Gister het boek gehaald, in de trein begonnen met lezen en vandaag in een ruk afgemaakt.
Ik vond het echt een mooi boek, nu maar wachten op deel twee ^-^

Super om te horen, Louriox! Bedankt voor je compliment!

En vanaf nu is het dan ook zover, na een een waanzinnig weekend op Anime 2014 is Pindakaas en Sushi officieel te koop. Vlieg naar de webwinkel om je exemplaar te bestellen!

Zoals toen al belooft (vanwege defect pin automaat bij de ingang en verdwaald raken in wat zalen geen contant bij mij, maar besteld, nog even geduld hebben tot die binnen is

Ik zit inmiddels al bij de 'Zondag' van het boek aangekomen en ik ben nog steeds zeer blij verrast. Het is best een geniale opzet- een fictief verhaal over een 'newbie' die voor het eerst een conventie bezoekt en ook meteen een beetje onderzoek ernaar doet voor haar artikel, om zo een goed beeld neer te zetten over anime conventies in Nederland. De karakters zijn ook allemaal best sympathiek en uitgediept. (... behalve twee bepaalde personages, maarja, dat hoort zo) En Marle's rare fantasie stukjes zijn ook erg amusant.

Het enige puntje kritiek dat ik heb is dat de karakters soms wel erg formeel praten. Bijna stijf, zelfs. Van de cosplayers kan ik het begrijpen, want die zijn gewoon in-character, maar zelfs mensen als Joyce en Marle zijn schuldig hieraan. Esther ook, die ene keer op de vrijdag dat ze even helemaal losgaat over conventie volk. Het voelt niet natuurlijk. Op een conventie praten mensen heel erg casual. Het is ook moeilijk jezelf te identificeren met personages die gewoon woorden als "echter" en "enkel" in hun dagelijkse spraak gebruiken. Maargoed, misschien is het een bewuste stijlkeuze?

Ook ben ik nog steeds om de zoveel tijd naar de illustratie op de kaft aan het turen. De meeste karakters zijn herkenbaar, maar twee personages krijg ik maar niet geplaatst. Dat zijn het meisje met paarse haren en blauwe hoodie (...is dit Samantha? Een random conganger?) en die generic dude die vlak achter de ridder staat. Misschien komen ze nog opdagen op de Zondag, ik weet niet. Of misschien is die generic dude iemand die al eerder in beeld kwam maar niet met naam.

Edit: Oh, ik zit op de Zondag en nu valt me ineens nog iets op. Spoilers:


Dus ik wacht op antwoord, Mr. Leeuwenhart.

Zo, gaat lekker Meowzy! Bedankt voor de complimenten, én de feedback. In het boek wijk ik op bepaalde punten af van 'spreektaal', bijvoorbeeld in de scène met Esther. Dat is een bewuste keuze om het effect te vergroten. Echter, woorden als 'echter' horen wat mij betreft gewoon bij hoe mensen praten, dat maakt het niet nepper maar echter, maar dat is misschien alleen bij mij zo ;)

Het meisje met de roze haren en de random dude op de cover zijn geen benoemde personages, maar gewoon mensen die toevallig rond het groepje staan. Dat moet ik natuurlijk helemaal niet zeggen, nu ontkracht ik meteen allemaal hoogst interessante complottheorieën.

Tot slot, mensen met angsten leven soms wel, en soms ook juist niét volgens regels. Het is per definitie tegenstrijdig, want het gaat om irrationele angsten. Iemand met smetvrees kan dingen juist heel goed compartimenteren: nu ben ik mensen aan het aanraken, dus strakjes handen wassen. Geen probleem, zolang ze dan maar niet ondertussen iets gaan eten.

Ehhhhhhh, en Meowzy, kun je de spoilerige dingen uit je bericht verwijderen? Namen en gebeurtenissen uit later enzo ^_^;

Hahah, ik had juist bewust bepaalde dingen niet gedetailleerd uitgediept, maar spoilers blijft natuurlijk een subjectief begrip. Is het zo beter?

Pfffft, ik heb nog nooit het woord "enkel" of "echter" gebruikt in een gesprek. Of met iemand ingestemd met het woord "insgelijks". Ik zeg gewoon "ja, ik ook!" of "jup". Iedereen is anders, en dat is misschien waar het probleem ligt. Als één of twee personages zo praten dan valt het niet op en wordt het juist een karakter trek, maar als bijna ieder personage hetzelfde praat dan wordt het lastig voor de lezer om het verschil te zien. Ieder mens is apart en ieder fictioneel personage ook, daarom is het leuk om ze een unieke spraak te geven. Zoiets zag ik bijvoorbeeld wel terug komen bij één van de gophers, die leek te stotteren. Dat was dan weer heel erg goed gedaan. En SaBBaT die soms Engelse woorden erin gooit. Dat zijn nou de trekjes die ik graag terug zie komen omdat ze ieder personage apart maken. Misschien iets om in je achterhoofd te houden als je het langverwachte vervolg schrijft? (sorry voor de tl;dr, maar na vele jaren roleplayen ben ik getraind om karakter trekjes te zoeken en ervoor te zorgen dat ieder karakter dat ik schrijf 'anders klinkt'.)

Over die andere dingetjes: Aaahhhhhh, ok! Dat verklaart. Dank je voor de uitleg! =)

Ik zal er in de komende boeken voor zorgen dat er minimaal één persoon met een cockney accent spreekt. Oi, guv'nor! ;)

Hahaha, jaaa! Daar hou ik je aan!

Maar nogmaals, verder is het echt een super goed boek. Het is net dat ene dingetje dat een vervolg gewoon helemaal perfect zou maken. Ik wou dat ik het aan mijn Amerikaanse vrienden kon aanbevelen, maar Nederland will be Nederland.

Het is geheel mogelijk dat er komend jaar anderstalige versies worden geproduceerd...

OHOH! Nu heb je mijn interesse al helemaal. Nederlandse cons zijn vrij anders dan enorme buitenlandse cons, vooral als je naar de bigass cons in Amerika kijkt, maar misschien moet het juist daarom naar andere landen verspreid worden. Dan krijgen buitenlanders een goed idee van hoe innig Nederlandse cons zijn.

Roderick, zeg me alsjeblieft dat een goodreads pagina van Pindakaas en Sushi snel zal verschijnen.
Ik wil echt heel erg snel een review schrijven en rating geven, want het is echt heel erg lang geleden dat 'n boek mij zo heeft laten lachen!

De herkenning van de situaties waar je in kan komen, personages die je hebt beschreven die ZEER goed te herkennen zijn (I definitely see what you did there. 8D) en 't verhaal volgen van Marle brengt een zeer warme soort van nostalgie terug over het eerste bezoek van een conventie. Ik ben echt super blij dat ik je boek heb gekocht. ♥

Overigens is het erg toevallig dat ik een RP personage heb dat in uiterlijk en kleding geheel overeen komt met Marle. Maar dat is een bijzaak. XD

Da's een goeie, ik ga meteen een Goodreads account aanmaken. Ik mag morgen een boek toevoegen, dus dan staat de pagina erop. Zou tof zijn als je een review schreef! En meer tips als deze zijn welkom :)

Ik heb hem binnen en..... uit.
Zeer goed boek, het laat je lagen, huilen en erg meeleven, niet allen met de hoofdpersoon maar ook met alle mensen er om heen, wat ik bijzonder goed gedaan vind. denk dat dit het eerste boek is waar ik zo enthousiast van word dat ik er iets over wil zeggen, en dan meer als hij deed leuk zijn best. Ik heb er van genoten om het te lezen en zou het dan ook iedereen willen aanraden, ook als je er niks met cons en of anime hebt maar toch eens wil weten waarom je neef, zus, kind of vriend er uitgebreid over kan praten en er zo blij van kan worden

Dit inderdaad, en dat had ik van tevoren eigenlijk niet verwacht

Pindakaas en Sushi net uit - het is een mooie hommage aan de conventiewereld en ik denk dat veel lezers hier echt van gaan genieten. Erg leuk boek, vermakelijk en herkenbaar! (Ook wel ongemakkelijk herkenbaar soms - ik weet nog goed enkele jaren terug hoe we het hadden over Jacques Costeau op Abunai. ) Al met al heb ik erg van het boek genoten. De con is een mooie achtergrond om de problemen die deze karakters hebben te vertellen en hun coming of age te schrijven. Waar ik verder door onder de indruk was waren de typografische aspecten en die twee doujinshi paginas. Heerlijk!

Minpunten/concerns: De taal was verre van natuurlijk en echt veel te nette schrijftaal - de zestienjarige hoofdpersoon klinkt helemaal niet zestien maar als een vijftigjarige man. Ik had net The Fault in Our Stars uit, waar de hoofdpersoon echt als een zeventienjarig meisje is geschreven, dus dit viel onmiddelijk op. Ik sluit me aan bij Meowzy, maar moet zeggen dat me dit niet alleen in de dialogen stoorde, maar met name in de narratie. Het klonk daardoor nooit oprecht. Omdat het boek aandoet als jeugdboek, voelt dat toch wel een beetje misplaatst. Ander ding waar ik zelf veel moeite mee had was de hevigheid van de inhoud richting het einde en vooral hoe gecondenseerd al die situaties waren binnen het verhaal.