Had het iets te maken met je verwachtingen? Als je zoiets als Eternia of Symphonia verwachtte, tja, dat zat er gewoon niet in. Qua sfeer zou ik Abyss waarschijnlijk eerder met Destiny vergelijken.



Misschien speelde je het gewoon op het verkeerde moment. Soms is er gewoon iets dat je gewoon zin in hebt en dan kun je beter eerst dat spelen voordat je verder gaat met een andere game.

Dat had ik met Legend of Legaia en Final Fantasy VII. Ik heb FF7 na Midgard tijdelijk gedropt om verder te gaan met Legaia. Ik had gewoon geen zin meer in FF7. Toen ik klaar was met Legaia, heb ik FF7 met veel plezier uitgespeeld.





Zo zijn ze nog steeds. De Johnny Yong Bosch hoor ik nog steeds om de andere game. Hij is wel perfect voor Guy, dus dat scheelt.



Wat speel je in de andere games meestal? Als je bijvoorbeeld meestal voor de hoofdpersoon kiest, dan zit je bij Luke verkeerd. Guy is het makkelijkste te besturen en lijkt het meeste op de standaard Tales-held. Er zijn ook een paar FoF's die Jade makkelijk voor hem kan opzetten. Dat is gelijk één van de leuke dingen aan FoF's. Magie is niet alleen een manier om aan te vallen en te stunnen, het is tegelijkertijd een manier om een sterkere aanval klaar te zetten voor een ander teamlid.

Luke is ietsje meer voor gevorderden. Hij is iets trager, maar met de juiste uitrusting is zijn damage output is vergelijkbaar met die van Guy. Hij heeft meer FoF-aanvallen tot zijn beschikking.

Anise is een speciaal geval. Ze lijkt op een mage, maar kan ook goed aanvallen. Haar aanvallen is zijn vooral handig om vijanden rond te stuiteren. Anise kan spell cancelen, wat handig kan zijn bij het opbouwen van combo's.

Jade, Tear en Natalia zijn minder leuk om te spelen als speler 1, omdat ze vooral later in het spel veel bezig zullen zijn met spell spammen. Jade is niet gemaakt om te comboën, maar om combo's op te zetten. Tear en Natalia kunnen van een afstandje aanvallen, dus als je een mage wilt spelen zijn die waarschijnlijk de beste keuze.





Maar ze hebben wel allemaal een specifiek doel in gevechten. Het is het juist handig dat mages niet van papier-maché gemaakt zijn en hun eigen TP aan kunnen vullen indien nodig?



Als ik politiek correct zou zijn, had ik een zekere zeemeermin allang uit haar rolstoel gekieperd ~_~

Ik ben een betweter. Groot verschil.

Misschien is het dat het ietwat drogere stijltje beter werkt in combinatie met een 2D stijl, dat zou het kunnen wezen. M'n verwachtingen waren inderdaad hoog (ik blijf een fan van de serie), maar normaal laat ik me daar niet zo door leiden.Nope, ik speelde 'm in de tijd dat ik best wel werkeloos was en best wel zomervakantie had, weinig andere games die ook om mijn aandacht vroegen. Ik had zeeën van tijd, dus tijdsprioriteit kreeg het ook niet. Ik ken het gevoel echter wel, vaak heb ik dat bij games wel.Ik vond Luke als main best fijn, onder het mom van 'het is weer eens wat anders', daarom vond ik Legendia ook zo tof.
Hurr, wall of text en dan korte reactie :3Erg handig, uiteraard. Ik vind het echter ook wel tof als ik mijn mages echt moet beschermen zeg maar, geeft een beetje strategie en spanning (en frustratie =D).Boeiend, ben zelf ook een betweter. Zo'n 80% van m'n posts op dit forum bestaan uit verbeteringen.

valt wel mee,ondanks dat ik met verhaal had verwacht dat het een complete overzetting was van de war within comics.

De A.I is al bij gepatcht geweest,wat voorheen wat frustraties opwekte,als ik goed gehoord had.

Het spel waar ik toen der tijd mijn grootste soultrip aan beleefd hebt is Terranigma,een SNESrpg-klassieker van Enix (tegenwoordig Square-Enix),het was 1 van miijn eerste rpg's,daarna volgen al snel titels als; FF 7,Star Ocean,Shadow Hearts,etc.

Ja, LoL, dat was nu eens een goed spel! Had ik zomaar random gekocht toen ik nog op de middelbare zat, en toen was de internets nog niet zo wijdverspreid (en kon je nog niet walkthroughs lezen) dus hele avonden met een vriend zitten kloten om de juiste combo's te krijgen. Wedstrijdje wie het meeste damage kon doen. Spel begon best vrolijk maar was eigenlijk tot op het bot zwartgallig. Ik heb de Japanse ROM ergens opgedoken dus ik voel wel een replay aankomen.

Moet eerst echter even van mijn Civ 4 verslaving af zien te komen.

Ik vond de setting tof. Het was ook mijn eerste PlayStation-game. Er lag toevallig een tweedehandsje bij de DimPlus voor f39,95. Ik wist alleen dat het een RPG was. Final Fantasy VII kocht ik een paar minuten later bij de FRS.

Ook het verhaal was redelijk goed. Aan het begin echter vrij langdradig en je wordt een hele lange tijd aan het lijntje gehouden, maar het is het allemaal wel waard zodra je ergens op 3/4e van het spel zit en de plot twists ineens achter elkaar je helemaal van je apropos brengen. Een beetje op eenzelfde manier als ook bij Legend of Dragoon. Dat spel is ook 2 van de 4 discs gewoon oersaai maar zodra het eenmaal op gang komt, komt het ook ontzettend goed op gang.

Wat ik alleen jammer vond van beide spellen, iets waar je bij de ff-reeks nooit bang voor hoeft te zijn, is het ontbreken van optionele bazen. Ben je eenmaal tot op de tanden bewapend, kun je het allemaal eigenlijk alleen gebruiken voor de eindbaas. Er is niks beters dan na 50 pogingen eindelijk zo'n Weapon om te leggen!

Ik had anders nog aardig wat problemen met wat van de gewone bazen in Legaia, meer dan met die in Final Fantasy VII in elk geval. De Weapons vond ik trouwens niet veel aan. Je was te afhankelijk van trucjes.

Geef mijn maar een spel dat met bijna elke baas een uitdaging biedt. Hoera voor de gemiddelde MegaTen!

Amen, bro.

...Ik zit momenteel te twijfelen aan welke SMT titel ik ga beginnen; P3P (MOESONA), Strange Journey (HARDCORE MEGATEN actie!! Kaneko designs!!) of Devil Survivor (waarom hebben ze Suzuhito Yasuda voor de character designs ingehuurd???)... ugh.

Over favoriete game gesproken, als we het over jeugdnostalgie hebben is het een tie tussen Tri-Ace's Star Ocean 2/Valkyrie Profile voor mij; geen twee spelen die ik het meest heb herspeeld. En ik heb nog nooit zoveel gehuild als bij het beste einde van VP, videogame-wise (LOKI!!!!).

Als we het over recente spellen hebben is mijn favo Persona 4.
Want.
Het hoofdkarakter heeft een sexy komkapsel en eet graag rare dingen uit de koelkast.

Persona 4 ben ik op het moment mee bezig, en da's inderdaad een hele toffe rpg. De Amerikaanse stemacteurs zijn soms niet te harden en de Teddy KAN mateloos irritant zijn, maar dat zijn kleine minpuntjes vergeleken met de pluspunten. Tof verhaal ook!

Op de een of andere manier sprak Persona 4 mij een stuk meer aan dan deel 3---die ik waarschijnlijk GEWELDIG zou hebben gevonden als ik een jaar of 14 was, maar die current-ik net wat te emo vond. Sorrie P3 fans ):
Het verhaal en de karakters van P4 spraken mij meer aan, vooral de Dojima familie, ik begon Nanako na een tijdje echt als een klein zusje te zien. Oh ja en DILFjima is het meest hete vidyagamecharacter OOIT MAAR LAAT IK DAAR MAAR NIET OVER BEGINNEN.

Ik vind de voice acting trouwens best wel goed, maar wat Teddie betrefd ben ik het wel met je eens ("YOSUKE POUNDED AN ENEMY!!" omfg stfu Teddie).

Uhh, that was unexpected Made me laugh though.

Ik had (wat Nanako en het zien als klein zusje betreft) hetzelfde; je begint wel 'n soort van band te krijgen met de karakters. En hoe geeky dat ook klinkt: dat is alleen maar goed.

Op het moment Halo: Reach... Puur omwille van de gameplay. Halo 2 was het beste kwa verhaal.

Assassin Creed 2 voor Ps3. Vandaag 100% behaald. Ik ga proberen nu ook op Virtual Tennis 2009.

Waar heb je trek in? Je kunt het ook afwisselen. Eerst een keertje Devil Survivor, dan Strange Journey, dan weer Devil Survivor, dan P3P, dan weer Devil Survivor. Je wil toch meerdere eindes halen. Al helemaal als je per ongeluk met Yuzu's einde opgescheept om te zitten. Stomme Yuzu :/



Valkyrie Profile is geweldig! Dat spel heb ik echt zo zitten te spammen bij vrienden. Overkill!