De verfilming was gelukkig een stuk beter dan wat ze met Death on the Nile een paar jaar geleden hadden gedaan, dus ik was wel tevreden. Ik vind ze echter een klein beetje te ver gaan met hun poging het publiek ervan te overtuigen dat Agatha Christie's verhalen nog steeds relevant zijn, door ze dezelfde donkere en deprimerende toon als het gros van de moderne thrillers en politieromans te geven.

Dat is ook precies de reden waarom enkele recente herdrukken van haar boeken opgepompt zijn. Zo weinig mogelijk, maar zeer grote, letters op een pagina deponeren met donkere, sfeervolle covers om lezers maar het idee te geven dat er eigenlijk niet zo heel veel verschil is met moderne schrijfsters als P.D. James en Ruth Rendell.



Het was niet alleen de Orient Express, maar het hele verhaal voelde minder extravagant en groots aan dan je eigenlijk zou verwachten van een verfilming van een van de meest bekendste whodunits ooit geschreven... vooral met een setting als de Orient Express gestrand in een sneeuwbank.

Ik kreeg soms ook het idee dat ik naar een verfilming van een kort verhaal zat te kijken, waarvan het plot was opgerekt om er een anderhalf uur mee te kunnen vullen. En dat is dan ook mijn grootste kritiek op deze film.



Hey! jij was het die mij destijds ervan overtuigde om van italics over te stappen naar bold, juist omdat het opvallend was en de titels waarover we spraken beter onder de aandacht van mee-lezers bracht.



De titels vallen wellicht te verklaren doordat Japanse detectiveschrijvers en uitgevers nog niet in de veronderstelling verkeren dat het genre serieuze literatuur hoort te zijn, omdat het toevallig een intelligentere vorm van entertainment fictie is dan bijv. horror verhalen of westerns.

Anyway, ik moet mijn verzameling ook eens gaan inventariseren. Vraag me namelijk af of ik de 900 al gepasseerd ben, en ik wil het zo opzetten dat mijn 1000ste detective een JDC is! Hoewel dat nog wel ruim een jaar of twee, drie gaat duren, zelfs als ik 900 gepasseerd mocht zijn.

Hoewel dit topic niet persoonlijk aan haar is gericht, is het toch wel toepasselijk: Many happy returns, Dame Agatha Christie! ♥

Ben nu bezig met And Then There Were None... en 'k zal hier natuurlijk niet stoppen. Vooral The Murder on the Orient Express en Cards on the table lijken me erg interessant.

And Then There Were None... vond ik persoonlijk één van de minst leuke. Waarschijnlijk omdat ik niet van dat soort eindes hou.

Als je van Poirot houdt, zijn De Grote Vier en De Werken van Hercules aan te raden. En ongeveer alle boeken met Tommy & Tuppence horen bij mij ook bij de favorieten. Ik heb wel graag een beetje avontuur tussen het redeneren door.

Ik zou The Big Four nooit aanraden aan iemand die net is begonnen met het lezen van detectives, zelfs als dat zich beperkt tot het werk van Agatha Christie. Het is niet een van haar beste boeken, en om het enigszins te kunnen waarderen moet je wel een beetje bekend zijn met de geschiedenis van het genre.

De beste boeken, IMO, om mee te beginnen zijn Death on the Nile, The Murder on the Orient Express, en enkele van haar bundels korte verhalen, zoals The Thirteen Problems, The Labours of Hercules en The Mysterious Mr. Quin.



En hopelijk zal het niet alleen bij de boeken van Agatha Christie blijven, Kagemaru. Het topic staat vol met namen en titels van andere goede klassieke detectiveschrijvers, die het echt waard zijn om naar opzoek te gaan.

Dat is waar, je moet eerst een aantal andere Poirot-verhalen gelezen hebben om deze te kunnen waarderen. Maar ik vind het wel een goed boek.

En ik hou ook erg van kortverhalen. Zijn die stukjes uit de vijflingen eigenlijk ooit gebundeld?

Dat zal geen probleem worden, TomCat, ik heb al meer dan genoeg namen en titels van boeken uit dit topic genoteerd. In ieder geval erg bedankt voor de vele suggesties. ♥

Ohh, ik ben nu ook And then there were none aan het lezen! Om eerlijk te zijn ben ik enthousiast gemaakt voor detective novels door Umineko. Heb nu twee Christie's thuis en wil even kijken of het me aanspreekt. (De andere die ik heb is Why didn't they ask evans). Ik kan klassieke literatuur altijd wel waarderen, net als mentale puzzels, dus ik ben benieuwd!

Umineko werd mij onlangs aangeraden, maar ik heb nog niet echt de tijd gehad om er ook serieus naar te kijken. Het lijkt me in ieder geval een interessante serie.

Het is trouwens jammer dat beginnende detectivelezers bijna altijd met Christie of Doyle beginnen, en daarna zelden veder komen dan die twee namen, terwijl het interessant zou zijn om hun reacties te horen op bijvoorbeeld enkele van Carr's beste boeken (e.g. The Hollow Man (a.k.a. The Three Coffins), He Who Whispers, She Died a Lady en The Judas Window).

Ja, deze post is bedoeld als een niet al te subtiele hint aan de nieuwe detectivelezers, om de boeken van John Dickson Carr (die ook onder de pennaam Carter Dickson schreef) te gaan lezen.

^
I second that. TomCat had mij het Judas Oog van Carter Dickson aangeraden en die behoort zeker tot een van de beste van z'n genre.(ook al is mijn lijst van gelezen boeken erg bescheiden)
Als je van Courtroom Drama a la Phoenix Wright houdt, hou je van Het Judas Oog.

Of:
Als je van Courtroom Drama a la Phoenix Wright houdt met een wat serieuzere toon en dus niet met al die flauwe humor en weirdo's, "..."
(Ja NeeNee, dat was voor jouw)

Ik lees het Judas Oog voor een 2e keer, maar nu in het origineel engels. ^^
Had het origineel paar dagen geleden via bol.com besteld.
*kust beide exemplaren*

Ik wacht ook nog steeds tot Three Coffins makkelijk beschikbaar voor mij word. Ik kan hem alleen van amazon bestellen.


Een leuke en vrij korte, en een mijlpaal in de geschiedenis van locked-room murder mysteries, is The Yellow Room. Door de man die ook Phantom of the Opera heeft geschreven.

Er is ook nog een vervolg. Ik weet alleen niet of ik die moet lezen aangezien die doorborduurt op het verhaal van de eerste.

My 2 cents....^_^v

Net als TomCat zou ik The Big Four niet zo snel aan mensen aanraden; er zitten weldegelijk leuke stukjes tussen maar als geheel (zover je het als een mooi geheel kan beschouwen) is het een behoorlijk zwakke Poirot.

Ik heb overigens ergens eerder deze week van die andere queen of crime iets gelezen, namelijk Sayers' Strong Poison. Ik heb nog ergens Gaudy Night liggen en ik zal die vast wel ooit gaan liggen, maar Sayers wordt hem echt nooit voor mij. Ik vind Lord Peter Schouwt het Lijk een redelijk vermakelijke bundel, maar ik verveel me met alle andere boeken die ik heb geprobeerd.

Strong Poison begon dan ook verrassend leuk, maar het bleek uiteindelijk dat alleen het eerste en het laatste hoofdstuk leuk waren (de probleemstelling en de oplossing). Al het opvulsel ertussen was afgrijselijk.


Le parfum de la dame en noir is op zich wel leuk om te lezen: ik moet wel eerlijk wezen en nu zeggen dat ik me helemaal niets kan herinneren van de misdaad in het boek. Wat echter wel goed is blijven hangen is dat je "wat" meer van de achtergrond van Rouletabille komt te weten en is wat dat betreft wel een setje met La mystere de la chambre jaune. Er zijn overigens nog meer Rouletabille verhalen.


Wat dat betreft is Ellery Queen een veel betere aanrader; tweedehands vind je gemakkelijk vele Nederlandstalige Queen pockets voor zo goed als niets!

Ik heb deze week Rupert Penny's Sealed Room Murder gelezen. Het was mijn eerste kennismaking met deze schrijver, die altijd beschreven werd als een combinatie van Ellery Queen, John Dickson Carr en S.S. van Dine.

De ingenieuze, complexiteit van het plot is ongetwijfeld iets waar de bovengenoemde schrijvers trots op zouden zijn geweest, maar daarnaast bevatte het verhaal ook "A challenge to the reader," een stuk of tien diagrammen, en, zoals de titel doet vermoeden, een moord in een van binnen verzegelde kamer, die ik trouwens in grote lijnen heb weten op te lossen. De fijnere details zijn echter compleet langs me heen gegaan. Heerlijk!

Het verhaal heeft wel een enorm zwak punt, namelijk de tergend lange opbouw naar de uiteindelijke moord toe. Het gebeurt pas op 3/4 van het boek, en tot die tijd worden familie problemen en mysterieuze situaties, zoals vernielingen en diefstallen, beschreven en dat duurt op een gegeven moment gewoon te lang. Afgezien van dat is het een goede, fair play locked room mysterie.



Daar heb ik wel eens naar gekeken, maar volgens mij wordt het detective element in die verhalen met elk deel steeds minder. De latere delen lijken mij veel meer spannende avonturen verhalen met spionage en thriller elementen, waaronder een deel waarin Rouletabille het schijnt op te nemen tegen de gehele onderwereld van Parijs. Wat alsnog erg leuk kan zijn, als een soort van voorloper op Shinichi/Conan vs. BO.

Leblanc's The Hollow Needle is trouwens een leuk voorbeeld van een proto-Detective Conan, waarin een schooljongen/detective, een spoof op Rouletabille, het opneemt tegen de legendarische gentleman dief, Arsene Lupin (maak je notities, Origami? ).

Oh, en ik heb deze week de complete DVD box van de Ellery Queen Mysteries binnen gekregen! ^_^

Hmm, Ellery Queen Mysteries moet ik zelf nog aanschaffen. Hoe is de beeld/audio kwaliteit?

Oh, trouwens, ik zag op Book Depository dat Langtail Press over iets meer dan een week heruitgaves van enkele Carrs gepland heeft staan (o.a. The Problem of the Green Capsule) en ook nog voor december iets heeft staan. Waar ik eigenlijk ook nog achter aan moet gaan...

Hoewel ik me nu maar vermaak met de Japanse Carr. Er is nog geen moord gepleegd, maar ik mag kennelijk een locked room verwachten op het landgoed van een oude Japanse adellijke familie, er lopen mensen rond met afgesneden vingers, waarom zag het lijk van de oude graaf er nog zo vers uit na een maand en leeft hij nog en een seance. De opzet tot nu toe is in elk geval spannend ^_~

(En een shameless plug, maar ik post eigenlijk tegenwoordig *iets* vaker op m'n eigen blog over (Japanse) detectives (boeken/games/films) dan hier. Hoewel het waar dan ook een beetje karig is, door gebrek aan tijd ^_~')

Door tijd gebrek ben ik er nog niet aan toegekomen om een aflevering te kijken, maar daar hoop ik vandaag eindelijk aan toe te komen en de recensies die ik heb gelezen waren allemaal positief.

Ik laat je het in ieder geval weten als ik een aflevering heb gezien.



Bedank voor deze geweldige tip, Ash! Er zitten zowaar enkele titels tussen die nog aan mijn collectie moeten worden toegevoegd, waaronder enkele van andere interessante schrijvers zoals Anthony Berkeley en Fredric Brown (zijn heerlijke, bizarre madcap mystery, Night of the Jabberwock, kan ik van harte aanraden).

En achter welk boek wil je nog achteraan in December? She Died a Lady?



Het klinkt als iets wat Carr geschreven zou kunnen hebben. Ik wil ook Japanse detectives lezen!

Het volgende boek van mijn nog-te-lezen stapeltje, Berrow's The Footprints of Satan, heeft ook wel iets weg van een Japanse detective. Ik ben er nog niet aan begonnen, maar volgens de beschrijving die ik heb gelezen word een klein, onbekend plaatsje bezocht door haar legendarische duivel tijdens een enorme sneeuwval en laat niet alleen een spoor van onmogelijke voetafdrukken achter maar ook een schijnbaar onmogelijke moord.

Ik hou van klassieke detectives! <3

shameless plug Heb toevallig een Japans kort verhaal vertaald op m'n blog, van de Furuhata Ninzaburou serie ;P

Oef, sorry voor deze ontzettende late reactie, maar elke keer als ik wilde reageren kwam er wel iets tussen. Ik heb de EQ DVD kunnen bekijken en het beeld/audio kwaliteit is zeer goed, vooral in vergelijking met de afleveringen die weer een tijdje geleden van het internet hebben geplukt.

Het is trouwens kwalitatief gezien een geweldige serie, waarvan de afleveringen nog steeds erg goed en leuk blijven om te zien als je al bekend bent met het plot. Doodzonde dat er maar een seizoen van is gemaakt.

Ik had trouwens een interessante gedachte bij het herkijken van "The Adventure of Miss Aggie's Farewell Performance" over Simon Brimmer. Zou hij gedeeltelijk gebaseerd kunnen zijn op Philo Vance?

Oh, en ik ben verplan om later vandaag, of anders morgen, dat verhaal op je blog te gaan lezen.