Ik heb weinig internet de laatste tijd, dus ik heb veel manga gelezen... maar weinig tijd om erover te schrijven.

'k Zal binnenkort eens een inhaalbeweging doen. Maar ja, dat zeg ik al zolang.

Ik kijk op dit moment meer anime, dan dat ik manga lees .

De laatste serie die ik heb voltooid is Neon Genesis Evangelion de officiële mangaserie, na de release van volume 14. Ik vind de manga een stuk minder deprimerend, dan de anime. De mangaserie is zeker een aanbeveling voor de fans, omdat Sadamoto het verhaal naar eigen smaak heeft aangepast. Ik heb inmiddels ook K-ON! en de spin-off College en High school gelezen, deze zijn net zo grappig als de anime. Hierdoor ben ik ook begonnen met de manga Sunshine Sketch (Hidamari Sketch).

Andere series die nog onderhanden zijn: Girls & Panzer, Oreimo en Deadman Wonderland.

Series waaraan ik ben begonnen, maar denk ik niet meer ga afmaken: Mardock Scramble (valt tegen in vergelijking met de anime en de novel), Noragami, Black Lagoon en Barakamon.

Wat volg ik tegenwoordig eigenlijk...

Gen - Barrevoets in Hiroshima (nog één deel te gaan!)
Detektiv Conan (zal nog wel een tijdje zo blijven, al helemaal omdat ik Duits niet zo snel lees)
Gute Nacht, Punpun (oeps, heb deze verwaarloosd! Op AnimagiC maak ik het goed)
Afterschool Charisma
The Ancient Magus' Bride (aanradertje!)
Attack on Titan
Barakamon
Bleach (en ik beloof dat ik verslag blijf doen)
A Bride's Story (ging deze maar wat sneller...)
Chi's Sweet Home (blijft schattig)
D. Gray-man (tja, als je zo ver bent gekomen...)
Dorohedoro (past perfect voor mijn gevoel voor humor)
Eden: It's and Endless World (en het is ook eindeloos wachten op nieuwe delen)
Genshiken Second Season (fujoshi zijn ook leuk)
Kaze Hikaru (één nieuw deel per jaar ;_;)
Knights of Sidonia (m'n scifi-fix van dit moment)
The Kurosagi Corpse Delivery Service (tja, mijn humor, hè?)
Master Keaton (het is een kruising tussen Indiane Jones en Sherlock Holmes, hoe kun je daar nu niet van houden?)
Mobile Suit Gundam: The Origin (laatste deel besteld, yay!)
My Love Story (niet al mijn shojoseries gaan over mannelijke meisjes, sommige gaan over mannelijke mannen)
Natsume's Book of Friends (ik heb zelfs een Nyanko-sensei-knuffel)
Ooku (nog zo'n serie die van mij veel sneller mag gaan!)
Real
Showa: A History of Japan (ook bijna af!)
Star With a Happy Ending (er staat een '1' op de cover en ik wil graag meer...)
Sunny
Takasugi-san's Obento (al heb ik zo'n vermoeden dat het bij twee delen blijft)
Vagabond
Vinland Saga (~KOOP DIT!~)
What did you eat yesterday? (wat? ik mag best meerdere kookmanga volgen...)
Wolfsmund (nog zo'n 'status onbekend')
Yotsuba&!
Your Lie in April (zie het als een omslachtige manier om afscheid te nemen van Nodame Cantabile, een serie die veel te vroeg heen ging ;_;

Wanneer mogelijk lees ik in de MangaKissa:
King of Cards (de schuld van Hearthstone)
Blue Exorcist (belofte maakt schuld)

Dat was het volgens mij?

Ik twijfel over het verder volgen van:
Ajin - Demi-human
Battle Angel Alita: The Last Order (ik vond het eigenlijk wel best hoe de eerste reeks eindigde)
Flower of Evil (het gaat langer door dan me lief is)
Judge (Ik begin de auteur meer en meer een one-trick-pony te vinden)
No Matter How I Look at It (Watamote dus. Ik twijfel over hoe lang dit nog grappig blijft)
xxxHolic Rei (mjah, heb ik hier echt méér van nodig?)

Verder wil ik (misschien/zodra het kan) beginnen aan:
Gangsta
Haven't You Heard? I'm Sakamoto
Inuyashiki
JoJo's Bizarre Adventure Part 1
Livingstone
My Neighbor Seki
Terra Formars
Tokyo ESP
Princess Jellyfish (OMG! Eindelijk!)
The Rose of Versailles (OMG! Eindelijk!^2)

OMG wat een lijst. Kun je bij elk van die series nog herinneren wat je voor het laatst hebt gelezen?


Ik kwam héél close op Animecon. Ik zag ze liggen bij Henk, vroeg naar deel 1... uitverkocht.
Oké, nu staat die op mijn Amazon wenslijst.

Over het algemeen wel. Als ik eenmaal een pagina heb gelezen, zit ik er weer helemaal in. Alleen bij series die slechts eens in de zoveel jaar een nieuw deel krijgen (Eden, ik kijk naar jou!) is het lastig.

BTW Na het herlezen van de hoogtijdagen van deze thread, ben ik vastberaden de draad weer op te pakken. Volgende manga die ik lees krijgt een verslagje/reactie ^_^

Die moet ik ook maar eens een keer aflezen, ben tot deel 10 (in het Duits) gekomen waarna het me gewoon te lang duurde en ik het een beetje vergeten ben ^^' Wel een lange tijd geleden dat ik Duits las, maar ach, het moet maar!


Ik dacht in eerste instantie ook dat het best veel was, maar toen ik even mijn eigen incomplete series begon te tellen waarvan ik dacht 'goh, die wil ik nog wel verder lezen', kwam ik tot zoiets ^_^'


Ik heb alleen het eerste deel van Sakamoto gelezen, maar vond het absoluut hilarisch (ik was toen nog in Japan en had nog even overwogen om het voor de import manga te doen, maar het was wel erg gag-gericht en er was toen pas een deel uit...). En Rose komt uit?! Moet ik mijn Japanse delen maar eens een keer uitlezen. Victory song!


De laatste keer dat ik oude posts herlas, had ik een irrationele drang gekregen om Samurai Deeper Kyo te lezen.

Udon heeft de rechten! Ik weet ook niet hoe het mogelijk is, maar ze hebben ze. Het worden 2-in-1 boeken en de eerste verschijnt volgend jaar.

(Het is voor mij maar goed dat ze het nu hebben aangekondigd, want ik was serieus van plan de resterende delen van de Duitse editie op te sporen op AnimagiC en die krengen zijn duur!)



Dat is niet gezond. Misschien kun je beter de posts van 2008-2010 lezen, die gaan vooral over epische shojo en detectives.

Ah, ze zullen ongeveer even lang zijn als de Japanse bunko dan (ik neem wel aan dat het een luxere uitgave wordt in het Engels). Als het me goed herinner was er naast de vijf bunko, nog een extra gaiden deel. Vraag me af of die dan wel bij de Engelse versie zit. (En het is weer een behoorlijke tijd geleden dat de manga had gekocht, maar ik zie dat ik voor de gehele (tweedehandse) set een hele schappelijke prijs heb betaald van 525 yen ^^)


En Judas. Die ik nog steeds niet heb gelezen :D

Zoals beloofd en verslagje en gelijk een van een BOOKMan-waardige titel!

Pineapple Army
Door de, eh, kunstzinnige Amerikaanse cover lijkt dit boek niet veel bijzonders, maar het is het eerste werk van Naoki Urasawa dat in het Engels gepubliceerd werd. Hij is alleen de tekenaar en niet de scenarist, maar ergens lijkt het een beetje op Master Keaton. Master Keaton met explosies in plaats van archeologie. Jed Goshi is een gevechtsinstructeur en gespecialiseerd in het trainen van burgers. In een week stoomt hij hen klaar voor de confrontatie. Hij roept wel dat hij geen huurling is die voor anderen vecht, maar hij blijft wel altijd in de buurt zodat zijn cliënten hun persoonlijke missie - denk aan het wreken van een vermoorde vader of het terughalen van chantagemateriaal - overleven. Hoewel Goshi vooral goed overweg kan met granaten (titel verklaard!), is hij all-round dodelijk en bovendien vindingrijk.

Pineapple werd tussen 1988 en 1990 uitgeven door Viz, maar de serie was geen succes en uiteindelijk is het gebleven bij een bundel met tien verhalen. Hoewel het verre van Urasawa's beste werk is, is het zeker een leuk hebbeding voor de verzamelaars.

Ik heb ook maar een Urasawa uit de kast gepakt na Tamara's bespreking van Pineapple Army. Shoki no Urasawa (De Vroege Urasawa) is een dikke pil uit Japan van bijna 600 bladzijdes met alle korte verhalen die hij schreef in de periode beslaat tussen zijn debuut tot aan Pineapple Army. Zo bevat het o.a. Beta!!, de one-shot gag-manga waarmee Urasawa debuteerde, maar ook de Dancing Policeman serie, over een een jonge buurtagent. Ik ken Urasawa voornamelijk van Monster, Master Keaton en 20th Century Boys, dus de lighthearted sfeer van de meeste verhalen voelt soms een beetje onbekend aan, maar ach,als je nagaat dat hij ook Yawara heeft gemaakt... Het zijn over het algemeen alle losse verhalen die weliswaar wel in kwaliteit varieeren, maar echte slechte verhalen zaten er niet tussen (aan de andere kant heeft hij daarom ook weinig ruimte om echt iets uit te bouwen). Grappig is te zien hoe Urasawa's tekenstijl al zo vroeg zo consistent was. Beta!! ziet er een beetje anders uit en zijn nog een paar strips waar hij een beetje experimenteert met andere stijlen, maar de rest is precies wat je zou verwachten van hem. Zelf vond ik de Dancing Policeman hoofdstukken erg leuk en ik denk dat voor Urasawa fans deze collectie wel wat te bieden heeft.

Ik had zo'n Crunchyroll-code, dus ik heb de afgelopen dagen een hoop manga gelezen. Overzichtje:

Japan Sinks vol. 1-4
Hah, op de middelbare school heb ik eens een werkstuk gemaakt over Sakurajima en al die kennis en meer kwam weer boven. Wel wat droog hier en daar (het is praktisch harde scifi), maar die vrachtlading theorie onderscheidt Japan Sinks wel van al die andere rampenverhalen.

Coppelion vol. 2
De drama is een beetje geforceerd, vooral die 'wijze' opmerkingen die de scholieres maken. Toch wil ik blijven lezen, waarschijnlijk omdat ik van dit genre houdt en Coppelion er geen slecht voorbeeld van is. Maar eh, kunnen die meiden niet eens nieuwe kleren krijgen? Schooluniformen met rokjes zijn zo onpraktisch...

Princess Jellyfish hoofdstuk 1-24
Bekend terrein maar ik zou het zo nog eens herlezen/-kijken.

Present for Me
Deze was leuk! Bundel van korte verhalen, de meeste met een humoristische twist.

Memoirs of Amorous Gentlemen hoofdstuk 1-7
Moyoco Anno is op haar best wanneer haar personages voortdurend slechte keuzes maken.

Fort Apocalypse hoofdstuk 1-44
Jongen wordt valselijk beschuldigd van moord en komt in een zwaarbewaakte jeugdgevangenis terecht. Vervolgens zombies. Voltron-zombies! Het is pure pulp waarin de situatie alsmaar escaleert, maar dat maakt het wel verdomd leuk :D

Shindo vol. 1-2
Muziek én honkbal? Oké, prima, waarom niet. Ik ben nog niet echt overtuigd: de tekenstijl is simpel en ongepolijst, en de pianiste speelt een beetje té goed voor een serie die beweert gewoon met beide benen op de grond te staan, maar het leest wel lekker weg.

Star Light Woman
Klikte hier vooral op omdat de cover er lekker retro uitzag en de grootste teleurstelling is dat het zo'n serie is die te vroeg is stopgezet. Het gaat over een jonge vrouw die tegen haar wensen in superkrachten heeft gekregen van buitenaardse wezen, en nu de grootste moeite heeft een normaal leventje te leiden. De aliens denken namelijk dat zij wel even de superheldin van hun revolutie zal spelen!

@ Tamara,

Een vraag puur uit nieuwsgierigheid. Hoe lang doe jij over het lezen van één volume (even uitgaande van een manga van zo'n 150-200 blz.)? Ik zelf ben er wel een paar uur mee zoet als het niet langer is, maar ik blijf soms ook lang hangen bij het tekenwerk als ik het mooi vind. De manga van Princess Mononoke is bijvoorbeeld in kleur, wat heel fraai oogt. Ik heb ook gehoord van mensen die een manga in 20-30 minuten uitlezen. Thx!

Hangt van de manga af. Over een deeltje van Bleach doe ik misschien 20 minuten. Heeft de manga veel tekst (zoals Japan Sinks), dan zit ik meer in de buurt van 60. Is het in het Duits en heeft het veel tekst (Detektiv Conan), dan ben ik soms wel twee uur bezig.

Ik blijf zelf zelden lang hangen bij het tekenwerk, omdat dit meestal niet de bedoeling van de tekenaar is. Ze proberen beweging weer te geven door middel van zowel de tekeningen (formaat, perspectief) als de ruimte ertussen (pagina-indeling, breedte witruimte). De beste mangaka geven je het gevoel dat je een film 'leest' en dat effect gaat verloren als je lang bij afbeeldingen blijft hangen :)

Een losse deel Saint Seiya of zo heb je inderdaad echt wel in 20~30 minuten uit (en laten we eerlijk wezen, weinig mensen lezen Seiya voor de art). Over het algemeen hebben detective manga (en gerelateerde series) best veel tekst, en daar zal je gemiddeld ook wel meer 'tijd' uit halen (dingen als Detective Conan, Death Note en Liar Game). Even A Monkey Can Draw Manga is een zwart gat: de tijd vliegt voorbij omdat er veel tekst is, en je waarschijnlijk ook veel moet lachen ^_~

Ms. Koizumi Loves Noodles 2: Meer noodles, meer noodles! De cast wordt een beetje uitgebreid en we leren een klein beetje meer over Koizumi (ze spreekt Duits?!), maar de hoofdrol is nog steeds weggelegd voor de bijna bizarre liefde die Koizumi heeft voor ramen noodles. Niet lezen op een lege maag!

Fragments of Horror: Junji Ito's nieuwste horror-anthologie. Wanneer hij het goed doet, doet Ito het ook erg goed. Er zitten echt hele leuke horrorverhalen bij (die met het vogelmonster is het engst!) en de meeste verhalen hebben een vies nasmaakje (wat goed is voor horror). Wel waren er een paar verhalen waarbij het leek alsof Ito niet meer wist hoe hij het moest laten eindigen, en daarom maar wat rare monster-dingen erbij haalt (<- moeilijk te beschrijven. Mensen die de bundel gelezen hebben snappen het wel, denk ik).

Fragments of Horror was inderdaad weer leuk leesvoer, maar ik begrijp je punt inderdaad wel een beetje. Mijn favorieten: Blackbird, Red Turtleneck en Dissection-chan. Gentle Goodbye is een interessant buitenbeentje, niet echt horror, en ondanks de wat voorspelbare twist een aangename "rustpauze" tussen alle absurde gruwelen. Futon heeft een paar mooie plaatjes maar dat einde was wel erg abrupt en droog. Magami Nanakuse vond ik het minst, met personages die meer irriteerden dan intrigeerden. Maar al met al toch een paar uurtjes genieten.