^
Apollo Justice heb ik al uitgespeeld ja. =)

Waarom dan nog steeds niet Trials & Tribulations? Gyakuten Kenji is een spin-off, dus daar hoef je niet te veel op te letten...

Ack, waarschijnlijk nog een week voordat deel 2 aankomt

Maar The Devotion of Suspect X van Higashino Keigo werd gelukkig net bezorgd. Het is alweer een tijd geleden dat ik een Japanse detective in het Engels heb gelezen en dit is de eerste keer dat ik eerst de Japanse versie heb gelezen voor de Engelse, dus ik ben benieuwd!

En dan kijken hoe ik een review + Higashino Keigo + Japanse detectives ga proppen in 350 woorden =_=

^
Issie goed? Devotion of Suspect X?

Want aan de beschrijving bij http://www.bol.com/nl/p/engelse-boeken/ ... t_overview klinkt het niet als een detective maar meer een thriller.

Review Jonathan Creek ep.2: GOED!

Meh, dat heeft niet zo heel veel met logica te maken, maar meer met een aangeleerde gewoonte, aangezien het in dit geval veel logische was geweest als je met één of twee van de betere afleveringen was begonnen. Het is een zo goed als afgeronde serie waarin geen doorlopende verhaallijn zit. Dus waarom zou je dan beginnen met de allerslechtste afleveringen?



Het leuke aan die nieuwe Orthodoxe School van Japan, zover ik dat kan beoordelen, is dat een gebrek aan realiteit of waarschijnlijkheid geen enkele belemmering vormt om een boeiend detectiveverhaal te schrijven, en dat ook nog eens uit te laten geven. Hoe anders is dat hier waar het realistische en sociaal relevante thrillers of mierzoete cozies moeten zijn.

Wat is eigenlijk de vertaling van Jukkakan no Satsujin? En hebben wij hier in Nederland genoeg fans om ook zo'n soort bijeenkomst te houden? ^__~



Staat hier inmiddels in bestelling!

Anyway, lees op het moment toevallig enkele detectives die zich afspelen tegen het begin en einde van de Tweede Wereldoorlog, waarvan ik Baynard Kendrick's The Odor of Violets eergisteren al heb uitgelezen. Het is helemaal geen slecht verhaal waarin een orthodox detective plot wordt gecombineerd met elementen uit het spionage en thriller genre, maar deze mix van verschillende stijlen heeft wel als nadeel dat ze elkaar afzwakken.

Toch deed dat geen afbreuk aan het verhaal in zijn geheel, en ik moet bekennen dat ik sinds het lezen van The Whistling Hangman een klein beetje fan ben geworden van Duncan Maclain – een blinde privé detective die model heeft gestaan voor zowel Marvel's DareDevil als de televisie-serie Longstreet.

Kendrick werkte trouwens, buiten het schrijven om, aan de nazorg voor blinde oorlogsveteranen, en was het enige ziende lid in het bestuur van hun belangen organisatie. Yup, ik vrees dat ik naast Carr en Roos nog een derde favoriet erbij gaat krijgen. ;D

En vandaag heb ik een beginnetje gemaakt in Blake's Minute for Murder, wat zich afspeelt op het Ministerie van Moraal en het verhaal is gelijk een stuk serieuze en soberdere van toon. The Odor of Violets was ook een vrij donker en grimmig verhaal, maar soms ook met een heel hoog pulp gehalte.

Zoals gezegd dus, een mix. Het is uiteindelijk een howdunnit though! De film was overigens fantastisch, maar goed, Tsutsumi Shinichi is dan ook een goede acteur



De Moorden in het Tienhoekige (Decagon) Landhuis. Ja, er is een tienhoekige gebouw in het verhaal. Maar goed, verwacht een langer stukje over het boek elders. Als ik heb besloten wat ik ga doen. Ik kan of iets van 5 posts in een keer maken, of alles netjes doseren en nu dus al een maand vooruit lopen...

Ik heb nu makkelijkere kost, Kaiki na Ie (Het mysterieuze huis), de Japanse vertaling van La Demeure mystérieuse van Leblanc. Ja, het is een Lupin! En Japans leest nou eenmaal makkelijker dan Frans.

Dance Macabre, steengoede aflevering!

Maar.....ik had de MO al door nog voordat de scene met de moord was afgelopen(En jullie waarschijnlijk ook wel want het lijkt me een klassieke truuc).
Ik kijk Jonathan Creek samen met een vriend en hij geloofde mij niet en liet het mij uittypen op z'n laptop en hij zou dan aan het eind van de aflevering controleren. Ik had alles tot op de letter goed alleen wist ik niet [spoiler]de identeit van de 2e dader[/spoiler]
Ik was zowel trots als teleurgesteld op mezelf. Het neemt de mysterie voor de rest van de episode weg als je weet hoe het onmogelijke mogelijk is.

Och, ik vind het niet erg. Je ziet dan langzaam hoe alles bevestigd wordt en dat voelt ook goed. Net als bij het narekenen van een wiskundig probleem.

(*Nu ben ik heel slecht in wiskunde, dus de keren dat ik zie dat alles klopt bij het narekenen, ben ik onevenredig blij)

Ik heb voor het eerst m'n backlog echt genoteerd, wat me een beetje doet schrikken. Met een boek per week kan ik nog anderhalf jaar doorgaan, kennelijk. Ik verwacht niet dat ik een boek per week ga volhouden. Met een beetje geluk heb ik alles uit voor ik weer eens naar Japan ga ;P

Ik heb het geloof ik al eens eerder gezegd, maar als het om een goed uitgedacht detective verhaal gaat, waarin ook nog eens alle aanwijzingen eerlijk met de lezer worden gedeeld, is het wel of niet oplossen een win/win situatie. Je hebt of de bevrediging dat je een ingewikkeld probleem eerder hebt opgelost dan de detective, door alle aanwijzingen juist te interpreteren, of verrast te worden dat je volledig om de tuin bent geleidt.



Volgens mij is bizarre architectuur een staple van de nieuwe orthodoxe school (tienhoekig huis, een huis op stilten). Heeft dat te maken dat de meer traditionelere gebouwen zich niet echt lenen voor locked room situaties?

Ik ben vandaag alvast begonnen aan Case with Four Clowns van Leo Bruce, en het verhaal begint ondanks een ietswat deprimerend begin, waarin helaas enkele spoilers over de voorgaande zaak voorbij komen, weer lichtelijk satirisch van toon te worden. De voorgaande zaak heeft nogal een vlek op de reputatie van Beef achtergelaten en probeert die nu met behulp van zijn officiële biograaf (lees: Watson) een beetje weg te werken, door niet een moord op te lossen maar door er een te voorkomen.

Wellicht een leuk boek voor jou, Ash?

Een staple is denk ik te sterk gezegd. Ayatsuji staat er wel bekend om (hij heeft een hele "landhuis" reeks), maar voor de rest valt het wel mee. Natuurlijk komen ze soms wel voor, maar nieuw orthodox is eigenlijk behoorlijk modern en urban.


Nooit clowns.

Eergister LeBlanc's Kaiki na Ie ("Het mysterieuze huis" = La Demeure mystérieuse) uitgelezen. Een aardig verhaal, dat tegen het einde bijna op een normale detective lijkt, als d'Enneris (Lupin) uitlegt wie de twee vrouwen heeft ontvoerd, wie iemand bij de Eifeltoren heeft vermoord en hoe die persoon iedereen heeft weten te bedriegen.

Gister Black Canary in een grote gezelschap gekeken. Dacht pak even een goede aflevering dus heb 3 afleveringen geskipped.
Een erg goede aflevering! Alleen ik heb het gevoel dat ik nu een oplossing ken voor de meeste moorde in de sneeuw waarbij er voetafdrukken missen. =(

Deze conclusie is wel erg kort door de bocht. Het aantal oplossingen dat er is voor het ontbreken van voetsporen, in zowel een deken van sneeuw als modder, nat zand of verf, een dikke laag stof enzovoort, zijn bijna eindeloos. Er is wel één type oplossingen die vaak is gebruikt, omdat het de meest werkbare methode is, maar zelfs daar zijn vele verschillende variaties op gevonden.

Mijn favoriete verhaal uit deze subcategorie van het onmogelijke misdaadgenre is "No Killer Has Wings" van Arthur Porges, terug te vinden in Mike Ashley's anthologie The Mammoth Book of Perfect Crimes and Impossible Mysteries, waarin een vrij simpele en geniale methode word gebruikt om een slachtoffer op stukje afgelegen strand te bereiken, zonder een enkele voetstap achter te laten in het natte zand.

The Devotion of Suspect X is hier inmiddels binnen gekomen, maar weet echter niet wanneer ik er aan toe ga komen om hem te lezen. Het namelijk niet het enige boek dat hier onlangs is binnen gekomen. ^_~; Onlangs arriveerde hier al een pakket met een kleine twintigtal GAD boeken, en verwacht binnenkort nog een pakketje met nog eens een stuk of zes vintage mysteries. Suspect X heeft wel voorrang op een hoop andere titels, maar tussen die andere detectives zitten ook een hoop titels waar ik heel nieuwsgierig naar ben.

Ik ben hopeloos!

Oke. Dat wilde ik je horen zeggen. ^^

Ash heeft vandaag wederom een uitstekende recensie op zijn blog gepubliceerd en zit nu met het idee te spelen om dat misschien ook te gaan doen. Vooral nu dat ik me steeds meer ben gaan richten op onbekendere titels en schrijvers, maar het probleem op het moment is de tijd die erin gaat zitten en het feit dat ik vaak te lui ben om zelfs een simpel forum berichtje te controleren op fouten, voordat ik het plaats.

Het is wellicht iets om later dit jaar nog wat mee te doen.

Doen!

Trouwens, ik weet niet of ik het hier al eens heb gezegd, maar een belangrijke reden waarom ik boeken etc. review, is dat ik ze anders vergeet! Ik ben gewoon heel slecht in het onthouden van dingen en ik wil me vaak wel eens een methode of setting herinneren, maar nooit het verhaal. Vandaar dat ik het ergens vast moet leggen


Ach, zoals men kan merken, let ik niet zo vaak op spelfouten/vergeten woorden/in elkaar lopende zinnen in m'n blogposts =_= Mijn schrijfstijl houdt heel veel herschrijven in en je kan vaak nog de 'restanten' daarvan zien ^_~''

Gister voor het eerst in tijden Ellery Queen weer gelezen! Halfway House is niet echt een landen-serie-boek, noch echt iets van daarna. Alsof het in de Halfway House is. Niet zo groots als voorgaande boeken (met vooral een kleine cast), maar er zitten me goede scenes tussen. Het derde hoofdstuk, The Trial, was erg leuk en natuurlijk de finale, waarin Ellery zijn deducties uitlegt op de bekende, wiskundige Queen manier. Als A = B en C=/=A, dan C=/=B. QED. Ik had 'm overigens wel, maar dat kwam meer door een ietswat knullige plaatsing van een belangrijke aanwijzing.

Laatst vond ik dit: http://www.amazon.co.uk/Tokyo-Zodiac-Mu ... 927&sr=8-2

Zou het kunnen dat deze uitgeverij besluit om meerdere Shimada boeken te vertalen?



EDIT: Fuuuuuuuuuuuuuuuuuuu! Het is een franse vertaling. Ach ja, mijn frans is redelijk. Als ze meer boeken vertalen ga ik misschien toch een poging wagen.