Nyarko-san: Another Crawling Chaos W
Deze show is een guilty pleasure. Het is duidelijk een otakushow, maar Nyarko en Kuuko zijn ontzettend leuk om te volgen. Daarnaast zijn er verwijzingen naar oa. Ghost in the Shell en Men in Black die je weer weten te verrassen. Grappen zoals het feit dat Japan het beste entertainment van het heelal heeft en dat aliens een dojinshi over Mahiro maken zijn er weer volop. De makers weten dat de vorige opening enorm populair was en die krijgt een leuke vermelding (of twee) in deze aflevering. Inderdaad een leuke comedy waarvan ik hoop dat shows als The Devil Is a Part-timer zijn voorbeeld volgt.

Gargantia on the Verdurous Planet
Naast Attack on Titan was dit een serie waar al veel over gesproken werd, met name vanwege scriptschrijver Urobuchi. De meningen waren verdeeld over zijn laatste werk Psycho-Pass, maar ik ben tot nu toe zeer positief over de series die hij geschreven heeft.
Deze aflevering doet wat een goede inleiding hoort te doen: het zet een bijzondere wereld neer en wekt je interesse in de personages. Verder geeft het totaal niks prijs, dus ik weet niet of de focus komt te liggen op fantasy, actie of misschien wel romantiek. Wel denk ik dat we nog niet het laatste hebben gezien van de oorsprong van de ruimtepiloot. Hier is mijn voorspelling: we krijgen een Avatar-achtig verhaal (de motion-capture film) waarin de piloot bevriend raakt met de primitieve bevolking en hen uiteindelijk beschermt tegen de ruimtevaarders die de planeet willen inpikken.
Wat het ook wordt, dit heeft potentie om de beste serie van het seizoen te worden.

EDIT: Een aantal series van zaterdag laten nog op zit wachten, dus begin ik maar met maandag.

Mushibugyo
Dit is het schoolvoorbeeld van een cliché actieserie. Jinbe woont in het Edo-tijdperk en zijn doel is de beste Samurai van Japan te worden. Deze zijn namelijk broodnodig in de strijd tegen reusachtige, mensetende insecten. In de eerste aflevering wil hij zich bij een strijdteam voegen, en bewijst zijn kracht in een gevecht tegen een grote spin.

Hé, de setting klinkt wel erg als Attack on Titan. Waarom is deze dan toch zo slecht? Ten eerste is er totaal geen spanning, omdat het strijdteam de monsters goed aankan. Ten tweede bestaat de comedy hoofdzakelijk uit tietgrappen. Ten derde is de hoofdpersoon een generieke shonenprotagonist, die zijn vader wil opvolgen en het volk wil beschermen.
Deze aflevering geeft geen reden om verder te kijken.

Arata Kangatari
Beter dan bovenstaande fantasyserie, maar maar ook deze serie heeft problemen. Arata is een jongen die op school erg gepest wordt. We krijgen niet te weten waarom. Een andere Arata in een fantasywereld moet zich verkleden als meisje, omdat de dochter van zijn clan uitverkoren is om de leidende princes te worden. Maar hij wordt het slachtoffer van een complot van de raad van 12, die de vorige princes vermoordt en hem de schuld in de schoenen schuift. En dan wordt zijn geest natuurlijk verwisselt met die van hedendaagse Arata. Reason unknown.

Het bodyswitchen moet de grote twist in deze aflevering zijn, maar het probleem is dat we vervolgens met een minder interessante hoofdpersoon zitten opgescheept. Zonder dit element had ik misschien nog wel verder gekeken, dus bij mij werkt het averechts. Niet dat de fantasywereld zo bijzonder is.
Ik heb er geen probleem mee om Arata links te laten liggen. Ik hoor het wel als het nog iets wordt.

Attack on Titan for the win hooked naar de eerste episode beste Anime van 2013 alleen heb ik wel gehoord dat er toch nog wat edits waaren en dat leek af en toe ook wel erg duidelijk het beeld zwart maken/wegdraaien als het erg gruwelijk werd

Mushibugyo

Elk seizoen lijkt er weer een of andere cliché actieserie, zich afspelend in het oude Japan, op te duiken, en deze serie is de smaak van de dag van dit seizoen. Held gaat naar grote stad om heldisch te zijn terwijl grote monsters rondborstige dames belagen, woohoo, hoe enerverend! Het zou praktisch een parodie kunnen zijn, ware het niet dat de show zichzelf serieus neemt en dat daarom het feit dat het geheel uit pure cliché's aan elkaar hangt wel erg duidelijk wordt. Niet alleen dat, maar dit leent zich echt tot typisch monster-of-the-week gedoe, dus een diep plot hoeven te ook niet te verwachten. Ja, dit lijkt me niet echt een topper te worden, en met series als Attack on Titan is deze nog compleet onnodig ook. Hasta la vista, Mushibugyo.

Arata Kangatari

Niet elke serie hoeft origineel te zijn - met bekende bouwstenen kan immers toch nog best een goed verhaal worden gebouwd, en de executie ervan is het belangrijkste deel. Helaas kent deze serie zowel een goed als slecht voorbeeld van het belang van die executie.

Het is deels namelijk best interessant: het verhaal (held wordt vals beschuldigd als misdadiger na een kwaadaardige coup) is niet het meest origineelste wat je ooit hebt gezien, maar ze weten het leuk op te zetten. De hoofdpersonen zijn gaanbaar, de wereld kan nog wat interessante dingen bevatten en ik verveelde me in ieder geval niet.

Aan de andere kant zitten we opgescheept met een mekkerige scholier in het hedendaagse Japan, die in het totaalplaatje past als een veganist op een slagersconventie. Deze sukkel en de held van de fantasiewereld switchen van plaats, en oh the noes, de situatie raakt veel gecompliceerder. *zucht*

Oké, anime, luister. Ik weet dat je probeert een connectie te leggen tussen je kijkers en de wereld zelve, maar is het nu nodig om weer een typische middelbare scholier er met de haren erbij te slepen? Kun je niet gewoon een fantasy-serie blijven? Dit hele concept, van 'oh wowz de held zit naast zijn wereld-red praktijken ook nog eens op de middelbare school, zomg', begint me zwaar de neus uit te komen want er zijn al veel te veel series waar het helemaal niets toevoegt.

Ik geef de serie nog de 3-episode rule, maar als we opeens drama gaan krijgen over de fantasy-held die in de echte wereld zijn leven moet leiden en school moet overleven of whatever, dan kan de show opzouten.

Hayate no Gotoku!...4

Ja, ik gebruik die domme naam niet. In ieder geval, het is alweer de vierde serie in de Hayate franchise, waar ik altijd al een redelijke fan van ben geweest. Het concept dit keer is dat de hele serie bestaat uit one-shot episodes die draaien om één personage. Weinig plot dit keer dus, maar daar kan ik mee leven zolang het grappig is. En hoewel de eerste ep typisch 'laten we alle personages herintroduceren' syndroom heeft en erdoor sloom op gang komt, weet de serie in de tweede helft toch weer hilarisch als vanouds te zijn. De artstyle ziet er ook een stuk beter uit dan het vorige seizoen.

Weer een makkelijke toevoeging voor mijn kijklijst dus.

Haha, ik denk dat die highschool in Arata Kangatari nog terugkomt. Zal ik het einde voorspellen? De scholier wordt de held in de fantasywereld en keert vervolgens terug naar zijn eigen wereld waar hij korte metten maakt met de pestkoppen. En er komen vast enkele afleveringen waarin Arata 2 zich verbaast over hedendaagse technologie, want dat is nog nooit eerder gedaan.

Ketsuekigata-kun
Ik heb een hekel aan bijgeloof en daarom heb ik een hekel aan deze serie. Japanners hechten een grote waarde aan hun bloedtype; allerlei kenmerken worden aan je toegeschreven op basis van je bloedtype. In deze serie zijn er vier personages (lelijk getekend) die de vier bloedgroepen belichamen en zij gedragen zich volgens de clichés. Dat is de grap, en gelukkig duurt deze aflevering maar enkele minuten. Wat nog het ergste is, dat de aflevering eindigt met een disclaimer dat je mensen met een bepaalde bloedgroep niet anders moet behandelen. Goh, laten we een open deur intrappen. What's next, een anime over de horoscoop die je waarschuwt dat je mensen met een andere horoscoop niet anders moet behandelen?

Eens kijken... vandaag twee <5-minutenseries en een comedy. Ik denk dat ik op dinsdag ook niks overhou.

Haha, herinner me er niet aan. Het zou niet de eerste keer zijn dat een serie zo voorspelbaar verloopt (ik weet nog hoe Campione! in diens tweede aflevering alle dingen deed waarvan ik hoopte dat de serie ze niet zou doen) en dan vraag ik me serieus af of de makers het überhaupt probeerden. Maar goed, we zullen zien...al geef ik het geen grote kans.

Sparrow's Hotel

Het vorige seizoen was niet bepaald sterk, maar de shorts waren gek genoeg nog best te pruimen. Het deed me bijna afvragen waarom ik ook alweer zo'n afkeer van shorts had...en toen zag ik deze serie. Oh ja. Daarom. De serie is houterig geanimeerd, alles verloopt met een irritante sneltreinvaart en het is ook gewoon niet grappig. Oftewel, de zoveelste shitty short. Mijden die hap.

Gargantia on the Verdurous Planet

Water world! Dat was mijn gedachte bij de 2e aflevering. De setting is nu grofweg duidelijk, eens zien wat we volgende week voorgeschoteld gaan krijgen.

Ik denk dat je de previewuitgave hebt gekeken. Je zult dus twee weken moeten wachten, want aflevering 1 is afgelopen zondag uitgezonden.

Sparrow's Hotel was inderdaad helemaal niks. De andere 3-minutenshow Aiura was iets beter, maar hier ligt de nadruk volledig op moe. Als je houdt van een korte show waarin niks gebeurt, probeer die. Ik laat ze beide zoals verwacht vallen.

Aiura

Een meisje drinkt thee, loopt wat rond, en eet thaiyaki dat ze van een klunzig meisje krijgt. Daar, ik heb alles beschreven wat er net gebeurde, interessant, niet? In de beschrijving prijkt de serie zich er ook op dat er niets gebeurt in de serie. Uhm...

Hoewel het inderdaad niet zo slecht is als Sparrow's Hotel, geeft me serie me ook geen enkele reden om het te volgen. Meisjes die schattige dingen doen is waar de serie hoogstwaarschijnlijk op zal uitdraaien, en dat is niet boeiend genoeg om te volgen.

Vraag me af of ik überhaupt wel een short ga volgen dit seizoen, zijn er eigenlijk nog wat over?

Integendeel, het was een volle 23 minuten durende episode. Werd tevens aangegeven als 'episode 2'. Vond het wel gek dat ie nog niet op CR stond.

Yuyushiki

En hier dus de zoveelste incarnatie van 'anime over het dagelijks leven van een stel schoolmeisjes'. Alsof er daar al niet tachtig miljoen van waren, elk seizoen is er weer een. Er is geen plot, het is niet bijster grappig en het draait vooral om 'cute girls doing cute things', dat al snel saai wordt. *zucht* Echt een typische dertien-in-een-dozijn anime.

Serieus, als je al zo'n mager concept hebt, doe er dan tenminste wat leuks mee. Hier is een idee: maak het ook echt grappig! Azumanga Daioh deed dat. Nichijou deed dat. Ja, het is mogelijk, in welk era van anime dan ook! Ik bedoel, waarom zou je een serie als deze kijken? Het biedt totaal geen meerwaarde en zelfs als simpel vermaak werkt het niet. Doe wat moeite, dammit!

Adieu, Yuyushiki.

Dat begrijp ik. Ik bedoelde dit: http://www.animenewsnetwork.co.uk/news/ ... ore-airing

Yuyushiki is het inderdaad niet waard om over te praten. Ik ben halverwege afgehaakt. Waarom dit soort shows gemaakt blijven worden is mij een raadsel, je zou deze kunnen vervangen door een heruitzending van iets vergelijkbaars van enkele jaren terug en niemand zou het verschil merken.

Zo, een week is nu voorbij en bijna alle shows zijn begonnen (nog een mecha op donderdag en een comedy op zaterdag). Wat mij opvalt is dat er minder uitschieters bij zitten dan in de lente van 2012 en 2011. Attack on Titan en Gargantia on the Verdurous Planet zijn wat mij betreft de grootste kanshebbers, maar voor de rest ben ik nog niet heel enthousiast na de eerste afleveringen.

Ik heb nu 9 nieuwe series op mijn lijst staan (in voorgaande jaren eindigde ik met 17 in 2012 en 14 in 2011). Puur gebaseerd op de eerste aflevering is dit mijn voorlopige lijst:
Kijken: Attack on Titan, Gargantia on the Verdurous Planet, Karneval, The Devil Is a Part-timer, Devil Survivor 2 The Animation
Twijfelgeval: My Teen Romantic Comedy SNAFU, Majestic Prince, Nyarko-san: Another Crawling Chaos W, Oreimo 2
Niet kijken: Alle andere series

Ik denk dat we hier de erfenis van K-On zien, die het genre plotseling weer super-populair maakte. Gezien wat een superhit die serie was, proberen andere anime-makers het trucje weer eens over te doen, het 'follow the leader' syndroom. Hetzelfde als in hoe 80% van de FPS games Call of Duty proberen te kopiëren. Natuurlijk falen ze, maar dat zorgt er niet voor dat ze stoppen met het te proberen. En dat levert een hoop baggerseries op, urgh.

Maar er zijn inderdaad minder uitschieters dan de vorige lente-seizoenen, al zijn er wel genoeg solide shows en sequels om me mee te vermaken - het is niet zo rampzalig als het vorige. En hey, wie weet weten sommige series nog te verrassen. Nu moeten alleen nog die mecha show, die comedy (bij beiden verwacht ik niet al te veel) en het vervolg op Railgun beginnen, waarvan ik die laatste zeker ga kijken. Met die erbij geteld zijn het 15 shows met misschien nog twee erbij, maar er zullen ongetwijfeld ook een paar afvallen. Toch, +- 14 shows is mijn standaard aantal in een seizoen, dus het balanceert zichzelf wel weer.

Voor mij is het lijstje;
Kijken: Attack on Titan, Gargantia on the Verdurous Planet, The Devil is a Part-timer, Devil Survivor 2: The Animation, Haiyore: Nyaruko-san W, Oreimo 2, Hayate no Gotoku 4, Hyakka Ryouran: Samurai Bride (urgh)
Twijfelgevallen: Aku no Hana, Arata Kangatari, Dansai Bunri no Crime Edge, Muromi-san, My Teen Romantic Comedy SNAFU
Niet kijken: Al het andere, en Arata Kangatari en Muromi-san lopen het grootste risico gedropt te worden. Photo Kano krijgt de eer de grootste baggerserie te zijn voorzover.

Attack on Titan en Gargantia zijn inderdaad de uitschieters, nu hopen dat ze hun hype waard zijn.

Zo nog even snel dan. Over het algemeen bevalt dit seizoen me een stuk beter zoals viel te verwachten. En ik ben er wel weer aan herinnert waarom ik bepaalde Soviet subbers als de pest mijd. In sneltreinvaart even de series die ik gecheckt heb van het weekend en daarna


Yahari Ore no Seishun Rabukome wa Machigatteiru lijkt me een aardige serie. Doet een beetje aan Haganai] denken maar dan iets realistischer in opzet. Er lijkt idd n grotere focus op dialoog te liggen wat ik persoonlijk niet vervelend vind.
Photo Kano had ik even gecheckt omdat het opgepikt werd door een bepaalde subgroep. Het bleek echt behoorlijk dramatische date-sim adaptatie te zijn. Ik hoorde ook nog dat ze het door mij verfoeide omnibus-format hier op los gaan laten. Pulp.
DEVIL SURVIVOR 2 THE ANIMATION is niet direct origineel te noemen, ik bedoel er zijn behoorlijk wat manga te vinden die een zelfde soort plot hebben. Echter de uitvoering in de anime is top. Mooie visuals en een niet direct een uitleg van wat er precies aan de hand is.
Aku no Hana legt in de eerste episode vooral de sfeer neer. Ik ken het originele werk niet dus ik stoorde me niet heel erg aan de viuals, het deed een beetje arthouse-achtig aan wat de anime wel ten goede kwam. Standaard high-school life maar het is direct duidelijk dat er iets broeit.
Hyakka Ryouran Samurai Bride kijk ik omdat ik het eerste seizoen gezien heb en dan vnl. om de stijl. Het evrhaal slaat namelijk nergens op, ondanks dat moest ik wel even gniffelen om de bankengrap die erin zat. Ik zal één van de weinigen zijn maar hier check ik altijd de gecensureerde versie omdat deze gewoonweg mooier is.
Date A Live, daarbij ergerde ik me eerst aan de infantiliteit van het zusje. Daarna aan de idiote omslag van het zusje. Zeker weer een dat-sim adaptatie oid? Ach, als je verveelt is er wel doorheen te komen zolang je maar zorgt dat je absoluut je hersenen niet gebruikt tijdens de aflevering.
Zettai Bouei Leviathan gaf me de neiging mijn hoofd door de muur te rammen, en dat terwijl ik een kater from hell had. Ook een prestatie.
Ore no Imouto ga Konna ni Kawaii Wake ga Nai viel me de eerste aflevering wat van tegen maar dat viel te verwachten. Het tweede seizoen kan niet ervan uitgaan dat iedereen de extra afleveringen gezien had. Dat meegenomen weten ze wel de uitgangssituatie neer te zetten en zelfs wat te hinten op wat gaat komen.
Namiuchigiwa no Muromi-san was een korte aflevering van geringe animatie kwaliteit. Goed dat hebben de grappen in principe ook niet nodig. Qua tijd vond ik het een goede keuze want dit soort humor wordt je snel zat. Niettemin wist ik me best te vermaken met de aflevering. Geen hoogvlieger maar ik zie wel wat het wordt.
Shingeki no Kyojin ziet er erg tof uit. Jammer dat er dan weer zo'n verachtelijke kutkoter in rondloopt. Echt die mag wel dood gaan. Oh, zijn moeder? Daar doe ik het voor. Nee, zonder gekheid, dit ziet er als een leuke serie uit alleen moet ik even door de eerste episodes heen bijten wanneer de hoofdpersoon zo'n stereotype impulsieve idioot is.
Suisei no Gargantia doet je wel even met de mond open doen staren. Manmanman, dat zier er goed uit, bijna filmkwaliteit. Verhaaltechnisch gezien doet het een beetje denken aan een mix van Waterworld en Storm(stripboek). Er is nog eigenlijk vrij weinig bekend maar ik denk dat dit een leuke avonturen-serie zal worden. Niet briljant, want daarvoor werken er duidelijk veel te veel mensen aan mee hehe.
Mushibugyou ziet eruit als een heel standaard shounen fantasy verhaaltje. Ik had het vast wel verteerd toen ik net op de middelbare school zat maar nu niet meer.
Hayate no Gotoku! Cuties kwam wat teleurstellend over. Alsof ze probeerden te scoren met de dames in de serie in plaats van de humor. Nja, laten we het hopen dat het gewoon de introductie is en de humor wel weer aantrekt.
Arata Kangatari viel mij reuze mee eerlijk gezegd. De goede ingrediënten (nee, niet de travestiet-taferelen) voor een fantasyserie à la Inuyasha. Hier ook niet zo heel overdreven gericht op de dames waardoor het voor het mannelijk publiek ook wat prettiger wegkijkt.

Verde moet ik nog twee series checken: Kakumeiki Valvrave en Hentai Ouji to Warawanai Neko. Waarvan ik van de laatste al snel uigekeken raakte op de manga dus dat beloofd wat

Edit:
Kijklijstjes for teh win! Alles onder voorbehoud natuurlijk
Volgen: DEVIL SURVIVOR 2 THE ANIMATION, Aku no Hana, Ore no Imouto ga Konna ni Kawaii Wake ga Nai, Suisei no Gargantia
Waarschijnlijk: RDG: Red Data Girl, Hataraku Maou-sama!, Yahari Ore no Seishun Rabukome wa Machigatteiru, Hyakka Ryouran Samurai Bride, Shingeki no Kyojin, Hayate no Gotoku! Cuties, Arata Kangatari
Waarschijnlijk niet: Dansai Bunri no Crime Edge, Date A Live, Photo Kano, Namiuchigiwa no Muromi-san, Mushibugyou
Nee: Karneval, Ginga Kikoutai Majestic Prince, Zettai Bouei Leviathan

Zo te lezen mis ik nog niet echt iets , echt bijster orgineel is het allemaal niet. Dat gevoel heb ik bij veel series de laatste tijd, het is een beetje eenheidsworst aan het worden, want we hebben het allemaal al eens een keer zien voorbij komen. Tuurlijk, dat geldt voor veel zaken in het leven, maar voordat ik een serie aanchaf (er geld voor neertel) moet ik wel het gevoel hebben dat ik er geld voor over heb. Dat geldt voor mij althans.

Misschien dat ik daarom oudere series over het algemeen vaker leuker vind (City Hunter, Full Metal Panic, You're Under Arrest en dergelijke). Zal wel m'n leeftijd zijn

Dat is altijd een beetje dubbel. Als je al best wat anime gezien hebt begin je patronen erin te ontdekken waardoor je ze minder bij de lurven weten te pakken, althans dat is bij mij zo. Aan de andere kant had ik namelijk die series ook erg tof gevonden wanneer ik nu net begon met anime kijken. Aan die oude series zit ook een hoop nostalgische waarde vast, vergis je niet. Als ik een 'reguliere' oudere anime (that is, geen klassieker) kijk, merk ook vaak dat ze me niet weten te pakken.
Goed dat gezegd hebbende zijn er de laatste jaren wel meer veilige series uitgekomen naar mijn idee. Best logisch ook met die economische crisis, maar er komt altijd wel wat leuks door, ondanks de kille winstbehoefte van de bedrijven achter de anime.

Qua tweede afleveringen van series heb ik nu Red Data Girl en Dansai Bunri no Crime Edge gehad. RDG is een moeilijk geval voor me. In principe breidt het zijn mysterie uit en zijn er nog steeds horror elementen maar door de hele trip naar Tokyo is voor mij de dreigende ambiance weg gevallen. Ook haar gedongen dienaar lijkt wel heel makkelijk om te slaan van hufter naar steunpilaar. Dat kan opzich wel maar ik mis de karakterontwikkeling hier een beetje.
Crime Edge, de haar-anime is een ander verhaal. Waar ik bij RDG nog wel een kans zie op een leuk verhaal, zie ik dat bij deze titel niet meer. De serie probeert boven het maaiveld uit te steken door alle gebruikelijke elementen wat aan te dikken: de bloedige actie, de Killing Tools, het tragische verleden, de ecchi scenes, de lollige lolicon prof. etc. Maar net als bij het klaarmaken van een gerecht werkt het niet om gewoon van alles meer te gebruiken. Zeker niet als alles daarna ook nog eens in de blender wordt gegooid. Ik herken de afzonderlijke ingrediënten wel als smakelijk, maar als combinatie is het gewoon geen succes.