Genoeg zomerboeken, geen Japan-gerelateerde boeken.

^ In dit topic hoeft dat niet persé. Al het leesvoer mag.

Ik zit nu op dertig boeken dit jaar. Gisteravond Juza Unno's Hae Otoko (De Vlieg-Man) uitgelezen. Unno is een van de vaders van SF in Japan... maar dat wist ik niet. Dus ik dacht eerst dat ik een 'gewone' detective uit de jaren 30 aan het lezen was, maar dan krijg je opeens een moordenaar die net zo goed een rol had kunnen spelen in Kamen Rider. Wat wel grappig was dat Unno zijn tijd echt vooruit was. In het hoofdverhaal (De Vlieg-Man) merkt de detective nog op dat de moordenaar zo "modern" was omdat hij een auto kon besturen. Een van de korte verhalen daarna (Het Scheve Hoofd) is ook in de jaren 30 geschreven, maar speelt zich in de jaren 70 af, en daar heeft de detective plots een android assistente, gebruiken ze van die lopende banden als vervoersmiddel door de stad en is de mensheid kennelijk al naar Mars geweest en terug!

Ik ben op dit moment meerdere boeken tegelijk aan 't lezen:

- Al Steiner - Greenies. In de 22e eeuw is Mars gekolonialiseerd en hebben corrupte bedrijven de macht. Dit boek gaat over de bevrijdingsoorlog die volgt om onder deze onderdrukking uit te komen. Lekker socialistisch geengageerde literatuur. Dood aan de kapitalisten!
- Jude Fisher - Fool's gold trilogie. Een trilogie over Elda, waar de Noorderlingen (een vikingachtige samenleving) recht tegenover de Zuiderlingen (een soort Arabische samenleving) staan. En dan komt de magie terug in de wereld. Niet de beste boeken ooit, maar best amusant.
- Penguintopia - A well-lived life. Over een jongen die in Ohio opgroeit en over hoe hij volwassen wordt. De eerste 14 boeken zijn gelezen, boek 15 wordt op dit moment online gepubliceerd. Veel sex (ja, dat vinden opgroeiende jongens best leuk), maar ook veel filosofie en Amerikaanse geschiedenis.

Het tweede boek in de Hyoka/Klassieke Literatuur Club serie gelezen: Gusha no End Roll (Aftiteling vol Dwazen). Klas 2-F is bezig met een korte eigen gemaakte detective film, maar de schrijfster is ziek geworden door de stress. Zij kan het script niet afmaken, maar verder weet niemand hoe het verhaal afloopt, dus probeert iedereen aan de hand van wat ze al wel hebben te raden wat de oplossing is van de film. De eerstejaars van de Klassieke Literatuur Club worden er ook bijgehaald om de verschillende suggesties tegen het licht aan te houden.

Volgens mij is dit ook de tweede arc in de Hyoka anime? Anyway, leuke manier om de scholieren ook een "moord" op te laten lossen, al is het maar een moord in de film. Het ziet er allemaal eenvoudig/schools uit, maar met een verhaal waarbij niet alleen de kleinste details van een tekst (film) onderzocht moet worden, maar ook de situatie rondom de creatie van de film (verhaal met twee lagen) en meerdere valse oplossingen is dit eigenlijk best een bloedserieuze detective dat veel complexer is dan de meeste detectives die je tegenwoordig op TV ziet langskomen.

Shinshaku Hashire Melos (Een Nieuwe Interpretatie: Ren, Melos) van Tomihiko Morimi gelezen (o.a. The Tatami Galaxy en The Eccentric Family zijn gebaseerd op zijn boeken). Dit boek is een verhalenbundel, waarin hij een vijftal hele bekende Japanse korte verhalen parodieert, en ze verplaatst naar hedendaags Kyoto/Kyoto University. Zo gaat Sangetsuki van Atsushi Nakajima niet meer over een dichter die in een tijger verandert (zie ook Bungo Stray Dogs!), maar over een student die een schrijver wil worden, die op een dag verdwijnt in de bergen van Kyoto om een kluizenaar te worden die mensen bespuugt. Andere verhalen die geparodieert worden zijn onder andere Yabu no Naka van Akutagawa (waar de film Rashomon op gebaseerd is) en Dazai's Hashire Melos. Vooral grappig als je de originele verhalen kent.

Dit boek wachtte trouwens al ongeveer 7 jaar om gelezen te worden ^_~

Manabu Makime's Kamogawa Horumo uitgelezen. Abe is een eerstejaars aan Kyoto University, en belandt op een dag bij de Kyoto University Seiryukai terecht, een circle waarvan hij eigenlijk helemaal niet echt weet wat ze doen. Maar omdat hij verliefd raakt op een andere eerstejaars die lid wordt van de circle, besluit hij dat ook te worden. Het blijkt dat deze circle, samen met drie andere circles verbonden aan andere universiteiten in Kyoto, doen aan "Horumo", een eeuwenoude competitie waarbij de deelnemers vechten met legers van.... Oni, kleine bovennatuurlijke wezens.

Ik had eigenlijk wel verwacht dat er een anime van zou zijn, maar kennelijk is er alleen een manga (en een live-action film). Het is een okay YA roman, maar hoewel er een hoog fantasy-gehalte is met Horumo en de Oni-gevechten, wordt er eigenlijk bar weinig over deze wedstrijden geschreven (de veldslagen duren meestal niet eens drie, vier bladzijdes) en eigenlijk wordt er vooral gekeken naar Abe als een eerstejaars student met een hopeloos liefdesleven.

Dit boek heb ik trouwens al jaren. Het is ooit gekocht door een vriendin in Fukuoka toen we daar beiden studeerden, zij nam het boek mee naar huis in Taiwan, daarna gaf zij mij dit boek toen ik in Kyoto was (omdat het boek zich in Kyoto afspeelt), en toen heb ik het weer mee naar Nederland genomen. En daarna heeft het nog een aantal jaren geduurd voordat ik 'm dus gelezen had >_>

Ik had laatst Moord in de Ridderzaal meegenomen van de Boekspot op Utrecht Centraal. Het is een detective over een dodelijk ongeluk dat gebeurt op Prinsjesdag (een kroonluchter valt op een behoorlijk aantal kamerleden tijdens de troonrede), en het is geschreven door Theo Joekes, die destijds zelf ook lid was van de Tweede Kamer.

Grappig om de Griffier van de Tweede Kamer als detective te gebruiken, maar als detectiveverhaal is het een beetje... Getuigen die toevallig hele belangrijke dingen zien die cruciaal zijn voor het oplossen van het ongeluk, een absurd ingewikkeld plot om het ongeluk te veroorzaken... En het is dan nog geen science-fiction, maar het voelt aan als een Galileo-verhaal (van Higashino) met een wat technische opzet, alleen is dit boek dan ruim twee decennia te vroeg met dit soort ideeen, waardoor het toch iets te James Bond-achtig aanvoelt.

Ben nu bezig met It van Stephen King. Ik ben pas bijna op de helft (maar het is dan ook best een baksteen van een boek), maar tot zover zitten er wel hele sterke scenes in. King neemt ruim de tijd om zijn personages en het stadje waarin het zich afspeelt uit te diepen. Voor sommigen zou die opbouw misschien wat te lang kunnen duren, maar ik vind het juist wel interessant. Ben benieuwd waar dit heen gaat.

Verder heb ik laatst The Trees gelezen van Ali Shaw. Dit was magical realism met een apocalyptisch uitgangspunt; op een nacht schieten er zomaar bomen uit de grond die de meeste gebouwen en infrastructuur compleet in puin leggen, en daarmee ook de samenleving zoals we het kennen. Dit speelt zich af in Engeland en heeft een niet-standaard hoofdpersoon; een onzekere en laffe man. Toch blijkt hij een sympathieke hoofdpersoon te zijn, en gaat hij uiteindelijk samen met de natuur-liefhebbende Hannah en haar technische zoon Seb op zoek naar zijn vrouw die zich in Ierland bevond. Intussen zijn er met de bomen ook vreemde wezens gekomen. Qua sfeer was dit boek heel interessant; het heeft wat sprookjesachtigs, maar op een wat meer duistere manier. Ik had alleen gewild dat ze uiteindelijk meer met die wezentjes gedaan hadden.

Ik zit nu voorbij de 45 boeken dit jaar, dus op dit tempo haal ik m'n 'ongeveer één boek per week' gemiddelde wel. Laatst gelezen roman was In The First Degree (Roger Scarlett), een oude detective uit de begin jaren 30 die nu pas voor het eerst in het Engels is herdrukt. De bekendste van de Scarlett boeken, Murder Among the Angells, had ik enkele jaren geleden al gelezen als Japanse vertaling, omdat ik die daar nieuw voor 7 euro of zo kon krijgen, terwijl de originele Engelse uitgave pas voor een paar honderd dollar van eigenaar zou wisselen. De Scarlett boeken waren grappig genoeg voor langere tijd redelijk goed te krijgen in het Japans, maar de allereerste Engelse heruitgave van de vijf Scarlett boeken was pas begin deze maand, bijna een eeuw na de originele publicatie!

Ben onderhand bezig met m'n een-en-vijftigste boek dit jaar, dus ik haal gelukkig m'n beoogd gemiddelde wel. Ik lees nu Masaya Yamaguchi's The 13th Detective, wat een interessante achtergrond heeft. Het was namelijk oorspronkelijk een Choose-Your-Own-Adventure boek, maar dat heeft de auteur later weer herschreven als een normale roman (nou ja, normaal, er zijn alsnog drie routes in dit boek). Er is ook een PSX game adaptatie van dit boek (Cat the Ripper - The 13th Detective, alleen in Japan uitgebracht), die berucht staat als een sh*t detective game (belachelijke graphics; mischien twee of drie BGMs van 7 noten lang, onmogelijke puzzels, overal instant death traps). Ik had er een Let's Play van gezien en ondanks al die fouten zag ik wel dat het verhaal op zich best interessant was, dus nu lees ik het boek maar.

Bookmeter zegt dat ik nu op 54 boeken dit jaar zit, dus een gemiddelde van een boek per week is behaald \O/ Laatst gelezen boeken waren Detective Conan: The Crimson Love Letter en Toshokan Senso (Library War). The Crimson Love Letter is een romanversie van de 2017 Detective Conan animatiefilm, geschreven door detectiveschrijver Takahiro Okura, die ook het scenario van de film had geschreven. De roman is gebaseerd op de laatste versie die Okura had ingeleverd, en heeft wat kleine verschillen met de uiteindelijke film, met enkel scenes die iets anders verlopen en gek genoeg vooral actiescenes die eruit zijn geknipt.

Toshokan Senso is het eerste boek in de reeks waar o.a. een anime, live-action film en enkele manga-series op gebaseerd zijn, en speelt zich af in een Japan waarin de overheid een bijzonder machtige censuurbureau tot leven heeft gewekt, dat alsmaar boeken censureert of ronduit verbiedt, en vergaande geweld (met doden!) mag gebruiken om zijn doel te behalen. Daar tegenover staan de bibliotheken, die boeken beheren, vrij aan het volk aanbieden en beschermen, en ook het wettelijke recht hebben om zichzelf te beschermen tegen zij die hen aanvallen (=censuurbureau). Hiervoor hebben de bibliotheken hun eigen legers, en we volgen hoofdrolspeelster Iku als kersverse rekruut in het bibliotheekleger.

(En ik had dit boek al in 2010 gekocht, en nu pas gelezen >_>)

@Ash Ketchum, wauw ik ben bang dat ik dat aantal niet haal ^^. Ik lees meestal dikke pillen en fantasy-series.

Ik heb dit jaar eindelijk het laatste deel van Justin Cronin's de oversteek trilogie gelezen, De Stad van Spiegels. Een post-apocalyptische horror survival avontuur met vampieren. Voor de liefhebbers van Stephen King.

Daarna heb ik Hard-boiled wonderland en het einde van de wereld gelezen van Haruki Murakami. Een mooi en bijzonder SF-verhaal. Het enige werk die ik van deze auteur heb gelezen, met name door de anime Haibane Renmei die geïnspireerd is door dit boek.

In de zomervakantie begonnen met The Hyperion Cantos, een episch SF-meesterwerk van Dan Simmons. Ik zit inmiddels op bladzijde 1407 van 2122, die zal ik pas volgend jaar uitlezen ^^.

Ik zit momenteel op 52 boeken. Een paar boeken die ik laatst heb gelezen:

It van Stephen King is inmiddels uit. Heel goed boek, alleen waren er wat...aparte scenes tegen het einde die mij een wenkbrauw deed optrekken. Het is niet mijn absolute favoriet van King zijn boeken (Revival en 'Salem's Lot vond ik beter), maar zeker het lezen waard. Er zaten aardig wat spannende scenes in, en, typisch King, waren de personages zeer goed uitgewerkt en lag er ook genoeg dreiging bij de mens. Verder wist King echt het 'kind zijn' goed te pakken.

Shadow Scale van Rachel Hartman, het vervolg op Seraphina. Helaas viel dit tweede deel, zeker vergeleken met het eerste deel, nogal tegen. Het las wel lekker weg, maar er gebeurde wat dingen die ik een béétje farfetched vond. Best jammer, want het eerste deel had een leuke hoofdpersoon en een twist op een 'typisch' drakenverhaal.

The Son van Jo Nesbo is een Scandinavische thriller. Was erg amusant om te lezen, en ik vond het goed dat het titulaire personage steeds vanuit het perspectief van iemand anders was beschreven. Wel hingen bepaalde dingen aan wat toevalligheden aan elkaar, en hij was niet zo goed als het eerste boek dat ik van Nesbo heb gelezen (The Redbreast), maar zeker wel aan te raden.

Verder heb ik ook The Vegetarian van Han Kang gelezen. Ik kan me voorstellen wat mensen er in zien, maar voor mij was dit boek toch iets té vaag.

Momenteel ben ik bezig met A Knight of the Seven Kingdoms van George R.R. Martin, een prequel van A Song of Ice and Fire. Ik zit in het begin, dus kan er niet veel over zeggen. Verder ben ik ook net begonnen met The Waste Lands, het derde deel van The Dark Tower-serie van Stephen King. Ik weet niet of ik deze boeken voor het eind van het jaar uit gelezen. Denk het eerlijk gezegd niet. Ik lees wel vaak 2 boeken tegelijkertijd (één voor thuis, één voor in de trein), maar het jaar is natuurlijk bijna om.

Heel veel plaatjes, maar vooral ook heel veel interessant leesvoer voor een treinenliefhebber met Japan-obsessie...