Wel, wat betreft aanleiding...

Dan vraag ik me in het geval van Boku no Hero Academia toch af: gevalletje bekend dus gehaat? En ook de hoge positie van Kabaneri vind ik toch zeer opmerkelijk. En dan juist Big Order ergens onderaan, terwijl ik daar toch eigenlijk uitsluitend negatieve reacties over gehoord heb...

Volgens mij bedoelen ze met 'teleurstellend' het verschil tussen de verwachting (die men had voor de daadwerkelijke uitzending) en het uiteindelijke product. Dus het gaat niet alleen om wat de kijker uiteindelijk heeft gekregen.

Dan moeten sommige verwachtingen wel absurd hoog gelegen hebben. Of juist heel veel andere verwachtingen bizar laag

Hoe dan ook, vreemde lijst.

Ik zag net de slotaflevering van The Lost Village. De serie begon erg grappig door de personages met hun bijzondere gebreken, maar toen het mysterie eenmaal was opgelost en er serieus naar de personages werd gekeken, werd het saai om naar te kijken. Ik viel net bijna in slaap. In plaats van een goede horror-comedy werd dit een matig fantasy-drama. Met deze cast kon het niet anders dan falen.
Score: 5/10

Kiznaiver was iets beter, maar was voor mij ook een teleurstelling. Zes jongeren worden vrienden nadat ze in een sociaal experiment met elkaar zijn verbonden. Doordat ze elkaars pijn voelen, groeien ze naar elkaar toe, maar dat leidt ook tot problemen. Ik kreeg vanaf het begin een Kokoro Connect-vibe van het verhaal, want de gimmick wordt gebruikt om te weten te komen over de gevoelens en problemen van de personages. Helaas zijn niet alle verhalen even interessant en worden veelal aan het einde open gelaten. Want de werkelijke ster van het verhaal is een meisje buiten de groep, die niets toevoegde aan het verhaal. Ik vond de laatste afleveringen daarom een stuk minder.
Score: 6/10

Geen idee waardoor ik erbij afhaak maar ik kom gewoon niet door de eerste aflevering heen. Het spreekt mij totaal niet aan.

The Lost Village was een zooitje. Er zaten best een paar aardige ideeën in, maar de uitvoering schoot keer op keer tekort. Ik zie het zelf bijvoorbeeld niet als een komedie, maar als een horrorserie die een verontrustende sfeer probeerde neer te zetten door het gedrag van de personages (vrolijk liedjes zingen in de bus!) en de situatie (stel mensen met flinke psychische problemen wil samenleving volledig de rug toekeren) met elkaar te laten botsen, maar het weet nooit de juiste balans te vinden.

Misschien was het geslaagd als het aantal personages was gehalveerd en de hoofdpersoon was vervangen door iemand die geen, nou ja, doorsnee idealistische protagonist is die vrijwel direct voor het meisje valt.

BTW wat zei ik nu over rookmonsters?!

(Zie AW45)

Dat dacht ik in eerste instantie ook, maar vanuit die gedachte doen ze werkelijk ALLES fout, wat voorkomt dat het ook maar een moment echt spannend wordt. Kijk alleen al naar het steevast totaal stupide handelen van zo'n beetje iedereen. Op zich niet eens ongebruikelijk in horrorfilms, denk aan de gemiddelde teen-slasher. Maar die domheid heeft daar dan altijd (bloederige) consequenties, terwijl het in Mayoiga vooral meer absurd gekibbel opleverde.

In het begin deed ik het ook nog af als knullige onkunde, maar na een van de episode reviews op ANN ben ik wel gaan geloven in hun theorie dat dit allemaal volkomen bewust was, dat de makers een spelletje met de kijker aan het spelen waren. Alleen vond ik vanuit die optiek het einde dan toch weer uit de toon vallen, te serieus gezien al het voorafgaande. Ik weet uiteindelijk dan ook niet echt meer wat ik ervan moet denken, behalve dan dat het zowel bekeken als horror als als komedie door de mand valt.

Ik geloof persoonlijk niet zo in die theorie van 'het is eigenlijk een komedie!'. Het voelt meer als een horror-serie met een paar van die tongue-in-cheek momentjes erin (á la slasher-films als Scream), maar de serie gaat compleet op diens snuit zodra het echte plot begint. Het resultaat is meer saai dan hilarisch (slecht), en ik ben nu al driekwart van de dingen die in de serie gebeurden vergeten. Niet alsof er al zo veel gebeurde...

En die hoofdpersoon was inderdaad een dipshit. Aan het begin van de serie denk je nog dat zijn idiote gedrag en simpele gedachtegang hem nog duur zullen komen te staan, maar nee, hij wordt er enkel voor beloond de hele serie lang en weet alles op te lossen zonder grote terugslagen voor hem. Gaap.