Miduchi no Gotoki Shizumu Mono (Zij die Zinken Als De Miduchi): Complexe, maar leuke detective waarin veel over folklore, religie en andere gebruiken wordt gepraat. De Miduchi uit de titel is een rivier-kami en tijdens een ceremonie voor de miduchi om regen te vragen, wordt een priester vermoord, terwijl hij in een afgesloten kamertje op een bootje midden op een meer zat. Het leuke van dit boek, en de hele Genya Tojo serie, is dat je echt diep over de folklore moet nadenken om de zaak op te lossen (bv. de geschiedenis en betekenis van de folkloristische rituelen) en dat dat ook vaak te maken heeft met het motief, en ook hoe de moorden worden gepleegd.

Eigenlijk verbaasd dat hier nog geen anime van is, terwijl er bv. wel een anime is van het werk van Natsuhiko Kyogoku... Van In/Spectre (Kyoko Suiri) komt kennelijk binnenkort wel een anime (maar dan gebaseerd op de manga en niet per se het boek), maar ik zou zo graag een anime van de Genya Tojo serie willen zien, zeker ook omdat ze ook goed werken als horrorverhalen.



En de covers zijn ook altijd zo creepy!

Eergister nam ik uit de meeneembieb uit het dorp Het geheim van de voetstappen van Christianna Brand (orig. titel: Suddenly At His Residence) mee, een detectiveroman met Brand's inspecteur Cockrill/"Cockie". Ik denk dat ik al eens heb gehoord over hoe de moord in dit boek werd gepleegd (de wijze), maar ik wist niet dat het op dit boek sloeg, en ik besefte dat ook pas nadat het werd uitgelegd.

Ik las gisteravond, op de release dag, Magan no Hako no Satsujin (De Moorden in Het Blok Van Het Duivelsoog) ook uit, het vervolg op het uiterst succesvolle Shijinso no Satsujin (De Moorden in de Villa der Doden) uit 2017, waar later dit jaar een live-action film en een manga van komt (ik verwacht dat het op den duur op een of andere wijze ook in het Engels uitkomt, waarschijnlijk via de manga). Shijinso ging over een klassieke detectiveverhaal... dat zich juist afspeelde tijdens een zombie aanval. Het vervolg speelt zich af in "het blok van het duivelsoog", een gebouw diep in de bergen waar een oude vrouw woont die de toekomst kan voorspellen. De hoofdrolspelers en een groepje andere mensen belanden in het gebouw, maar de enige brug terug naar het naburige dorp brandt af en het blijkt ook dat de vrouw had voorspeld dat in de komende twee dagen, twee mannen en twee vrouwen zullen sterven aan deze zijde van de brug. Net als in het vorige boek zijn er elementen die dus niet per se "realistisch" zijn (in dit geval zijn de toekomstvoorspellingen gewoon echt, en zullen ze hoe dan ook uitkomen), maar net als bij het vorige boek, wordt hiervan slim gebruik gemaakt om een hele originele detectiveroman mee te schrijven.

Murder Off Miami (Dennis Wheatley, 1936) was een grappige ervaring! Het is een detective (natuurlijk), maar het is niet in romanvorm, maar wordt gepresenteerd als een dossier: binnen in het mapje vind je bv. de verschillende rapporten van de politie met de ondervragingen met de verdachten, maar ook alle bewijsstukken: foto's krijg je apart, je vindt dingen als handgeschreven notities (die ik niet kon lezen want oh-mijn-god dit handschrift), telegrammen, een brief in handgeschreven Japans (!) en zelfs fysieke bewijsstukken als een stukje stof van het gordijn van het plaats delict, een afgebrande lucifer en haartjes uit een kam! (in plastic zakjes, natuurlijk). Op basis van al die documenten en bewijs moet je dus uitvinden wie de moordenaar is. De oplossing staat in het laatste gedeelte van het boek, dat je moet openknippen voor je het kan lezen (mijn tweedehandse boek was natuurlijk al open).

Ik heb nog nooit een Escape Room ding gedaan, maar waarschijnlijk is dit wel iets dat een soort voorloper is van de Escape Rooms, met echte bewijzen en zo die je kan onderzoeken.

Ik was in een vampieren-mood na het kijken van Vampire Hunter D Bloodlust, dus ik besloot Sheridan LeFanu's Carmilla te lezen. Het is... heel erg yuri.

^ Dat viel mij inderdaad ook al op toen ik 'm jaren terug las.

Zelf ben ik momenteel The Priory of the Orange Tree aan het lezen van Samantha Shannon. Het is fantasy en best een dikke pil. Dan vind ik dat zelf altijd wel fijn bij fantasy en ik geniet van de wereld en personages; wel is de opbouw van het plot niet erg sterk. Ik moet nog 200 pagina's, dus wie weet verandert mijn mening nog.

Opvallende boeken die ik verder heb gelezen dit jaar (tot zover):
- Goodbye Things, van Fumio Sasaki. Ik ben niet met alles eens, maar hij heeft wel wat interessante punten over 'ons' consumptiegedrag, geld, status, etc. Ik vond zijn eigen verhaal ook interessant om te lezen.
- Misery, van Stephen King. Verhaal is bekend, lijkt me. De Mistery-stukjes vond ik wat minder en dit boek moest voor mij echt op gang komen, maar ik vond dit uiteindelijk een erg goed boek. Beklemmend, spannend, met twee interessante personages!
- Royal Assassin, van Robin Hobb. Het tweede boek in de Farseer-trilogie. We volgen Fitz na de gebeurtenissen van het eerste boek terwijl het land nog steeds wordt aangevallen en er allerlei politieke spelletjes worden gespeeld op het hof terwijl de koning ziek is. Dit is met recht een slow burn, maar ik genoot van de wereld en de personages. Nighteyes is beste wolf. <3
- All the Light We Cannot See, van Anthony Doerr. Speelt zich af tijdens WW2 en volgt een blind meisje uit Parijs en een jongen uit Duitsland die bij het leger beland. Prachtig geschreven.
- The Wolf Wilder, van Katherine Rundell. Deze viel helaas tegen. De setting van Rusland en een meisje die samen met haar moeder in het bos woont en wolven verwildert, was interessant, maar de uitwerking was een teleurstelling. Mijn suspension of disbelief was niet afdoende, de wolven werden (ondanks de synopsis) op gereden en voor karren gepand, en de schurk was een tekenfilmschurk. Veel gemiste kansen, ook omdat de setting verder niet werd uitgewerkt.
- Mijn moeders strijd, van Murat Isik. Boekenweekessay, waarbij de auteur het emancipatieverhaal van zijn moeder beschrijft terwijl ze opgroeide in een klein Turks dorp, en uiteindelijk trouwde met een nietsnut van een kerel en verhuisde naar Nederland. Vond het heel bijzonder om te lezen en ik ben benieuwd naar Isik's verdere werk.
- A Darker Shade of Magic, van V.E. Schwab. Leuke fantasy over parallelle werelden die ieder een eigen Londen hebben. Kell is een magiër die tussen de 3 versies kan reizen, en hij smokkelt stiekem snuisterijen tussen de verschillende Londens. Terwijl zo'n smokkelpoging de soep in loopt en dat consequenties heeft voor zijn 'thuis' Londen, loopt hij de dief Lila tegen het lijf, en samen moeten ze de wereld(en) gaan redden. Leuke fantasy, met een interessant magie-systeem en leuke hoofdpersonen.
- De gevangen koningin, van Kristen Ciccarelli. Deel 2 van de Iskari-trilogie. In tegenstelling tot deel 1 volgen we hier een ander personage: Roa. Ik vond het leuk om de (goed gebouwde) wereld en de personages van een ander perspectief te zien, maar ik vond Roa een minder sterke hoofdpersoon dan Asha uit deel 1. Politieke intriges voeren hier de hoofdmoot, maar Roa komt erg ondoordacht over en het halve plot had kunnen worden opgelost als ze gewoon had gecommuniceerd. Er zaten ook minder draken in. Vond het nog steeds leuk om te lezen, en ik kijk uit naar deel 3.
- De onverklaarbare logica van mijn leven, van Benjamin Alire Saenz. Saenz zijn boeken zijn wat lastig samen te vatten, maar ze zijn wel erg mooi geschreven. Hier komt hoofdpersoon Sal erachter dat hij kanten heeft waarvan hij niet wist dat hij ze had. Dit is eigenlijk een soort ontdekkingstocht om zichzelf en zijn plek in de wereld te vinden.

Gisteravond De mysteries van Robbie Corbijn gelezen, zowaar een Nederlandse detective (verhalenbundel). Was leuk met klassieke geslotenkamermoorden en zo, maar in het heden. Je voelt wel soms iets teveel de invloed van de Sherlock Holmes verhalen en Christie qua plot.

Ben nu begonnen met Yasumi Kobayashi's Alice Goroshi (De Alice Moord), een detective met Alice in Wonderland als thema. Ik heb nog nooit Alice in Wonderland gelezen (of een van de films of zo gezien), maar ik kom het echt super vaak tegen in Japanse detectiveverhalen. Net als dat iemand die nog nooit Star Wars (A New Hope) heeft gezien, wel aan de hand van pop-culture verwijzingen de film --tot een bepaalde hoogte-- kan reconstrueren, kan ik dat ook met Alice in Wonderland, enkel en alleen gebaseerd op de verwijzingen en zo die ik ken uit detectivefictie :/ Heb pas het eerste hoofdstuk gelezen, maar ben echt benieuwd naar hoe het verder gaat: kennelijk gaan we eerst de moord op Humpty Dumpty oplossen ^_~

FGO Mystery: The Kogetsukan Murders (Van Madoy) is de romanversie van een speciale questte uit de smartphone game Fate/Grand Order. Zowel de originele game questte (die vorig jaar liep) en de roman (vorige week uitgebracht) zijn geschreven door Madoy. Ik ken zelf de Fate franchise helemaal niet, maar heb wel redelijk wat Madoy romans gelezen, vandaar dat ik hier nieuwsgierig naar was. FGO hoofdrolspeler Ritsuka wordt wakker in het lichaam van een ander persoon (Rikka), die zich bevindt in het gebouw Kogetsukan op een afgelegen eiland. De rivaliserende gangsterfamilies Violet en Goldie zijn in het nauw gedreven door buitenlandse bendes en willen nu fuseren, en daarom willen ze afspreken dat hun oudste kinderen zullen trouwen. Rikka is meegekomen op deze geheime trip als vriend van Juliette Violet, die op het punt staat uitgehuwelijkt te worden aan Morris Goldie, een jongeman die duidelijk geen huwelijksmateriaal is. Dit is natuurlijk de perfecte opzet voor een moordmysterie.

Als mysterie is het best aardig, en het is ook goed te volgen als complete FGO-leek. Grappig is dat Ritsuka alle personen in Koketsukan ziet als Servants die hij kent. In het verhaal wordt dat uitgelegd dat Ritsuka's brein onbewust iedereen heeft vervangen met herkenbare personen, maar eigenlijk is het natuurlijk zodat er geen nieuwe personages getekend hoeven te worden. Maar je hebt hierdoor wel grappige momenten zoals dat de arts Hawthorne (I understood that reference) de gedaante heeft van Professor James Moriarty (die samen met Sherlock Holmes de echte Ritsuka bijstaat in de momenten dat hij terugkeert in zijn eigen lichaam).

FGO Mystery: The Meihousou Murders (roman gebaseerd op het Fate/Grand Order event dat vorige week liep, meteen uitgebracht na het eindigen van het event) was heel anders dan het eerste verhaal. Dit keer moesten de personages een film maken om een kleine tijdsanomolie op te lossen. Murasaki Shikibu (van The Tale of Genji) is de schrijfster/regisseur, maar ze neemt per ongeluk een sterk slaapmiddel. Het probleem: omdat ze weinig tijd hadden, had Murasaki Shikibu het verhaal/script niet opgeschreven of verteld aan haar acteurs (o.a. Ramses II en Professor Moriarty). Omdat de tijd dring, komen alle acteurs allemaal zelf met een mogelijk eind voor het verhaal, gebaseerd op het weinige wat ze al hebben gefilmd.

Mocht je Hyoka hebben gekeken (gelezen), yep, het is eigenlijk hetzelfde idee als dat verhaal met de filmclub. Leuker om te lezen dan het eerste verhaal (de personages hebben veel meer te doen), maar niet zo strak gepland als het eerste verhaal.

Alice Goroshi (AKA The Murder of Alice): Dromerige detective die erg leuk gebruik maakt van Alice in Wonderland: in haar dromen is de studente Ari een inwoner van Wonderland, en op een dag wordt daar Humpty Dumpty vermoord (van de muur geduwd). Door de getuigenis van het Witte Konijn wordt Alice verdacht van de moord. In de echte wereld komt Ari er dan achter dat een mede-student op precies dezelfde manier is dood gegaan als Humpty Dumpty in Wonderland, en ze komt er ook achter dat er meer mensen 'haar' droom delen, en dat ze allemaal een ander personage (avatar) in Wonderland hebben. Meer mensen (dieren) worden vermoord in Wonderland en die leiden weer tot het overlijden van mensen in Ari's omgeving. Ari (de echte wereld) en Alice (Wonderland) moeten snel uitvinden wie de moordenaar is.

Het is bijna isekai. Leuk verhaal, en de dialogen zijn echt heerlijk onzinnig. Heb trouwens nog nooit Alice in Wonderland gelezen (of een adaptatie van gezien) maar ik kom echt ongelooflijk vaak referenties ernaar tegen in detectivefictie en ken het verhaal (en de bekendste scenes) gewoon van al die referenties.