Weet je, nu ik er grotendeels doorheen ben, ben ik het er eigenlijk niet helemaal mee eens. Tuurlijk, ik werd constant gegankt door legers aan mannetjes tegelijk, en Fume Knight was echt zo'n 'wordt één keer geraakt en je bent dood' gevecht, maar over het algemeen vond ik het doenbaarder dan de ijskasteel-DLC (ik heb nog steeds nachtmerries van sommige mobs daar). Zelfs Sir Alonne was niet bijzonder moeilijk, eigenlijk. Al moet ik Blue Smelter Demon nog doen, dus wie weet...

Ik ging vandaag overigens het dorp in om Octopath Traveler en WarioWare Gold te halen. Yay! Alleen toen was Octopath uitverkocht en was WarioWare nog niet binnen. Gah!

Dus heb ik de rest van Shining Resonance Refrain maar doorgespeeld, terwijl ik meerdere malen de verleiding om te ragequitten moest weerstaan. Ik wil namelijk serieus de persoon in de ballen meppen die chapter zeven heeft ontworpen. Waarom dwing je me opeens om het tegen een heel leger op te nemen met twee personages die ik nooit gebruik, in een game waar de rest van je party niet met je mee levelt? Waarom is dat ook de enige keer in de game dat dat gebeurt, zodat ik me er ook niet op kon voorbereiden? Waarom gedraagt het personage dat je niet bestuurt zich als Leeroy Jenkins? Waarom zijn de rando mobs uit dat leger zo debiel sterk, met aanvallen die letterlijk niet te ontwijken zijn? En dat in een game waar personages omhoog grinden sowieso al een enorme pain in the ass is? Waarom haat je me, game?

En dan stond de game nog wel op Easy mode ook...ugh.

HALLO, ik ben de knight Artorias!

Ik ben Dragon Lapis, een van die budget-RPG'tjes van Kemco, aan het spelen voor een recensie.

Spoilers: Dit is eigenlijk best wel een geinige game! Het is eenvoudig en faux-retro, maar alles werkt naar behoren en er zitten geen grote designfouten in, dus je speelt er ontspannen en op semi-auto-piloot doorheen. De personages zijn ook leuk, ondanks dat het verhaal zo compact is dat er niet heel veel ruimte is voor interactie of ontwikkeling. 'Best girl' is een draak die 1000 jaar eerder bijna de wereld vernietigde met een uit de hand gelopen knokpartij. Ze houdt van vechten en taart.

^ Nu ben ik heel benieuwd naar die game, vanwege die draak.

Ik speel nu Octopath Traveler, ook voor een recensie. Het is een goede game en vind het gevechtssysteem erg leuk. Er is alleen veel level-grinding nodig; op zich geen probleem, maar wel wanneer je er zo snel mogelijk doorheen probeert te komen voor een review. :')

Het hele spel is niet echt spectaculair en ik zou niet direct adviseren naar de eShop/App Store te sprinten, maar mocht je een spelletjes voor tussendoor zoeken dan is dit helemaal geen verkeerde game. Ik vind 'm leuker dan bijvoorbeeld I am Setsuna en Lost Sphear, en Dragon Lapis kost maar een fractie van wat die games kosten.

En drakenmeisje Iria... Ik denk dat als dit een grote game met meer ruimte voor verhaal en personages was geweest, ze weleens populair had kunnen worden.

Weer eens een JoySound Karaoke ticket gekocht voor op de Switch app, dus gister alleen maar Jpop en anime muziek gezongen :D Een competitief element is ook nog eens te vinden in de verschillende Joysound rankings (gebaseerd op de analyse van hoe je het desbetreffende lied heb gezongen), dus wat wil je nog meer!?

Gisteren de nieuwe Prey (2017) uitgespeeld. Ik wist dat er bijna niets vergelijkbaar met de originele Prey (2006) zou zijn, maar ik vindt het toch verbazend hoe niets het er mee te maken heeft. Prey (2017) is meer een soort van Bioshock en dat bedoel ik zeker als compliment! De gebieden hebben een goed design en je bent lekker lang bezig met al die sidemissions (ookal werkt de tracking op de map soms wel knudde). Het is zo'n spel waarbij je lekker gebieden kan gaan uitpluizen en voornamelijk omgevingspuzzels oplost en af en toe een beetje actie op je dak komt, ik hou er van!

Raad de game zeker aan, ookal is de eerste Prey ook erg leuk, mocht je meer de kant van een wat meer 'standaard' shooter met veel puzzelelementen verkiezen. Ik moet wel zeggen dat ik zelf de oude Prey verkies door de grote hoeveelheid originele elementen die het had, de nieuwe Prey is zeker een zeer goed spel, maar de oude Prey voelt meer uniek. Dus daarom, in conclusie:



En begin met de eerste spelen is mijn advies!



Interessant, want hij had er echt heel veel moeite mee, zal het aan hem doorgeven dat hij een noob is. Ookal herinner ik me ook nog wel vaag dat met dat ijskasteel hij ook veel overnieuw aan het doen was. In ieder geval veel succes met het afmaken.



In alle eerlijkheid, hoe erg is deze game aan te raden? Door de mooie figures en character art ben ik door deze franchise aangesproken, maar ik hoor redelijk vaak klachten aan de design-kant van deze games...



Ik was hier niet bekend mee, maar even onderzocht en wat lachen dat je zo op een tijdticket nummers uit een giga database kan kiezen!

Woo, Phantom Hourglass "100%-en". Aanhalingstekens, omdat ik niet ga beginnen aan alle bootstukken te verzamelen zonder te ruilen
Ach, ik heb alle hartjes, gems, zand en schatkaarten. Dat vind ik wel genoeg.
Morgen Bellum vechten/uitspelen, en dan weer met wat een ander handheld spel verder waarmee ik halverwege gestopt was.

Wel lekker dat de DS langer met de batterij doet dan de PSP.

Houd het bij de figures.

De game zelve staat namelijk stijf van slecht gamedesign, dat dol is op je tijd te verspillen of je dood te frustreren. En dat is naast de hersendode A.I. en alle technische problemen (zoals een framerate die gevechten soms in slo-mo verandert). Het verhaal is ook niets bijzonders, dus daar hoef je het ook niet voor te doen. Het is nog steeds functioneel genoeg dat het niet tot het bodemmateriaal in het genre hoort, maar daar is ook alles mee gezegd. Je moet dus wel heel dol zijn op de (inderdaad prachtige) character art of per se het verhaal achter de figures willen weten om je hier doorheen te sleuren (zeker aangezien er tal van betere JRPG's zijn op praktisch elk platform).

En ik heb Souls in de tussentijd uitgespeeld (nieuwe laatste eindbaas was niet zo heel moeilijk), dus ben ik maar begonnen aan Octopath Traveler, die ik nu dus eindelijk wel heb.

Man, wat een verademing. Een JRPG die wel goed in elkaar zit! Met fast-travel! Een gebalanceerde moeilijkheidsgraad! Waar grinden leuk is door een goed battle-systeem! Quests die niet allemaal neerkomen op fetch-quests! Jubel en juich!

Dat het spel een sterke eigen identiteit weet neer te zetten op het gebied van gameplay en graphics, een prachtige soundtrack heeft en ik er boven alles enorm veel lol mee heb met het spelen ervan is enkel de kers op de taart. Ja, hier kan ik me tenminste even lekker in vastbijten deze augustus...

Bah FEH Legendary Hero banner, geen enkele 5*s, geen orbs meer en zit op 10% >_>

Vandaag een razend-spannende Rainmaker potje in Moray Towers gehad bij Splatoon 2. Meteen bij het begin ging één van onze teamleden in rook op (disconnection), dus eigenlijk was dit niet te winnen: met een man minder ben je sowieso altijd in het nadeel qua confrontaties én bij het inken van het veld, en al krijgt je de Rainmaker te pakken, dan ben je meteen nog eens iemand kwijt omdat die de Rainmaker moet dragen. Ondanks een vroege poging van ons om dat ding zo ver mogelijk te brengen werden we daarna constant onder druk gezet en hoewel we best goed verdedigen, kwamen ze steeds maar dichter bij onze goal.

En met nog slechts dertig seconden te gaan, wisten we eerst op het nippertje een knock-out te voorkomen (ze moesten nog 4 tellen en waren al bezig de goal op te zwemmen), en in een wonderbaarlijke vlucht, brachten we de Rainmaker in één keer helemaal naar de andere kant van het level, naar de goal van de tegenstander en wonnen met een knock-out! Moraal van het verhaal: nooit opgeven als je een man minder hebt, zelfs niet in S+ Splatoon :D

Dus ik heb Batman Arkham City al een tijdje in bezit en toen ik een jaar of 3-4 geleden hem voor het eerst ging installeren, was dat zo'n gigantische moeite dat ik al te veel woede had daardoor, dat ik 'm nooit meer heb gespeeld dan een paar minuten. :') Het is een beetje een lang verhaal, maar het komt er op neer dat als je de fysieke versie van deze game hebt, dat deze gelinkt is aan Games for Windows Live, wat inmiddels niet meer bestaat. Dus wanneer de game voor het eerst opstart, zal hij denken dat het unsupported is en/of met foute activatiecode en kom je er niet in. Je kan het werkend krijgen, maar het is een behoorlijke moeite.

Hoe dan ook, ik had dus Prey uitgespeeld en keek in de kast en dacht "Nou ok dan, nu wil ik toch eens Arkham City gaan spelen, ik ga het weer proberen.". Ik vond namelijk Asylum erg goed en hou van de Batman franchise, maar had gewoon zo'n domper op deze reeks door de eerdere installatie-perikelen.

Dus, ik weer aan de slag met installatie, in de middag gedaan en vervolgens bijna de rest van de avond gespeeld (~3-4 uur gespeeld). Ik merkte tussendoor al dat ik niet handmatig kon saven, dus ben tussen het spelen door op onderzoek gegaan. Blijkbaar is er een autosave en moet je goed in de gaten houden of er wel een savefile in een bepaald mapje komt, want door de verwijdering van Games for Windows Live, is er geen cloudsaving meer. Maargoed, dus ik alles in de gaten houden, zie de file in het mapje en weet dat alles safe is.

De volgende dag. Start het spel op, main menu zegt geen savefile...FUCK. Ik door de mapjes en het mapje is ineens LEEG. Dus ik naar mijn grote vriend Google en ra ra, dit gebeurd een enkeling ook en je had je savefile dus ook nog eens ergens anders naar moeten kopiëren voordat je je PC uitzet, want het is gereset als je de PC weer aanzet.



Dus om dit verhaal af te sluiten: Ik heb voor de 2e keer Arkham City geragequit... Wie weet heb ik weer over 3-4 jaar motivatie gevonden en dan doe ik het wél helemaal goed...drie maal is scheepsrecht...



Thanks! Heb nog genoeg backlogged games, dus ga niet mijn tijd hier dan aan verspillen.

Fate/Extra weer is aan de beurt.
Was iets voor het Alice gevecht ermee gestopt.
Lil Ronnie erna was o-zo-irritant tijdens de challenge, en ben nu in week 5 vs Julius.
Wat mana transfering later en Nero's nu tsundere in de private room :V

Kwam er vandaag wel achter dat ik Arc ben misgelopen.
Doe ik wel op de Archer/Rani playthrough ergens in de toekomst.
Maar Tamamo/Rin heeft voorrang.

Jammer dat een vertaling voor CCC nog zo ver in de toekomst is/nooit komt.
De laatste update was december 2017, en was toen maar 17% vertaald.
Of hopen op een augmented reality google translate die mijn UMD kan aflezen.
Zou ook helpen met Queen's Gate <.<

iig, na Nero's route is verder met Final Fantasy 3 op de DS (Uh.. ik herinner iets met kikkers. Ben er niet ver in geloof ik) of FF9 (ultimate weapons/laatste dungeon).

Vandaag de Valkyria Chronicles 4 demo op de Switch gespeeld. A fairly generous amount of content IMO. Ik had verwacht dat de demo me na de prologue chapter er wel uit zou knikkeren, maar je kunt ook de eerste 2 chapters van de game spelen, evenals 2 skirmishes en een bonus mission (Demo progress can be carried over to the full game, i think). Qua visuals en gameplay is de game vergelijkbaar met de eerste Valkyria Chronicles. De Graphics zijn niet bepaald amazing (ongeveer PS3 niveau), maar dankzij de art style is de game voldoende aantrekkelijk. Pluspunt hiervan is dat de Switch geen noemenswaardige problemen heeft deze game te runnen.

Gebaseerd op de early chapters zeker wel een leuke game, hoewel het me een beetje irriteert dat het beoordelingssysteem nog steeds (net als bij VC1) snelheid boven alle andere factoren beloont, wat er toe leid dat je om een goede score te krijgen geneigd zal zijn vooral met de scouts door het slagveld te rushen in plaats van puur tactisch en gebalanceerd te spelen.

Ik heb nog nooit eerder een VC gespeeld, maar omdat ik Sakura Wars 3 & 4 erg leuk vond (VC1 is van hetzelfde team en gebaseerd op SW3&4's ARMS systeem), dacht ik dat de Switch releases een leuke gelegenheid zouden zijn, maar je wordt dus per missie ook beoordeeld? Ik zal de demo nog wel uitproberen, maar moet eerlijk zeggen dat dat me minder leuk lijkt.

Je kunt de beoordelingen grotendeels negeren en op je eigen houtje spelen hoor, dus maak je je er niet te druk over. Je krijgt wat minder bonussen en het spel wordt iets moeilijker dan als je je focust op de beste beoordelingen (hoe tegenstrijdig) maar het spel wordt er wel een stuk leuker door.

Straks ook de demo maar eens spelen, als ik me tenminste even kan lostrekken van Octopath Traveler.