Space Brothers en Bakuman natuurlijk, maar ik heb ook erg genoten van het eerste gedeelte van SAO, Sakamichi no Apollon en Sukitte Ii na yo.

Jinrui wa Suitai Shimashita, Kokoro Connect en Sakamichi no Apollon. Ik moest erg wennen aan Jinrui en tegelijkertijd erg lachen, gewoon geniaal. Kokoro Connect was beter dan verwacht: alleen jammer van het bovennatuurlijk. Verder is Sakamichi no Apollon een heerlijke josei-serie om naar te kijken en eindelijk eens geen jongen die tot seizoen x wacht om zijn gevoelens te uiten. Ook de heerlijke ouderwetse designs doen het hem.

Oh, en misschien niet de beste van 2012, maar toch erg leuk: Oda Nobuna no Yabou. De krijgsheren uit feudaal Japan zijn... bishoujo. Maar in tegenstelling tot de standaard anime die er een harem van zou maken, doet deze dat niet. Bring me season two!

Ik heb besloten om maar een stukje te schrijven over wat ik van de anime vond van vorig jaar. Ik probeer btw niet te spoilen.
(Dit was overigens mijn eerste echte volledige anime-kijk-jaar, dus sowieso wel interessant ;P)

De eerste anime die ik uit dit jaar heb gezien was Another, en ik vond het verrassend leuk. Op het eerste gezicht leek het me een anime als alle anderen (ik had de beschrijving niet gelezen), maar vanaf begin af aan creëren ze al spanning en onduidelijkheid doordat er zo mysterieus gedaan wordt. Op het punt dat er toen ook doden vielen (vooral de eerste) moet ik zeggen dat ik nog positiever verbaasd was! Ik houd op zich best veel van horror/thriller en dit had zowel een psychotische sfeer als een verhaal wat goed de spanning erin hield.

Leuke character development, de overall spooky sfeer met mooie horror/dood elementen en de grote afsluiter in het verhaal maakte het een zeeer vermakelijke en interessante serie.

Een andere anime, die ook zeer bekend is geworden en ook best gehyped werd, was Sword Art Online. Voornamelijk in het begin (de Aincrad arc) vond ik het een geweldige serie omdat het ook echt voelde als een spel met een dodelijke schaduwzijde. Dit gevoel hield ik heel erg vast in de eerste episodes waarin je ziet er dat er gevochten wordt, geleveled wordt en er gewonden vallen. Naarmate de serie vorderde vond ik dat ze er een leuk romantisch stuk in verwerkt hebben en hebben laten zien dat het spel op den duur letterlijk op een dood punt kwam. Enige nadelen aan de Aincrad arc vond ik dat bovenstaande punt op zich vrij vroeg bereikt werd en dat er weinig character development was op Kirito en Asuna na. Veel characters kom je even tegen en verdwijnen dan weer.

Het tweede deel van Sword Art Online (Alfheim arc) vond ik in vergelijking met de Aincrad arc tegenvallen. Het was leuk dat het dit keer gelinkt werd aan de realiteit maar de spanning was er vanaf doordat het risico vrijwel nihil was (door de relaxte sfeer heb je bijv. niet echt het idee dat Asuna in 'gevaar' is).. Maar wel mooi om de rest van de game te zien (wat zo een echte game zou kunnen worden) en zaken als Kirito's illusion magic.

Al met al wel een mooie serie die ik heel mooi vond om te volgen.

En nu een ander soort genre! Sukitte Ii na yo! Wederom een serie die voor mij niet gepland stond maar die ik maar gewoon heb gekeken zonder er iets vanaf te weten. En god wat heb ik er van genoten. ;D Ik ben iemand met vele smaken en ook 'slice of life'/romantiek is voor mij een geweldig genre.

Maar! Sukitte is niet zomaar een 'slice of life' of romantische serie.. Ik vind dat er hele mooie onderwerpen aan bod komen die veel spelen en waar mensen zich vaak zorgen over maken, zeker in de leeftijdscategorie van de characters. Dit betreft onder andere, maar niet uitsluitend de onderlinge relaties tussen mensen, vriendschappen, romantische relaties, eigenwaarde, uiterlijk, innerlijk, het verleden van mensen, omgang van mensen, de psychologie van mensen en nja, eigenlijk gewoon heel veel!

Ik heb ook met veel plezier de serie gevolgd en gekeken en ik was verrast over hoeveel aspecten ze nou daadwerkelijk in het verhaal hebben verwerkt en dat het niet zomaar een cheesy love story is. Enige minpunt in mijn ogen waren de soms ietwat herhalende scenario's/gevoelens die plaats vonden. Maar dat kan in het echt natuurlijk ook gebeuren en de serie geeft wel het gevoel dat de betrokken characters hiervan (en over het algemeen) ook daadwerkelijk leren.

Op naar de volgende serie! Btooom!. Een serie die ook te maken had met een game. Ben er mee begonnen omdat ik me wel interesseerde in het 'genre' maar ook omdat een vriend het had aanbevolen. Btooom! is een serie die heel erg gericht is op het creëren van actie en daarbij als drijfveer de emotionele achtergronden van mensen geeft. Al met al wel heel leuk en alles wordt lekker grof weergeven (lijken, aanranding enz.).
Maar op sommige momenten is de drijfveer van de actie wel ietsje vervelend. Zo werd op den duur het emotie aspect iets te veel naar voren gehaald en werd er naar mijn idee iets teveel 'gejankt' in de laatste eps tot dusver.

Best wel zonde omdat het een serie is die veel kan geven op het gebied van onderlinge psychologie, actie en overleving. Maar ze blijven naar mijn gevoel nu iets teveel hangen op het 'emotie' gedeelte. Hopelijk stopt dat echter in mogelijk volgende afleveringen (weet niet of iemand er iets vanaf weet?), omdat de main character in de laatste ep iets zekerder was van zichzelf en zijn doel.

De volgende serie die ik heb gezien (ik doe alles chronologisch qua wanneer ik het heb gekeken) was de 8 episode TV versie van Black Rock Shooter. Ik heb altijd veel verwijzingen naar Black Rock Shooter gezien, merchandise, AMV's, cosplays. En vroeg me af hoe de serie zou zijn. Ik moet zeggen dat het wel leuk was en dat het wel spanning leverde omdat ik me afvroeg op welke manier de 2 'werelden' nu eigenlijk met elkaar te maken hebben. Was het iets van de main character of was er iets anders aan de hand..?

Het maakte de boel op sommige momenten wel heel verwarrend en ik denk wel dat ik mezelf 1 á 2 eps afgevraagd heb 'wat dafuq er nu weer gebeurt', of waar het mee te maken heeft. Het einde was op zich ook wel veel gepraat en alles maar wel met een reden. En dat maakte me eigenlijk niet zoveel uit want ik vond de actie mooi en heel fantasierijk. En aangezien het 8 eps waren vond ik dit misschien wel het belangrijkst.

tl;dr:

Another
Verrassend, spanning/spookyness bleef er goed in. Heel erg leuke horror/mystery

Sword Art Online
Voornamelijk de eerste arc was leuk, de spanning verdwijnt in de 2e arc net téveel. Mooie actiescenes.

Sukitte Ii na yo
Heel verrassend! Goede opzet, mooi verteld. Veel om over na te denken en veel om van te leren I suppose.

Btooom!
Mooie serie, lekker 'ruig'. Iets teveel gericht op emotie in sommige eps

Black Rock Shooter (TV)
Verwarrend, maar mooie actie en fantasierijk.

Beste actie/survival-like van het jaar: Sword Art Online (Aincrad Arc)
Meest verrassende van het jaar: Sukitte Ii na yo

Toevoeging aan lijstje leukste horror: Another

Tot dusver gedropt wegens 'dafuq-factor': Ixion Saga: DT

Edit/Add:
Ik vind dat dit een waardige mention is:
Beste filler in 2012: Naruto Shippuden - 'Chikara' Arc

De anime beslaat het materiaal tot en met volume 9 van de manga. Tot nog toe zijn er pas 10volumes uitgegeven. Het kan dus nog wel even duren voordat er genoeg materiaal is om een volgend seizoen te maken, mocht die er uberhaupt komen.