Fates heeft een hoop problemen. Een daarvan is inderdaad wat je ook regelmatig ziet in Kindaichi-verhalen: de beweegredenen van personages hangen af van wat nodig is voor het verloop van het verhaal, niet van wat logischerwijs bij hun karakter, omstandigheden en ervaringen past. Consequenties worden ook vaak onderbelicht/genegeerd. Dat typische einde waarin nog even snel sympathie voor de dader wordt gekweekt en zijn schuldbekentenis als een eind-goed-al-goed wordt gezien? En er ondertussen even doodleuk wordt vergeten dat - weet ik veel - er drie mensen dood onder het ijs liggen? In dat soort ongein is Fates ook heel goed.

Daarnaast is het ontzettend trope-y. Nu had elke voorgaande Fire Emblem wel een excentriek/komisch figuur of twee, maar veel personages in Fates zijn gebouwd op bekende tropes en dat is dan gelijk 80% van hun persoonlijkheid. Ondertussen huppelt Corrin er al zwaaiend met de Mary Sue/Stu-flag tussendoor. Supportconversaties zijn soms echt tenenkrommend.

In de ergste gevallen botsen de verhaal- en de supportproblemen ook nog eens. Xander, bijvoorbeeld, is de supportconversaties heel anders dan in het verhaal. In supports komt hij over als iemand die sterke principes heeft maar ook heel redelijk is. Verhaal-Xander heeft ook principes, maar die hangen maar net af van wat het verhaal op dat moment gedaan wil krijgen, met als resultaat dat Xander de meeste domme en vooral ook tegenstrijdige dingen zegt en doet.

Oké, genoeg geklaagd. Terug naar Basara. Deel 8 vandaag gehad, dus ik zit nu bijna op een derde. Tikkie uitleg voor de geïnteresseerden: Basara is het soort fantasy-epos met zot veel personages, maar de twee belangrijkste zijn toch wel Sarasa en Shuri. Sarasa leidt vermomd als haar broer Tatara de rebellie tegen de tiran die over het post-apocalyptische Japan heerst: koning Ukon. Ukon is het soort despoot dat zijn overgebleven kinderen tegen elkaar uitspeelt om z'n eigen macht te beschermen, en Japan is voor de normale bevolking dan ook een eindeloze polonaise van ellende. Shuri is de jongste van Ukons overlevende kinderen en heerst als de Rode Koning over het westen. Hij is een ambitieuze oproerkraaier die de problemen in het land wil aanpakken, en in zijn ogen heiligt het doel de middelen. Het bestaan van Tatara is een stok in z'n spaken, en hij ziet de jonge rebellenleider dan ook het liefst dood. Hij dacht jaren terug al geslaagd te zijn, maar toen bleek dat zijn generaal een dubbelganger had geveld. Die dubbelganger? Dat was dus eigenlijk de échte Tatara, Sarasa's broer. En bij die aanval werd niet alleen Tatara gedood - het hele dorp werd verwoest! Sarasa's persoonlijke drijfveer is dan ook heel ouderwets: wraak.

Simpel genoeg, toch?

Oké, hier is de twist: Sarasa en Shuri ontmoeten elkaar een aantal keer per toeval bij een heetwaterbron (Sarasa baadt om haar identiteit te beschermen ver van haar bondgenoten, Shuri doet z'n paard graag in bad) en ze worden verliefd. Geen van beide weet wie de ander daadwerkelijk is. In deel 9 zijn ze allebei op het democratische eiland Okinawa belandt, als Sarasa en Shuri, niet als Tatara en de Rode Koning. De meest bloederige romcom zet dus nog even door en het. is. góéd!

Ik werd toch weer even benieuwd naar de marktprijs van Basara 20 nu, zo'n 10 jaar na HET INCIDENT. Het is niet zo belachelijk meer, maar toch :P

Ik vind de prijzen van volume 20 toch best nog wel zot (Basara 19 ook trouwens- maar ik heb ze allebei dankzij Tamara <3).

Vraag me af of er ooit een anime reboot en vervolgens een reprint van de manga zal komen à la Banana Fish.

De animeadaptatie van 7 Seeds is binnenkort te zien op Netflix en wie weet, als die het heel goed doet (grote als!), zien we misschien wel meer Yumi Tamura-adaptaties. Het lastige is natuurlijk wel dat Basara een oude reeks is met een behoorlijke lengte: zoiets heeft geen baat meer bij een gedeeltelijke adaptatie. Dan heb je het dus over een prestige project dat op zichzelf moeten kunnen staan. Voor een complete adaptatie zijn echter 36+ afleveringen nodig en al die actiescènes maken het er niet makkelijker/goedkoper op.

Misschien is Basara eigenlijk ook wel op z'n best als manga. Tamura's tekenstijl is behoorlijk losjes en dat is haar grote kracht. Met grote passie en overtuiging offert ze zaken zoals 'consistente en correcte anatomie' op om intense taferelen neer te zetten, en ze komt er mee weg ook. Of het nu om zoete romantiek of ijzingwekkende veldslagen gaat, Basara blinkt uit. Zoiets is echter niet de vertalen naar animatie, al helemaal niet in een klimaat waarin zo'n stijl door veel animekijkers wordt gezien als lelijk en goedkoop.

Tekenstijl op zich zou toch niet zo'n probleem moeten zijn, tenminste, een hypothetische anime kan best een radicaal andere stijl erop aan houden en toch nog werken. 2019!Dororo ziet er nou niet echt als Dororo uit en wat ben ik dankbaar voor Araki's designs voor Saint Seiya.

Dat is waar, maar in Dororo's geval was Tezuka's cartoony stijl nooit de beste match. Op dat punt van z'n carrière was zijn tekenwerk vooral functioneel, een productiemiddel om een verhaal te vertellen dat pragmatisch werd ingezet. De transformatie naar z'n gekigastijl heeft hij op dat moment nog niet gemaakt.

Tamura's tekenwerk is echter een van de sterke punten van Basara. Ook al wordt het vervangen met iets hoogwaardigs, het betekent nog altijd dat het origineel moet worden opgegeven.

Het schiet lekker op met Basara. Ik heb deel 18 net achter de kiezen, en tussen nu en tien delen terug heeft Sarasa vrijwel alle uithoeken van Japan gezien.

Na Okinawa verschoof het verhaal ver naar het noorden. Na een korte tussenstop in de Tohoku-regio belandden Tatara en een paar van haar metgezellen in de Abashiri-gevangenis. In de post-apocalyptische toekomst is het een ondergronds doolhof waaruit de gevangen alleen kunnen ontsnappen wanneer ze de vier gecodeerde kaarten van de gevangenisbewaarders weten te bemachtigen. Gelukkig voor Tatara en de anderen hoeft er hier niemand gevild te worden! O, en nu we toch met het hoofd bij Golden Kamuy zitten: goed nieuws voor de Aino, Hokkaido is weer van hen!

Vervolgens was het tijd voor West-Japan, nu een verwoestijnd gebied en het domein van de Rode Koning. Dit is het grote keerpunt van Basara. Tatara en de Rode Koning ontmoeten elkaar eindelijk op het slagveld, en Sarasa en Shuri gaan bijna ten onder aan de gevolgen.

Via meerdere omwegen belanden beiden uiteindelijk in de hoofdstad Kyoto, waar Ukon met de scepter zwaait. Tatara's doel: Ukons nieuwste symbool van zijn macht, een decadent boeddhabeeld dat 16 meter hoog is en met goud is bedekt, vernietigen. Er staan levens op het spel, want de slaven die het beeld hebben gebouwd zullen de avond voor de onthulling levend begraven worden in het fundament. Hier bewijst Tatara meer weer eens dat meesterdieven alles beter maken: want waarom zou je het beeld vernietigen als je het samen met de slaven kunt laten verdwijnen?

Na Kyoto schiet het tempo omhoog, omdat er nu meerdere spelers bezig zijn met het opstellen van hun schaakstukken. Het einddoel komt in zicht.

En deel 27 van Basara is uit. Einde!

Dit keer wist ik natuurlijk wie zou sneuvelen en wie zou overleven, maar bepaalde vaarwels blijven toch pijn doen. Maar goed, dat is een van de redenen waarom Basara voor mij al 10+ jaar de maatstaf is voor epische shojomanga.

... En ik denk dat ik het ook maar de maatstaf maak voor Fire Emblems. Shuri's verhaal is wat Conquest op de achterflap beloofde! Stomme Fire Emblem Conquest...

Omdat ik Basara dit keer las met Fire Emblem in het achterhoofd, heb ik ditmaal extra goed gelet op alle auteurskadertjes en andere extra's. Tamura praat veel over games en ze is dol op RPG's. Fire Emblem noemt ze in Basara niet, maar met een beetje zoeken vond ik wel een link: Fire Emblem: The Complete (1996). Volgens de FE-wiki: While the main artist(s) of the character portraits went uncredited, there are four artists who illustrated the comics inside The Complete: Yumi Tamura, Katsuya Terada, Keinojou Mizutama, and Nasu Yukie. Tamura's Japanse wikipedia-pagina bevestigd dit, al hebben ze het daar over イラスト (illustratie).

De enige afbeelding die ik heb kunnen vinden:


Het logische gevolg is dat ik nu zit te kijken of ik het artbook voor een leuke prijs kan bemachtigen. De Amazons hebben het allemaal over €22-25 exclusief verzendkosten, dus dat is net boven de invoerrechtengrens heen... Jammer.

Is Amazon JP een optie (evt. via proxy)? Vaak worden tweedehands boeken daar goedkoper aangeboden dan de Japanse aanbieders die je bv. op Amazon DE ziet (je betaalt dan weer wel meer voor verzendkosten natuurlijk, maar soms zie je bv. ook boeken voor 1Y weggaan).

Black Jack Omnibus (by Vertical) vol.8: Eindelijk naar de eerste 5 delen heb ik weer een nieuwe Black Jack omnibus. Don't ask about deel 6 en 7 though, I am poor okay. T.T
Anyways, t is weer ouderwets goed. En wat me verbaast ook dit deel zit vol verhalen die nooit een anime versie hebben gekregen. De eerste vijf delen zitten er ook vol mee. In feite zijn er per deel maar een verhaal of twee/drie die in anime zijn verwerkt. Wat me doet hopen dat er ooit nog een vervolg op de Black Jack anime komt. Nou ja, in ieder geval maakt t nu wel waard om de manga te kopen omdat er dus zoveel verhalen in zitten die je zou missen als je alleen de anime kijkt.

Daar is de prijs zo te zien 1000-2000 yen voor een tweedehandsje. De goedkoopste opties incl. verzendkosten zijn zo te zien 1500-2000 yen, maar ik kan niet zien of die ook naar het buitenland verzenden. Ik vraag me af hoeveel meer het zal zijn met de proxykosten er bovenop...

Er is een vervolg op de gewone Black Jack TV serie genaamd Black Jack 21, maar die is ook niet heel erg lang. Man, heb weer eens zin om de Black Jack game op de DS te spelen. Een soort Oendan/Elite Beat Agents, maar dan met operaties en met allerlei personages uit Tezuka's Star System! Een van de eerste games die ik destijds samen met m'n Lite had gekocht.

Laatst gelezen is The Case File of Kindaichi, Age 37 (volume 3). Hajime helpt zijn buurvrouw (ahem, de buurvrouw die toevallig ook een aantrekkelijke, alleenstaande moeder is) met haar cateringsbedrijfje. Ze verzorgen het eten voor een feestje voor de 'buurvrouwen' in een luxe appartementencomplex. Alle bewoners daar zijn rijk, maar is altijd baas boven baas en hoe hoger je woont, hoe hoger je kaste. Drie 'lagere' vrouwen hebben op een gegeven moment schoon genoeg van de machtigste hen tussen al deze kippen, zeker als ze erachter komen dat zij een affaire heeft met de yoga leraar waar iedereen een oogje op heeft. De drie besluiten de vrouw tijdens het feestje te vermoorden, en zorgen ervoor dat het lijkt alsof zij zelfmoord heeft gepleegd door van haar veranda te springen, terwijl hun alibi het feestje is. Natuurlijk hadden ze niet kunnen raden dat die ober van het cateringsbedrijf een briljante detective is, al heeft hij daar eigenlijk de laatste jaren niet echt zin in.

Je merkt wel dat dit vervolg op de reguliere series in een blad loopt voor een wat ouder publiek (iets meer naakt dan vroeger). Anyway, verhalen waarbij je de moordenaar vanaf het begin volgt had je vroeger ook al, maar dat waren allemaal korte verhalen: dit is de eerste keer dat het voor een lang verhaal wordt gebruikt. Als detectiveverhaal is het een beetje gewoontjes, weinig echte verassingen en dit keer loopt alles ook redelijk 'normaal' voor Hajime, terwijl het eerste verhaal in de serie juist het grappigst was wanneer de dingen niet gingen zoals toen Hajime nog 17 jaar was.

I know ik heb zo beetje alle Black Jack anime gekeken die er zijn; Black Jack jaren 90 ova's, Black Jack TV, Black Jack 21, Black Jack TV Ova's, alle Black Jack anime films, Young Black Jack en twee films waarin Black Jack kleinere rol heeft: Tezuka Osamu ga Kieta?! 20 Seiki Saigo no Kaijiken en Ravex in Tezuka world.

T is jammer dat mn Japans lezen vaardigheden slecht zijn anders zou ik ook de game spelen op de DS. : / Heb wel op mn laatste con Black Jack gecosplayed : ).

Astro Boy: Omega Factor (GBA) heeft ook een cameo van Black Jack (en tig andere Tezuka personages), en die is in het Engels verkrijgbaar. Briljant spel ook, dus sowieso aan te raden ;) Deel van het plot is gebaseerd op Marine Express, waar Black Jack ook in voorkomt (en uit dezelfde periode: Black Jack zit ook in een van de afleveringen van Astro Boy serie uit de jaren 80).

Nu je t zegt ja, er is inderdaad een Astro Boy GBA game, zag t lang geleden in de winkel liggen toen GBA nog een ding was maar om de een of andere reden herinner ik me altijd alleen de PS2 game gebaseerd op de 3d Astro Boy film.