Ik ben weer begonnen met Fallout 4, heb m nog steeds niet uitgespeeld. Ik heb ook TESIV Oblivion weer geinstalleerd, die heb ik in geen jaaaaaren meer aangeraakt dus dat is ook wel weer eens leuk.

M'n favoriete game is toch wel Dragon Age Inquisition. En Morrowind, maar dan vooral vanwege de unieke wereld en de sfeer.

Ik denk dat mijn twee lievelings games toch wel Pokemon Fire Red en Pokemon Emerald zijn. Ik kan me niet anders herinneren dat ik elke ochtend voor school eerder uit bed kwam om deze spellen langer te kunnen spelen. De laatste tijd speel ik bijvoorbeeld weer meer spellen zoals League of Legends ondanks dat de "community" vaak erg toxic kan zijn. Toch blijft het altijd het gezelligs wanneer je het met een vriendengroep speelt.

Mijn favo spellen zijn toch wel; bijna alle pokemon games, Skyrim en The Legend of Zelda games

Een tijdje geleden uitgespeeld: Digimon Story: Cyber Sleuth (Vita). Leuke, kleurrijke RPG, die veel diepgang biedt qua het trainen van Digimon; een beetje jammer dat de wereld een beetje leeg is en dat de vijanden over het algemeen niet bijzonder sterk zijn (behalve de optionele bazen tegen het einde aan!). Voor mensen die van levelen houden en alle Digimon willen vangen: meer dan genoeg om te doen hier.

Iets minder lang geleden uitgespeeld: Glass Rose (PS2). De eerste adventure van Cing (Another Code, Hotel Dusk). De journalist Takashi (gespeeld door popband TOKIO's Matsuoka) uit 2003 komt in 1929 terecht, in het Kinema Landgoed van filmmaatschappij directeur Denemon Yoshinodo. Denemon is net de dag ervoor vermoord, en Takashi weet uit de geschiedenisboeken dat Denemon's moord werd gevolgd door nog meer onopgeloste moorden in het landgoed. Door het tijdreizen heeft Takashi ook psychometrische krachten gekregen, en daarmee probeert hij de moorden op te lossen. De game ziet er goed uit, met een prachtig ontworpen Kinema Landgoed dat echt vroeg Showa tijdperk aanvoelt. Ook de personages en hun achtergronden (filmmaatschappij die eraan denkt om talkies te gaan maken) voelen lekker 'ouderwets' aan. De game heeft een interessant conversatie-systeem, waarbij je zelf de woorden moet selecteren waar je meer over wilt vragen. Aan de andere kant is Glass Rose ook een best saaie game: je lost zelf helemaal niets op, je verzamelt alleen maar informatie door met iedereen te praten (en soms wat op te rapen), en meestal ben je alleen maar aan het ronddwalen in het Kinema Landgoed op zoek naar de flags die je doorsturen naar het volgende deel in het verhaal.

Het verhaal is trouwens door Rika Suzuki geschreven, die ook Another Code/Hotel Dusk schreef. En net als in die games, speelt in Glass Rose verloren herinneringen en verledens een grote rol in het verhaal.

J.B. Harold Murder Club (DS) uitgespeeld. Een DS port van een klassieke adventure uit 1986 van Riverhillsoft, waaruit later Level-5 (Professor Layton, Yo-kai Watch!) en CING (Another Code, Hotel Dusk) zijn ontstaan. Het is geschreven door Rika Suzuki, bekend van de CING games. Ik denk dat ik deze game al in 2010 heb gekocht, dus het werd onderhand tijd om het eens uit te proberen. J.B. Harold is een politie inspecteur uit Liberty City die de moord op de zakenman Bill Robbins moet oplossen. Dit doe je door met de verdachten te praten. En te praten. En nog meer te praten. Dit is een game met een sobere opzet: het heeft geen hoofdstukken, of echte plotontwikkelingen. Je praat met verdachte A, waardoor je op het spoor van verdachte B wordt gezet, wat je weer naar verdachte C leidt... etc. Het heeft een non-lineaire opzet (je kan ook met verdachte C beginnen) en er zijn echt heel veel verdachten en andere mensen die je kan ondervragen, dus je moet je best doen om alle hints goed in je hoofd te houden. En als je lang genoeg doorzet, vind je genoeg bewijs om huiszoekingen te doen, of om verdachten op het politiebureau te ondervragen.

Waar de meeste detective games je bezig proberen te houden met schokkende onthullingen en opvallende personages, is deze game juist heel terughouden, en legt het de nadruk op het loopwerk van de politie. En ik vond dat best verfrissend. Het spel kan erg saai worden, en je kan het op zich ook uitspelen door alle keuzes op alle verdachten te gebruiken, maar als je hoofd erbij houdt en gewoon alle aanwijzingen achterna gaat, is Murder Club een sobere, maar toch opvallende detective game.

Shantae and the Pirate’s Curse uit de humble bundle, gespeeld op de 3DS.
2D actie platformer van WayForward Technologies.

Waardig vervolg op Risky’s Revenge en vertelt het verhaal verder.
Shantae is haar magie in de vorige game kwijt geraakt waardoor ze nu nieuwe powers krijgt voornamelijk door items te vinden.
Het verhaal stelt niet zo veel voor en is vooral bedoeld om met sexy en humorvolle dialogen je naar verschillende plaatsen te sturen.
Je hoeft nu niet meer te transformeren in bepaalde dieren aangezien de items die functies hebben overgenomen.
Dit maakt dat alles een stukje sneller speelt maar gaat wel tenkoste van 80% minder buikdansen.

Ook niet heel erg fan van de consumable items (die heel van de vorige spreuken overnemen), aangezien die ik nooit echt gebruik maar maken het spel wel makkelijker dmv healing en dmg boosts.
Spel is daarbij ook zeker niet de simpelste, zeker in het begin wanneer je nog niet veel HP of items hebt, maar save punten zijn er genoeg waardoor je nooit echt veel tijd verliest.
Zelf iets van 10-11uur bezig geweest met een 100% run, al zou dit ook in 3 uur minder kunnen maar de omgevingen, geluid en muziek waren zo goed dat ik het niet erg vond om overal nog eens goed te kijken voor unlocks ed.

Zeker de normale aanschafprijs waard, maar raadt wel aan om de eerdere delen, met name Risky’s Revenge, te spelen om je beter in de wereld thuis te voelen.
Maar mocht je er maar 1 mogen kiezen, dan zou ik voor de completere Pirate’s Curse gaan.

Ace Attorney 6 (3DS) uitgespeeld. Hmmm. Het nieuwe seance-systeem is erg leuk en vernieuwend, en de detective-plots zijn goed bedacht, met heel veel originele elementen. Ook voor fans die de serie al langere tijd volgen zit deze game vol verrassingen. Maar ik heb toch ook het gevoel dat de ontwikkelaars *iets* teveel hun best hebben gedaan. Het resultaat lijkt, qua game-ervaring en detective-plots, eerder op Professor Layton VS Ace Attorney, of Dai Gyakuten Saiban van vorig jaar, dan "het zesde deel in de hoofd Ace Attorney serie". Qua verhaal gebeuren ook een hoop dingen waarbij je denkt: "Eh? Doen jullie dit in *deze* game?!". Je moet trouwens eigenlijk wel behoorlijk wat voorkennis van de serie hebben om alles uit deze game te halen (of in elk geval 4, en het liefst ook 3), want deze game spreekt behoorlijk wat plotpunten van eerdere games aan. (Wat ik zelf een beetje jammer vond, want het leek alsof *alles* wat gebeurde een relatie had met de hoofdrolspelers).

Begonnen met √ Letter (Vita). Het spel begint als je een ongeopende brief vind van Aya, het meisje waar je 15 jaar geleden penvrienden mee was. Er staat iets best schokkends in de brief, en de hoofdrolspeler besluit naar Matsue (hoofdstad Shimane precectuur) te reizen om uit te vinden wat er is gebeurd met Aya. Het spoor leidt je naar de vrienden die Aya beschreef in haar brieven. Het probleem is dat ze geen namen gebruikte, maar bijnamen als "Bril", "Aap" en "Bitch". Iedereen lijkt iets te verbergen te hebben, dus je moet van iedereen ook 'bewijzen' dat ze de vrienden van Aya zijn.

Tot nu toe een slome, maar leuke adventure, met een nadruk op het verhaal achter de personages en een hoop toerisme in Matsue (het spel is gemaakt in samenwerking met de lokale VVV, volgens mij). Waarschijnlijk leuker voor ietsjes oudere spelers, omdat het erg draait om hoe de personages waren toen ze nog op de middelbare school zaten, en nu, 15 jaar later. Als het goed is heeft de game ook meerdere eindes, die afhankelijk zijn van de herinneringen die je hebt van de brieven die je aan Aya hebt geschreven 15 jaar geleden (je kan kiezen wat voor brief je hebt geschreven).

(Tijdelijk) gratis DLC episode van Ace Attorney 6 uitgespeeld! \O/ Ok, eerlijk gezegd was hij niet zo leuk als de DLC episode van AA5 (er waren wat rare contradicties), en zelfs vergeleken met de andere episodes van AA6 is het ook matigjes (misschien ietsjes leuker dan de eerste episode vanwege de lengte), maar het was wel grappig om 'de oude garde' weer eens samen te zien. En het was gratis, dus ik moet eigenlijk niet zoveel zeuren.

Windwaker HD uitgespeeld op hero mode.
Volgens mn Wii-U 36uur over gedaan, alhoewel ik vaak dood ben gegaan en lekker rustig aan deed schat ik het eerder op een uur of 20.
16uur afk tijd is dan wel heel veel, geen idee hoe die dat precies registreert.
Wel een 100% run geprobeerd, maar miste nog 1 hartje en om precies te achterhalen welke ik miste heb ik geen zin in.
Alsmede het maken van foto's van iedereen.

Destijds paar keer uitgespeeld op de gamecube, maar nooit voor 100% gegaan dus kwam veel nieuwe dingen tegen.
Blijft gewoon een geweldige game.
Toevoeging van Mii-verse foto's en teksten was wel leuk, maar eigenlijk iets te random.

Kwam bij het opruimen een DS game tegen die ik alweer was vergeten: Sunday & Magazine: White Comic. Een RPG uit 2009? 2010? waarin personages zitten uit manga van zowel Shonen Sunday als Shonen Magazine (andere uitgevers). Zo kom je in het eerste hoofdstuk al o.a. Conan, Kindaichi, Strongest Disciple Kenichi, Zetsubo Sensei (+ studentes) en nog meer mensen tegen. Maar tijdens het eventjes herspelen herinnerde ik me wel weer dat het vechtsysteem echt heeeeeeeeeeeel saai en traag is.

Ik speel nu ook soms de nieuwe free-to-play Yu-Gi-Oh! game op de 3DS (alleen in Japan uit op het moment, volgens mij). Heb nooit het kaartspel gespeeld, maar de game legt het best goed uit met vaste decks die duidelijk gebouwd zijn rondom 1 strategie. Een beetje jammer dat je geen eigen decks kan maken, maar voor een light-player als ik is het wel handig.

Wat heb ik trouwens weer zin om Pokemon TCG op de GameBoy te spelen!

De RNG van dat muntje was zó niet aanwezig dat je altijd het gewenste resultaat kon halen.
Ik hoop dat ze dat voor deze versie iets aangepast hebben (100% paralyze is iets té goed)

IK vermaak me de laatste tijd best goed met VA-11 HALL-A.
Retro sfeertje met personages die net niet zo opgeblazen zijn als bij Phoenix Wright, maar goed genoeg mo als tussendoortje te dienen tot deel 6 uit is.

Nieuw weaboo spel gekocht haha, die wou ik echt hier delen. Het heet Tokyo Mirage Sessions FE(fire emblem) van dezelfde makers als van persona, het is erg generic, maar mooi en speelt goed, leuk topic van idols met nut in de andere wereld, en je vecht "zelf" met behulp van een mirage. Hard mode here I come!

Hé, iets meer respect voor Tokyo Mirage Sessions! :( Niet alleen is het een RPG die goed in elkaar steekt en veel leuke/originele ideeën presenteert, het is ook intelligenter dan het zich voordoet. Het bekijkt dan misschien niet het duistere binnenwerk van de Japanse entertainment industrie zoals Persona 4 dat deed, maar het spot wel met de buitenkant door zich met dezelfde licht verteerbare oppervlakkigheid te overladen.

Momenteel speel ik vooral heel veel Pokemon Go Zijn er meer verslaafden hier? Mijn telefoon wil nog wel eens een bug hebben, maar ben ondertussen toch lvl 20

Verder speel ik af en toe wat online casino spellen (niet eens altijd voor geld hoor). Zijn er meer mensen op dit forum die dat doen? Waar spelen jullie dan? Ik zelf meestal via Kroon Casino: http://www.casinoshark.nl/kroon-casino/