Pretty much the same.

Ik ben blij dat er nog medebeschaafde mensen bestaan op deze wereld. Sommige mensen zijn zo vreselijk 'IKMOETEENVRIENDJEHEBBEN' dat ze gewoon van de ene naar de andere hoppen en zo continu in een soort van kring van ellende blijven hangen op die manier. Ik geloof daar niet in. Nu moet ik wel zeggen dat ik natuurlijk zelf dacht dat ik stiekem op mijn 17e wel hoopte dat het 'eeuwig' zou zijn, maar daar geloof je al niet meer in na 3 dagen, heb ik gemerkt, haha. En dat neemt niet weg dat ik stiekem nog wel een jongen wil zoals je ze in shoujo-manga ziet, maar ik weet ook wel dat het niet realistisch is. Of toch wel, want de meesten zijn toch wel assertief

@Zael en Klokworks: you just described many anime waifu. Have fun looking for a Nagisa.

Wacht gewoon even. Na een tijdje gaat ie vragen "wanneer breng je eens een jongen mee naar huis.... of een meisje, dat mag ook hoor... vinden we echt niet erg".

Je moet je pas zorgen maken als ze helemaal niks meer zeggen. Dan hebben ze zich erbij neergelegt dat je eenzaam gaat worden met katten.


"Niet. Want je zou denken dat 7 miljard voorlopig wel genoeg zou zijn"


Enfin, zeggen dat je niet op zoek bent of het wel aan laat waaien is natuurlijk niet de oplossing. Dat resulteert meestal in óf nooit iets vinden, óf niet vinden wat je wilde en met de tijd tegen je maar compromissen gaan sluiten. "Hij/zij heeft wel een vreeeselijk gevoel voor humor en mijn vader haat hem/haar, maar ach.. ik accepteeeer het maar".

Nog zo'n fabeltje: "hij/zij moet me maar accepteren zoals ik ben". Dat is alleen romantisch in een manga of anime. De echte wereld bestaat namelijk uit 7 miljard echte mensen, die echte behoeftes hebben naar echte zaken. Wat heb je eigenlijk te bieden? Ben je slim? interessant? getalenteerd? ambitieus? creatief? Cool. Wat heb je recentelijk gedaan wat een of meerdere van die eigenschappen demonstreert? (en kom niet aan zetten met "liefdevol en zorgzaam", want dat is het instaptarief, dat zijn die andere 7 miljard mensen op deze wereld ook)

"Ja, maar ik ben geen douchebag die met meerdere mensen tegelijk date". Dat zeggen meestal mensen die zelf helemaal niets hebben. Laatste keer dat ik het checkte was er geen wet die je verbied om met meer dan 1 persoon af te spreken om ergens thee te drinken en cheesecake te nommen in hetzelfde weekend. En nee, mensen die dat doen zijn ook geen diepongelukkige shallow mensen. See this smile on my face? EAR TO EAR BABY!



Dat gezegd hebbende, dit ben ik:

Ik hou van anime, manga (met name de yaoi variant), katten, thee, reizen. Ben 31 jaar en spreek alleen af met dames voor een date als ze zich kleden als jongen.

Euuuh... Ik weet niet hoor, maar als een gozer mij niet accepteert zoals ik ben, dan kan hij opzouten... Ik wil me best aanpassen, maar ik ga mezelf niet in een bepaald keurslijf wringen! Iemand accepteren om wie hij of zij is lijkt me toch echt een vereiste als je een relatie met iemand wil hebben...!?!?

Je kan elkaar ook leren accepteren, voor het geval je vriend eerst een vreselijke arrogante klootzak is en die nooit heeft geleerd waarom hij iemand zou moeten accepteren. Maar ik geef unclero geen ongelijk: je kan natuurlijk laten zien wat je te bieden hebt. Zelf heb ik wel wat gewone afspraakjes gehad met jongens voor de gezelligheid, maar dat was voor mij tenminste niet bedoeld als date. Het probleem is, unclero, dat de meeste meiden niet weten wat ze in huis hebben, waardoor ze juist onzeker zijn. Weet jij daar iets op?

Ik persoonlijk zoek een maatje, iemand om mee te lachen en om serieus te kunnen praten. Maar ook verliefd op kan zijn en mee kan genieten van het samen zijn, uiterlijk maakt me niet eens zo veel uit. Innerlijk is belangrijker.

Wat jullie nu omschrijven is dus het stereotype/standaard meid wat hier op het forum rondzwerft, en er zullen meerdere meisjes denken van; "Hé, ik voldoe aan deze omschrijving!" (waaronder ik + ik heb het rode haar (natural) van Klokworks, maar, dat wilt dus niet zeggen dat het nu ineens met elke meid die aan deze omschrijving doet klikt, omdat er meer karaktertrekken en persoonlijkheden zijn dan de standaard ones die wij zoeken. Wie weet kom je dus toch nog bij heel iets anders uit dan dat je had gedacht (Had ik dus ook met mijn eerste vriend).

Over het accepteren wie ik ben; als een jongen uiteindelijk mijn alternatieve kledingstijl, mijn cosplay-hobby en m'n paard- en dans-hobby niet waardeert en er te veel over gaat zeiken kan hij opzouten, want dat is wie ik ben.
Hij hoeft het er niet overal mee eens te zijn (hij hoeft zelf niet gek te zijn op manga, animé of cosplay, of alternatief te zijn), maar als hij mij probeert te veranderen en zegt dat ik met zus-of-zo moet stoppen, mag 'ie gaan.

De laatste alinea van Unclero is true, maar de douchebags zijn mensen die méér dan alleen maar dubbeldaten en meiden (of jongens) voor de gek houden met liefde. Dit soort mensen zijn niet alleen van het mannelijke geslacht, vrouwen kunnen er ook wat van.

@EveningBird, ik denk inderdaad dat dat een deel van het probleem is, als meiden, maar ook jongens, niet weten wat ze in huis hebben of iemand kunnen bieden. Dat weet ik over mezelf geeneens.

Keurslijf? Is één keer per dag douchen keurslijf? Is een baan hebben of zoeken keurslijf? Is je Eminem hoodie en je pokemon shirt en sneakers thuislaten als je naar een familiekerstdiner gaat keurslijf?
Wachten tot iemand je vind die je wilt is makkelijk, maar vrij onproductief. Zorgen dat je iemand wordt die anderen willen geeft al veel betere resultaten.


Gewoon een second opinion ernaar laten kijken. Een paar vriendinnen, of een homo ofzo. Die dan gewoon heel eerlijk zegt dat je beter geen Old Spice van je vader kan jatten. En dat je garderobe poep is. En dat je naar de kapper moet. Omdat op het moment dat je al die troep - waar veel mensen zich aan vastklampen - los kan laten, je pas leert kennen wat je werkelijk in huis hebt.

Ik vraag me sowieso af wat het nut is van dit topic. Vaak is een band of klik moeilijk te verklaren en behoorlijk abstract. Je kunt bepaalde eigenschappen wel of niet leuk vinden, maar zo heel veel zegt dat niet over een goeie klik met iemand.

Daarnaast denk ik dat EveningBird de spijker op haar kop slaat. Ik zie in dit topic generieke omschrijvingen (aardig, lief, moet me accepteren) die voornamelijk heel nietszeggend zijn. En Nagisa bestaat niet jongens

Natuurlijk vind ik een aantal zaken wel leuk/mooi bij meisjes, zoals lang haar (size does matter), absurde humor, voorliefde voor wiskunde, zwarte kleding, cello en/of gitaar spelen, naar teringherrie (lees metal) luisteren, Twin Peaks leuk vinden, slechte B-Horror, flauwe woordgrappen, beheersing van de Nederlandse taal en ga zo maar door. Maar als ik er over nadenk hebben mijn vriendinnetjes nooit voldaan aan de meeste van deze criteria (lang haar uitgezonderd ). Dus eigenlijk valt er geen pijl op te trekken.

Unclero: Gelukkig heb ik al mijn beste vriendin die behalve mijn kapster ook nog eens mijn mode-adviseuse is. Zo heb ik jurkjes leren dragen, want daar moest ik hard aan wennen... En nu kan ik gewoon zeggen dat het mij prima staat. Dus ja, soms is een verandering wel nodig.

InfiniteDistance: kijk, dat zijn eerder betere beschrijvingen. Maar zoals je zelf al zegt hebben je eerdere vriendinnen daar nooit aan voldaan. Waarom? Waarschijnlijk vanwege de chemie, en chemie is niet iets dat uit te leggen is als je het niet hebt meegemaakt. Ik snapte vroeger nooit al die stellen die afscheid namen op het station, tot ik het zelf meemaakte.

Ik ben nog nooit verliefd geweest. In groep 3 een keer, op mijn beste vriend die verhuisde. Maar ik denk eerlijk gezegd dat ik hem gewoon miste. Ik leef natuurlijk nog niet zo heel lang, maar ik word ook niet snel verliefd.



Ik krijg wel eens iets soortgelijks. Ik loop ergens naar binnen, en een tijd later komt mijn vader me ophalen. Dan lopen we weg en begint ie wel eens met "die jongen vond je leuk/ had je sjans/ 't lijkt erop dat jij ook niet zo klein meer bent". En dan heb ik echt iets van "wat? Welke jongen?", en dan gaat mijn vader weer van "die lange/dikke/dunne/12-jarige/16-jarige/leuke/verlegen jongen". Tot nu toe vond geen enkele van die jongens mij leuk -_-. Ook niet altijd even grappig...



Mooie tips



Wil ik ook wel weten



Met "hij moet me maar accepteren zoals ik ben" bedoelen wij "ik laat hem mij niet dwingen om te stoppen met cosplayen/stoppen met anime kijken/ stoppen met de kleren dragen die ik toevallig mooi vind". Ja, echte mensen hebben echte behoeftes, en als partner moet je daaraan voldoen. En in een relatie moet je je aanpassen, dat is altijd zo geweest en zal altijd zo blijven. Maar wij bedoelen dat we ons niet rond laten commanderen vanwege wie we zijn.




Ik ben het wel eens met jullie beiden. Ja, je moet je niet laten veranderen, maar je mag wel laten zien wat je te bieden hebt.



Hier ben ik het niet mee eens. Naar mijn idee doucht Nadine wel genoeg, en kleed ze zich ook netjes voor familiediners. Met dat ze zich niet in een keurslijf wilt wringen bedoelt ze volgens mij dat ze zich niet van top tot teen wil veranderen alleen omdat iemand dat van haar vraagt. "Zorgen dat je iemand wordt die anderen willen" is volgens mij ook niet productief. Aanpassen? Ja, je moet je wel aanpassen. Jezelf helemaal veranderen? Dat zou naar mijn mening niet nodig moeten zijn.



Mee eens, maar het is wel interessant om over te praten, toch?

Dit topic was om Luvy te helpen, right? Onder andere. En de meiden hebben ook wat aan dit topic, gewoon de tips van anderen. De meeste dingen leer je namelijk door ervaring en als je die zelf nog niet hebt, dan zijn tips handig. Ik denk dat Sore Dake het mooi heeft samengevat.

Sore drake verwoordt inderdaad wat ik bedoel met keurslijf! Tuurlijk houd ik rekening met oa de zaken die jij noemt, unclero, maar dat doe ik omdat IK dat wil (zowel voor mezelf als voor evt iemand anders). Ik bedoel meer dat de persoon mijn innerlijke ik moet accepteren, degene die ik ben. En uiteraard laat ik mijzelf van mijn beste kant zien! En draag ik tijdens een date geen hoodies zoals normaal! Unclero noemt zeker goede punten! En Sore drake vat alles goed samen! Het is een interessant topic geworden!

Haha dit topic is behoorlijk gegroeid sinds ik hier de laatste keer keek. Leuk om al die verhalen te lezen. Relaties en de problemen die ze met zich meebrengen zijn al zo oud als de pyramides in egypte. Leef je leven zou ik zeggen. *tegeltjeswijsheid*

Ik weet niet of dit het juiste topic is, maar ik vraag het toch maar.
Ik ben een jongen, en ik heb het syndroom van Asperger (een vorm van autisme, als je precies wilt weten wat het is zoek je het maar op). Dat houdt onder andere in dat ik (behoorlijke) moeite heb met elke vorm van sociale interactie of alles wat met sociale vaardigheden/emoties te maken heeft. Dit maakt dat relaties of verlieft zijn vrij lastig. Ik vroeg me af of jullie wat tips hebben voor mij over het hebben, krijgen en behouden van een relatie. Nog wat meer info over mijzelf. Ik ben een verlegen jongen, geen uitgaanstype, teruggetrokken en ik heb bijna geen vrienden.

Het volgende is een beetje off-topic.
Ik zit nu in de vierde van het VWO. Maar aangezien ik een klas heb overgeslagen en een vroege leerling ben, zijn de meeste mensen waarmee ik omga en dus ook meisjes zo'n 2 tot 1,5 jaar ouder dan ik. Een relatie waarbij het meisje (zoveel) ouder is vinden veel mensen die ik ken een beetje vreemd. En ik weet uit ervaring van anderen dat de meisjes in kwestie daar ook een beetje van schrikken, als zo iemand aan hen vertelt dat ie haar leuk vind. Wat vinden jullie?