Hey, over Marles taalgebruik, ik denk dat er een best logische verklaring is:

Taal is iets wat wordt gevormd door ervaring. Lees bijvoorbeeld een bootlading Nederlandse literatuur van voor 1950 en je taalgebruik gaat dat van een 70-jarige professor echoën. Verslindt talloze Engelse titels en je Nederlands verengelst tot op het punt dat je vergeet dat 'personage' een woord is en steevast 'karakter' gebruikt.

Marle wil journalist worden. Ze wil schrijven. Taal is haar beste maatje. Waarschijnlijk heeft ze al ontzettend veel soorten boeken, teksten en woorden voor haar neus gehad. Bewust of onbewust komt dat terug in haar manier van spreken en schrijven. Het is dus niet zo vreemd dat ze het Nederlands anders gebruikt dan veel van haar leeftijdsgenoten.

(Als je een voorbeeldje uit de praktijk wilt, iemand zei eens tegen mij: "Je ziet eruit als een zeventienjarige, maar je klinkt als een kind van zeven, en spreekt als een professor van zeventig." Nou, bedankt? ;_;)

inderdaad zoals je het zegt.

zelf ben ik opgegroeid met veel boeken om me heen.
ik lees ook super veel, maar doe toch maar mavo.

ik heb ook wel eens gehad dat iemand zij tegen mij:

zit je op mavo?? je spreekt als een professor!
okej??? sinds waneer kan ik een professor zijn?

in veel boeken zul je zoiets ook tegen komen,
en dat komt vooral door wat de schrijver/ster vroeger heeft geleerd.
heeft hij/zij veel boeken gelezen en werd er altijd moeilijk thuis gesproken?!
of had ze meer een wat makkelijker familie?

Grappig om te lezen. Ik gebruik zelf best vaak 'echter' en 'enkel' in mijn zinnen.

Ja, de manier waarop ik schrijf is ook de manier waarop ik praat. Iedereen heeft een ander taalgebruik, dus wat voor de één ongebruikelijk is, kan voor iemand anders de normaalste zaak zijn. Ik kreeg vroeger ook af en toe te horen 'jij leest zeker het woordenboek!', wat destijds aanvoelde als best een aanval, maar waarvan je nu vooral denkt: 'en dat is slecht, omdat...?'

And now for something completely different:



"...and I will take what is mine with Pindakaas and Sushi!"

Om even terug te komen op het taalgebruik, mij stoorde het niet zo veel dat Marle zo praat. Wat me wel stoorde is dat 80% van de andere karakters ook zo praat. Zoals ik al eerder zei (en Roderick nu ook in het antwoord boven mij), iedereen heeft een ander taalgebruik. Één van de uitdagingen van het schrijven is om ervoor te zorgen dat ieder karakter uniek klinkt. Je kan kijken naar andere mensen en observeren hoe zij praten om dat soort trukjes vervolgens weer terug te laten komen in bepaalde karakters. Sommige mensen gebruiken heel korte zinnen en antwoorden alleen met "jup" of "nee", anderen geven meteen een heel lang antwoord. Sommige mensen praten niet zo heel filosofisch, die geven kort en concreet hun mening. Anderen lijken aan zichzelf te twijfelen en nemen altijd een "what if" scenario mee in hun achterhoofd. Ik heb een bepaalde collega die altijd "Ja, maar" gebruikt als ie wordt aangesproken. En als je 'm een vraag stelt begint ie eerst met stamelen ("Ja, nee... Nou, ja, dat hangt ervan af of...").

Dus nogmaals, dat Marle zo'n mooi vocabulair heeft stoort me niet zo, maar Joyce en Esther had ik liever anders gezien. SaBBat klinkt op sommige stukjes ook een beetje teveel als Marle, maar tijdens andere momenten heeft ie ineens een unieke 'stem'.

Ik ben geen lezer. Verhalen volg ik het liefst in een visueel medium. Maar af en toe komt er een boek voorbij dat je gewoon moet lezen. En dan heb ik het niet over een vak op school, want die fase ben ik allang voorbij. Nee, ik heb het over boeken die zo uniek zijn dat ze uitsteken boven het maaiveld.

Als AniWay het clubblad van de Japanse popcultuur in Nederland is, dan is Pindakaas en Sushi ongetwijfeld het club...boek. De meerwaarde is driezijdig. Voor mensen die erover denken een animeconventie te bezoeken biedt dit boek een goede kijk in wat je kan verwachten. Natuurlijk helpen foto's en video's ook, maar P&S gaat in detail op alles in en je kunt als het ware de sfeer al proeven. Voor doorgewinterde congangers is er genoeg herkenning en zijn er inside jokes. En wellicht nostalgie voor de eerste keer. Con-dagen meet je immers in jaren, zoveel gebeurt er. En als laatste is het een verdomd goede roman.

De personages praten misschien soms een beetje stijfjes (zelf vond ik de beschrijvende tekst iets te florissant). Aan het eind zul je echter terugkijken op levendige mensen waar je noodgedwongen afscheid van moet nemen, omdat er simpelweg niet meer pagina's zijn. Het verhaal is geen handboek "dit is hoe een animeconventie in elkaar zit", na de vrijdag verplaatst de con zich naar de achtergrond en komen de hoofdpersonen met hun emotionele worstelingen in de spotlights te staan. De meest herkenbare emotie is schaamte voor je hobby. Geek zijn is niet makkelijk, tenzij je om weet te gaan met je onzekerheid. Wat dat betreft is de boodschap positief: laat je niet beheersen door je angsten.

Als ik dan toch een verbeterpuntje moet aanstippen, dan is het de lengte van het boek. De vrijdag was eigenlijk te kort, waardoor ik Marles motivatie voor haar queeste niet goed kon volgen. Het voelde onnatuurlijk aan; een onverwachte afslag naar de snelweg. Vanaf de cosplaycompo werd mijn belangstelling weer groter, wanneer er meer spanning in het verhaal komt. Uiteindelijk werd de mysterieuze ridder nog snel mijn favoriete personage.

P&S zou verplicht huiswerk voor elke conbezoeker moeten zijn. Probeer het uit, maak een praatje met de schrijver, je krijgt er geen spijt van. Ik hoop natuurlijk op een vervolg, misschien over een tripje naar Japan?

Waaaauw, wat een recensie, Robin! Mag ik die integraal op mijn site plaatsen? Ik ben er helemaal beduusd van ^_^

Ja hoor, dat mag. Ik hoop dat het helpt, want ik wens je alle succes toe.

Uitgeverij Leeuwenhart staat morgen met de stand op Atsusacon in Antwerpen! Kom even langs voor een meet & geek :)

Ik. Heb. Hem. Uit! Veel geleerd in korte tijd over wat er allemaal wordt georganiseerd op een con, maar ook zeker de nodige portie drama die herkenbaar is voor veel laat-adolescenten en jongvolwassenen. Persoonlijk ergerde ik me niet zo aan het volwassen taalgebruik van de personages, wat waarschijnlijk komt doordat ik vanuit mijn studie en werk gewend ben om het taalgebruik formeel en feitelijk te houden. Het verhaal is goed bedacht: meisje gaat voor eerste keer naar con om er een artikel over te schrijven wat haar toegang moet worden tot de opleiding Journalistiek. Haar plan is om zich strikt aan de feiten te houden, maar naarmate de con vordert geraakt ze in steeds meer situaties waardoor de feitelijke kant van haar artikel wordt ondergesneeuwd door de persoonlijke kant. De confrontatie met haar verleden, die ongeveer gelijktijdig plaatsvindt met problemen met haar twee vriendinnen, zorgt ervoor dat haar plannetje helemaal in het water valt. Het grote vraagstuk is dan of alles nog goedkomt met iedereen en de antwoorden op de vragen komen sneller dan de opbouw richting deze grote vragen rondom de ontstane situaties. Hiervoor had iets meer tijd en ruimte uitgetrokken mogen worden en misschien (?) iets minder voor de opbouw. Ook is het jammer dat onbeantwoord blijft of ze wordt toegelaten tot de opleiding, en dat ik er na het lezen nog niet uit ben welke geek er in mijzelf verborgen zit. Het feit dat het verhaal wel heerlijk weg leest zonder dat het al te ingewikkeld wordt maakt echter veel goed. Verder valt er veel te lachen, te huilen en komen onverwachte kanten van de personages bovendrijven. Ook de soms doorgeslagen fantasieën van de hoofdpersoon Marle zijn goed uitgewerkt en geniaal bedacht. Een echte aanrader voor zowel mensen die wat meer willen weten over de gang van zaken op cons in Nederland als voor de gelauwerde J-culture fans.

Welke geek er in jou verborgen zit, dat moet je natuurlijk voor jezelf uitvinden ;)

Bedankt voor de mooie review, Nealennia! Mocht je toevallig ook een Goodreads accounthebben, laat gerust daar ook het stukje achter, dan hebben we een mooie plek waar het allemaal bij elkaar staat. Bedankt ook aan Tichon voor de mooie, uitgebreide recensie daar!

Dan hebben de mensen van De Filmkabouter voor een videoreview ook nog dit gemaakt:



Stay geeky, my friends!

Graag gedaan hoor Ik vond hem echt leuk! Ik heb mijn review nu ook op Goodreads gezet.

PindaSushi op Abunai 2014! Niet alleen staat de stand er zodat je weer het boek kunt kopen mét handtekening van de auteur (en als je het lief vraagt ook een tekening), er is ook een korte presentatie van het boek tijdens de openingsceremonie! Vandaag op de main stage, dus komt dat zien. Daar gaat ook het nieuwe promofilmpje in debuut met de opnames van Atsusacon, dus al met al weer een spannend en leeswaardig weekend!

Bedankt aan iedereen die langskwam aan de stand op Abunai 2014 voor een boek of om gewoon even te geeken. Pindakaas en Sushi is meer dan 70(!) keer verkocht, en dat is reden voor een feestje.

Daarnaast maakte het boek een opwachting tijdens de openingsceremonie van de con, met een speciaal filmpje dat daar in première ging (hier te zien). Samen met een korte presentatie zorgde het voor een hoop aandacht voor het boek.

Ik hoop binnenkort ook footage van het optreden zelf te hebben! De volgende beurs waar Uitgeverij Leeuwenhart staat is Tomofair op 4 oktober, in Nijmegen. Tot dan!

Ik vond het echt een SUPER leuk boek! Ben er eigenlijk in één dag (aan het zwembad in Griekenland, hehehehehe) doorheen gegaan. Ook heel herkenbaar