Als iemand mij naar mijn hobby's vraagt zeg ik meestal "lezen". Hetgeen volledig de waarheid is. xD Als ze doorvragen zeg ik dat ik vooral Japanse strips lees, over het algemeen weten ze dan wel weer genoeg.


Nope.

Het interesseert me werkelijk geen aap wat de rest van de wereld van mij denkt. Op mijn CV staat onder hobby's ook 'Japanse cultuur en nieuwe media' met als subkopje 'animatie / strips', tot nu toe heeft me dat enkel positieve reacties gegeven. Trouwens, voor degenen die zeggen dat je hobby's niet op je CV moet zeggen: gelul, kthxbye. Het zegt iets over je persoonlijkheid, daarop kan je dikke punten scoren.

Meer problemen heb ik met mijn gameverleden, wat niet alleen onder hobby's maar ook onder ervaring (journalistiek, gameswinkel, etc.). Dáár krijg ik vaak gezeur over, met de standaard 'oh, geweldadig allemaal zeker?' of 'dan ben je zeker ook verslaafd?'. Tuuuuurlijk. Nou weet k gelukkig wel waar ik moet solliciteren, ik zoek precies de toko's uit waar mijn CV wél goed kan vallen.

Qua sociale contacten: tuurlijk, ik zeg 't gewoon, het is immers een van m'n hobby's. Als mensen het interessant vinden is dat een bonus, vinden ze het niet interessant dan is er ook geen man overboord, gaan ze er dom over doen dan dump ik ze direct - intolerantie verraadt een slechte persoonlijkheid.

Ja, en gezien het feit dat ik in de speelgoed en game industrie werk heeft me dit zelfs een pre gegeven in het sollicitatie proces. momenteel ben ik veel bezig met promotiemateriaal voor Pokemon, en als je hier al het 1 en ander van af weet is dat natuurlijk enorm handig. dit zagen mijn werkgevers gelukkig ook in, en toen ben ik aangenomen.

Verder heb ik eigenlijk altijd bij hobby's. of overig geplaatst dat ik interesse heb in Japanse animatie. ik vind het niks om me voor te schamen, en het is weer eens wat anders dan de standaard dingen die mensen in hun C.V hebben staan bij Hobby's/Overig (films kijken, uitgaan, etc)

Op de middelbare school zei ik het ook altijd gewoon, ik ben er altijd eerlijk in geweest. maar het is wel waar dat veel mensen dit toen niet begrepen. de standaard reacties als "oh Pokemon enzo? ben je daar niet te oud voor?" kwamen me wel een beetje m'n strot uit, maar goed. Op de middelbare school heeft iedereen last van zn hormonen/indentiteitscrisis, enzovoorts.

Mijn vervolgopleiding was daarintegen fantastisch. ik ging naar het grafisch lyceum rotterdam, en niemand ver-oordeelde me daar. heb een fantastische tijd gehad.. op een gegeven moment hadden we zelfs elke 14de vd maand cosplaydag in onze klas... LOL.... en niet alleen op anime/manga gebied, ik heb ook een jack sparrow voorbij zien komen, een seven of nine, enzovoorts. als iedereen elkaar maar zou accepteren zoals ze daar deden zou de wereld een stuk gezelliger zijn...

[edit] ik las ook dat iemand het niet echt vertelde dat ze fan was van Michael Jackson? wat is daar mis mee? Ik vind hem vanaf kinds af aan al geweldig. niks om je voor te schamen. ik heb zelfs artwork over hem in mijn portfolio zitten. vind het een fantastische vent. groot verlies voor de muziekindustrie.

Tja. Soms wel, soms niet. Als meeste mensen naar mijn hobby vragen vertel ik ze gewoon de waarheid. Maar bijvoorbeeld op mijn werk doe ik dat niet, want dan verklaren ze me al helemaal voor gek denk ik. Normaal kan het me niet zoveel schelen, maar ik heb geen zin om op m'n werk een soort imago te krijgen.

Yep, je moet het alleen wel op de juiste manier verwoorden en de juiste aspecten benadrukken.

Het ligt eraan.. Als ik die mensen kan vertrouwen dan zeg ik het. Ik heb geen zin in van die vragen en afkeuringen. Ik scheeuw niet door de klas welke anime in nu aan het kijken ben en hoe leuk ik het wel niet vind. Ik loop er niet mee te koop.
Als mensen erna vragen geef ik meestal wel antwoord. Sommige reageren positief andere negatief. Het is mijn hobby en ik vind het leuk. Iedereen heeft wel een hobby die anders is dan andere. Mensen vinden het meestal raar omdat ze er niet veel van weten en het nieuw voor ze is

De meeste mensen vertel ik het wel maar alleen als het een keer ter sprake komt en alleen als ik denk dat het ze interesseert leg ik ze ook daadwerkelijk uit wat het inhoud.

"Waar houd je van?"

"Tekenen, manga, gamen, shoppen enzo"

"Oh manga? Wat is dat/van die Japanse poppetjes/oh lol"

"-legt het uit-"

En meestal vinden ze het wel leuk/cool/apart.

Ik heb er nooit problemen mee gehad ^^ waarschijnlijk omdat ik het nooit in de strot van een ander duw (wat velen dus wel doen: een grote fout want ik zou het ook niet leuk vinden om JOUW hobby telkens te moeten aanhoren) en er volwassen mee omga.

Daarnaast vind iedereen het wel leuk dat ik 'van die japanse poppetjes' teken enzo en omdat ik het altijd zit te tekenen verraad ik het ook wel XD

Eigenlijk vertel ik het zo goed als niemand.

Mijn vijf beste vrienden weten best dat ik een hobby heb waar ik graag "filmpjes" bekijk en "Japanse stripboeken" lees, maar als ik hen zou vragen naar de juiste termen ("anime" en "manga" dus ) zouden ze me wellicht geen antwoord kunnen geven. Zo vaag ben ik erover. Verdere vrienden weten helemaal niets over mijn hobby.

Mijn vader weet dat ik een bepaalde interesse heb in Aziatische richting, maar weet er verder niets over. Mijn moeder weet het wél. Dit kan ook niet anders, ze gaat steevast samen met mij naar het boekenfestijn, dus moest ik wel uitleg geven. Mijn broer weet het ook en die is er erg negatief over (kinderachtig, domme verhalen, ...)

Op mijn werk weet niemand van deze hobby. Het staat ook niet op mijn CV. Wat is mijn 50 jarige collega wel gerust in manga en anime....

Sorry xD ik kon niks beters verzinnen

^ Ah, dat is al een grote verbetering. Nu die "tegen" nog weg en je hebt een correcte Nederlandstalige zin.

dat ik manga lees weten wel wat mensen, denk ik. Maar ik denk niet dat t iets is wat je meteen hoeft te vertellen. Het is toch gewoon een hobby? Iemand die van Star Wars houdt of gamen, of wat dan ook, die hoeft dat ook niet meteen te moeten gaan vertellen en uitleggen?

ik vertel er meestal niks over, tenzij ik diegene echt een tijdje ken.
niet omdat ik me ervoor schaam, maar het uitleggen iriteert me soms zo erg^^'

Daar is ook niks mis mee maar de reacties van anderen de eerste jaren waren ronduit grof. In die tijd geloofde zowat iedereen wat er in de story, prive en weekend stond. Na een tijdje werd het gezeur minder en vond men het wel cool enzo dat ik in een MJ shirt op school rond liep
Maar nu zal ik het ook niet meteen vermelden want ik heb al vaak gehoord van" Ja ik ook!!!!" en dan vraag je vanaf wanneer "Ja na zijn dood...."

Mijn familie weet het maar ik vertel aan andere mensen meestal dat ik van stripboeken en animatie films houd. Weet dat dat niet hetzelfde is als manga en anime (cosplay laat ik helemaal weg) maar de vrienden die ik enigszins iets heb verteld begrepen het gewoon niet. Achja dan niet dacht ik toen : P.

als mensen om me interesse vragen meestal wel of ik begin er zelf over omdat ik wil weten of meer mensen anime kijken/manga lezen

de eerste keer dat ik midden in de klas berserk ging lezen vonden ze het wel interessant, maar precies toen de leraar langs kwam sloeg ik de pagina om en ja hoor... vette orgie
zo reactie van: oh hmm ... en toen wilde de rest van de klas het ook zien
ze zaten wel eens van 'jij met je mango'.. maar dat was ook alles