Zin om eens een manga buiten je comfort zone te lezen? Wil je een keertje met meerdere mensen over een bepaalde manga praten? Doe mee met de boekenclub! Het maakt niet uit of je het voor het eerst leest, of het trouw jaarlijks opnieuw leest, en we verwachten ook geen boekverslagen met bronnenlijsten (mag wel), dus iedereen kan gewoon meedoen! Elke sessie kiezen we een andere serie/one-shot uit, die we lezen zodat we met z'n allen erover kunnen praten. Meer details over de boekenclub vind je in het algemene topic, waar je ook suggesties kan maken voor de volgende keer.

Voor de allereerste sessie is deze manga uitgekozen:


Titel: Not Love But Delicious Foods Make Me So Happy (Fumi Yoshinaga)
De Engelse uitgave (Yen Press) is o.a. verkrijgbaar bij Archonia (€9,99), Book Depository (€9,24) en bij andere Nederlandse strip- en boekhandels (rond de €11).
(Pas op: Op sommige sites staat deze manga ingevoerd als Not Love But Delicious Foods)

Tamara vat deze one-shot samen als:
Omdat ik vast niet de enige ben die eerst nog deze manga moet bestellen en lezen, lijkt me het handig als we een soort zachte 'deadline' zetten in de week van 21 ~ 27 september: het zou leuk zijn als iedereen het tegen die tijd uit heeft en er in die week ook wat over kan posten (mag natuurlijk ook eerder of later, maar het is leuker als iedereen er 'tegelijkertijd' is). Je hebt dus bijna drie weken om de manga te bestellen/lezen, wat hopelijk genoeg moet zijn.

Verder zijn er niet echt regels: er is geen inschrijvingslijst (hoewel een berichtje in dit topic wel handig is zodat we weten hoeveel mensen er mee willen doen) en je mag echt over van alles posten naar aanleiding van de manga (een 'gewone' review zou kunnen, maar in dit geval lijkt me Japans eten bijvoorbeeld ook een voor de hand liggend onderwerp :D).

Dit is de eerste keer dat we dit doen op het forum, dus we moeten nog zien hoe dit precies uit gaat werken, maar het wordt vast leuk :)

Edit: Het onderwerp van de tweede sessie staat ook al vast en is behoorlijk anders dan Not Love But Delicious Foods Make Me So Happy : Lychee Light Club (Usumaru Furuya).

Zijn er al mensen die weten of ze meedoen?

Ik heb de manga gister besteld, dus die zou op tijd binnen moeten zijn. Om er even iets over te schrijven nu ik nog 'blanco' ben: Ik heb eigenlijk nooit iets van Yoshinaga gelezen (en ik denk ook niet dat ik dat gedaan zou hebben als we dit niet hadden opgezet), maar volgens mij is deze manga soort-van-autobiografisch...? (de hoofdrolspeelster deelt i.i.g. haar naam met Yoshinaga...). Ken verder haar stijl van vertellen/tekenen helemaal niet, dus geen idee wat ik ervan moet verwachten, maar ik kijk in ieder geval uit naar het eten :D Tamara's uitleg doet overigens een beetje denken aan Solanin (iets ouder dan).

Wat ik op dit moment verwacht dat Not Love But Delicious Foods Make Me So Happy wordt: Solanin + Kodoku no Gourmet. Met meer vrouwen. En humor. En minder eenzaamheid.

Ja, het is semi-autobiografisch. Er zit wel een 'dit is echt wel fictie!'-disclaimer voorin, maar het zou me echt verbazen als ze niet het een en ander uit haar eigen leven getrokken heeft. De restaurants bestaan allemaal wel echt. Het is geen zware kost zoals Solanin, maar Y-naga is bijvoorbeeld wel een gigantische sloddervos thuis, geeft bijna al haar geld uit aan kleding en restaurantbezoekjes, en heeft haar assistent overgehaald met haar te trouwen als ze na hun dertigste allebei nog single zijn. Het is heel episodisch (want elk hoofdstuk een ander restaurant), maar daarvoor zie je wel veel van haar (dikwijls een beetje excentrieke) vrienden.

Het liefst wil ik meteen mee doen maar aangezien we deze maand 2 energie rekeningen krijgen moet ik even kijken of het wel uit komt om deze aan te schaffen. ^^"

Het is niet bepaald mijn type boek dat ik normaal lees, maarja deze kans wil ik niet laten gaan. Vooral ook omdat ik juist andere mangas wil lezen om te kijken wat ik echt leuk vind.
Mijn mening tot nu toe, geen idee ga er echt blind in. Dus ga er nog niet te lang over nadenken.

Hij staat in de bestelling samen met de titel van oktober.
Ik weet nog niet wat ik er precies van moet verwachten.
Hopelijk tekeningen waar het voedsel van afspat, mogelijke recepten om zelf uit te proberen en vooral veel genietende mensen.

Nu weer terug naar de gewone status-quo-stapel aan leesboeken. The Honours moet uit voordat ik weer parallel mag gaan lezen.

Mini-bumpje/herinnering: Zelfs al mocht je dit vandaag voor het eerst lezen, dan nog is er meer dan genoeg tijd om de manga te bestellen/lezen voordat we de eerste boekenclub sessie houden (21~27 september)!

Mijn zusje heeft hem inmiddels voor me opgepikt bij de Eppo. Ik krijg hem vrijdag wanneer ze op de koffie komt dus ik ben erg benieuwd. Ik weet nog niet wat ik moet verwachten maar de voorkant ziet er wel leuk uit! Ik vind eten sowieso een leuk onderwerp (zo kijk ik momenteel ook Wakako-zake) dus we zullen zien!

Nog een weekje! Voor mensen die nog twijfelen: er is nog genoeg tijd om 'm te bestellen/lezen. De 'deadline' van 21~27 september voor de sessie is slechts een indicatie, dus daarna kan ook altijd ;)

Ik heb de manga zelf gisteravond uitgelezen. M'n gedachten erover houd ik nog even voor mezelf, maar ik kan ieder geval al zeggen dat ik er wel het een en ander over kan (en ga) posten! (terwijl ik eet, zodat ik ook monologen over wat ik aan het eten ben kan posten :D)

Het gaat over eten, dus hoe kan ik dan achterblijven? Is besteld...

De boekenclubsessie van Not Love But Delicious Foods Make Me So Happy begint na het weekend, mocht je nog op zoek zijn naar ideetjes voor eten in het weekend :)

Voor morgen staat de Oolong tea jelly al in de planning.
Misschien zelfs met wat yakimeshi en bosui vooraf.

Nu nog een toko in de buurt vinden waar ze agar agar verkopen.

Het duurde even voor ik doorhad dat je het had over bos-ui en niet bo-sui. Leestaaldeformatie...

Zoals aangekondigd begint morgen de eerste boekenclubsessie over Fumi Yoshinaga's Not Love But Delicious Foods Make Me So Happy! Ik hoop dat er veel mensen meedoen! De sessie duurt (expres) best lang (21 ~ 27 sept), dus school/werk zou geen excuus moeten om niet te posten ;)

Anyway, dit is een vrije boekenclub, dus er is geen discussieleider of thema waar het over moet gaan of zo. Alles kan. Wat vond je ervan? Dingen die je niet snapte en waar je vragen over hebt? Gerechten waar je zin in hebt gekregen? Omdat ik helaas niet zeker weet of ik morgen aan posten toekom (maar toch het goede voorbeeld wil geven), kom ik vandaag al met een voorzetje :)

Ik heb de manga vorige week uitgelezen, maar ik moet toegeven dat het heel anders bleek te zijn dan ik had verwacht. Met de beschrijving dat er in elk hoofdstuk in een ander (echt) restaurant gegeten zou worden, had ik een serie verwacht die in mijn verwachtingspatroon van gourmet/kookmanga zou passen. Wat Not Love But Delicious Foods Make Me So Happy zo anders maakte, is dat in alle gourmet manga die ik ken (zoals o.a. Iron Wok Jan!, Yakitate!! Japan en Chuka Ichiban!*), het gerecht de hoofdrol heeft. Meestal krijg je hele gedetailleerde beschrijvingen van een bepaald gerecht dat iedereen echt weet te verrassen en worden de meest absurde adjectieven en vergelijkingen gebruikt om uit te leggen hoe lekker het gerecht is. Zelfs iets hyperrealistisch als Kodoku no Gourmet doet dat.

Not Love But Delicious Foods Make Me So Happy is heel anders; ik zou zeggen dat niet het gerecht de hoofdrol heeft, maar meer de gehele sociale bezigheid van eten; het delen van eten met andere mensen, eten als gespreksonderwerp op zich, maar ook als "extraatje" bij het eten. In deze manga was "eten" wat al die losse episodes van Y-Naga bij elkaar bracht (hoe...leeft Y-Naga?!). Foodie is een woord dat vaak voorkwam in de manga en dat is het precies: een manga geschreven/getekend door een foodie, die een hele andere manga over eten heeft geschreven dan wat je normaliter zou verwachten van een gourmet manga.

Niet dat het een per se beter is dan het andere, maar ik moet toegeven dat ik het een beetje jammer vond dat de manga toch weinig gedetailleerde tekeningen bevatten van de meest smakelijk uitziende gerechten (niet dat het er vies uitzag; maar meestal worden gerechten in gourmet manga heel extravagant getekend).

Ik vond het erg leuk dat er zoveel verschillende soorten restaurants langskwamen (en ook nog eens echte), en ik moet toegeven dat ik er zelfs een paar op Google Maps heb opgezocht omdat ik dan de buurt wel kende en wilde weten of ik die restaurants wel eens in het echt had gezien ^^' Het verhaal over de bakkerij riep ook leuke herinneringen op van zoeken naar bakkers met "normaal" brood toen ik in Japan woonde (conclusie: ze zijn moeilijk te vinden). De cheese bowl die wordt genoemd heb ik ook eens gekocht en dagen op kunnen teren ^_~' Wat mis ik trouwens m'n toastje met mentaiko!

Dit waren in ieder geval mijn eerste indrukken van de manga, maar ik ben ook benieuwd naar wat jullie ervan vonden :)

* (Waarom hebben zoveel kookmanga een uitroepteken in de titel?)

Vroege start? Vroege start!

Voor mij was het de derde keer dat ik de manga las, en het viel me op dat er minder Japanse restaurants inzaten dan ik me dacht te herinneren. Ik kan drie redenen bedenken:
1. De Japanse restaurants die worden bezocht zijn direct ook érg Japans. Ze vallen op. (En Y-naga trekt zelfs een keer een kimono aan)
2. De manier waarop de vrouwen in westerse restaurants eten is niet erg westers: ze plannen al direct welke gerechten ze willen delen, en bestellen op zo'n manier dat ze van alles een beetje kunnen eten. De gerechten veranderen zo in bijgerechtjes - erg Japans.
3. What Did You Eat Yesterday? zat verser in mijn geheugen, en daar is bijna alles Japans, omdat het meer gaat over wat een Japanner zelf thuis zou kunnen koken met betaalbare ingrediënten uit de supermarkt.



Ik had het idee dat Yoshinaga die stijl wel bewust benaderde, maar tegelijkertijd ook bewust afstand hielt om de manga menselijker (en humoristischer) te maken. Een duidelijk voorbeeld is het eerste hoofdstuk: lovende woorden, maar omdat ze vergeet foto's te maken, zien we de gerechten amper. Of dan dat afspraak waarbij de jongeman al het eten maar woordloos naar binnen schuift: Y-naga had een lyrisch dialoog in gedachten, maar haar date komt niet verder dan 'het was lekker'. Hmm, je zou kunnen zeggen dat ze doelbewust faalt een typische gourmet manga neer te zetten.

Een ander hoofdstuk dat me bijbleef is trouwens die ene waarin ze opbiecht dat ze nooit echt met een echte homo gesproken heeft, ondanks dat ze haar geld verdient met het tekenen van BL-manga. Ik neem aan dat Yoshinaga in het echt iets soortgelijks heeft meegemaakt. Zou dat geleid hebben tot What Did You Eat Yesterday?