Ik denk dat ik alleen The Promised Neverland ga volgen, alsmede wat doorlopers van vorig seizoen (That Time I Got Reincarnated as a Slime en Karakuri Circus; bij beiden moet ik nog wel even een inhaalslag maken).

Even verder met opruimen:

• Ik heb Rinshi!! Ekoda-chan nog een tweede kans gegund, maar dit was nog oninteressanter geleuter dan de eerste aflevering. En wederom 3 minuten short en daarna weer 20 minuten met regisseur en VA. Ik heb dat sowieso geskipt, maar zouden ze nou echt zelf niet in de gaten hebben dat die verhouding helemaal scheef is? Hoe dan ook, einde rit.
• Idem voor Ueno-san wa Bukiyou. Een stuk flauwer dan de eerste aflevering, en de te flauwe grappen worden ook nog steeds te lang uitgesponnen.
• Egao no Daika gaat enigszins onverwacht toch nog wel een derde kans krijgen. Na de enigszins misleidende eerste aflevering duiken we deze keer volop de oorlog in, waarbij ik niet kon zeggen dat ik echt onder de indruk was van de mecha-battles. En ook de rest gaf weinig reden om verder te kijken. Maar dan gooien ze er op het eind wederom een moment in dat alles radicaal op z'n kop zet. Dat houdt een mens toch nieuwsgierig....

Als je je tolerantie tegen absolute stront eens flink op de proef wil stellen, kijk Virtual-san wa Miteiru. Ik he het toch nog bijna 3 minuten volgehouden, wie biedt meer?

Damn, ik hield het maar 2.5 minuten uit.

Boogiepop Never Smiles ligt er overigens uit bij mij. Hoewel ik enigzins wel kan waarderen wat de serie probeert te doen en de personages soms best aardig kunnen zijn, kan ik nou niet zeggen dat ik er erg geboeid door ben. Het voelt daar wat te vaag en afstandelijk voor, en niet op een manier die intrige creëert.

Edit:

Kemono Friends S2

Oh kijk, de onvermijdelijke sequel op de verrassingsshit, gemaakt nadat de originele makers van het project getrapt werden en de studiobonzen het overnamen. Yaaay~

Cynisme over de productie terzijde wist de aflevering an sich me ook weinig hoop te geven. Zo weet het er namelijk nog erbarmelijker uit te zien dan de originele serie - de serie wist daar ondanks de enorme houterigheid nog een zekere levendigheid te bevatten, terwijl alles er nu ontzettend doods uitziet en de monsters al helemaal CGI-gedrochten zijn. Ook eindigde het eerste deel met een opzet voor het verkennen van de rest van de wereld buiten het park, maar wordt nu onmiddellijk de reset-button ingeramd om weer het vertrouwde park in te gaan, met een slappe 'geheugenverlies' opzet. Voorzover voelt het ook amper als een sequel, meer als een herhalingsoefening van het eerste seizoen. Meh.

Ik heb er weinig vertrouwen in, dus ik wacht de reviews wel af. Kemurikusa weet voorzover beter mijn aandacht te pakken.

Egao no Daika wordt een blijver, overigens. De serie is nog steeds geen hoogvlieger, maar de gebeurtenissen van het eind van de tweede aflevering en de focus op de vijandelijke soldaten in de derde geeft me toch genoeg interesse in het conflict dat ik wil zien waar dit heen zal gaan. Zo'n druk seizoen is het immers toch niet.

Thanks weer voor alle mini-reviews. Helpt heel erg met keuzes maken!



Woops, wist niet dat er zoveel tijd tussen zat.

Dan ben ik bang dat Netflix de enige legale streamingrelease met Engelse subs is hier van deze serie.



Hehe, soms vergeet ik dat mensen géén Netflix hebben, dus het ligt niet aan jou. xD (Netflix is mijn TV-vervanger geworden sinds ik het heb.)

Dit seizoen heb ik eigenlijk alleen Dororo en Tate no Yuuusha opgepakt. Die eerste springt er echt positief uit, de laatsegnoemde is behoorlijk aan het afzakken qua niveau in de laatste afleveringen. Verder kijk ik SOA3(?) nog, niet bijster spannend helaas.
Boogiepop leek me leuk maar verzandde al snel in een theater van willekeurige personen die elkaar dood wilde hebben. Veel te weinig binding tussen de kijker en de karakters. Staat alweer een antal weken 'on hold' maar denk dat ik hem binnenkort toch drop.