.
Het koste maar enkele passen om bij de telefoon te komen. Haar flat was immers niet zo groot. Haar hand bleef boven de telefoon hangen, ze kon zichzelf er niet toe brengen op te nemen. Het gerinkel stopte en opgelucht liep ze door naar de eettafel waar ze vervolgens plaats nam. Met haar hoofd steunde ze op haar hand en zo keek ze de woonkamer in. Het was een kleine ruimte volgepropt met spullen. In de hoek van de kamer stond een kleine televisie, met daar tegenover een bank waar hooguit drie mensen op konden zitten. Vlakbij het raam stond de eettafel met vier stoelen. Niet dat alle stoelen ooit ook maar genuttigd Nuttigen betekent eten. werden. Vaak werd er maar een gebruikt. Verder stond er nog een boekenkast, die helemaal vol stond met medische boeken voor haar werk en daarnaast ook nog fictieve thrillers. En dat was haar woonkamer wel. Hier en daar hing er een schilderij aan de witgeverfde muren, bovendien lag er mooi zalmkleurig laminaat op de vloer. Toch had ze nooit het gevoel gehad dat dit haar thuis was. Zelfs nu voelde ze zich er nog niet helemaal op haar gemak. Het was te klein, te onpersoonlijk. Haar kamer, de keuken en badkamer waren ook niet veel beter.
Plotseling ging de telefoon weer, geschrokken keek ze op. Met tegenzin kwam ze overeind en dit keer nam ze wel op. ‘Hallo?’ vroeg ze. Het bleef stil aan de andere kant van de lijn. ‘Hallo?’ vroeg ze nog eens, dit keer argwanend. ‘Lekker geslapen Jenny?’ vroeg een ijzingwekkende stem uit het niets. Van schrik liet ze de telefoon uit haar handen vallen. Toen ze het apparaat weer had opgepakt en de hoorn naar haar oor had gebracht hoorde ze alleen nog getuut. De ander had opgehangen.
_________________ When life gives you lemons, squirt the juice in the eyes of your enemies.
Geregistreerd: 24 jul 2004 19:13 Woonplaats: Another World
Michaëla schreef:
Het duurde even, ik heb 't de laatste tijd vrij druk gehad en echt heel veel zin had ik er ook vaak niet in. Maar ik heb eindelijk een aangepaste versie. =] Ik heb zoveel mogelijk het verhaal aangepast aan de kanten waar jullie tips voor hadden, hopelijk is die dit keer wat beter.
Citaat:
... Langzaam slofte ze terug naar haar bed en ging ze op de rand van haar matras zitten. Zo bleef ze zitten totdat de zon opkwam. Pas toen durfde ze weer te slapen. Ze deed haar licht weer uit en liep terug naar haar bed. Stevig hield ze de deken om zich heen. Haar ogen vielen van de vermoeidheid al gauw dicht en op een gegeven moment was ze weg. ...
zie erg goed uit alleen soms beschrijf je de dingen te gedetailleerd
voorbeeldje
dit kan ook zo:
Citaat:
... Langzaam slofte ze terug en ging op de rand van haar matras zitten. daar bleef ze totdat de zon opkwam. Pas toen durfde ze weer te slapen. Ze deed haar licht weer uit en ging naar haar bed. Stevig hield ze de deken om zich heen. Haar ogen vielen van de vermoeidheid dicht en op een gegeven moment was ze weg. ...
je zegt hetzelfde alleen laat je de dingen weg die de lezer al weet. na de eerste keer naar het licht lopen weet je dat het niet vanuit het bed kan dus hoef je niet te beschrijven dat ze weer op moet staan en terug lopen om het licht uit te doen.
en zo zijn er meerdere ik heb dit gewoon even genomen als voorbeeld.
en het is niet fout om het te beschrijven maar ik zou het alleen doen als het echt belangrijk is voor het verhaal
_________________ Never argue with an idiot,
They drag you down to their level then beat you with experience
anime pricewatch de grootste anime prijsvergelijk site van de benelux
UPDATED: 25-11-2008
Geregistreerd: 22 mei 2009 12:05 Woonplaats: Area 11
Ben ik weer
Ik ben het in grote lijneneens met wat Boon zegt. ( )
Als je een boek schrijft streef je er naar om zo min mogelijk woorden te gebruiken, omdat anders het tempo teveel verslapt. Dan heb je zo'n boek van 300 pagina's waarin niet zoveel gebeurt, en als je het uit hebt denk je "Was er echt zoveel tijd voor nodig om dat te vertellen?"
Vooral de wijziging die hij heeft gemaakt in de eerste zin vind ik nuttig. Dat hij de hoofdletters weghaalt dan weer wat minder.
Aan de andere kant geloof ik dat we je de vorige keer het afvies hebben gegeven om meer informatie te verstrekken, dan vind ik het een beetje lullig om te zeggen dat je teveel details gebruikt. Je wilt wel details geven en de leser zoveel mogelijk vertellen over het verhaal, maar vaak vertel je al heel veel door de juiste toon te zetten aan het begin van het boek.
Kijk, als ik de hele nacht niet heb geslapen en dan in de spiegel kijk, dan denk ik ook niet "Er zitten gigantische wallen onder mijn bruin bespikkelde, groen-grijze ogen! Hoe zou ik die ooit weg moeten halen hier in mijn kleine badkamer?" Nee, ik denk "OMG! Wallen! WTF?"
Ik bedoel natuurlijk niet dat zoiets beter zou zijn, maar ik denk dat je een balans moet zien te vinden tussen details aan de ene kant en de spannende sfeer aan de andere kant. Ik vind wel dat deze details je verhaal goed doen, maar in de vorige versie was de sfeer echt goed en dat is hier wat minder. Dat vind ik dus zonde
Verder ben ik het met Mei mei eens dat je soms een wat ongelukkige woordkeuze hebt (ben je Vlaams? Want dan moeten we natuurlijk niet van je gaan verwachten dat je dezelfde taal gebruikt als een Hollander).
Laat een stuk nadat je het geschreven hebt gewoon een paar dagen liggen zonder er iets aan te doen en ga lekker aan andere scenes werken. Pak het daarna weer op, en lees het helemaal door, het liefst hardop. Dit hardop lezen heeft twee doelen: 1) Je dwingt jezelf om het helemaal te lezen. Je hebt het geschreven, natuurlijk weet je al wat er staat, maar je moet het toch nog een keertje checken en verbeteren. 2) Je hoort meteen of zinnen onnatuurlijke pauzes hebben, te lang zijn, of gewoon raar klinken.
Als je het gelezen hebt kun je foutjes gaan veranderen en dingen verbeteren. Wat ik altijd doe is het uitprinten, en dan met pen aantekeningen maken. Maar dat is mijn persoonlijke voorkeur, omdat ik als ik achter de laptop zit het vaak niet kan laten om dingetjes even snel te veranderen.
Wel een hoop commentaar zeg... Vervelend he, iemand die vindt dat je het allemaal perfect moet doen
Leuk voor je, Ping, dat je op deze manier je boek uit kunt geven. Gefeliciteerd in ieder geval.
Ik hou zelf ook erg van schrijven, en een droom is altijd geweest om een boek uit te geven die ook nog redelijk verkoopt. Ik ben echter nogal huiverig voor Printing on Demand (POD) uitgevers, dus stel dat ik een keer iets afmaak, dan zou ik eerst proberen het regulier uit te geven. Stel dat het écht niet lukt, dan is POD altijd nog een optie.
Voor mensen die het wel wat lijkt, gewoon proberen! Niet gegooid is altijd mis, zou ik zeggen.
Geregistreerd: 24 jul 2004 19:13 Woonplaats: Another World
Usagi-chan schreef:
Ik ben benieuwd hoe het verhaal verder gaat ! Alleen oppassen voor wat spellings-/grammaticafouten.
ik heb het verhaal aangepast op spellingsfouten of eigenlijk ik heb een vriendin vanmij ze er uit laten halen omdat ik het niet kan.
hier de verbeterde versie en een extra stuk van het verhaal: http://www.hooivork-anime.nl/verhaal.pdf (als pdf maar ik ga er vanuit dat de meeste browsers dat wel kunnen openen ... geen idee eigenlijk waarom ik het de eerste keer niet als pdf heb opgeslagen )
_________________ Never argue with an idiot,
They drag you down to their level then beat you with experience
anime pricewatch de grootste anime prijsvergelijk site van de benelux
UPDATED: 25-11-2008
Geregistreerd: 24 jul 2004 19:13 Woonplaats: Another World
Eris schreef:
Dat regeltje latijn klopt niet, maar who gives a shit.
pffft het is latijn niemand weet officieel wat het betekend, maar ik ben uitgegaan van de meest geaccepteerde vertaling en omdat het ook beter in het verhaal past.
maar iets meer dan 300 miljoen mensen en een dorps gek zijn het wel met deze vertaling eens
_________________ Never argue with an idiot,
They drag you down to their level then beat you with experience
anime pricewatch de grootste anime prijsvergelijk site van de benelux
UPDATED: 25-11-2008
Geregistreerd: 22 mei 2009 12:05 Woonplaats: Area 11
Tsja, pluribus staat bijvoorbeeld in de nominatief terwijl het hier (ik geloof) als ablativus gebruikt wordt. En e is geen woord, het is nog steeds ex.
Het is trouwens niet waar dat niemand van latijn "officieel weet wat het betekent", dit komt doordat het nog niet zo lang een dode taal is. Tot in de 18e eeuw werd het nog gewoon gesproken door bijvoorbeeld wetenschappers die met buitenlandse wetenschappers spraken.
Let trouwens op de manier waarop je de tekst indeelt. Iedere keer als een andere persoon aan het woord komt, moet je een nieuwe alinea beginnen. Dus bij een gesprek gaat het dan ongeveer zo:
"Wat wil je vandaag eten?" Vroeg Aatje.
"Een omelet!" Riep Beetje enthausiast. "Dat vind ik het allerlekkerst." Vervolgde hij.
"Maar alle eieren zijn op. Ga jij die dan halen bij de boer?"
"Maar dat wil ik niet. Boer Ceessen kijkt altijd zo boos, ik vind hem eng." Mompelde Beetje.
Omdat je steeds een nieuwe alinea begint, hoef je ook niet iedere keer een 'Zei Aatje' te gebruiken.
Als je een lange tekst schrijft zoals een opstel of een hoofdstuk van een boek of paper, is het gebruikelijk om een nieuwe alinea te beginnen door op een nieuwe regel eerst een inspringing te plaatsen en dan weer verder te schrijven. Dus geen regel wit laten. Een witte regel is meestal een indicatie dat wat er na die regel wit staat zo'n beetje niets te maken heeft met wat er daarvoor gebeurde. Niet gebruiken dus als je darana gewoon in dezelfde scène verdergaat.
Dan kruip ik ook maar eens even heel voorzichtig dit topic binnen met de mededeling dat ik hopelijk op een dag mijn 7-delige epos af kan ronden. Ik ben altijd een beetje huiverig voor het plaatsen van m'n 'echte' verhalen op het internet omdat iedereen het er dan zo vanaf kan plukken en plagiaat kan plegen - vandaar dat ik op zich wel een aantal fanfics hier zou willen posten of korte stukjes (een paar losse scènes ofzo). Dit topic ziet er trouwens wel interessant uit en het inspireert me om verder te schrijven.
Een tip tegen gecrashte computers: de USB-stick. Sla je verhaal zowel op de computer als je USB-stick op en zorg dat je elke keer dat je gaat schrijven het andere bestand ook update. Zelfs als je dit vergeet heb je nog altijd een groot deel van het concept op je stick als je computer crasht.
_________________ I wish I had one more night to live
Geregistreerd: 11 jun 2007 20:08 Woonplaats: Gotham city
Komisch eigenlijk, die link had ik net zelf gevonden toen ik dit topic tegenkwam. XD
Ik vond het ook al een interessante link, maar ik wacht er even mee. Ik heb connecties (bof ik toch even) dus ik probeer eerst op die manier naar binnen te komen bij andere uitgeverijen.
Echt leuk te om te zien dat er meer schrijvers zijn die niet alleen manga schrijven.
Mijn tips.... Hm.
- Heel vaak op zoveel mogelijk plekken opslaan. (Niet alleen op 1 computer zoals hierboven al is genoemd)
- Als het af is zeker een aantal kopiën maken met verschillende pagina instellingen (de ene uitgeverij wil iets anders dan een andere uitgeverij).
Voor beginnende schrijvers:
- Verzin een verhaal voordat je begint, anders loop je het risico dat je drie jaar langer over het schrijven doet omdat je het begin belachelijk vaak moet herschrijven... (Eigen ervaring? Hoe kom je erbij?)
- Maak er geen zei hij - zei zij verhaaltje van.
- Probeer niet uiterst ingewikkeld te schrijven, daar komen taalfouten van.
- Dat betekent niet dat je het zo simpel moet houden dat het kleuterwerk wordt, tenzij jij dat graag wilt.
Mijn tips.... Hm. - Heel vaak op zoveel mogelijk plekken opslaan. (Niet alleen op 1 computer zoals hierboven al is genoemd)
Ja, nou ja, de meeste mensen hebben toch echt maar één computer tot hun beschikking Maar dan zou je misschien naast je USB-stick kunnen denken aan je mp3-speler. Bovendien biedt Google ook een mogelijkheid om documenten op te slaan en te bewerken, zoals je ook op verschillende weblogs (bijv. LiveJournal) je schrijfsels kunt posten en alleen voor jezelf zichtbaar kunt instellen.
Het nadeel hiervan is wel dat je steeds moet updaten als je iets hebt veranderd en hoe meer plekken je hebt, hoe moeilijker het bijhouden is.
_________________ I wish I had one more night to live
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers. en 0 gasten
Je mag geen nieuwe onderwerpen in dit forum plaatsen Je mag niet antwoorden op een onderwerp in dit forum Je mag je berichten in dit forum niet wijzigen Je mag je berichten niet uit dit forum verwijderen
Help
AniWay
Leden
Zoeken
Groepen
Gebruikerspaneel
Inloggen
Registreren
) kan je het beste ookal een einde bedenken dan heb je iets om naar toe te schrijven.
) 
Iets hebben om naartoe te schrijven kan allicht helpen, aangezien meestal - als ik ergens aan begin - niet echt heb uitgedacht hoe en wat. Zal het de volgende keer meenemen, so to speak. :3
)
)
