Nekomonogatari: Kuro
In vier afleveringen wordt het verhaal van Tsubasa verteld, die wordt bezeten door een kattengeest. Met haar nieuwe krachten valt ze onschuldige mensen aan en dus is het aan Koyomi om haar van de geest af te helpen. Maar heeft hij ook persoonlijke gevoelens voor haar?
Weer de typische Shaft-stijl: korte cuts, vloeiende animatie en simpele achtergronden. Net als de voorgangers ligt hier de nadruk vooral op de dialoog (vaak pervers) en gebeurt er maar weinig. De eerste aflevering kun je bijvoorbeeld al grotendeels missen. Ik zit meer te genieten van de vlotte verhaalstijl dan dat ik echt interesse heb in wat er gebeurt. Het is een leuk filmpje om anderhalf uur mee door te komen.
Score: 7+/10

Nekomonogatari: Kuro

De Monogatari-serie is al lange tijd een van mijn favorieten, dus ik juich elke toevoeging aan. Deze losse arc behandelt Hanekawa's eerste ontmoeting met de Bakeneko/Nekomata en hoewel het informatie bevat die we al wisten, voegt het desondanks nog steeds veel toe, zoals extra karakterontwikkeling voor Hanekawa en Shinobu, werkt het als prequel voor Bakemonogatari waardoor veel kleine dingen duidelijk worden en we kunnen zien hoe sommige elementen later terug komen (wat het verhaal van de serie op zich versterkt). Als arc zelve is het ook een redelijk goede; het heeft een duidelijk verhaal, de lengte is precies goed en de personages zijn interessant (al mist het enkel nog wat geweldige dialogen). Neem daarbij Shaft's typische stijl en directie en voor een fan als mij is het een geweldig zoethoudertje voor de film en het derde seizoen.

9/10

Nekomonogatari ook, dus ik noem maar Sukitte Ii na Yo: typische shoujo-anime die wel in het rijtje genoemd mag worden van namen als Peach Girl. Fijn om eens wat 'natuurlijkere' shoujo te kijken, hoewel de standaard clichés er zijn.

Mirai Nikki

Mooie anime. Gaat over een jongen die een 'dagboek' op zijn telefoon bijhoudt ipv met andere mensen om te gaan. Dit wordt door zijn niet-zo-fictieve vriend, de god Deus Ex Machina(god van tijd en ruimte), verandert in een mirai nikki, een future diary. Samen met elf andere mensen die hetzelfde hebben moeten ze elkaar vinden en vermoorden om zo de nieuwe god te bepalen.

Het einde is aardig droevig en de manga versie vind ik persoonlijk mooier.

Cijfer: 7/10

Rosario + Vampire
Niet gedacht dat ik het zo leuk ging vinden, erg leuke anime, zo afgekeken!
Ben nu bezig met Capu2

8/10

Ik vind de manga-versie nergens op slaan

Seitokai Yakuindomo

De anime begon wat meh. Hoop leuke grappen, maar ook een hoop grappen die meteen de sfeer verpesten. Te veel. Dit zijn bijna allemaal zinloos vieze grappen.
Later in de anime wordt het beter en waardeer je de mensen ook meer voor wie ze zijn, maar als de anime echt leuk begint te worden, is hij al voorbij. De ova's heb ik voor de verandering meer van genoten dan de serie zelf.
Om eerlijk te zijn was na 2 afleveringen de enige rede dat ik bleef keken de geweldige stem acteurs, maar ik ben blij dat ik niet gestopt ben. Nu hoef ik het ook nooit meer te zien.

7/10

Angel Beats!

Echt een hele leuke serie ^^
En de personages waren allemaal erg leuk :3
er zit genoeg humor en actie in.

top!

Hellsing Ultimate
Zeven jaar en drie verschillende animatiestudio's heeft het geduurd voordat alle tien afleveringen van Hellsing Ultimate uitgebracht waren. Eén aflevering voor elk deel van de manga, variërend van 40 tot 70 minuten.
Deze tiendelige OVA is ongetwijfeld een van de meest bloederige en gewelddadige series die ik ken. Black Lagoon kwam dichtbij met de laatste OVA Roberta's Blood Trail, maar ook die is niets vergeleken met de knotsgekke gevechten tussen vampiers en andere monsters. De misvormde personageontwerpen van mangaka Hirano met grijnzen van oor tot oor zijn goed overgenomen in deze serie. Het verhaal is nooit het sterke punt van deze serie geweest, maar ik zeg al genoeg als het grootste deel gaat over een invasie van nazi-vampiers in Londen. De lange monologen van de Baron kunnen vervelen, maar dat is een druppel op de gloeiendhete plaat.
Style over substance, stijl boven inhoud is wat Hellsing Ultimate het beste beschrijft. Voor wie een bloederige actieserie zoekt, hier is het optimum.
Score: 9/10

Hellsing Ultimate

Niet te geloven, is de serie eindelijk geëindigd? Ik begon met deze serie toen ik nog op de middelbare school zat - nu ben ik een student die bezig is met zijn master, en de laatste aflevering is eindelijk uit. Hoewel er wat te fronsen valt over de lange tijd die het gekost heeft, is de hamvraag natuurlijk, was het het waard?

En dat kan ik met een volmondig 'ja' beantwoorden. De Hellsing manga en deze serie (laten we de eerste anime maar vergeten) behoren tot het optimum in bloederige, stylische en compleet over-the-top actieseries die je nog lang bij zullen blijven. De distinctieve stijl van de serie blijft ook overeind in deze OVA's - ze hebben hun tijd tenminste goed besteed wat dat betreft. En betreffende inhoud is het zowel simplistisch (vampier-nazi's vallen Engeland aan, en de Hellsing organisatie moet ze stoppen) alsook iets dat je op het puntje van de stoel houdt, dankzij de veelvoud aan compleet krankzinnige personages. Het is een van die verhalen die met recht episch genoemd mogen worden; de chaos die losbarst en de over-the-top situaties die het veroorzaakt (met personages die dol zijn op bombastische speeches) zijn ongeëvenaard. De serie ontwijkt ook veel valkuilen die het onderuit hadden kunnen halen; het heeft genoeg zelfspot dat laat zien dat de serie zichzelf ook niet altijd serieus neemt (nodig gezien hoe campy het kan zijn), het verhaal heeft een duidelijk en sterk einde (iets waar de originele anime de mist in ging, bijvoorbeeld) en het pretendeert niet meer te zijn dan het is, aangezien het al weet dat het het sterkste is op wat het wel doet.

Ah, Hellsing, ik zal je missen. Wel, tot ik besluit de hele serie een keer opnieuw te kijken nu ik die eindelijk compleet heb, tenminste.

9.5/10

Oreimo (my sister can't be that cute)

Goed. Mijn zusje zei me dat ik dit moest gaan kijken. In ruil daarvoor ging ze Higurashi: when they cry spelen als ik aan het kijken was. De ironie.
Het gaat over een knap en slim meisje dat een rotten bitch troll from hell is en vooral tegen haar grote broer, die de hoofdpersoon is. Die grote broer doet een hele hoop voor haar (naar mijn mening iets te veel). Dit is niet het ergste: ze is een otaku die incest eroges speelt. Niet omdat ze verliefd is op haar broer, maar omdat ze het zo schattig vindt dat ze 'oniiii-chan' tegen haar zeggen in het spel.

Zij verpest de hele anime. Een irrationele onverbeterlijke kwal is het. Wat me het meest irriteert is dat de hoofdpersoon daar niks aan doet. Met een grammetje chantage zou ze al een stuk rustiger zijn.
Hoe dan ook, ik heb als nog wel gelachen tijdens de serie, maar meestal waren dat scenes waar dat zusje niet in voor kwam.

Verder sloeg het verhaal nergens op. Ze schrijft één keer een boek en dat wordt een f***ing bestseller? Ze maken er een anime van? Ze krijgt haar zin bij de anime nadat de staff haar hele lijst had uitgespuugd? rot toch op!

Ik kijk wel de ova's omdat ze tot nu toe alleen nog maar in de eerste voor kwam. Die ova's worden het 'slechte einde' genoemd, en je snapt nu wel dat ik graag een slecht einde zie bij dat stomme zusje.

5,5/10

Wil je een keertje goed lachen? kijk aflevering 1 en kijk daarna aflevering 6. Aflevering 6 is een extreem leuke aflevering die ik een 8,5 geef. Het sluit niet aan bij het verhaal dus je hoeft weinig achtergrondkennis te hebben. Alleen aflevering 1 is wel even belangrijk zodat je niet in het diepen valt.

Je verdoet je tijd als je in de OVA een slecht einde voor Kirino hoopt te vinden.
In de lente komt trouwens seizoen 2 uit.

Het tweede seizoen zal zich volgens mij wel meer focussen op Kuroneko en haar relatie met Kyousuke. Dus hey, wie weet dat het sommige valkuilen kan vermijden.

Personages als Kirino lopen altijd een fijne lijn tussen tolerabel en moordneigingen-veroorzakend, wat de gemengde reacties voor deze serie wel zal verklaren. Persoonlijk viel ze voor mij nog op de tolerabele helft van de lijn; ik zag haar gewoon als een extreem moeilijke tiener zoals ik er zelf ook al een paar ben tegenkomen, wiens persoonlijkheid alleen maar de zelfbeheersing en doorzettingsvermogen van haar broer benadrukte - hij gaat door een hel om zijn zus te helpen, maar daardoor respecteer ik hem ook (al blijft dat gedoe met het boek en haar anime bullshit).

Ik kan het echter zeker begrijpen als iemand haar niet kan uitstaan en ze over de lijn gaat voor ze, waardoor ze de hele serie vergallen. Heh, ik ken er zelf zo ook een paar; ik kan Louise uit Zero no Tsukaima wel zien branden en juichte daarom alle acties die Saito van haar wegtrokken alleen maar toe, en Usui Takumi uit Kaichou wa Maid-Sama was zo'n onuitstaanbare Gary Stu van Edward Cullen-achtige proporties dat hij de hele serie voor mij de afgrond in trok.

En de OVA's geven inderdaad geen 'bad end' voor Kirino (die vind je alleen in doujinshi), maar ze komt er wel amper in voor. Dus yay?

Dat ze zo'n enorme trut en irrationeel is is vind ik niet erg, zo hoort een strontvervelend zusje te zijn. Ik vind het raar dat alles irrationeel is. Waarom krijgt zij een anime? waarom vind dat vriendinnetje die hobby op eens goed als die broer zegt dat ze een koppel zijn? Het slaat gewoon nergens op. Een zusje met ondoorgrondelijke rede is leuk, want daar gaat de serie over, maar daar is de hele maatschappij ondoorgrondelijk. Logica is nergens te bekennen.
Daarbij is die broer traag, waar ik me verschrikkelijk aan stoor. Dat soort hoofdpersonen hangen me echt altijd de keel uit.

Ik irriteer me ook altijd als ik iemand iets in een anime zie doen terwijl ik veel betere dingen kan bedenken die ze zouden kunnen doen. Bijna elke aflevering was dat wel.
Het is dus niet het zusje, maar het is alles om het zusje heen wat voor mij de anime verpestte.

Ik vind het in de ova wel leuk dat hij Kuroneko als vervanging ging gebruiken voor het zusje. Idd, ze komt op het einde weer terug, maar ze lijkt minder vervelend. Om eerlijk te zijn verheug ik me op het nieuwe seizoen. Dat zou misschien wel een 7 kunnen worden. In het nieuwe seizoen komt denk ik die anime van haar weer terug. De ova's stopte in juni en de anime van haar zou in juli komen.
Om eerlijk te zijn vind ik alleen kuroneko ook niet leuk, maar ze mag wel wat grotere proporties aannemen in de nieuwe serie (niet dan de ova, maar dan de originele serie)

Het ova-einde vind ik wel beter dan het einde van de serie zelf want waarom cancel je een vlucht omdat een spel het zegt? Keek ze er niet al die tijd al naar uit?

Ik begrijp wat je bedoelt maar niet alles wat je opnoemde is zo vreemd als het wellicht lijkt. De serie heeft wel zulke momenten, de anime was bijvoorbeeld zo'n onrealistisch stuk idd. Maar misschien kan ik wat licht schijnen op die andere twee momenten die je noemt. De reden dat Ayase weer vriendinnen wordt met Kirino is niet zozeer hetgeen wat broer zegt. Dat dient enkel als excuus om weer met haar om te gaan, want Ayase is te koppig om toe te geven dat ze het weer wil goed maken. Over het slot met de game die antwoord i.p.v. Kirino zelf: dat is slechts een simpele methode om aan de kijker duidelijk te maken wat ze eigenlijk denkt.



Zelf heb ik nog een korte anime afgekeken:

Nogizaka Haruka no Himitsu: Finale
Het eerste seizoen van deze serie begon ooit best leuk als opzet voor een romantische komedie. Rijk meisjes is een closet-otaku maar een jongen komt achter haar geheim. Hij belooft het voor zichzelf te houden en zodoende beginnen ze meer met elkaar om te gaan, onderwijl met otaku cultuur om te gaan. Maar dan gaat het mis met deze serie. Het geheim wordt ontrafeld en de serie vervalt tot een uiterst saaie harem komedie waar het enige leuke eigenlijk nog de verwijzingen naar andere populaire anime en manga. Deze 4delige OVA sluit het verhaal dan eindelijk af en knoopt, zo goed als het kan, de losse eindjes aan elkaar. Ook deze OVA kenmerkt zich door een tamelijk zoutloos scenario en inspiratieloze oplossingen voor de problemen die het uitverkoren koppel op hun pad tegen komen. Ik vermoed dat de schrijver nog nooit een vriendin heeft gehad of überhaupt contact met vrouwen, want de serie in zijn geheel is samen te vatten als een narcistische wish-fullment van iemand die denkt zelf niets te hoeven doen. Maar goed, het is nu voorbij, een paar positieve punten. Animatie met krachtige kleuren en de verwijzingen naar andere series waren wel leuk maar weten de serie uiteraard niet te dragen.
5/10

Simoun
In mijn zoektocht naar minder bekende series stuitte ik op Simoun (spreek uit: Simoen), een serie waar door fans toch met veel lof over wordt gesproken. Simoun heeft een bijzondere fantasywereld. In deze wereld wordt iedereen als meisje geboren. Op het moment dat iemand volwassen wordt, mag zij in een religieus ritueel kiezen of zij de rest van haar leven verder wil gaan als vrouw, of liever een man wil worden. Een moeilijke keuze natuurlijk en iedereen heeft zo haar eigen redenen voor haar keuze. Zo kiezen sommigen om een man te worden voor hun geliefden, of om meer kans te maken op sommige beroepen.

Een uitzondering zijn de sybillae, priesteressen die met hun vliegende voertuigen genaamd Simoun bepaalde vluchtpatronen 'offeren' aan hun god. Een bijkomend voordeel is dat deze patronen enorme schokgolven afgeven die vijanden verpulveren, dus beschermen zij ook de grenzen van het koninkrijk. Sybillae mogen hun keuze voor hun geslacht uitstellen, omdat ze na de keuze de Simoun niet meer kunnen besturen.

Dit is geen actieserie, maar vooral drama met yuri-elementen. Simoun kunnen alleen door een koppel bestuurd worden, en als startknop moet het koppel elkaar een kus op de mond geven. Romantiek komt er echter maar weinig bij kijken, fanservice is geheel afwezig. En hier moet ik zeggen dat de relaties tussen de personages mij niet boeiden. Ik heb daarom niet verder gekeken dan aflevering 10. De bleke achtergronden vielen bij mij ook niet in de smaak. Toch onderscheidt deze serie zich van vergelijkbare series door de vraag te stellen: waar vecht ik voor? De serie is het proberen waard, maar raak niet ontmoedigd door de vele termen die in de eerste 2-3 afleveringen op je afgevuurd worden; het wordt snel allemaal duidelijk.
Score: 7/10 (eerste 10 afleveringen)