Ok mensen, zo kan-ie wel weer...

Afl.: Weggepest.
'Je moet wel tegen een geintje kunnen', krijgen mensen die gepest worden vaak te horen.
Maar het is al lang geen 'geintje' meer als je langere tijd slachtoffer bent van pesterijen op je werk; als je wordt buitengesloten, gekleineerd en geïntimideerd.
Daar word je letterlijk ziek van. Meer dan 100.000 mensen worden jaarlijks doelwit van pesters.
In veel gevallen is dat ook nog eens hun baas.

Mwa, drop dan ook mijn verhaal maar; is soms wel fijn om beetje van je af te schrijven .
Niet dat het allemaal super heftig was, maar heeft wel invloed om me gehad (en nog steeds;;.)
Het eerste wat ik me kan herrineren is van de kleuterspeel/dagverblijf achtig iets, waar een jongen op zat, die extreem druk en aggresief was, later ben ik hem nog eens tegen gekomen, en gehoord dat hij ADHD heeft.

Hij zat me altijd erg te treiteren, en heeft ook 'n keer m'n duim tussen de deur gedaan, en dicht gegooid. Weet nog wel dat m'n nagel er toen heel lang heeft afgelegen. Ook had hij me eens op m'n rug geslagen met een knuppel..

Daarna ging ik naar een 'echte' school, toen ik een jaar of 4/5.
Op die school werd ik vooral door de leraren 'mishandeld'.
Kreeg altijd straf voor dingen die ik niet deed, moest vaak in de pauzes binnen blijven enzo..

M'n ouders hebben me toen ook op een andere school gezet.
Daar werd ik juist vooral door klasgenoten gepest.
Ik had een bril, wat je natuurlijk al een doelwit maakt.
Mocht nooit meespelen buiten, en een gast sloeg me ook vaker, en heeft ook 'n paar keer m'n bril gebroken.
Had toen wel een goede vriendin, die wel erg populair was. Die 'beschermde' me wel voor 'n gedeelte, maar die gast trok zich verder niets van andere mensen aan, en pestte eigenlijk iedereen wel.
In de overgang van groep 5 naar 6 verhuisden we, en wisselde ik ook van school.

In het begin ging het daar nog wel goed, maar nadat de 'nieuwigheid' eraf was, begon het gepest daar ook weer.
Ook op die school had ik wel 2 vriendinnen, maar die werden net zo hard gepest.

Wat me nog echt heel erg bijstaat, was een jongen waar ik verliefd op was. Dat had ik toen verteld, en ik had gevraagd of hij verkering wou.
Dat wou hij wel, maar naar een paar dagen maakte hij het uit. Ik moest toen erg huilen in de klas, en na school stond die jongen me op te wachten met z'n broertje.
Zij hebben me toen geslagen, en dit had ik toen tegen m'n ouders verteld.
M'n pa wou dattik aangegifte deed, dus heb ik dit gedaan.
Maar er kon toen verder nix gedaan worden, omdat die jongen zichzelf met een mes had gesneden, en had gezegd dattik dat gedaan had.
Ik weet ook nog wel datik toen straf had gehad, omdat de directrice mij niet geloofde, en hem wel.

Door al dit gepest werd ik toen erg aggresief.
Dit uitte zich vooral als iemand mij uitschold, ik ging dan meteen slaan.
Ik weet nog toen ik in groep 7 zat, en een jongen uit groep 5 me uitschold. 't Werd toen echt helemaal zwart voor m'n ogen, en ik had dat jongetje aangevlogen, en z'n hele gezicht opengehaald.
Natuurlijk, kreeg ik hier alle schuld voor, maarja.

Toen ik eindelijk naar de middelbare ging, werd het er niet echt beter op. Ik zat in de klas met 2 populaire meisjes uit m'n klas van de basisschool, en die gingen leuk door met pesten.
Het werd zelfs zo erg, dat ik dat een van die meisjes van d'r fiets had geschopt, waardoor ze een been blessure opliep.
Hierdoor ging het ook erg slecht op school, en moest ik aan het einde van het jaar naar een andere school.

Alleen was er bijna nergens plek, en ging ik van vwo naar vmbo-t.
Hier vond ik wel een clubje vrienden, we waren een beetje de 'alto's'.
Vaak werden we dan uitgescholden, en heb ook daar best wel wat afgevochten.

Wat later op die school raakte ik bevriend met een meisje, wat opeens heel erg populair werd. Zij was nogal rijk, en droeg een beetje van van die dure merkkleding, wat ik door haar ook ging dragen.
Daardoor werd ik wel minder gepest, maar het hield nooit totaal op, omdat ik nog wel met de alto's omging.

Maar door dat vriendinnetje, raakte ik wel in contact.. met nogal foute mensen.
Ik begon met roken, drinken en af en toe blowen.
Hierdoor hing er thuis ook erg veel spanning, ook doordat m'n ouders in de scheiding lagen.

Nadat m'n ouders gescheiden waren, kwam ik in aanraking met een ander soort mensen, die veel relaxter waren dan m'n vroegere 'populaire' vrienden.
Ook kwam ik voor het eerste bij het jongerencentrum 'flinty's', waar ik nu nog steeds elke week kom.
Alles ging eigenlijk wat beter, en ik ging ook naar een andere school om havo te gaan doen.
Hier leerde ik veel mensen kennen, en ook bij het jongeren centrum maakte ik veel vrienden.
Uiteindlijk ben ik nog wel naar vmbo-t teruggezakt, maar verder ging het best wel okay.

Uiteindelijk zie ik nog aardig wat mensen die ik toen heb leren kennen.
Heb helaas geen diploma gehaald, wat mede komt door veel ziekte/afwezigheid.
Gelukkig ben ik wel aangenomen op het mbo, wat ik nu dus ook nog doe.
Kan soms nog wel aardig depri zijn, maar heb goede vrienden die me daar altijd wel weer uittrekken.
Helemaal verwerkt heb ik het allemaal nog niet, zit ook nog heel wat shitzooi met jongens bij, maar zolang er mensen zijn die om me geven, komt het allemaal wel goed .


Zo. Lang verhaal, en het is nog maar een schijntje van m'n hele levensverhaal .
Is wel fijn om zo op te schrijven, in een semi-anonieme context .

ik herken me wel wat ik je verhaal, alleen dat ik mijn woede altijd binnenhou. meestal schrijf ik het dan van me af. ik was hier laatst met iemand over aan het praten, en die zei dat het niet goed was dat ik al die woede binnenhield. ik mocht volgens haar ook weleens boos worden. soms heb ik echt de neiging om naar een pestkop toe te lopen en hem in elkaar te slaan. dat lijkt me zo cool, hem zijn verdiende loon te geven. vandaag was er ook een jongen die eens naar me ging staren, dus ging ik telkens kijken, ik vond hem irritant. vandaag vroeg ie: ga je nu ook de hele tijd zitten staren? ik zei: jij staart, en wie denk je wel dat je bent mij zo aan te spreken? ik had echt de neiging om hem te gaan slaan. uiteindelijk heb ik hem maar wat laten praten zonder dat ik luisterde, de sukkel. zwijg jij, slaaf! xD

Allemaal heftige verhalen hier. Niet de meest leuke dingen om te lezen. Dan vallen die paar pesterijen die ze bij mij hebben gedaan nog wel mee Een hoop opmerkingen over dat ik liever sliep in de klas dan werkte en dat soort dingen. Maar geef nou toe. Slapen is veel leuker als school

Iemand willen slaan omdat die naar je staart gaat wel een beetje erg ver Ik zou mij juist vereerd voelen met alle aandacht en hem dat ook laten merken met een opmerking zoals "met alleen naar meisjes staren zul je altijd een groentje blijven"