Tonkatsu DJ Agetarou
Tsja, een short waarin Japanse cuisine een rol speelt. Die kan ik, ook als de synopsis en het artwork op voorhand al niet veel goeds beloven, uiteraard niet negeren. En in zekere zin viel het me nog mee, minder vreselijk dan verwacht. In het kort: Agetarou vind z'n baantje in hun familierestaurant maar niks, maar als hij voor een bezorging bij toeval in een club terechtkomt ontdekt hij dat DJ'en en tonkatsu bereiden dezelfde groove hebben. Right. Maar hé, dat is wel een goede motivatie om de familiebusiness wat serieuzer te nemen. Het is zeker niet geweldig, maar gezien het geringe aanbod aan shorts wil ik het nog wel een tweede kans gunnen.

Kiznaiver
Ik weet nog niet helemaal wat ik hiermee aan moet. Enerzijds is het een interessante opzet en zeker in het begin lijkt Kiznaiver ook voor een serieuze aanpak te kiezen, maar dan worden vervolgens een aantal personages geïntroduceerd die dat weer grotendeels teniet doen. En sowieso: als je ontvoerd bent en te horen krijgt dat je een mysterieuze operatie ondergaan hebt, loop je dan echt zo achteloos weg? De opening is inderdaad wel sterk en ik zie zeker potentie, maar ik hoop toch dat de serie zich niet teveel verliest in flauwigheden.

Haifuri
Schattige meisjes doen schattige dingen. Met oorlogsschepen. Ach, moet kunnen. Eerlijk gezegd heb ik na een paar minuten al overwogen de aflevering weer af te zetten, maar de draai die in de tweede helft aan het verhaal wordt gegeven maakt me wel toch nieuwsgierig naar meer.

Tonkatsu DJ Agetarou

Een short over een ventje die zijn liefde voor clubs wil combineren met zijn werk als tonkatsu-maker. Huh. De serie heeft een aparte, redelijk lelijke, artstijl en...uh...voor de rest valt er eigenlijk weinig over te zeggen. Het is wat het is. En wat het is, boeit me niet.

Flying Witch

Een slice-of-life...over heksen. En dan niet eens op een magische school, maar heksen die zich gewoon tussen de mensen mengelen in het dagelijks leven. Zoals de hoofdpersoon, die naast haar normale schoolleven ook achter mandragora aangaat en op een bezem rondvliegt. Wat is dit, een anime versie van Sabrina the Teenage Witch?

Maar goed, de eerste aflevering van de serie was best amusant. Het wist een rustige sfeer op te bouwen, de grappen waren best geslaagd en het concept in het algemeen kan best leuke dingen opleveren. Sowieso zitten er weinig slice-of-life series in mijn schema op het moment; misschien dat deze het gat op kan vullen. We zullen zien.

Sansha Sanyou

Opnieuw een "schattige meisjes"-serie, ditmaal gemaakt door studio Doga Kobo. Het draait om drie meiden - een veelvraat, een student president die onderhuids evil is en een voormalig rijk meisje die nu moet leven op broodkorstjes. De eerste twee worden vrienden met het broodkorstjes-meisje en zo gaan ze samen lunchen, naar het bad en naar hun klassen. Dat terwijl het rijke meisje natuurlijk weinig snapt van het leven als 'normaal persoon'.

Fascinerend ja. Eerlijk is eerlijk, de animators weten de serie wel veel leven in te ademen, van de kleurrijke omgevingen tot de energieke personages. Ook zijn er af en toe nog wat grappen die best geslaagd zijn. Het is dus niet alsof ik de serie verafschuw ofzo, het doet gewoon diens eigen ding. Maar, wel, ik zat al snel schaduwbeesten te maken op de muur met mijn handen alsof ik een freaking vijfjarige was, puur omdat de serie zo erbarmelijk slecht is in mijn aandacht vast te houden. Jaaaaa....nee.

Re:Zero's tweede aflevering was dan wel weer dik ok. De domme grappen worden ditmaal compleet achterwege gelaten om te focussen op het verhaal, waar de hoofdpersoon zijn lastige parket begint te realiseren. Hij komt door zijn constante time-leaps ook steeds meer te weten over de personages om zich heen, en probeert de moordenaar als de pest te mijden. Iets dat het Majora's Mask gevoel dus alleen maar versterkt. Dit zal wel een blijver worden, nu kijken hoe ze dit concept over 25 episodes kunnen spreiden.

Uit de categorie waarom heb ik dit in vredesnaam gekeken?: Usakame. Een short van 4 minuten waarvan de helft door de OP en ED opgesoupeerd worden. En die resterende paar minuten? Iets over een stel schoolmeisjes en tennis, vooral heel erg random met slechts een paar momentjes die niet volkomen ongrappig waren. Ineens lijkt Pan de Peace bijna Oscar-waardig...

Waren de opening en ending op z'n minst goed, of...?

(Een van de redenen waarom ik meerdere afleveringen van Sekko Boys tweemaal heb gezien, is dat het liedje zo catchy is.)

Ik heb gister ook geprobeerd Pan de Peace te kijken, maar er gebeurt echt werkelijk niets. Het is niet eens echt schattig, omdat het zo geknutseld is. Dat is niet hoe mensen praten!

33-in-een-dozijn J-pop deuntjes (dus best irritant). Bij de ED nog met een stel dansende idols erbij (dus best irritant).

Nou ja, wellicht behoor ik ook niet echt tot de doelgroep
(en wellicht zou ik titels die me echt niks zeggen toch vooraf even moeten opzoeken in plaats van ze blind aan te klikken...)

EDIT: uit de categorie een ezel stoot zich geen twee keer aan dezelfde steen, Wizard wel: Wagamama High Spec. Ook schattige (maar wel ietwat ondeugende) meisjes op school. Nu zelfs maar 3,5 minuut kort waarvan 1 minuut voor de ED (een OP ontbreekt), en daarna nog een halve minuut "uitleg". Ik kan nu wel gaan proberen uit te leggen waar het over gaat, maar dat kost meer tijd dan de aflevering duurt. Kijk dus zelf maar. Of bespaar je de moeite, wellicht de betere optie.

Tijd voor een inventarisatie van tweede episodes! En één nieuwe. Al loop ik wat achter omdat ik te druk bezig ben met Donkere Zielen 3.

Wagamama High Spec

Oh, kijk, nog een short die praktisch een reclame is. Ditmaal voor een opkomende visual novel. Dus wat doen de dames in deze aflevering?

Ze gaan uit de kleren.

Wel, het is tenminste geen misleidende reclame.

Twin Star Exorcists ep. 2 was weer een vermakelijk actievehikel. De serie staat weliswaar stijf van de cliché's, maar weet de serie desalniettemin een hoop energie mee te geven en de hoofdpersonages zijn een leuk duo. Kan wel een leuk meepakkertje worden dit seizoen, deze zal de 3-episode regel dus wel overleven.

Boku no Hero Academia ep. 2 is zich ook al praktisch van een plek verzekerd. De serie bruist van de stijl en inventiviteit en hoewel dit openingsverhaal volgens het boekje verliep, wist het door het samenspel tussen de hoofdrolspeler en de (allesbehalve onoverwinnelijke) superheld All Might een hoop hart mee te geven. Nu alleen de vraag of 13 episodes hier wel genoeg voor zijn.

Kuma Miko is aan de andere kant nog een twijfelgeval. De richting van de show is nu wel duidelijk (een die draait om Machi's falende pogingen om zich aan te passen aan de buitenwereld) en soms wisten de grappen doel te treffen...maar het is nog steeds geen topmateriaal. Ik zal kijken of het een plek in mijn schema kan vinden, maar het zou me niet verbazen als ik deze drop.

Ten slotte Joker Game, die waarschijnlijk geen blijver wordt. De serie is weliswaar niet slecht, maar aan de andere kant weet het me ook echt niet te boeien. Ik geef weinig om de hoofdpersonages en hun verwikkelingen en de stijl staat me ook niet helemaal aan (al is de setting zelf interessant). Als de derde aflevering me ook redelijk weet te vervelen dan krijgt deze een schop voor diens achterste.

De tweede aflevering van Bungo Stray Dogs was (wederom) een trouwe adaptatie van het tweede hoofdstuk van de manga. Niet zoveel op aan te merken. Waar ik me wel enorm aan stoorde, was de titel van de volgende aflevering. Dat is niet de juiste spelling van paradaisu / paradise in vooroorlogs-Japans! Hun spelling ziet er misschien wel 'ouderwetsch' uit omdat ze een (tegenwoordig afgeschafte) ヰ/wi gebruiken in plaats van een イ/i, maar ook in vooroorlogs Japans gebruikte men geen ヰ/wi om paradaisu / パラダイス te spellen! En dat hadden ze gewoon kunnen checken in de verhalen van (o.a.) Dazai (de schrijver, niet het personage).

(En ja, ze gebruiken de foute spelling ook in de manga, maar dat was me gewoon niet opgevallen, en in de anime leggen ze zelfs nadruk op de wi)

Heb over Bungo Stray Dogs ook weinig te zeggen, zal deze serie gewoon blijven volgen. Ik ken de manga i.i.g. niet en ik ben ook geen ster in de literatuur. De humor bevalt mij wel in deze serie. Twin Star Exorcists is inderdaad niet echt origineel, maar de combinatie van actie en humor is vermakelijk. Super Lovers heb ik daarentegen gedropped. De eerste aflevering vond ik nog leuk om te zien, maar na een paar minuten in de tweede aflevering komt vanuit het niets de 'amnesia trope' te voorschijn, waar ik geen fan van ben.

Big Order
Als je de schrijver van Future Diary de kans geeft om Code Geass te imiteren, dan krijg je een slap aftreksel genaamd Big Order. Eiji heeft maar één wens: dat zijn zieke zusje beter wordt. Helaas dacht zijn tien jaar jongere zelf aan wereldheerschappij en juist die wens is door een magisch meisje in vervulling gegaan. Wanneer hij wordt opgejaagd door een jonge huurmoordenaar, ontdekt hij dat hij de kracht heeft om iedereen binnen een bepaalde straal zijn bevelen op te laten volgen. Zo te horen gaat dat gepaard met een seksuele ontlading.

Sommige schrijvers zijn nooit boven het niveau van een gemiddelde tiener gekomen. Dit verhaal belooft nu al weinig goeds en Future Diary was eveneens een teleurstelling, dus ik ga me hier niet aan branden.

@Yupa, ik zag Big Order op CR staan, maar de 'synopsis' deed mij totaal niets.

The Lost Village
Net aflevering drie gezien en de spanning blijft er goed in zitten. Het een en ander wat mij is opgevallen, de buschauffeur die volgens mij iets heeft gezien, een voetafdruk van een 'beer', een vage e-mail die de locatie van het dorp vrijgeeft. En natuurlijk de ontwikkelingen in deze aflevering. Wat zal er gebeuren in het dorp? Krijgen we een 'Battle Royal' of worden de personages een voor een het slachtoffer van een bloeddorstig monster . Krijgen we een soort van 'The Village' à la M. Night Shyamalan of zijn de vorige bewoners van het dorp misschien gedegenereerd tot beestachtige wezens, zoals in 'The Lurking Fear' van Lovecraft. Ik denk dat mijn fantasie op hol slaat .

Big Order

Wel, een synopsis is hierboven al gegeven, dus die skip it ditmaal maar.

In ieder geval, het feit dat het een Code Geass-achtige ripoff moge zijn ten spijt, vond ik deze eerste aflevering nog best te pruimen. Het begingegeven is heerlijk over de top en als het erg vermakelijke Future Diary een indicatie is, wordt dit al snel een gigantische hoop chaos waar de grenzen tussen goed en kwaad compleet vervagen. De personages doen in veel opzichten nog wel aan die vorige serie denken, dus ik hoop dat ze een betere impressie achterlaten in de toekomst (al is die wensvervuller wel een apart geval) maar vooralsnog geef ik de serie een kans.

Hai-Furi liet ook met diens tweede episode zien dat het gegeven van 'Girls und Panzer met boten, maar dan serieus' hier ook nog overeind bleef staan. In feite is het weer een combinatie van een 'schattige meisjes'-show met een duisterder genre, en dat heeft in het verleden goede series opgeleverd. Ze weten de wisselingen in toon nog niet altijd even goed neer te zetten, maar dit belooft zeker een interessante serie te worden.

Netoge no Yome's 2e ep wist ook indruk te maken. De eerste aflevering was erg 'wish fulfillment'-achtig, maar de tweede wist dat weer een stuk naar beneden te brengen nu het blijkt dat Ako er behoorlijke persoonlijkheidsproblemen op nahoudt. Zoals een totaal gebrek aan sociale vaardigheden en het feit dat ze game en realiteit niet uit elkaar kan houden (in de 'omgang met anderen' manier, ze is geen chuunibyou). Dat verhelpen zal wel de hoofdmoot van de serie worden, en het doet het zover met een hoop lol en personages die steeds leuker worden. Op komedie-gebied zal dit wel het beste worden dat we dit seizoen krijgen, lijkt mij.

Bungou Stray Dogs is nog steeds amusant (maar niet heel speciaal) en Ace Attorney zal ik ondanks diens problemen als fan ook wel blijven kijken. Zolang het geen totale Devil Survivor 2 praktijken uithaalt zal het alsnog een redelijke adaptatie kunnen worden.

Ten slotte Mayoiga, die ik ook blijf volgen, maar dan puur omdat, wel, de serie voorzover steeds meer de afgrond in schuift. Ik kan het namelijk echt niet serieus nemen, en ik zit meer te lachen over wat dit voor onzin is dan er echt in meegetrokken te worden. Het feit dat de serie nogal faalt in het jongleren van diens irritante cast vol eentonige personages en er geen gesprek gevoerd kan worden dat niet vol zit met melodrama en geschreeuw, helpt ook zeker niet mee. Ik geef gewoon geen moer om die idioten, en ik zit eigenlijk gewoon het monster aan te moedigen. Net als in je gemiddelde Hollywood-horrorfilm dus, en dat kan ook een hoop lol opleveren.

Ik bedoel, hey, hij heeft er al ééntje te pakken. Nog 29 personages te gaan!

Nieuwsgierig, dus de eerste aflevering van Pan de Peace gekeken, maar...eh? Ik begrijp niet eens hoe dit op een 4-koma manga gebaseerd op zijn. Zijn we in de sho-fase (of zelfs ki-fase) blijven steken van kishotenketsu? Of ben ik gewoon te oud voor dit?

Volgens mij heeft het geen hoger doel dan otaku pandering, want tja, als je met vrijwel geen moeite je brood kunt verdienen, waarom niet? Al is het natuurlijk wel sneu voor de hoopvolle kijkers die zich in de serie hebben vergist.

Tijd om mijn kijklijst op te schonen, nu er een zooi derde afleveringen uit zijn.

Kuma Miko is wel een blijver in dat lijstje. Het is niet de meest hoogwaardige komedie ooit, maar het doet genoeg om mij te amuseren en het is echt iets dat makkelijk verteerbaar is als lunch-serie of iets dergelijks. Machi's perikelen zijn best grappig en het samenspel met de beer is leuk, en meer kan ik er ook niet van vragen.

Boku no Hero Academia is ook een duidelijke blijver, aangezien de serie belooft een erg vermakelijk shonen-vehikel te worden dat zeker een eigen smoel heeft. Had nog steeds graag gewild dat het op zijn minst 26 eps kreeg, maar eh, ik neem wat ik kan krijgen.

Re:Zero is eveneens een blijver. Het verhaal heeft potentie, de personages beginnen me te boeien (al vloekt het meta-gedrag van de hoofdrolspeler nog steeds met de toon) en de krachten van de hoofdpersoon kunnen tot een hoop toffe situaties leiden. Yup, laat maar zien wat je kunt.

Flying Witch's tweede ep was eveneens aardig, en hoewel de serie niet altijd even boeiend is, weet het af en toe best leuke ideeën te hebben. De opening belooft ook meer heksen, dus ik ben benieuwd naar hoe die van het hoofdpersonage af gaan spelen. Het zal waarschijnlijk wel de beste slice-of-life serie worden dit seizoen, dus ik geef deze een goede kans.

Kiznaiver is nog steeds weird, maar veelbelovend en ik vraag me af wat Trigger van plan is met dit concept (want op het moment komt het nog neer op random experimenten).

Dan de afvallers; ik ga liever voor Kiznaiver dit seizoen voor Trigger gekte, dus Space Patrol Luluco krijgt de schop. Ik heb weinig zin om de rest van deze short te kijken, want de humor blijft wat achter en het is net wat te lang voor diens eigen goed. Geen shorts dit seizoen dus.

Joker Game haalt het zoals verwacht ook niet. Het feit dat deze aflevering draaide om een geheugenverlies subplot dat zo uit een slechte Hollywood-film had kunnen komen helpt ook niet mee. Als dit een indicatie is van het niveau van de 'spionnenspelletjes' dat we moeten verwachten in de toekomst, heb ik weinig motivatie om de rest te kijken.

Ten slotte Bungou Stray Dogs. Het is weliswaar geen slechte serie, maar ik vind het desalniettemin erg moeilijk om mijn aandacht erbij te houden en het zakt nu al constant naar de bodem van mijn serie-prioriteiten. Als het zo al begint kan ik beter kappen voordat ik het met tegenzin ga kijken straks. Het doet gewoon niet genoeg om echt interessant te blijven, dus tabee.

Mayoiga (ep 2+3)
Het verhaal is op zich nog best interessant maar de 300 personages verpesten het. Iedereen moet een hoofdpersoon worden en een interessant achtergrondverhaal hebben waardoor de afleveringen vooral bestaan uit uitbarstingen van iedere keer een ander persoon om vervolgens uit te leggen dat diegene zo reageert omdat hij dit en dat heeft meegemaakt. Dat is leuk met een paar personages maar doordat het er zoveel zijn duurt het vrij lang. Iedereen maakt ook de hele tijd ruzie en eigenlijk doet de serie gewoon denken aan Utopia door alle drama. De enige reden dat ik kijk is omdat het verhaal dus interessant is en ik wel benieuwd ben hoe dat verder gaat.

12-sai.: Chicchana Mune no Tokimeki (ep 1+2)
Ik was vooral bang dat deze serie 12 jarige kinderen zou seksualiseren maar gelukkig is dat niet het geval. Het draait om drie vriendinnen met typische problemen voor 12 jarigen, voornamelijk irritante jongens en roddelende meisjes in hun klas. De serie is voornamelijk lief en grappig en de ending blijft echt in mijn hoofd hangen dus ik ben tevreden.

Sakamoto desu ga? (ep 1)
Ik verwachtte eigenlijk niet zoveel van deze serie maar het is best leuk. Je weet wat er gaat gebeuren maar toch blijft het interessant en grappig. Deze blijf ik waarschijnlijk wel volgen.

Tanaka-kun wa Itsumo Kedaruge (ep 1+2)
Deze serie gaat vrij langzaam, als je iets spannends wil kijken moet je hier niet wezen. De droge, flauwe humor en de vreemde situaties zorgen ervoor dat ik het toch graag kijk.

Flying Witch (ep 1+2)
Zelf houd ik niet zo van fantasy dus ik had verwacht dat ik dit niet leuk zou vinden maar dat viel gelukkig enorm mee. Het is nog steeds voornamelijk een slice-of-life serie en het fantasyelement voegt alleen maar humor toe. Beetje jammer alleen dat ik me beide afleveringen kapot schrok bij een scene terwijl het helemaal geen horrorserie is. Wist niet dat ik zo makkelijk kon schrikken haha. Weet iemand trouwens of bakke (uit de derde episode) vergelijkbaar is met spruiten? Daar vond ik ze namelijk het meest op lijken.

Pan de Peace! (ep 2+3)
Deze serie blijft de spanning erin houden. In de tweede aflevering komen we te weten dat de vriendinnen niet alleen van brood houden maar ook van melk. Plottwist! In de derde aflevering gaan ze brood bakken. Het had me eigenlijk meer verbaasd als ze dat niet hadden gedaan. Het is niet dat ik die 2.5 minuten anders beter had besteed dus ik blijf dit volgen.

Sansha Sanyou (ep 1+2)
Hier valt niet echt veel over te zeggen, het is een slice-of-life serie dus erg spannend is het niet en er gebeuren niet veel bijzondere dingen. Ik moest vooral erg lachen om de creepy ex-butler die telkens uit de bosjes opduikt en het eten ziet er allemaal erg interessant uit dus ik hoop dat ze daar ook mee doorgaan want ik weet niet zoveel van Japanse gerechten.

Super Lovers (ep 2)
Nou ik hield mijn hart vast bij deze episode maar gelukkig is alles goed gegaan! We zijn een aantal jaar verder en de jongens hebben sinds die zomer geen contact gehad door omstandigheden maar nu komt het kind bij de oudste jongen, die inmiddels in een host club werkt, inwonen. Dit zorgt voor gezeur bij de andere broers van de oudste jongen. Maar het belangrijkste is dat tot er tot nu toe niks is gebeurd en alles onschuldig is. Gelukkig, want ik vind het verhaal tot nu toe boeiend.

Netoge no Yome wa Onnanoko ja Nai to Omotta? (ep 2)
De vorige keer twijfelde ik nog of ik verder zou kijken maar deze aflevering vond ik gelukkig leuker. Er was minder focus op het spel zelf en meer op wat de gevolgen zijn nu iedereen elkaar ook in het echt kent. Niet iedereen heeft daar namelijk dezelfde mening over. Wel erger ik me echt aan dat meisje wat de vrouw van de hoofdpersoon moet voorstellen, ik vind haar zo irritant.

Shounen Maid (ep 2)
Ook deze aflevering werd er veel schoongemaakt. Erg spannend is deze serie niet maar ik vind de personages wel leuk en ik kan erom lachen dus ik ben tevreden.