Ah, meer lezers van McCaffrey! Ik heb de eerste paar boeken destijds gescoord op de Deventer boekenmarkt, omdat een Amerikaan het mij had aangeraden. Het eerste deel was heerlijk, die dreadfall, de grot met beestjes... Good ol' fantasy! Ik ben het helaas ergens kwijtgeraakt toen ik op 3/4 zat. En de rest van de boeken heb ik hier nog in de kast staan, ojee. Tot die tijd maar Mannen zonder vrouw, Haruki Murakami. Helaas niet de superultieme deluxe editie. Maar waarom zou ik: de rest van mijn collectie is ook geen deluxe editie. Het eerste verhaal was een heerlijke reverse Driving Miss Daisy met een bijzonder un-Murakami-esk vrouwelijk persoon. Misschien dat ik haar daarom des te meer mocht. Tweede verhaal ging er ook in als een gieter, want accenten om "een ander persoon te vinden"... daar kan ik mij wel bijzonder in vinden als iemand die van Twents naar ABN ging. Deze verhalen zijn wel een verademing om te lezen na de Kleurloze Tsukuru.

Ik lees meestal (gemiddeld) elke week één boek, maar om een of andere reden heb ik de afgelopen twee, drie maanden zo goed als geen boek uitgelezen. Maar vandaag Tetsuya Ayukawa's Tsumiki no To (Een Toren van Blokjes) uitgelezen. Een detective over een 'perfecte' alibi, waarbij een vrouw op de trein van Fukuoka naar Osaka is vermoord, en de hoofdverdachte een waterdicht alibi lijkt te hebben. Ayukawa was een van de bekendste detectiveschrijvers in Japan na WOII, en veel van zijn alibi-verhalen zijn gebaseerd op de tijden in de spoorboekjes destijds. Dit was een hele droge, maar goed geconstrueerde detective. Alleen was het een beetje jammer dat de getuigen zo... handig waren. Telkens als het politieonderzoek vast kwam te zitten, herinnerde iemand zich weer iets dat van groot belang blijkt te zijn. Een keer kan, maar als het gebeurt bij vier of vijf getuigen...


Trouwens ook weer een tijdje geleden dat ik m'n Japanse bookcover kon gebruiken! Wat hou ik toch van dit ding! Door de stoffen kaft voelt het gewoon lekker aan om een boek in je handen te houden en er hangt ook een boekenlegger aan vast (het draadje met het pootje).

Eindelijk weer tijd gehad om boeken te lezen.

Howl's Moving Castle weer eens gelezen, en nu ook eindeljk The Shining uit gelezen van Stephen King. Nooit het boek gelezen of de film gezien dus het was rete spannend voor mij. Hier en daar had ik moeite door wat character development van Jack Torrence heen te worstelen (omdat ik toch al wist dat hij wel kierewiet zou gaan) maar al in al een lekker King boek. Mijn favoriete King boek blijft wel IT.

Nu begonnen aan Bezeten Stad van Stephen King ('Salem's Lot in Engels).

Ik heb de afgelopen tijd voor mijn keuzevak alleen maar crime-fictie gelezen, met "uitstapjes" naar Arthuriaans materiaal voor mijn scriptie. Ik ben blij dat ik nu eindelijk soort-van toekom aan recreatief lezen, al is dit alleen maar in de trein. Ik laat daarom de boeken waarin ik was begonnen (tevens ook crime of Arthuriaans, maar ga ik niet gebruiken voor scriptie/opdrachten) maar even voor wat het is. Ik was daarbij even toe aan iets luchtigs, dus ik ben aan Good Omens van Neil Gaiman/Terry Pratchett begonnen. Tot nu toe is dit boek hilarisch, en echt de verademing waar ik naar op zoek was. xD

Ben best benieuwd wat voor keuzevak dat is (crime-fictie)!

Ik volg inderdaad een keuzevak over crime-fictie! Het vak heet "Contemporary European Literature: The Postmodern Detective" en bestond uit drie segmenten: Engels/Amerikaanse crime, Scandinavische crime, en Italiaanse crime. Ik heb hiervoor best wel uiteenlopende crime-boeken moeten lezen en wat films gekeken (Sherlock Holmes, Raymond Chandler, The Big Sleep (film), Chinatown (film) Memento (film), The Talented Mr. Ripley (film) Jo Nesbo, Stieg Larsson (boek én films), Leonardo Sciascia, Massimo Carlotto, Andrea Camilleri, Romanzo Criminale (film) -- en verder nog het een en ander wat meer onder literatuur viel dan crime), en desondanks dat het ene wat beter beviel dan het andere zijn er toch leuke boeken/films langs gekomen.

Het is zeker een erg interessant en leerzaam vak omdat er in crime vaak toch wel sociale issues aan het licht komen; in dit geval kreeg ik dus crime-fictie én de context van meerdere landen mee. Ook was het interessant om te zien hoe niet alleen de crime-fictie binnen een land is veranderd, maar ook hoe de crime-fictie verschilt per land. Het enige nadeel is dat we er zo snel doorheen moesten racen gezien de coördinator nog een apart essay-segment had ingedeeld en er tussendoor óók nog weken van papers schrijven af gingen. Ik ben nu dus in dat laatste segment beland en moet behalve een kleiner essay dus nog een groot project ervoor schrijven. Op zich geen probleem, maar wat meer de tijd kunnen nemen voor de onderwerpen had ik ook fijn gevonden.

Oeh, klinkt als een interessant vak! Er is inderdaad best veel onderzoek te vinden over de link tussen de ontwikkeling van de moderne maatschappij en crime-fictie. Nu lees ik sowieso eigenlijk alleen detectives, maar voor m'n scriptie (specifieke stroming van Japanse detectives eind jaren '80/begin '90) heb ik ook best veel over de Amerikaanse/Europese en de Japanse sociale context moeten lezen. Maar na een tijdje had ik wel door dat er wel heel veel over de sociologie achter crime-fictie geschreven was en dat ik dat eigenlijk niet eens zo interessant vond, dus toen ben ik veel meer vanuit literatuurstudies (tropes) gaan schrijven ^^'

Succes met je essays!

Als je Good omens leuk vindt kan ik je Grunts! van Mary Gentle aanraden.

Ik ben op dit moment aan de Bitterbynde-trilogie van Cecilia Dart-Thornton begonnen, voor de derde of vierde keer. Veel mythologie (Thomas the rhymer, Keltische mythologische wezens zoals de Baobhan sidhe en Each Uisge), elfen, en queestes. Precies de mix die ik goed vind.

@ildjarn-is-dead: Oooh die ga ik even bekijken.

@Ash Ketchum: Tropes zijn ook zeker erg interessant. Tot nu toe gaat mijn essay over het Italiaanse segment daar ook meer over. Het is wel een interessante manier om erachter te komen wat er in een land speelt.

Dank je wel!

Een Japanse vertaling van Maurice Leblanc's Victor, de la Brigade mondaine gelezen. Waarom in het Japans? Omdat het makkelijker leest dan Frans. Dit is een van de laatste boeken in Leblanc's Lupin reeks en ik vond het best leuk. Is het zo memorabel als de verhalenbundels of een Groots Avontuur zoals 813? Nee, dat niet, maar de jacht van Victor van de speciale brigade op een bundel gestolen obligaties, een moordenaar die de obligaties in handen wil krijgen en de meesterdief Lupin die zich ook ergens op de achtergrond bevind, heeft me prima weten te vermaken.

Gisteravond Hokago Spring Train (Naschoolse Spring Train) uitgelezen, het debuutwerk van Izumi Yoshino, dat drie maanden geleden is uitgebacht. Het is een 'dagelijkse leven mysterie' detective, dus het zijn geen moorden, maar minder serieuze vraagstukken die onze hoofdrolspeelster Izumi moet oplossen (o.a. een een verdwenen jurk tijdens het schoolfestival en de vraag waarom een vrouw op Izumi's rokje bleef zitten in de trein en maar niet wilde opstaan). Jammer genoeg zijn de mysteriën best saai. Wel heb ik genoten van de rest: het boek is leuk geschreven en de personages komen erg levendig over met hun gesprekken (zeker de scenes op school). En het krijgt ook heel veel bonuspunten omdat het zich Fukuoka afspeelt, en ook nog eens precies in de buurt waar ik woonde/naar universiteit ging! (De beschrijving van Kyushu University's Hakozaki campus als "een verlaten ruine-stad" is grappig genoeg precies wat ik dacht toen ik daar voor het eerst aankwam. Al die half vervallen gebouwen...)

Van het weekend heerlijk in het zonnetje Bezeten Stad ('Salem's lot) uitgelezen van Stephen King. Doet me denken aan IT en Mobiel qua opbouw en terug keren en zo. Vooral het afzakkertje en epiloog waren erg tof!

Nu begin ik (op aandringen van mn pa) met David Baldacci 'Het Recht van de Macht'. Nog niet eerder Baldacci gelezen, maar we gaan het es zien.

Ooohhh 'Salem's Lot! Dat was mijn eerste boek van Stephen King, en ik vond hem zelf heel erg spannend met een goede opbouw. IT moet ik overigens nog lezen, dus vergelijken gaat nog niet, maar blij dat 'Salem's Lot beviel. (De anime Shiki vertoont trouwens qua verhaal veel gelijkenissen met 'Salem's Lot; klein dorpje, vampiers...alleen dan in Japan en de personages hebben vreemde kapsels. Misschien een aanrader?)

Ik heb Good Omens van Terry Pratchett en Neil Gaiman inmiddels uitgelezen. Ik vond het echt een grappig boek, al was Crowley toch wel mijn favoriete personage. Hilarisch hoe de draak wordt gestoken met de apocalypse! Ik ben ook begonnen aan een ander 'luchtig' boek: City of Ashes van Cassandra Clare. Ik vond hem nog ergens in mijn kast; ik weet dat ik deel 1 (City of Bones) jaren terug heb gelezen, en ondanks dat er aardig wat tijd tussenzit valt de verwarring van wie ook alweer wie is erg mee. Het is mij wel nu al duidelijk waarom ik toentertijd niet gelijk deel 2 ben gaan lezen ondanks dat hij klaar stond op mijn plank: ondanks dat de wereld best okay is, heb ik niet echt interesse in de personages of wat er speelt. De personages die ik nog het leukst vindt zijn bij-personages die her en der wat opduiken, maar dat is niet genoeg. Gelukkig leest het wel vrij makkelijk weg, wat met de studiedrukte wel even lekker is, dus ik zal hem netjes uitlezen. Ik denk alleen niet dat ik hierna deel 3 zou kopen, tenzij er nog een briljante twist ofzo aankomt.

Ja we spraken er over op Instagram! Als je Salem's Lot tof vindt, vindt je IT ook tof. Zelfde opbouw qua ouderen die terug gaan/komen, flashbacks en zo. En weird funky Stephen King craziness in 1 dorpje!

Gakko de Atta Kowai Hanashi 3 - Suiyobi (Enge verhalen die op school gebeurden 3 - Woensdag): derde en voorlopig laatste boek gebaseerd op de gelijknamige en in Japan best bekende SFC sound novel horror-game (het boek heeft ook illustraties van Hidekaz Himaruya van Hetalia: Axis Powers). Net als in de game wordt er in elk hoofdstuk een eng verhaal verteld door een andere verteller. De verhalen hebben vaak te maken met broodjeaapverhalen en hoewel deze boekenreeks voor kinderen op de basisschool is bedoeld, kan het behoorlijk eng worden. En net als in de game spelen de vertellers zelf ook een belangrijke rol: elk van hen heeft een eigen 'specialiteit' en een andere wijze van vertellen, dat echt een extra laagje geeft aan elk verhaal.

Dit derde deel had weer een paar goede verhalen, zoals die over de snoepjesoma (die ook in de game voorkomt) en een verhaal over een klasgenote die langzaam maar zeker door iedereen vergeten wordt. Ik heb geen idee of de serie echt stopgezet is of niet, maar het is alweer een tijdje geleden sinds dit deel is uitgebracht. Jammer, want over het algemeen wordt deze serie juist leuker zodra je echt een rondje hebt gemaakt (in de game is dat door met alle leerlingen te spreken, en in de boekenreeks lijkt het me dat je minstens tot vrijdag wil lezen, maar we zitten dus vast in woensdag...)