Qua animatie en de sfeer van na-oorlogs LA is L.A. Noire fantastisch. Het ziet en klinkt echt prachtig, ook qua acteerwerk, de tekst is leuk geschreven en de losse zaken zijn ook best interessant (maar een beetje herhalend, omdat vanwege je functie vaak soortgelijke zaken achter elkaar moet behandelen). Maar qua gameplay is de ontwikkelaar soms echt te vaag richting de speler. Cole's plotse woedebuien zijn inderdaad een beetje hilarisch, maar zelden echt wat je wilde doen :P Het zou echt veel beter zijn geweest qua spel als de volgende zinnen gewoon voluit waren uitgeschreven zoals in een gewone adventure game, want nu is het maar gissen naar wat Cole nu gaat zeggen, en soms is het echt onmogelijk te raden dat waar de keuze naar leidt. Soms heb je dat je Bad Cop (Doubt) moet kiezen, maar dat Cole dan eerst zijn typische woedebui krijgt, en dan plots iets anders vraagt, waardoor je een nieuwe aanwijzing krijgt. Hoe moest ik nou weten dat hij over iets anders zou praten en dat ik daar een andere aanwijzing voor zou krijgen??? Ik had ook met de achtervolgscenes en zo dat ik die een paar keer over moest doen omdat ik gewoon echt niet kon zien waar de verdachte naar was geklommen of zo en hij dan ontsnapte. Ook hier had ik dan het gevoel dat ik gewoon de wil van de ontwikkelaar niet echt kon lezen :P

En het verhaal is een beetje vals in de zin dat het je (de speler) een paar keer dwingt mensen te arresteren terwijl je door middel van cutscenes en zo weet dat die mensen niet de dader zijn (of in elk geval niet de enige daders). Dat voelt wel een beetje oneerlijk :P Over het algemeen me wel vermaakt met de game hoor (de Switch versie had volgens mij ook alle DLC cases), maar als je het bijvoorbeeld vergelijkt met andere detectivegames als Ace Attorney of Danganronpa, dan vond ik L.A. Noire meer een "sfeer" game dan echt een waarin ik echt eerlijk een kans krijg om over de zaak na te denken, simpelweg omdat de regels van L.A. Noire soms niet echt eerlijk zijn tegenover de speler :P (niet weten waar een keuze naar leidt, het opzettelijk dwingen van de speler om foute keuzes te maken)

Qua mensen ondervragen/spulletjes oppikken en bekijken/rondlopen in een gedetailleerde wereld deed het spel me trouwens ook denken aan de twee Shenmue games, en dat is altijd goed ^^


Bolero of Fire <3

Ike Emblem is compleet.

Mijn free pull voor de counter banner was volgens keikaku*:



Dus mijn Ike + Soren Emblem is nu ook compleet. (Tot er eindelijk seizoensvarianten worden aangekondigd.)

*keikaku betekent plan.

Ik was helaas snel uitgekeken op Fire Emblem Heroes, beetje veel van hetzelfde vind ik persoonlijk.

Momenteel speel ik sinds een paar weken King's Raid (voor IOS en Android) en ik ben hooked!
Toffe gameplay, super mooie characters en een leuke story mode.

Ik weet niet of je veel hebt meegekregen van de development hell waar deze game doorheen is gegaan (zo nee, zeker interessant om te lezen!), deze verklaren voor mij in ieder geval goed waarom sommige stukjes nogal vreemd in elkaar zitten, zoals de achtervolgingsscènes die inderdaad soms een beetje kneuterig werken. Er is een mogelijkheid om actiescènes in het algemeen uit te zetten en zelfs autorijden kan overgeslagen worden indien gewenst, waarbij als je dat zou doen, je alleen onderzoeken, overhoren en cutscenes overhoudt. En die laatste 3 zijn dus de sterkste punten van de game. Het 'verplichte' verhaal stoorde mij soms ook, vooral met de gigantische characterswitch die ze Cole laten doen ze op ongeveer 75% van het spel. Meteen een klap empathie voor het character bij mij weg.

Hoe dan ook, L.A. Noire was een gigantisch groots opgezet project met veel technieken die toen nog in de kinderschoenen stonden en echt een een fraai eindresultaat alsnog heeft geleverd, maar verre van perfect. Voor mij is het dan ook meer wat jij zegt, een 'sfeer' game, je echt even thuis voelen in die setting en daarbij voor mij dus een bijzondere ervaring die nog steeds in mijn top van games staat.

Vandaag eindelijk verder gegaan met Detective Pikachu \O/

Man, hier heb ik LANG op gewacht. Twee jaar geleden kwam het eerste gedeelte uit in Japan en toen leek het erop dat we gewoon enkele episodes zouden krijgen in de komende maanden (want het eerste deel was wel leuk, maar kort en slechts een gedeelte van het verhaal). Uiteindelijk volgden dus helemaal geen losse episodes meer, maar moesten de spelers van de Japanse versie tot nu wachten voor de complete game uitkwam! Het eerste deel besloeg de eerste drie hoofdstukken van de game (vertelde de volledige game me net toen het de save game van de originele uitgave importeerde), en ik dacht dat ik had gehoord dat de volledige game iets van negen hoofdstukken heeft, dus het is veel groter geworden.

Fire Emblem Heroes heeft een nieuwe Legendary Banner en ik had orbs en een wenslijstje: 99 stuks en Sakura, Nowi, Grima en Gunnthrá.

De eerste twee rondes had ik geen geluk. Allemaal meuk zoals 3-sterren-Matthews.

De derde ronde...



!!!

Nu had ik in blauw geen interesse, maar als het zo goed gaat, kan een gokje geen kwaad, toch?



!!!

Oké, die laatste dan ook maar, want wie weet...

Het resultaat, zoals je misschien wel verwachtte:

Super spannende spoiler!

>_>

Met de Legendary Banners heb ik volgens mij alleen met de tweede geluk gehad, bij de andere kreeg ik niet eens een 5*, dus ik weet nog niet of ik deze ga proberen... :/

Ik tel altijd hoeveel van de personages ik wel wil hebben. In dit geval was het lijstje:
Blauw: 1/3
Rood: 2/3
Groen: 3/3
Kleurloos: 2/3

Dat is bij elkaar toch bijna 3/4 en de personages zijn zo verdeeld dat ik weinig verlies door één kleur te negeren. Het plan was dus om te mikken op rood, groen en kleurloos, en tevreden te zijn na één nieuw personages.

Alleen gebeurde toen dat.

Het resultaat was trouwens uiteindelijk B! Lyn (de vierde alweer!), Gunnthrá (de tweede alweer!) en Halloween Nowi (okay, die had ik dan nog niet).... Ik zei toch al een keer dat ik erg goed was in dubbele 5*s krijgen? Had eigenlijk beter m'n orbs kunnen zitten :/

Eigenlijk zou ik die extra B!Lyns moeten opofferen voor haar goede skills, maar aan de andere kant klinkt een +3B!Lyn (+ Summoner & Ally Support) ook wel grappig.

Detective Pikachu heb ik een tijdje geleden uitgespeeld, en hij is echt leuk! Het is een behoorlijk makkelijke adventure, maar de presentatie is top, de skits met Pikachu zijn echt grappig en al is het makkelijk, er worden toch leuke dingen gedaan met het concept van een detective met Pokemon in de hoofdrol. Zo moet je bv. aan de hand van aanwijzingen raden welke Pokemon achter een bepaalde fenomeen zit of uitvinden hoe iemand de eigenschappen van een bepaalde Pokemon heeft gebruikt om een diefstal te plegen etc.

In de reeks "M'n eerste 5* in een nieuwe Fire Emblem Heroes banner is altijd iemand van buiten de banner en iemand die ik al heb": nog een Takumi....

Net heel eventjes de 3.0 update van Splatoon 2 uitgeprobeerd. Nieuw (oud) level is best raar, en met al nauwe gangen best moeilijk voor m'n wapen (de Variable Roller Foil/Foil Flexroller/Foil Flingza of hoe die ook heet), omdat die het juist heel slecht doet om horizontale confrontaties op de midden-afstand. Dat gezegd hebbende heeft de update gelukkig ook het bereik van de 1HKO van de horizontale flick van de Variable Roller verbeterd, waardoor-ie wat betrouwbaarder is in het close-range splatten.

Een boogschutter uit Hoshido. Ik zie het probleem niet.

Maar...een vliegende boogschutter... :( Ik kreeg daarna nog op 3% wel een Kana (F) en denk dat ik het maar hierbij laat. Extra Takumi wordt opgeofferd voor Close Counter, want zo graag hoef ik nou ook geen +1 Takumi.

Net de Switch mystery novel adventure Buddy Collection (Japanse eShop) gekocht, dus zometeen maar uitproberen :3

De FEH buit was nieuwe-boog-Lyn, vliegende draak Robin (F), twee keer dansende Shigure en een ruiter Eirika, dus helemaal niet zo slecht dit keer :3

Twee adventures op de Switch uitgespeeld (alleen op de Japanse eShop): Buddy Collection IF is het eerste deel in een episodic novel game serie die nog wordt uitgebracht op Android (daar zijn ze bij episode 2). Redelijke detective novel game in de geest van Kamaitachi no Yoru waarin je een 'closed circle' moord moet oplossen op je detectiveschool, en het heeft een licht otome-game gehalte doordat je kan kiezen uit drie verschillende 'buddies' die je helpen. Deze IF versie voor de Switch plakt daar nog eens een extra scenario aan vast met twee nieuwe buddies waarin de leerlingen het Mafia/Weerwolven spel spelen.

J.B. Harold - Kiss of Murder is de derde game in de J.B. Harold serie die oorspronkelijk op de PC is uitgebracht in de late jaren 80 door Riverhillsoft (Level-5 en Cing zijn beide opgericht door oude Riverhillsoft-werknemers). J.B. Harold is geschreven door Rika Suzuki, bekend van de Cing adventures als Another Code en Hotel Dusk. KiM is hetzelfde als de voorgaande games, dus een hele ouderwetse adventure, waar je eigenlijk alleen maar rond loopt om met mensen te praten om story flags te activeren zodat je weer nieuwe informatie kan leren van andere mensen, enzovoort. Deze game is een beetje raar, omdat het heel veel assets hergebruikt van de tweede game (Manhattan Requiem) om een nieuw verhaal te vertellen. Dus de illustraties van personages uit Manhattan Requiem worden in Kiss of Murder gebruikt voor compleet andere personages. Een beetje zoals Tezuka, of het gebruik van acteurs dus. Kiss of Murder is tevens een parallele wereld van Manhattan Requiem, want beiden beginnen met de dood van Sara Shields (die Harold kent van de eerste game), maar daarna verlopen de verhalen van Manhattan Requiem en Kiss of Murder helemaal anders.