Gemengde gevoelens bij Violet Evergarden. Over een meisje dat blijkbaar als levend wapen een sleutelrol speelde in een oorlog maar nu de oorlog ten einde is nog moet herstellen van haar verwondingen, zowel fysiek als mentaal. En nu dus ook een nieuw doel in het leven moet zien te vinden in plaats van orders te volgen. En al snel met de vraag komt: wat betekenen de woorden "I love you". Wat dus al snel m'n vermoeden bevestigde dat dit een traag romantisch drama zal gaan worden. Deze eerste aflevering schreeuwt echter wel high-end anime. KyoAni maakt z'n reputatie meer dan waar met animatie die voor TV-begrippen van topniveau is, en ook de muziek draagt daar aan bij. Deze eerste aflevering deed op zichzelf bar weinig verkeerd, maar de komende weken zal toch moeten blijken of het verhaal de visuele pracht en praal kan bijbenen.

Violet Evergarden
Na maanden van grote hype rondom deze serie begrijp ik eindelijk waarom. Deze eerste aflevering voelt als het begin van een film. Wat gelijk opvalt is dat de serie midden in het verhaal begint, vlak na een jarenlange oorlog. Voormalig militair Violet moet nu leren functioneren in de "normale" samenleving in een wereld die doet denken aan Europa vlak na de Eerste Wereldoorlog. Deze aflevering laat nog weinig los en houdt het spannend welke richting het zal opgaan. Dit is het beste wat ik tot nu toe dit jaar gezien heb.

Death March to the Parallel World Rhapsody

Weet je, ik zie de light novels van deze serie telkens stevig geadverteerd worden in de light novels die ik lees (zoals Konosuba e.d.), maar mijn eerste impressie van wat ik er van las was is simpel op te sommen - het leek me absolute bagger. En nu is de anime er. Wat blijkt? Ik had compleet gelijk.

Dus ja, ditmaal wordt een programmeur (van 29) in de game gezogen waar hij zich kapot aan zit te werken, en dus zit hij er hierna in vast. Als tiener. Met superkrachten, oneindig geld, een debiel hoog level en talloze andere shit die hem nog meer overpowered maakt dan Kirito. Klaar om een harem te vergaren van meisjes die technisch gezien veel jonger zijn dan hem. Hm-hmm.

Weet je, dit doet me denken aan iets als Isekai Smartphone, om eerlijk te zijn. En die serie was slecht genoeg om op een hoop 'slechtste anime van 2017' lijstjes te belanden. Ik betwijfel of het hier anders zal uitpakken (zeker niet met de goedkope art en slappe pacing).

After the Rain

Deze Kyoani-serie aan de andere kant vond ik...best leuk? Huh. Heb ik mijn hoofd aan iets gestoten?

Het is namelijk een seinen romance over een tienermeisje die haar leven in duigen ziet vallen (haar sportcarriere gaat naar de maan) en daarna verliefd wordt op haar manager, die dik in de veertig is. Klinkt sketchy, maar de serie weet het nog goed over te brengen en weet sowieso een goede, rustige sfeer te creeëren, geholpen door de sfeervolle beelden (op de designs na dan). Het weet ook nog best grappig te zijn.

Doorgaans is dit echter spul waar ik ver van weg blijf, dus ik kijk nog wel wat afleveringen om te zien of het slechts verstandsverbijstering was.

Ik heb Dame X Prince Anime Caravan ook nog een kans gegeven, maar het was maar een saaie bedoening en de humor was bij lange la niet genoeg om het echt kijkbaar te maken. Voor shows die beter de draak steken met meidenseries kun je net zo goed Nozaki-kun of Ouran gaan kijken, die zijn talloze malen beter.

De schattigheid-overload duurt nog even voort: Miira no Kaikata oftewel How to Keep a Mummy. En wie bij die titel dan horrorpraktijken had verwacht komt bedrogen uit, want de mummie in kwestie is 12 cm klein en waarschijnlijk een instant merchandise-hit. En afgaand op de OP en ED gaan er nog diverse schattige monstertjes volgen. Veel heeft het verder niet om het lijf, maar het kijkt aangenaam weg. Net zoals zo'n beetje alle andere schattige series van dit seizoen dus....

Nog heel even wat Death March gekeken, maar die paar minuten waren voldoende om te besluiten die aan me voorbij te laten gaan. En aan Dame X Prince Anime Caravan mis ik dus duidelijk ook niks, dus die sla ik sowieso over.

Deze anime is gemaakt door Wit Studio. Kyoto Animation heeft dit seizoen Violet Evergarden.

Ja, dat was een brainfart. Ik bedoelde eigenlijk Noitamina - niet eens de studio, maar het anime-blok. Geen idee hoe ik ze door elkaar haalde.

Wat Violent Evergarden betreft overigens, dat was best een interessante serie.

Anders dan het met actie gevulde Tanya is het fictieve WW1-era hier eentje die draait om de opbouw na de oorlog. Met in de hoofdrol een...kindsoldaat? Artificieel mens? Robot? Er zijn nog veel vragen rond Violet en haar achtergrond, en het geheel wist me genoeg te interesseren en aan de haak te slaan dat ik hier wel een kans aan geef. Het is ook weer eens wat anders (en het doet me denken aan Mahoromatic, haha).

Ook best grappig om Leiden (als in de stad recht naast mijn deur hier) als naam te zien voor de fictieve stad.

Marchen Mädchen aan de andere kant was een stuk minder boeiend. Het is een isekai-serie die draait om een boekenverslaafd meisje dat via een magisch boek opeens in een andere wereld belandt, en daar een magische school aantreft. En na wat misverstanden en schermutselingen met andere studenten ontwaakt ze haar eigen krachten en bla bla bla.

Het was eigenlijk moeilijk iets origineels aan te treffen in deze serie - letterlijk alles, van het plot, de personages tot de ontwikkelingen heb ik al ergens anders gezien. De serie mist ook de executie (zowel op het gebied van schrijfwerk als animatie) om echt de aandacht te pakken, dus deze laat ik lekker schieten. Gaap.

How to Keep a Mummy is eveneens geen blijver. Het is weliswaar een redelijk aandoenlijke serie, en doet me denken aan de 'jochie ontmoet apart huisdier' films van de jaren '90 op momenten, maar tegelijkertijd lijkt me dat de rek snel uit dit concept is. Een groot plot zal je hier ook wel niet hoeven verwachten, en we zijn inderdaad al overvloeid met aandoenlijke series dit seizoen. Daartussen verzuipt deze tussen de meer interessantere titels. Jammer maar helaas.

Dat was ook een leuke titel geweest, maar je hebt één letter te veel.

Hakata Tonkotsu Ramens
Deze serie speelt zich af in een stad waarin 3% van de bevolking een huurmoordenaar is. Blijkbaar weten ze dat goed te verbergen, anders zou de overige 97% al lang vertrokken zijn. In een chaotische Durarara-stijl volgen we meerdere huurmoordenaars die op zoek zijn naar hun doelwit. Het klinkt interessanter dan dat het is. De animatie is slecht en er is weinig actie. Ik verveelde me al snel, het voelde alsof deze aflevering drie kwartier duurde. Uiteindelijk is de grote twist dat één van de huurmoordenaars besluit om zijn doelwit te beschermen. Hadden de makers maar iets gegeven waardoor ik benieuwd zou zijn wat er precies aan de hand is.

Killing Bites
Kijk, dan heb ik liever een "zo slecht dat het goed is"-serie. Deze serie is overladen met actie en fanservice. Het gaat over mensen die zich gedeeltelijk in dieren kunnen veranderen en het tegen elkaar opnemen voor het vermaak van enkele rijke pipo's. Ik moet wel lachen om de dierenweetjes tussendoor, die er voor zorgen dat de deelnemers speciale skills hebben. Waarom moeten ze dan toch weer zo'n slapjanus zonder krachten de hoofdrol geven? Deze serie komt net als Juuni Taisen van vorig seizoen niet op mijn kijklijst, omdat ik iets meer in het verhaal zoek dan alleen goede actie en fanservice.

Hakata Tonkotsu Ramens wekt op mij de indruk voor Hakata te willen zijn wat Durarara!! voor Ikebukuro was. Maar zal om die vergelijking te overleven nog een paar flinke stappen moeten zetten, want het is nog lang niet zo rijk van smaak als de titel doet vermoeden. Desondanks zie ik er best potentie in, dit lijkt me typisch een serie voor de 3-episode regel.

Haha, whoops. Iets teveel Tanya op het brein, lijkt me.

Killing Bites

Ik zocht eigenlijk nog een beetje een vrijdagavond zet-het-verstand-op-nul serie, en kijk eens, hier is er eentje die zich aanbiedt. Want dit is zeker een stupide B-serie, eentje die draait om gevechten tussen dier-mensen (als in lycanthropen) en de weddenschappen eromheen, waar onze dipshit-hoofdrolspeler ingetrokken wordt. De dame waar hij mee te maken krijgt is een freaking honingdas, dus dat levert best leuke actie op, en de serie over het algemeen kijkt gewoon lekker weg (en probeert ook nooit slim te zijn ofzo, zoals Juni Taisen). Heerlijk. Kijken die hap.

Hakyu Hoshin Engi aan de andere kant kan opzouten. Het is een oersaaie reboot van een oude shonen-serie, en anders dan veel andere voorbeelden te laatste tijd heeft het geen greintje charme, komt de wereld slecht tot leven, zijn de personages geen moment interessant en is het over het algemeen spul waar ik al snel mijn aandacht bij verloor. Ja dag.

BEATLESS
Niet te verwarren met The Beatles. Deze aflevering heeft een vreemde combinatie van harde sciencefiction en cliché romcom. Persoonlijk ben ik meer geïnteresseerd in de androïden die een legerbasis aanvallen dan in de hoofdpersoon die door een androïdemeisje wordt gered, waarna ze vraagt of hij haar eigenaar wil zijn. Wat ik goed vond in deze aflevering, is de griezelige vervormingen en ledematen van androïden die schade hebben opgelopen. Ik hoop dat de serie meer de kant van de robotopstand opgaat, in de romance tussen jongen en machine heb ik minder interesse.

Killing Bites is inderdaad een welkome afwisseling in al het schattigheids-geweld van dit seizoen. Geen moeilijk verhaal, geen filosofisch gezeur, maar gewoon een kapstok om schaars geklede monstermeiden (en ook een paar heren) elkaar te lijf te laten gaan. Geen gebrek aan fanservice uiteraard, maar het komt ook weer niet geforceerd over. Alhoewel.....Hapiness Punch!!!

EDIT: en dankzij de reviews op ANN besef ik nu ook dat David Attenborough definitief heeft afgedaan als de perfecte commentator voor natuurseries: https://www.youtube.com/watch?v=4r7wHMg5Yjg

Killing Bites: Of zoals sommige t noemen, Bloody Roar the anime. Wie herrinert zich aan de Bloody Roar games? In ieder geval ik want na t kijken van Killing Bites heb ik Bloody Roar Primal Fury voor de Gamecube gespeeld. Het is gewoon vet om mensen te zien transformeren in een beestachtige vorm die daarna elkaar met tanden en klauwen bevechten. En zoals de andere zeiden hoef je er niet diep bij na te denken just sit back and enjoy the action. B ). Interesant feitje trouwens; er zou eigenlijk in 2016 een Killing Bites game uitkomen maar die is helaas toen gecanceld. Misschien als de anime t goed doet dat we die game als nog krijgen? Ik hoop t wel want we weten dat we in ieder geval geen Bloody Roar games meer krijgen dus een Killing bites game zou nice zijn om mn dierlijk instinct los te laten.

(Btw betekenen de kleuren waarin we de serienamen posten nog iets? Ik heb t idee dat rood gebruikt wordt voor slechte series, oranje/blauw voor tussen in en groen voor goed maar weet dit niet zeker...??? )

Klopt ja, ik vroeg me al af waarom je eerst rood gebruikte. Blauw en paars zijn denk ik meer voor afwijkende categorieën. Mijn blauw kan nog veranderen in oranje of rood.

Darling in the Franxx
Hoewel Violet Evergarden de hype waar maakte, deed deze serie dat helaas nog niet. Ik weet dat sommige mensen gelijk beginnen te kwijlen bij alles wat studio Trigger maakt, maar dit was wel een zeer voorspelbare start van een mecha-serie. Ik vind het ook niet leuk dat hier vergaande fanservice wordt gebruikt om de vrouwelijke tegenspeler voor te stellen. Het was ook wel heel makkelijk dat haar partner recht voor de ogen van de hoofdpersoon sterft zodat hij zijn plaats kan innemen. Desalniettemin, ik kan niet ontkennen dat deze serie die doet denken aan Neon Genesis Evangelion en Eureka Seven niet zeer vermakelijk was. Er is veel geld gestoken in de actiescènes. De volgende afleveringen moeten uitwijzen of het verhaal genoeg afwijkt van andere mecha-series.

Oké, dit is wel een mooi punt om de balans op te maken.

Doorlopers van vorig seizoen: The Ancient Magus' Bride
Veelbelovende series: Kokkoku, Violet Evergarden
Kanshebbers: A Place Further Than the Universe, Record of Grancrest War, Citrus, Beatless, Darling in the Franxx
Komende series: The Disastrous Life of Saiki K. 2 (16 januari), Fate/Extra Last Encore (27 januari)

Een goed voornemen van me was om me meer op streaming sites te gaan richten. Als ik de huidige acht verdeel over de sites krijg ik:
Cunchyroll: 5 (waarvan 1 geblokt in NL)
Amazon: 2
Netflix: 1
Hidive: 0

Ook in voorgaande seizoenen zijn de aantallen ongeveer zo. Ik ben dus maar eens lid geworden bij Crunchyroll. Ik twijfel nog over Amazon, ze hebben elk seizoen wel goede series maar wie weet hoe dat dit jaar zal verlopen nu ze zijn gestopt met Anime Strike.

Darling in the Franxx

Ik ben het grotendeels eens met Yupa wat deze betreft. Niets in deze aflevering was echt slecht, maar voorspelbaarder kan niet. Zowel het plot als de personages (op de weirde vrouwelijke hoofdrolspeler na) zijn zo standaard als het maar kan voor een mecha-opzet, en hoewel de actie wel goed was, miste de serie over het algemeen wel de gekte die Trigger's betere werk kenmerkt. Dit kan deels nog wezen omdat deze serie wat meer tijd nodig heeft om echt van start te gaan (het is er immers eentje met 24 afleveringen), maar deze serie moet nog een hoop doen als ik deze er na drie episodes in houd.

Dagashi Kashi S2

Dagashi Kashi is terug! Als semi-short, welteverstaan. Maar gezien de episodische opbouw en het feit dat elke eerdere aflevering al opgebouwd was uit meerdere stukken, is dat niet eens zo erg. De allure van het snoeptrivia en de maffe Hotaru heeft de serie namelijk nog steeds, dus dit is een makkelijke meepakker.

Takunomi

Maar waar Dagashi Kashi nog een beetje subtiel is met het oog gooien op al het snoep en eten van echte merken in de serie, is deze serie praktisch het tegenovergestelde. Ik noem het voor wat het is: dit is een bier-reclame. En nog een hele suffe ook.

Hahaha, nee.

Wat betreft de kleuren: groen, oranje en rood is simpelweg hoeveel potentie ik in een serie zie, waarbij een rode serie weliswaar serieus in de gevarenzone zit maar nog steeds niet helemaal afgeschreven is. Paars is instant drop, waarbij ik vaak het einde van de eerste aflevering niet eens gehaald heb. Maar het blijft een gevoelskwestie, het zal best wel eens voorgekomen zijn dat ik een groene serie alsnog gedropt heb terwijl ik hetzelfde seizoen een rode serie wél helemaal afgekeken heb.

Dagashi Kashi is inderdaad overtuigend groen. Het kortere formaat is inderdaad geen probleem voor een serie als deze, hooguit jammer dat we het daardoor met een kleinere wekelijkse dosis Hotaru moeten doen. En weer wat geleerd: Big Katsu is dus niet gemaakt van varkensvlees. Eigenlijk niet eens z'n verrassing, ik was al in de veronderstelling dat het alleen panko met saus was, zonder überhaupt enige vorm van vlees....

Takunomi daarentegen slaat inderdaad behoorlijk de plank mis. Dagashi Kashi mag dan wel om echte merken draaien en uiteraard altijd uiterst positief, maar het komt niet over als reclame omdat het volgestopt zit met (veelal absurdistisch in beeld gebrachte) trivia. Takunomi roept gewoon tig keer hoe geweldig Yebisu is (voor wie het nooit gedronken heeft: gewoon een heel doorsnee lager, oftewel doordrinkbier met nauwelijks smaak), waarbij de verwijzing naar het logo nog het enige is wat überhaupt maar riekt naar een stukje trivia. En voor de rest heeft de serie eigenlijk niks te bieden. Vier meiden die veel drinken en vaak de merknaam noemen, dat is het wel zo'n beetje. Ik zal de tweede aflevering echter vast nog wel kijken, A) omdat ik benieuwd ben of dat ook weer zo'n schaamteloos stuk reclame zal zijn, en B) omdat ik highball toch wel verrekte lekker vind....