Ik weet niet of deze topic al bestaat zo ja mag er meteen een slotje op.

Maar goed.
Vertel je collega's, klasgenoten of tijdens een solicitatie gesprek als ze vragen om je hobby dat je aan anime, manga of cosplay doet?

Ik zelf schaam me er totaal niet voor en zeg het meteen met trots dat anime,manga en cosplay enz me hobby is ^-^

Ik zeg het niet want meestal weten ze toch niet wat het is en heb geen zin om het uit teleggen.

ik doe nu niet meteen aan cosplay, maar ik durf zeker zeggen dat ik graag manga's lees of anime kijk! als ze er kritiek op hebben zegt dat meer over hun dan over jezelf aangezien iedereen vrij is zijn hobby's zelf te kiezen en zijn vrije tijd zelf invulling te geven. (tot nu toe heb ik er eigenlijk nog geen kritiek op gekregen)

daarbij zijn er veel mensen die hun vrije tijd invullen met zaken waar ik niet graag tijd in zou steken, iedereen is nu eenmaal anders. het discrimineren van iemand op basis van zijn hobby vind ik hierdoor wel laag..

Meeste mensen weten het niet of nemen mij niet serieus. Slechts een klein gedeelte van mijn vrienden weet het, voor de rest heb ik de moeite nooit genomen om het uit te leggen.

Op sollicitatie gesprekken laat ik meestal mijn anime&manga hobby buiten het gesprek.

Op het gebied van sollicitaties zou ik het niet noemen afhankelijk van welke tak je aanhangt. Bij een sollicitatie wil je een goede, volwassen, zakelijke indruk maken. Soms is er wel ruimte voor wat gezellig gepraat, en dan kan je misschien noemen dat je interesse hebt in het land Japan en/of de kledingstijlen, media etc. Het beestje bij de naam noemen komt neer op "Ik kijk graag naar japanse tekenfilms". De interviewer kent vaak wel een vorm ervan, en zal daar zijn eigen conclusies uit kunnen trekken. Uitleggen heeft al helemaal geen zin, dan kom je al over als de hysterische fan die het niet kan hebben dat iets verkeerd begrepen wordt.

Bij een creatieve baan zou je eventueel kunnen noemen dat je graag kleding maakt die gebaseerd is op bestaande personages. Als je manga tekent ben je veel bezig met je eigen strip tekenen. Je merkt vanzelf wel hoe de persoon tegenover je erop reageert, en als ze er op een positieve manier naar doorvragen kan je er een beetje over vertellen. Niet in detail en met allemaal referenties naar series die ze niet kennen en een "kawaii" hier en een "sugoi" daar

Breng het professioneel. Je wil gewoon goed overkomen, en een obsessie met "chinese geweldsekskinderstrips" zet niet de juiste toon denk ik

Als op mijn school zegt dat je manga leest, of anime kijkt, moet je de rest van het jaar gezeik aanhoren. Het is ''Kinderachtig" of we zijn emo en dat soort zooi. Ik heb wel een paar vrienden die ook wel wat kijken, maar die zeggen er niet veel over...
Ik laat het wel merken, ik loop de hele dag tegen iedereen over anime te zeiken en heb ook een paar anime related patches op m'n tas, of soms het hele bord ondertekenen met manga characters in een tussenuur is ook leuk X3
maar ik krijg dan ook wel veel kritiek van klasgenoten, en zelfs leraren, die snappen het al helemaal niet.
Dus ik zou zeggen, zeg het alleen tegen je andere Otaku vrienden of andere mensen waar je van weet dat zij ook kijken... die snappen het tenminste.

Ja hoor! ^^ Mensen mogen best van mij weten dat ik anime en manga leuk vind.
Ik schaam me er niet voor en vind het ook niet erg om het uit te leggen, zelfs al vinden mensen het idioot.
Het is toch mijn hobby, niet die van hun. ^^

Ik zeg het gewoon hoor maakt mij wat uit wat andere van me denken xD
Maar De meeste in me school accepteren het gewoon en vinden het leuk.
Als je mij vraagt vind ik Phineas en Ferb of andere tekenfilms van jetix(disney XD) Of nick veel kinderachtiger maar daar praat mij halve klas ook over
En mensen van me school vragen mijn ook regelmatig of ik nog ga cosplayen en of ze foto's mogen zien en of ik later model wil worden enzo of anime/manga ga tekenen.
Mij leraren boeit het niet die vinden het al goed als je goede cijfers haalt en rustig in de klas bent
Verder praat ik er met me vrienden bijna altijd over ,de meeste kijken het niet maar vinden het toch leuk om erover te praten

Collega's - Ja, hoor! Een aantal van mijn collega's is animefan en nog een collega leent regelmatig manga van me. De adjunct hoofdredacteur heeft me eens (onder zijn werktijd) een e-mail gestuurd om te vragen welke manga ik hem aanraadde. Maar dat soort dingen gebeuren waarschijnlijk alleen als je bijvoorbeeld voor een gamesblad schrijft

Klasgenoten - Een groot deel van mijn middelbareschooltijd heb ik wijselijk mijn mond gehouden. Ik heb één keer mijn Gameboy met Pokémon Red mee naar school gebracht om te spelen na een proefwerk, maar dat is me vier jaar lang blijven achtervolgen. Het dieptepunt was een zeer gênante Valentijns 'grap'. Het andere slachtoffer had eens dezelfde fout gemaakt als ik. Mijn fiets is in die tijd ook regelmatig mishandeld, maar misschien had dat een andere reden (geel met een mandje, dan vraag je erom om in elkaar getrapt te worden...). Gelukkig kon ik een paar jaar later wel nog even rustig Duitse manga lezen tijdens Duits, maar leuk is anders.

Sollicitatie - Mogelijk kan ik mijn hobby zelfs omschrijven als relevante werkervaring. Bij sollicitatiegesprekken zijn ze altijd blij als je in je vrije tijd ook iets nuttigs doet. Schrijven voor een blad over Japanse media en cultuur bijvoorbeeld. Betrokken zijn bij de organisatie van weekendevenementen die 1500-2000 bezoekers trekken, dat vinden potentiële werkgevers ook wel interessant om te horen.

tijdens een sollicitatie begon mijn (toemalige baas) ook vragen te stellen erover.

toen ik eenmaal aangenomen was op het bedrijf heb ik aan de collega's het een en ander uitgelegd. toen ik een paar data zei van de conventies was het meteen: dan heb je bij deze meteen vrij voor die dagen.

ik had de relaxte baan + baas ever

Mijn collega's...als ze het willen weten mogen ze het weten. Ik ben wel wat voorzichtiger met mijn voorkeur voor yaoi en het werken voor OpenMinded.

Iedereen mag 't eigenlijk wel weten...'t boeit me niet...

Als mensen kritiek hebben hierover is het jammer voor hen, het is niet dat ik het mensen opdring of dat ik hen lastigval C:

Heh, dit is eigenlijk wel grappig. Mijn naaste collega's weten wel dat anime en manga een hobby is van mij. Ik benoem het zelf meestal als het lezen van stripboeken. Als ze er meer over willen weten dan vragen ze er wel naar. Maar een van mijn collega's die vind het zelf ook erg leuk alleen merk je aan hem dat hij zich een beetje schaamt of zenuwachtig wordt als hij het er over heeft. Daar moet ik vaak wel erg om lachen.

Mijn vrienden weten het ook wel maar interesseren zich er niet voor. Ieder heeft zijn of haar eigen hobby. En als ze wat willen weten of kunnen ze het altijd vragen.

Als je rechtstreeks aan me vraagt wat mijn hobbies zijn of wat ik leuk vind. Vertel ik meestal gewoon dat ik het leuk vind om films en japanse animatie te kijken. (Naast de andere hobbies die ik ook heb.) Dat klinkt wat luchtiger dan tekenfilms en je wordt vaker wat serieuzer genomen. Zo kun je ook een beetje de reactie peilen van de gene die tegenover je zit. Zo heb ik eens een leuke discussie gehad in een bar over deathnote degene naast mij vond de engelse versie beter dan de japanse. Daar was ik het uiteraard niet mee eens. XD

waarom zou je het niet vertellen?
Voor mij is het gewoon een deel van wie ik ben, dus ja meestal weten mensen vrij snel waar mijn interesses liggen.
Ik zie het wel als een positief iets; ieder zn ding, toch?
Alhoewel de 16-jarige koters uit mn klas het maar raar vinden, maar ach, zij hebben nog niet echt een boeiend leven (ja zuip je kapot ofzo =P), dus dat doet me dan ook helemaal niks.

Nou, hierom bijvoorbeeld

een iemand uit mn klas weet het en nog een andere vriend weet het maar verder niet echt... ik vertel t niet uit mezelf maar als ze het vragen of als iemand het ziet en vraagt "wat is dat?" dan vertel ik het ze wel gewoon.. maar dat is meertoeval dat ze eracter komen denk ik verder boeit het me ook niet zoveel of mensen t wel of niet weten