Hmm, ik was net bezig eerste voorbereidingen te treffen voor Kinjin's lente kwartaal first episodes night [1] en het volgende viel me op:

$ egrep "[a-z]" anijin-1st.txt | wc -l
53
$ egrep "sequel" anijin-1st.txt | wc -l
15
$ egrep "spinoff|remake|rerun" anijin-1st.txt | wc -l
5

Winter kwartaal was het "korte afleveringen" kwartaal en dit kwartaal lijkt als ik de dingen goed getagged heb een "sequels (28,3%) en spinoffs/reruns/remakes (9,4%)" kwartaal te zijn...





[1] http://anime-nl.net/anijin-1st.html 3 charts, links naar pages met trailers/previews etc.

Maar daarbij reken je wel alle kinderseries en 5-minutenseries mee. Ik denk dat het zonder die series wel meevalt.

Dansai Bunri no Crime Edge

Deze serie gaat over een jongen, Kiri, met trichotemnomania - oftewel, hij gedraagt zich als Freaky Fred uit Courage the Cowardly Dog - en een meisje, Iwai, met vervloekt, onknipbaar haar. Samen slaan ze de handen ineen en gaan ze haar haar knippen! Da-dumm! Oh, en ze raken verstrikt in een soort spel om oude moordwapens ofzo.

...

Wat. Serieus, dit is een vreemde, vreemde serie, en waar elk ander personage ook een weirdo is (zoals de twee onvriendelijke bewakers van Iwai). Het plot is niet bijster duidelijk en de serie lijkt niet te kunnen beslissen of het nu serieus probeert te zijn of niet. De animatie, hoewel wat hakkelig, is ook niet bepaald statisch en springt alle kanten op.

Geen idee wat ik er nu nog van moet denken, maar aangezien weirde series me altijd wel trekken, kijk ik in ieder geval nog een paar eps om te zien waar dit heen gaat.

Dansai Bunri no Crime Edge
De eerste aflevering van een serie is belangrijk: hij moet je interesse wekken. Deze aflevering doet dat zeker niet. Een jongen met een passie voor haar knippen heeft een vervloekte schaar. Een meisje heeft vervloekt haar dat niet geknipt kan worden. 1 + 1 = 2, maar het duurt 20 minuten voordat deze som wordt uitgerekend. En nu? Ze doen hun best om de serie horrorachtig te maken, maar ze slagen hier niet in. Ik voel een teleurstelling aankomen, dus ik stop hier en wacht verdere reacties wel af.
Dat herinnert me eraan dat ik nog een afspraak bij de kapper moet maken.

Dansai Bunri no Crime Edge

Ik heb me doodgelachen. Niet omdat het zo grappig was, maar omdat het zo geweldig belachelijk was! De atmosfeer vind ik wat te drukkend, maar dat maakt die rare setting alleen maar grappiger. Deze serie trekt me onverwacht erg aan. Ik hou heel erg van een vooroorlogse sfeer in een moderne samenleving (dit, sayonara zetsubou sensei, Umineko), wat deze serie ook zo mooi heeft.
Ik zie wel wat ervan over is als de charmes verdwenen zijn. Het ging allemaal wel veel te snel.
Ik blijf dit volgen

Majestic Prince
Een mecha-anime die zich afspeelt in de ruimte. We volgen vijf jongeren die een opleiding volgen tot piloot van een giant robot, maar deze vijf zijn belabberd in teamwork. Intussen wordt een basis aangevallen door aliens en moet er tijd worden gerekt om iedereen te laten ontsnappen. Natuurlijk kiest de commandant het belabberde team Rabbits voor deze belangrijke missie. Ook al hebben ze nog nooit in 'echte' robots gevlogen, ze blijken allen natuurtalenten te zijn.

Waarom heb ik het gevoel dat de personages uit een game komen? Het lijkt alsof ze als 3D-model zijn 'platgedrukt' om anime-achtig over te komen. Maar de art en animatie zijn top, daar is niets op aan te merken. Deze aflevering geeft niet veel weg, maar in ieder geval heb ik me niet verveeld zoals bij Crime Edge en Date A Live. Het enige gat is natuurlijk waarom deze jongeren zijn gekozen voor de missie. Had ons in ieder geval een onzinreden gegeven; dat zou beter zijn geweest dan helemaal niets. O ja, en hun plotselinge verandering in skills zullen we maar aan het betere materiaal toeschrijven?
Ik probeer nog een aflevering of twee om te zien waar dit heengaat.

Devil Survivor 2 The Animation
Alweer een anime gebaseerd op een populaire game (in 2011 hadden we Persona 4). Drie jongeren maken kennis met een telefoon-app, waarmee je foto's van overleden personen kan zien. Natuurlijk staan ze gek te kijken als ze zichzelf terugzien op de plek waar ze nu staan: een metrostation. En inderdaad volgt er een aardbeving waardoor alles instort, maar de app geeft hen een tweede kans om te leven. Voor ze het weten roepen ze met de app een monster op, die hen beschermt tegen weerwolven. Hibiki roept een wel heel sterk wezen op, waardoor hij gelijk in de schijnwerpers van een geheimzinnige organisatie staat.

Als ik het zo uittyp, klinkt het wel erg cliché. Deze serie heeft nog niet echt iets bijzonders, maar maakt je wel geïnteresseerd in het vervolg. Hibiki is een sympathieke gozer, maar ik betwijfel of we nog een goed verhaal krijgen om het bekende monster-van-de-weekconcept. Daar draaide Persona 4 immers ook op uit. Leuk voor in een game, maar niet om naar te kijken. Waarom zie ik smartphones zo weinig terug in anime? In een gadgetland als Japan zal het toch zeker ook wel aangeslagen zijn?
Vooralsnog ben ik voorzichtig positief en hoop op een originele uitvoering.

Majestic Prince
Een mecha-anime waar een groepje underdogs samen de wereld moeten gaan redden van gemene aliens. Niemand verwacht wat van het stelletje losers, maar uiteindelijk weten ze toch moeiteloos de strijd te winnen terwijl tal van betere soldaten het loodje legden. Hmm, ja, dat klinkt veelbelovend, zo'n concept heb ik nog nooit eerder gezien!

Cliché's terzijde lijkt de show zelf verder ook niet veel interessants te bieden te hebben. Je wordt gelijk in de actie gegooid, maar omdat er geen context is, zal het je worst wezen, en de personages komen niet verder dan stereotypen. Het lijkt me ook sterk dat het plot veel verrassingen zal bevatten en ze geven je ook niet veel redenen om je erom te bekommeren. Als pluspunt zien de designs en uitdrukkingen er best apart en distinctief uit, en is de animatie ook best goed.

Dat kun je echter niet zeggen over de rest van de show, dus door een gebrek aan een interessante 'hook' laat ik deze lekker varen. Ik wacht wel op Gargantia.

Devil Survivor 2: The Animation

Als iemand die de game gespeeld heeft, was ik voorbaat al geïnteresseerd in hou ze deze adaptatie zouden aanpakken, en nu ik het heb gezien, moet ik zeggen dat het beter werkt als anime dan ik had gedacht. Ze weten de sfeer goed te treffen, de omgevingen en personages volledig geanimeerd zien geeft net dat beetje extra en het hoofdpersonage hebben ze een persoonlijkheid weten te geven.

Ik vraag me wel af hoe ze het plot gaan aanpakken, gezien het een game is die zes verschillende eindes heeft - en helaas denk ik dat ze uiteindelijk voor de meer safe maar ook minder interessante route kiezen, wat vooral bij mensen die de anime kijken zonder de game gespeeld te hebben uiteindelijk voor kritiek zal zorgen. Dit omdat, zonder het teveel te spoilen, het plot complexer is dan simpel monster-of-the-week (al niet zo complex als deeltje 1, die ik liever geanimeerd wilde zien) en de andere plotelementen in mijn favoriete route beter tot uiting komen. Maar goed, ik blijf maar ratelen.

Ik blijf de serie volgen, in ieder geval.

Karneval
Ik heb geen flauw idee waar deze serie over gaat. Een dief met een expertise in bommen, een verlegen jongen die de toekomst kan 'horen', een vrouw die in een akelig monster verandert, een veiligheidsorganisatie genaamd Circus met individuen met bovenmenselijke of magische krachten. Dit is een typische start die laat zien wat de actie in petto heeft, het verhaal komt later wel. De actie heeft mij zeker overtuigt, als hier nog een leuk verhaal bij komt zou dit een goede serie kunnen worden.

Hataraku Maou-sama!
Deze serie begint ironisch genoeg precies hetzelfde als Maoyu. Maar net als die voorganger is er een twist: de Demonenkoning ontsnapt via een Gate naar een andere dimensie voordat de Held hem kan verslaan. Samen met zijn trouwe onderdaan Alsiel verschijnt hij in... hedendaags Japan. Zonder monsterlijke gedaante en zonder magie, want dat bestaat niet in deze wereld. Ze leren verrassend snel de nieuwe cultuur en voor hij het weet werkt de Demonenkoning in de plaatselijke McDonalds, eh 'MgRonalds'.

De comedy werkt erg goed in deze aflevering. De demonen spreken hun eigen taaltje dat een eigenaardig Amerikaans accent heeft. Verder zien we verwijzingen naar 'Holy Potter' en de documentaire Supersize Me. Een geslaagde aflevering, maar waar gaat dit heen? "Sadao" en "Shirou" zijn al helemaal ingeburgerd, dus daar kunnen geen grappen meer over worden gemaakt. Zelfs de twist aan het einde zal voor weinig verandering kunnen zorgen.
Ik ben nu nog zeer positief, maar deze serie zou snel flauw kunnen worden.

Nog twee previews te gaan, maar ik moet nog wat andere dingen doen.
Helaas geen noitaminA-shows in dit seizoen! Beide tijden worden ingenomen door een heruitzending van Katanagatari, die ik al heb gezien.

Photokano

De hoofdpersoon wil graag foto's maken. Hij heeft van zijn vader een camera gekregen en die gebruikt hij om mooie plaatjes te maken. Hij wordt die dag gestalkt door de president van de fotografieclub, een club die graag ecchi en edgy foto's maakt van meisjes. Ze willen hem in hun club. In hetzelfde lokaal is de fotoclub. Zij zijn hetzelfde, alleen met bishoujo's en zij maken geen edgy foto's. De hoofdpersoon maakt liever niet die rare foto's, maar kiest onder druk toch voor de fotografieclub. [Vul aan met clichés]
+ de animatie is slecht en de timing slaat nergens op
Bye bye, photokano


Yahari Ore no Seishun Love Come wa Machigatteiru

Hè, een slice of life club harem, dat kennen we nog niet. Nu is al te zien dat het zeker niet de beste van het genre is, maar ik vermaakte me verder wel. Een paar lange minuten aan het begin, maar dat is omdat ik die leraar irritant vind. De club, dit keer, is een club die andere mensen helpt volgens het principe "Geef een man een vis, en hij eet voor een dag. Leer een man om te vissen, en hij eet voor de rest van zijn leven". De eerste die ze helpen had vroeger stiekem een crush op de hoofdpersoon. Dat is nog niet verteld, maar dat ligt er zo dik op.
Wel een vernieuwing: de jongen kan niet koken! Whaa, maji desu? Nee, echt, de jongen kan niet koken!
Ik hou hem erin tot mijn seizoen te vol wordt, anders kijk ik hem waarschijnlijk in de zomervakantie af.

Hataraku Maou-sama!

Demon lords en duivels zijn populaire hoofdrolspelers de laatste tijd, zo lijkt het wel, en zowel Maouyu als deze serie draaien ook om de geldzaken van de demonen in kwestie. Maar waar Maoyu de economie van de wereld probeerde te veranderen...gaat deze serie over Satan die vast zit in de mensenwereld en maar zijn kostje bij elkaar moet scharrelen bij de lokale McDonalds. De vrouwelijke held is hem ook gevolgd, dus het gaat allesbehalve probleemloos.

Ik moet zeggen dat de serie best grappig is - naast het concept zelve, zijn er ook genoeg geslaagde grappen om de radeloosheid van de personages in deze wereld, het gemak waarmee ze inburgeren en hun vreemde gedrag. De held, die op het eind verschijnt, zal waarschijnlijk wel de rest van het plot in gang zetten. Net als Yupa vraag ik me echter ook af hoe lang dit nog vers blijft, aangezien de serie het risico loopt snel in herhaling te vallen. Maar goed, de eerste aflevering heeft me genoeg geïnteresseerd om te willen zien hoe het met onze hoofdrolspelers verloopt.

Yahari Ore no Seishun Love Come wa Machigatteiru (My Youth Romantic Comedy Is Wrong As I Expected)
De zoveelste serie over een highschoolclub die andere leerlingen met vanalles helpt. Medaka Box, SKET-Dance en zelfs MM gingen deze serie al voor. Het onderwerp van deze aflevering is... koekjes bakken. Maar aangezien ik 1) geen hekel heb gekregen aan de personages en 2) niet in slaap viel, was deze aflevering voor mij toch in zekere zin geslaagd. Een nieuwe test bij aflevering 2.

Photo Kano
Welke highschoolclub gaan we dit keer volgen? De fotografieclub! Dus niet de fotoclub, dat is de serieuze club, nee... de saaie hoofdpersoon kiest natuurlijk voor de club met een belangstelling voor sexy poses. Nogmaals de highschoolanime-test: 1) er zijn enkele irritante personages en 2) het is moeilijk om wakker te blijven. Kijk deze aflevering vlak voor je gaat slapen, de eerste helft zou genoeg moeten zijn voor een goede nachtrust.
Ik heb genoeg gezien van dit verhaal.

Jammer dat er tegenwoordig zoveel afhangt van de eerste aflevering. Ik merk bij veel van de nieuwe series dat er onnodig veel in die eerste episode wordt gepropt waardoor het vaak maar warrige composities worden.

Dansai Bunri no Crime Edge
En om maar meteen met de serie te beginnen die zich daar het meest schuldig aan maakt. Jongen komt bij meisje waarvan wiens haar niet geknipt kan worden, door een vloek klaarblijkelijk. Zij wordt beschermt/bewaakt door twee vrouwtjes. In eerste instantie is er niets aan de hand maar als snel daagt er meer als de twee zich tot elkaar aangetrokken voelen. Hij blijkt wel haar haar te kunnen knippen met een speciale schaar dat een familieerfstuk is, een zgn. Killing Tool. Goed, en dat gaat de shit loos uiteraard. Het is moeilijk om duidelijk te krijgen wat deze serie gaat worden. Actie, horror, mysterie, highschool comedy en romantiek komen allemaal in die eerste aflvering voorbij. En niet op de meest subtiele manier moet ik zeggen; het is echt nu een scene humor, nu een scene romantiek en nu een scene horror. De volgende afleveringen zeggen meer, voorlasnog kan ik alleen maar zeggen dat de doelgroepe shounen/shoujo is.

RDG Red Data Girl
De serie is al even bezig op NicoNico (afl.3 al, begreep ik) maar nu dan ook met gewone kwaliteit op den tv. Het belooft een mysterie/horror serie te worden en het sfeertje is er al wel, het doet bij vlagen wat aan Another denken. Meisje wordt zeer beschermt opgevoed als een soort van miko-sama maar probeert zwakjes daaraan te ontsnappen. Zij schijnt een soort natuurlijke EMP te hebben waardoor ze electronica bijna direct sloopt. Desondanks kan ze via de electronica nog wel bovennatuurlijke gaves gebruiken maar dit is om een vreemde reden verbonden met haar haar (alweer haar ja). Zij krijgt een persoonlijke diennaar die daar echter helemaal niet op zit te wachten, sterker nog het is een teringlijer. Geen idee waar dit naartoe gaat maar in principe wel ik geïntereseert geraakt.

Karneval
Tja, dat verwachtte ik al: een inspiratieloze fantasyshow. We hebben een mysterieuze jongen, die zo vrouwelijk is dat ik hem eerst gewoon als trap wilde duiden, die gered wordt door de afstandelijk doch nobele dief Gareki, van een soort van demononenorganisatie. Mooie visuals, dat zeker maar het vooral style over substance. Zo zijn er bv. stoomlocomotieven in dienst maar gebruikt iedereen wel doodleuk smartphones en is er neon verlichting. Ja, wees dan consequent en stop niet willekeurig spullen in een verhaal om extra mensen te trekken. Ondank al dit gezeur van me op de serie is de anime niet bar slecht oid. Gewoon simpel vermaak voor een duidelijk vrouwelijke doelgroep. De serie zal echter volgend seizoen alweer compleet vergeten zijn vermoed ik. Ik laat deze aan me voorbij gaan.

Hataraku-Maou-sama
Dit viel mij allerzinst mee! Ik had er eigenlijk weinig van verwacht, gewoon weer een fantasyserie met romantiek die geen echte indruk achterlaat. Maar ik had het fout. Je krijgt per direct een epische saga voorgeschoteld waar de Demonlord tegen de Held om suprematie vecht. Dit blijkt echter enkel de aanloopt van de serie te zijn want als de Demonlord zich terug trekt naar een andere wereld (de onze) begint de serie pas echt. Hij moet zich samen met zijn rechterhand weten te redden in een wereld zonder magie. Hij neetm een baantje bij een fastfoodketen en probeert een weg terug tnaar zijn eigen wereld te vinden. Hij raakt echter al bijzonder snel afgeleid door het Aardse leven. Daar komt bij dat de Held hem gevolgd is en een dame blijkt te zijn. Daarmee eindigt de eerste aflevering en is het uitgangspunt van de serie gelegd. Het primaire oogpunt is komedie en niet zozeer de actie. Ben benieuwd wat de rest gaat brengen, ik denk dat deze serie wel in mijn straatje ligt.

Ginga Kikoutai Majestic Prince
Ik moet altijd even zeggen dat Mecha niet mijn genre is. Anime met mecha is prima maar als het alleen om de robot draait haak ik al snel. Nu is dit een typische actieserie waarvan je echt van mecha's moet houden om ervan te genieten. Rookie team is het pispaaltje van de academie. Echter plots worden ze ingezet bij een aanval van de (groene psychopatische) aliens die een belangrijke ruimtebasis aanvallen (de bewoners boeit het allemaal niet zo want die keuvelen rustig door tijdens het gevecht). Tegen alle verwachtingen hakken ze bijna moeiteloos in de pan en vlucht de vijandige vloot. De actie ziet er prima uit en de CG valt bijna niet op waardoor de galactische veldslagen er prima uitzien. Prima voer voor de liefhebber echter daar ben ik er geen van.


Excuses voor de ongetwijfeld, ruim aanwezige typfouten, ik heb geen spelcheck op de laptop en mot weg. Vrijdag eh.

The Flowers of Evil (Aku no Hana)
Dit is een bijzondere serie. Ik hoorde de mangafans al te keer gaan op de forums in negatieve zin en ik begrijp waarom. De tekenstijl is zeer realistisch. Ik denk zelfs dat ze alle scènes live-action hebben opgenomen en met een computer de lijnen hebben gegenereerd. Die techniek is er zeker, alhoewel er nog wel wat handwerk aan te pas moet komen. Ik was vooral gefascineerd hierdoor en stoorde me er helemaal niet aan. Nee, wat mij tegen het zere been schopte was het verhaaltempo. Het leven van de scholieren gaat tergend traag voorbij, vol longschots van de omgeving en mensen die naar school lopen of simpelweg in de verte staren. Er zit geen enkele gebeurtenis in deze aflevering, je leert alleen de personages kennen. Wel is het duidelijk dat het slechtste in de personages naar boven zal worden gehaald. Die blik van de delinquente toen ze haar proefwerk op kwam halen... Ik vermoed dat er nog meer interessante confrontaties komen, maar ik heb er gewoonweg het geduld niet voor. Misschien moet ik maar de manga lezen, dat kan in een sneller tempo.
O ja, zonder twijfel de slechtste opening en ending van het seizoen (en van het jaar?).

Klopt, en dat werkt vaak juist averechts. Ik ben juist minder geneigd een serie te volgen als de serie zoveel mogelijk dingen uit de kast gooit om kijkers te trekken, want het is moeilijk om geïnteresseerd te raken in een serie die begint vol met explosies zonder context, fanservice (hallo, Sakurasou) of enorme infodumps. Dat terwijl er nog best goede anime achter kunnen schuilen. Een echt goede serie bouwt diens opzet uit en weet ons met genoeg achter te laten dat we geïnteresseerd raken, hoe shaky de premise ook mag wezen (Tempest begon ook vaag, maar wist genoeg te brengen om mij de volgende eps te laten checken). Maar goed, ik ben ook een geduldig persoon...

Yahari Ore no Seishun Love Come wa Machigatteiru

Ten eerste moet ik zeggen dat het soort thema's dat je in deze anime vind me eigenlijk persoonlijk dwarszitten - is iemand een loner die het liefst met rust gelaten wil worden? Wel, laten we dat fixen, zorgen dat hij inziet dat hij fout zit, waarna hij natuurlijk aan het eind van de serie inziet dat hij toch wel graag tussen de mensen komt! Weee! Nu is onze hoofdpersoon natuurlijk ook een misanthroop met een moeilijk verleden of whatever, want dat is waarschijnlijk ook de grootste reden dat hij zo is! Ja, jammer dat het niet zo werkt in het echte leven, sommige mensen zijn gewoon met voorkeur loners, en ze hebben de schurft aan mensen die ze dwingen constant rond anderen te zijn. De 'ontwikkeling' van de hoofdpersoon zal me dus worst wezen, want ik betwijfel of het van dat typische scenario zal afwijken.

*ahum*

Los daarvan is het geen slechte serie. Wanneer de drie bij elkaar zijn, spelen ze goed van elkaar af en is het allemaal redelijk amusant. Niets speciaals, maar eh, ik geef het nog een paar eps. Ik hoop wel dat ze op het gebakkelei focussen in plaats van geforceerd drama, anders is het een enkeltje Droppedville.

Karneval

We beginnen met een vaag verhaal, draaiende om meerdere groepen personages, van wie het merendeel prettyboys zijn. De animatie en de stijl zien er goed uit, maar veel inhoud lijkt het niet te hebben. Oftewel, het voelt als een herhaling van [K].

Aangezien die serie uiteindelijk niets boeiends wist voor te brengen, en uiteindelijk nogal hol bleek te zijn, verwacht ik ook niet veel van deze serie. Je kunt immers niet een hele serie laten runnen puur op stijl, maar dat lijkt hier helaas ook weer het geval te zijn. Het is niet het slechtste wat ik ooit heb gezien, maar dit is duidelijk gemaakt voor een doelgroep waar ik niet tot behoor. Arriverderci.

Aku no Hana

Dat intro deed me ergens wat denken aan het intro van Nazo no kanojo X
Waarschijnlijk omdat dit ook een psychologische anime is over een raar meisje.
...
Wacht, wacht, waaaaaaacht!
Urabe? Ueno? Serieus?

Goed, het review dus:

Iedereen zeurde dat het tempo zo hoog lag in alle andere anime's van het seizoen, maar is er eens een anime die rustig aan doet, wil Yupa er niks van weten.
Ze weten het wel echt te ver te rekken: de manga begint in de tweede helft van de aflevering en de eerste aflevering stopt serieus op de helft van het eerste hoofdstuk van de manga! In dit tempo krijgen we maar 6 hoofdstukken uit de manga af, hoewel er al 40 zijn. Dit irriteert me op zich wel want er zijn maar 13 afleveringen. De eerste aflevering moet toch echt wel minimaal het hele eerste hoofdstuk van de manga zijn.
Goed, de tekenstijl: wut?
Ik heb er niks op tegen, maar ik vind het jammer dat ze dit nou net met deze manga hebben gedaan.
Maar na al dit gezeur over de serie, ga ik hem toch kijken. Ik hoop dat het tempo wat vooruit gaat, want er is echt helemaal niks gebeurd. Alleen de cijfers van een wiskunde proefwerk werden teruggegeven.