Haha, dus telkens als we een oude manga bespreken in het kader van de AniWay komt er een vervolg of een reprint?*

Dit wordt echt zo'n verhaal waarin we dit helemaal misbruiken en dan veel te laat erachter komen dat we hiervoor ook een vreselijke prijs moeten betalen.

* Voor de duidelijkheid: het AniWay panel over hidden manga gems op Anime Con heeft het o.a. over The Kurosagi Corpse Delivery Service gehad. Dat nu dus plots verder gaat. In het huidige AniWay staat een artikel over Kazuo Umezu: kort nadat het artikel af was, werd bekend gemaakt dat Umezu's The Drifting Classroom een reprint zou krijgen. Dit is geen toeval meer. Keikaku means plan.

Yep, en het gaat nog verder dan dat! Als ik roep dat ik een anime over een boogschutter met target panic wil, dan krijg ik er (na twee jaar wachten) ook een.

...

Nieuwe theorie: wij zijn Haruhi's.

Patalliro! 29: Patalliro! is een shojogagmanga die al sinds de eind jaren 70 loopt (en kennelijk is een paar dagen geleden een live-action film uitgebracht gebaseerd op de musical). Patalliro is een arrogant, soms ronduit vervelend en gierig mannetje die z'n tijd verdoet met nietsen... en hij is ook de steenrijke koning van het eilandje Malynera met een behoorlijk hoge intellect. Hij beleeft nogal rare avonturen met zijn vrienden (o.a. een gay koppel waarvan een een ex-huurmoordenaar is en de ander een MI6 agent en op een of andere manier is de ex-huurmoordenaar ook zwanger geweest en zo >_>) en zijn "Uiensquad" (een groep aantrekkelijke mannen die als zijn bodyguards fungeren). De serie is een gagmanga, maar het heeft ook bv. science-fiction verhalen of occulte verhalen. Dit deel verzamelt een hoopje detectiveverhalen uit de serie. En het is ook echt een normale detective, met gesloten kamermoorden en zo. De verhalen zijn nou niet van het kaliber Conan of zo, maar aardig genoeg als je je bedenkt dat Patalliro! in de basis geen detectiveserie is. Als een 'eens in de zoveel tijd' detectiveverhaal in een vrije serie, zijn ze helemaal niet zo slecht (wel voorspelbaar).

Ik denk eigenlijk dat deze verhalen precies zijn wat ik had gehoopt dat From Eroica With Love zou zijn.

Ze hebben op de (Japanse) Jump Plus app de complete name (storyboards) voor het nieuwe Death Note one-shot vervolg gezet, maar ik vind names lezen altijd wel lastig, dus ik wacht wel op het uitgetekende resultaat. Gelukkig hebben ze ook het oudere one-shot vervolg (Death Note C Kira) erop gezet, dus die net gelezen. Het verhaal speelt zich 3 jaar na het einde van de originele serie af, wanneer in Japan plots weer allemaal mensen dood gaan. Het verschil met de vorige keer: dit keer zijn het geen criminelen die dood gaan, maar de ouderen, mensen die doodziek zijn of diegenen die met een doodswens rondlopen. Met een sterk verouderende bevolking dat o.a. problemen heeft met de volksgezondheid en de pensioenen, verwelkomen veel jonge mensen de 'terugkeer' van Kira, terwijl de politie natuurlijk het ergste vreest. Aardige one-shot dat via de bestaande setting/personages een interessant (echt) probleem bespreekt.

After the Rain

Gokushufudou

Cafe Velomano

Kawaii Hito

Please love the Useless Me

...Ik ben echt een sucker voor romance manga.

Gokushufudo had ik nog eventjes bekeken als kandidaat voor de Importhoek van de AniWay. Het is toch meer een gag manga dan een romantiek? Tenminste, de eerste paar bladzijdes waren vooral (erg) grappig :P

Haha het is zeker vooral humor! Maar ik vond de romance tussen de hoofdpersoon en zijn vrouw zo schattig, dus heb hem er maar stiekem tussen gegooid. Wacht al zo lang op een nieuwe chapter ook!

Het was te warm om iets anders te doen dan lezen, dus ik ben de afgelopen dagen door Twin Spica heen geschoten. Ondanks dat de serie nog redelijk vers in mijn geheugen lag, kwamen de tranen her en der toch weer tevoorschijn.

De laatste keer dat ik Twin Spica las, was in 2012. De gebeurtenissen in de manga, die beginnen in 2010, waren toen al niet helemaal de toekomst meer, maar nu zijn ze eigenlijk best lang geleden. Ik bedoel, natuurlijk is het fictie, ze zijn niet echt gebeurd, maar dat is een van de leuke dingen aan dit soort sciencefiction: kijken wat echt uitkomt. In 2014 is geen ruimteschool opgericht en ISS is nog niet met pensioen, bijvoorbeeld. Wat me vooral opviel was persoonlijke elektronica in Twin Spica: de serie begon in 2001 en had mobieltjes dus wel zien aankomen, maar niet welke rol ze zouden gaan spelen in ons leven. Het is nu onvoorstelbaar dat meerdere personages op z'n moderne opleiding alleen vaste telefoons gebruiken!

Kodoku no Gourmet 2: Meer van hetzelfde, dus het is wederom een soort hyper-realistische, voyeuristische documentaire over de restaurantjes die de reizende zakenman Goro allemaal bezoekt en wat hij van het eten daar vindt. Er is geen verhaal, geen over-the-top reacties op het eten, alleen een man op middelbare leeftijd die in z'n eentje van alles eet en er wat over denkt. In dit deel eet hij relatief veel noedelgerechten. Ik vond het verhaal over de centrale kantine van Tokyo University wel grappig, ik mis die grote kantines met prima standaardmenu's best wel!

(Moet opeens weer denken aan die keer dat ik in Zuid-Korea was en een vriend me meenam naar de kantine van zijn universiteit, die kennelijk berucht is als een van de slechtste universiteitskantines van Seoul)

Oh, en herinneren jullie die armgreep nog die Goro een keer moest gebruiken in het eerste deel? In het tweede deel komt die ook weer van pas... :D

Tokyo Tarareba Girls net uitgelezen,

Hoewel ik eerst bang was dat het vooral een manga zou zijn over zeurende vrouwen in de dertig, werd ik toch aangenaam verrast. Vooral door de vele 'herkenbare' situaties en de grappige momenten met Tara en Reba

Aanradertje

^Ah, Tokyo Tarareba Girls heb ik ook nog deels bij... iBooks? BookWalker? De eerste paar delen van langere series worden zo vaak gratis aangeboden...

The File of Kindaichi, Age 37 4: De eerste helft van een nieuw moordverhaal voor de 37-jarige Hajime Kindaichi (wordt vervolgd in deel 5 in oktober). Dit keer worstelt Hajime met een moord die is gepleegd in Kyoto, in het landgoed van een vooraanstaande familie die bekend staat om haar ikebana/bloemschikkunsten. Een van de dochters van de familie wordt midden in de Japanse rotstuin gevonden, maar de enige voetstappen in het grind naar het lijk zijn die van het slachtoffer zijn. Omdat het al snel zo'n zes uur duurt om een patroon in het grind te harken, en omdat de vrouw het slachtoffer was van wraakporno, denkt de politie aanvankelijk dat het zelfmoord is, maar al snel volgt een tweede dode, en tjah, bij een onthoofding kan je in elk geval wel zeggen dat er iets raars aan de hand is. Qua mysteries is deze serie nog wel steeds hetzelfde als toen het nog in Shonen Magazine liep, al mogen ze nu wel wat explicieter zijn met motieven (wraakporno) nu het in een seinenblad loopt.

Doraemon: Nobita no Makai Daiboken (Doraemon: Nobita's Grote Avontuur In Demonenland): een van de lange verhalen van Doraemon, waar ook een film (en een remake) van is. Volgens mij schreef Fujiko F. Fujio altijd het plot van de oude Doraemon films, en tekende hij ook tegelijkertijd zelf de manga versievan die verhalen. De mangaversie liep dan af tegen de tijd dat de desbetreffende film in de bioscoop zou verschijnen. Anyway, dit is een van de bekendere verhalen en hij was best leuk. Nobita wenst met de Wenstelefooncel om een wereld waarin magie bestaat. Hij komt helaas erachter dat zelfs in een wereld waar magie bestaat, je moet studeren om magie te kunnen gebruiken. Dan blijkt dat demonen van een andere planeet op het punt staan om de aarde aan te vallen, maar een magische orakel heeft voorspeld dat Nobita, Doraemon, Shizuka, Gian en Suneo, samen met de begaafde tovenares Miyako deze aanval zullen tegenhouden. Ze vliegen op een magisch tapijt naar de demonenplaneet om hun koning te doden.

Yep, om te doden. Niet om hem te verslaan. Om hem te doden. Met een zilveren dart door z'n hart.

Maar het is gewoon een leuk science-fiction/fantasy avontuur. Wil eigenlijk de echte film ook wel eens zien.

The Poe Clan: Unicorn: Tweede vervolg op de originele serie. Net op tijd voor het eerste deel van de originele serie in het Engels uitkomt :D Unicorn begint 40 jaar na het laatste verhaal van de originele serie, dat zich in 1976 afspeelde. Edgar was al die tijd spoorloos verdwenen, maar in 2016 komt Falka (een vampier die Edgar leerde kennen in Haru no Yume/einde van de Tweede Wereldoorlog) plots Edgar weer tegen in Munchen. Edgar kan zich weinig herinneren van wat er precies is gebeurd na 1976, maar hij heeft wel een bepaald doel nu in gedachten. Falka en enkele anderen van de Poe Clan vinden het waanzin, maar dan komt er een andere oude bekende erbij (die wij als lezer nog niet kennen): Barry Twist wordt alom gehaat en gevreesd, maar hij zegt dat hij Edgar kan helpen met z'n plannen.

Daarna duikt het verhaal enkele malen terug in de tijd (jaren 50 en 70) en zien we waar Edgar en Allan Barry van kennen. Het verhaal legt ook de geschiedenis van de Poe Clan in meer detail uit en ook waar het dorp van Poe vandaan komt, maar helaas eindigt dit deel nogal abrupt: we krijgen dan wel de episodes die zich in het verleden afspelen te zien, maar we gaan in dit deel niet meer terug naar 2016 om te zien wat er verder gebeurt met Edgar. Anders dan het vorige deel (Haru no Yume) heb je ook niet echt een 'verhaal' met een begin/eind. Je leert wel meer over de personages, maar er is niet echt iets dat alles goed bij elkaar bindt of een gebeurtenis waar echt naar toe wordt gewerkt, waardoor het nogal van de hak op de tak springt. Unicorn staat nu eventjes stil, maar Hagio gaat kennelijk in 2020 weer verder met dit verhaal.

Rikashitsu Satsujin Jiken (Moordzaak in het Natuurkundelokaal): Een van Ryoko Takashina's detectiveverhalen uit de eind jaren 70, en daarmee een van de eerste detectivemangaseries. De verhalen zelf hebben niet met elkaar te maken (andere personages/setting), maar je ziet bij deze serie wel goed hoe Takashina een klassieke romantische schooldrama framework gebruikt om een detectivevehaal te brengen. Het is geen Conan of Kindaichi, maar historisch wel interessant.

Q.E.D. THE BEST Alice Arisugawa Selection: Een Best Of deel van de serie, met verhalen geselecteerd door detective-auteur Arisugawa. Ik vind de serie niet leuk genoeg om alle 50 delen te lezen, dus zulke Best Of delen werken voor mij het best. Het leukste verhaal was denk ik de moord in een landgoed in Kyoto. De eerste was een beetje simpel, maar die tweede moord waarbij iemand een pijl in z'n nek geschoten krijgt was wel interessant. Het slachtoffer stond aan het eind van zo'n overdekte gang van een traditioneel Japans huis, en de hoofdverdachte helemaal aan het andere eind.



Op het eerste gezicht lijkt het dan ook of de hoofdverdachte gewoon met een boog de moord heeft begaan, maar het bijzondere aan zulke Japanse huizen was juist dat dit bijna niet kan: de lage plafonds van zorgen ervoor dat een pijl niet hoog (en daarmee) ver genoeg kan vliegen als je hem de gang inschiet. Kennelijk hielden ze hier in de middeleeuwen dan ook wedstrijdjes in, wie het best kon schieten in zulke overdekte gangen.

^Dat klinkt als mijn soort zaak.

Satoko & Nada vol. 2 kwam vandaag binnen, en ik heb 'm maar gelijk gelezen tijdens een pauze. Er komen weer een hoop verschillende soorten cultuurverschillen langs en dit keer gaat een van de hoofdstukken (voornamelijk) over censuur in manga. De auteur heeft duidelijk dezelfde voorkeur voor voorbeelden als onze Ash :D

Boogverhaal: ik vraag me af of je deze kan oplossen: het is vast mogelijk, maar toch vond ik het een beetje vals! (zeker als leek)

Oh, wow, dat wist ik helemaal niet. Kennelijk zijn Shinichi en Ran in de Arabische versie inderdaad al sinds het begin verloofd >_> Vraag me af wat Shinichi tegen haar zegt in Londen in de Arabische versie...

Patalliro! 35 was ook een thema-volume, maar de verhalen hier waren meer 'mysterie' in de brede zin van het woord. Je hebt een paar klassieke moordverhalen, maar ook bv. een paar met aliens die de aarde komen aanvallen en zo. De verhalen zijn ook wat... saaier? Meestal zijn de eerste 10 bladzijdes of zo echt alleen maar grappen die verder niets met de rest van het verhaal te maken hebben, waarna de rest weer een beetje gehaast gaat.