Nu kom ik tot de conclusie dat ik bar weinig anime heb uitgekeken, en nog minder series die dit jaar zijn uitgekomen. Een top vijf gaat er niet in zitten ben ik bang.

Fate/Zero
Ik vond deze serie echt héél goed gedaan. Op één klein dingetje na richting het einde zat de pacing er erg goed in, de animatie was geweldig gedaan en bijna ieder personage (op Berserker na helaas) vond ik heel goed uitgewerkt. Er was veel gepraat in de serie, maar ik vond dat het veel heeft bijgedragen aan de ontwikkelingen van de personages.

Een andere goede serie vind ik Shinsekai Yori. Er zitten wat mindere afleveringen tussen (zoals vijf en acht), maar de pacing en worldbuilding vind ik bijzonder goed gedaan. Er zit genoeg drukkende sfeer (zeker in het begin) en spanning in over het algemeen en iedere aflevering lijkt maar zo'n vijf minuten te duren voor mij. De serie loopt nog, dus het is moeilijk het als een geheel te oordelen, maar tot zover vind ik dit een heel erg goede serie.

Over Another: Ik vond de Final Destination-achtige sterfgevallen eerder lachtwekkend. Alleen de eerste twee hebben nog iets van horror weg, maar daarna begon ik het steeds minder serieus te nemen. De sfeer in het begin vond ik heel goed, maar dit begint steeds verder weg te zakken. Bij Shiki daarentegen vond ik de slome opbouw juist iets toevoegen aan de sfeer die veel creepier was. Nah, ik vond Another qua horror echt tegenvallen.

Mirai Nikki liep door in 2012, en was in het begin sterk maar begon naarmate de serie vorderde steeds verder in te zakken. Alleen een aantal bijpersonages maakten het kijken van de serie het nog een beetje waard. Dus ja, ook Mirai Nikki was voor mij een tegenvaller.

Een andere tegenvaller voor mij was Sword Art Online. Een naar mijn idee geforceerde romance tussen naar mijn idee een Mary-Sue en een Gary-Stu, clichés, iedereen was verliefd op Kirito, karakters die worden geïntroduceerd waar verder niks mee wordt gedaan, dat hele gedoe om Yui dat zwaar overdreven wordt en naar mijn idee onrealistisch was, en halverwege de serie, het afraffelen van gevechten die episch hadden moeten zijn tegen het einde van de 1e arc, en bij het begin van de Alfheim arc had SAO bij mij het weinige respect dat de serie had volledig verloren. Jammer, want het idee van het vast zitten in een game is wel interessant.

Verder staan Magi, Psycho-Pass, Aquarian Evol en Guilty Crown allemaal nog op mijn te-kijken lijstje. xD

Twee goede series en drie tegenvallers. Misschien een goed voornemen voor 2013: mijn series beter uitkiezen. xD

Ik moet zeggen dat ik Sword Art Online best wel heel goed vond, tot het overging in Alfheim Online, dat was echt weak. Elke keer dat Kirito bijna dood ging, haalde hij het toch door wilskracht.. nou was dit in SAO ook al zo, maar 1 of 2 keer is het niet erg, maar het is een Virtual MMORPG wat ze spelen, een game dus. Wilskracht helpt daar niet in xD ook het einde van Alfheim Online vond ik erg zwak, maarja, de meningen verschillen daarover.

Welke ik wel heeeel goed vond was Jormungand, ik vond de tekenstijl niet echt geweldig maar vond het verhaal echt super! Chuunibiyou vond ik ook geweldig, leuk verhaal en leuk getekend, hoewel het soms nog wel eens saai kon worden.

Verder weinig uitspatters in my opinion

Ja, klopt. Net zoals iedereen een smaak voor humor heeft, ligt de effectiviteit van drama ook persoonlijk. Tari Tari kon ik niets dan belachelijk maken en het drama in series als Binbougami-ga of Sakamichi no Apollon vond ik ook niet overtuigend. Het drama in een serie als Sakurasou, over jaloersheid, het in de schaduw staan van anderen, en later ook de ups en downs die komen met ambities hebben in het leven spreken mij daarentegen een stuk meer aan (een onderwerp dat ook een grote rol speelde in Hyouka, nu ik erover nadenk - ik zie een correlatie). Je bekijkt de personages als zeurpieten als het drama je niet raakt, en als personages die je herkent en je nog lang zal herinneren als het dat wel doet.


Wel, persoonlijk vond ik de verhalen achter het drama niet eens zo slecht. Ik had meer problemen met de pacing. Het plot van Persona 4 (de game meer dan de anime) had eenzelfde opzet (gedwongen worden diens persoonlijke demonen en trauma's onder ogen te zien), maar daar ging het allemaal een stuk geleidelijker en was de karakterontwikkeling van de personages door de game heen beter gedaan. In Kokoro Connect voelde het altijd ietwat abrupt - we hebben één trauma gehad, boem, naar de volgende! Het mist de subtiliteit die je bijvoorbeeld in Hyouka ziet, waardoor ik me minder kon identificeren met de personages. Misschien is het gewoon een probleem van de adaptatie, wie weet.


Het zal wel persoonlijk liggen, maar hoewel Shiki af en toe best spannend kon wezen, creepy was het voor mij nooit. De maffe designs van de personages hielpen daarin ook niet mee.

Dan zal ik je alvast helpen. De eerste twee zijn het proberen waard, de laatste twee kun je gemakkelijk missen.

over another gesproken
ik klikte het aan en ging kijken zonder te zien wat het was.
het begon rustig en ik hou wel een beetje van horror.
maar toen opeens dat stuskje van het meisje en de paraplu..
gatver niets voor mij !

Why don't you knock it off with them negative waves?

Maar serieus, tank combat en cutesy girls zijn een important part van deze serie, dus als deze aspecten je niet aanspreken kan het natuurlijk zijn dat je de serie niet leuk zal vinden. Probeer eens een video van een van de tank scenes of een AMV, dan kan je zelf beoordelen of het je wat lijkt.

Het ziet er nog steeds uit als een goedkope videogame!

Maar goed, die gevechten lijken wel interessanter dan het soort materiaal waarmee de eerste episode gevuld was (die ik persoonlijk echt oersaai vond). Het is niet alsof mijn eerste indrukken van Sakurasou, Zetsuen no Tempest en Chu2Koi zo goed waren, dus ik heb het wel vaker fout. Misschien iets voor een backlog ofzo (aangezien ik nu nog bezig ben met OVA's en oude series), vooral aangezien de laatste twee eps toch pas later komen. Als ik het echt niks vind kan ik het altijd later nog de grond in boren.

Het zal vast entertaining zijn, maar ik ben toch een mopperpot die constant tijdens het kijken van het filmpje denkt: waarom zitten die basisschoolmeisjes in tanks? Het ziet er ook nog eens erg gevaarlijk uit, ze schieten niet met verfballen. Action for the sake of action, daar hou ik niet zo van. Misschien dat ik daarom iets toleranter ben tegenover Strike Witches, gek genoeg vind ik die serie geloofwaardiger dan dit.

Hyouka kent eveneens een aantal bijzonder indrukwekkende scenes. Kijk bijvoorbeeld eens goed naar de scene uit ep.14 waarin Mayaka zich haast om van de manga club naar de cooking contest te rennen. That scene right there is a more impressive example of animation than anything from Nichijou.



Thanks for the tip, Yupa! Hoewel ik me over het algemeen beperk tot originele production art, wil ik voor die Hyouka boeken zeker wel een uitzondering maken. Of ik er deze maand aan toe kom word nog even afwachten, gezien ik op twee Cardcaptor Sakura hanken genga en een Gunslinger Girl hanken genga bied in de lopende Big Web Auction van Mandarake, wat kan betekenen dat dit een nogal dure maand kan worden.



Het plot van Girls und Panzer is inderdaad niet realistisch, maar naar anime-maatstaven is het amper iets om vreemd van op te kijken. De basic premise van iets als Zetsuen no Tempest is in feite veel ongeloofwaardiger. Na meer dan 10 jaar anime kijken heb ik genoeg absurde dingen gezien dat ik me heus niet meer verbaas over een anime waarin het houden van tank matches een populaire sport is onder meisjes van middelbare school leeftijd. Wat IMO belangrijker is, is dat een serie goed gebruik maakt van het plot dat het heeft, waarin Girls und Panzer denk ik zeer goed in geslaagd is. De basic premise is ongewoon, maar dit is bij fantasy en sci-fi series precies hetzelfde: je presenteert een interessante, ongebruikelijke stuatie met zijn eigen leefregels en eigenschappen en probeert binnen de regels van deze wereld een zo leuk mogelijk verhaal te vertellen. Girls und Panzer presenteert de kijker met een ongebruikelijke wereld waarin Senshado (mock tank combat) een populaire sport is onder vrouwen en meisjes. De serie legt uit wat de regels van deze sport zijn en vertelt het verhaal van de main characters die hier aan deelnemen. That's all there is to it.

Sword Art Online was zowiezo wel de teleurstelling van het jaar, toen ik las waar het over zou gaan moest ik het meteen zien. 3 jaar lang hardcore WoW gespeeld vroeger,en de serie deed het echt goed met weergeven van de sfeer van het hele mmo-wereldje,de hele romance vibe en stukjes fanservice waren dan wel minder maar de rest maakte dit meer dan goed.volume 2 slaat daarentegen de plank volledig mis. wil nix spoilen voor mensen die nog willen kijken,maar de dreiging en het gevaar van de omstandigheden die in 1 aanwezig waren mis je volledig in de alfheim arc en dat was jammer.

zo erg gevaarlijk is het niet want in ep 10.5 leggen ze uit dat er een chip in de kogels zitten die een signaal doorgeven naar de tank die dan uitrekent hoeveel schade enzo de kogel doet dus einglijk is het alemaal gisumeleerde ontplofingen enzo dus normaal niks van gevaar =p

Dan nog, ook rotjes moet je niet naar elkaar gooien. Ik vind het nog steeds niet geloofwaardig als sport.

Aha, dit topic had ik over het hoofd gezien tot nog toe. Maar nu ik het dan toch gevonden heb laat ik dan ook maar een lijstje maken. Ik heb weer bulk anime gezien dit jaar als je erop terug kijkt. De top3 zijn wat arbitrair (ze wisselen zo nu en dan van plaats), laten we erop houden dat ze mijn favorieten van een seizoen zijn.

Winter:
1)Another – Voor velen was dit een hate-it-or-love-it en ik moet mij in dat laatste kamp plaatsen. Een simpelweg prachtige aankleding, een feilloos ongemakkelijke sfeer en ondanks de regelmatigheid waarmee de doden gaan vallen, nog steeds de spanning weten vast te houden.
2)Mouretsu Pirates – Altijd een fan geweest van sc-fi en de daarbij horende space-opera's in anime. Ik was dan ook blij verrast toen deze serie uit kwam. De serie is wat kinderlijk maar maakt dit goed door zijn tomeloze energie en toffe avonturen.
3)Rinne no Lagrange – Het eerste seizoen van deze serie vond ik ene stuk beter dan het tweede. De positieve energie die de serie uitstraalde was altijd een hoogtepuntje in de week ondanks dat mecha's mij over algemeen bar weinig doen. Juist de focus op de personages zorgde dat het interessant bleef.
> Noemenswaardig: Nisemonogatari wat zwakker dan zijn voorganger door een lang vaag blijvend plot en overdreven nadruk op seksualiteit, desondanks nog steeds prettig kijken. Ano Natsu de Matteru wist ondanks de reeds bekende formule nog steeds goed te vermaken.

Sping:
1) Fate/Zero 2nd – Je moet het maar durven, de vragen omtrent ethiek en beweegredenen centraal zetten in een anime. Maar dat doen de producers van ook met verve, ondanks dat de meesten al wistte hoe het zou eindigen bleef de reis er naartoe er één om te herinneren.
2)Jormungand – Een actieserie met een zowaar origineel plot en materie. Om de serie niet te zwaar voor het gemoed te maken zijn is het team van Koko wel wat overdreven goed à la Black Lagoon maar dat kon me weinig deren.
3)Hyouka – Wist ondanks zijn soms wat dwaze mysteries toch de aandacht van te houden en de karakters in enige mate ontwikkelen. Een prettige verrassing na de een hoeveelheid wat saaiere anime's uit de KyoAni stal. Zag er natuurlijk weer prachtig uit, met name de -overigens volstrekt overbodige- visualisaties vanuit Chitanda naar Oreki toe.
> Noemenswaardig: Nano no Kanojo X kreeg veel gejank te verduren vanwege het onconventionele uitgangspunt: speeksel. Jammer, want het was een leuke adaptie. Tasogare Otome x Amnesia wist niet de beklemmendheid van de manga te benaderen en ging vrijwel helemaal voor de high-school comedy, toch bleef het verhaal overeind.

Summer:
1)Jinrui wa Suitaishimashita – Ronduit de sterkste satire sinds jaren. De tegen het absurd aanschurkende wereld is een ideaal theater waarin verschillende aspecten uit onze eigen wereld keihard terug gesmeten worden. Eigenlijk was alleen de repetitieve arc in het midden wat tegenvallend.
2)Kokoro Connect – Niet precies wat ik ervan verwacht had maar de serie wist door zijn originele invalshoek de problemen die al in eerdere series de revue gepasseerd waren, toch interessant te maken. Gelukkig viel de serie ook niet in de val, om het bovennatuurlijke te verklaren.
3)Oda Nobuna no Yabou – Wellicht niet de meest originele serie maar de eigen draai en energieke stijl en animatie maakte dat deze serie zich toch onderscheidde van de rest in het seizoen.
> Noemenswaardig: Code Geass – Akito een mooie introductie tot de situatie van Akito voor de komende films, inclusief de ongelijkheid tussen mensen die CG1 zo sterk maakte. Utakoi toch een beetje ondergesneeuwd geraakt. Maar de mooie visuele stijl en de moeilijke taak om eeuwenoude gedichten een moderne draai mee te geven, mag deze zeker genoemd worden.

Autumn:
1)Shin Sekai Yori – Een serie die me sinds tijden weer echt laat wachten tot een goed moment om een aflevering te kijken. De post-apocalyptische wereld die geschetst is geweldig en de moeite die het de hoofdperso(o)n(en) kost tot de waarheid boven tafel te krijgen intrigerend, zeker als de eigen herinneren en opvattingen niet zo veilig zijn als eerder aangenomen.
2)Robotic's;Notes – Ondanks alle minpunten die deze serie heeft qua samenhang en opbouw, blijft het plot mysterieus aantrekkelijk. Dat niet per definitie duidelijk is wat een puzzelstukje is wat bijdraagt tot het plot en wat niet, doet me deze serie toch elke week weer snel kijken.
3)Psycho-Pass – Net aan toch deze serie in de top gezet. Waar de serie mooie een futuristische totalitaire maatschappij neerzet in de eerste aflevering(en) wordt er daar helaas weinig inhoudelijk mee gedaan. Het dient als achtergrond voor een vrij conventioneel detective verhaal. Goed maar niet uitzonderlijk, wat het had kunnen worden.
> Noemenswaardig: Zetsuen no Tempest is een serie die je constant laat denken aan alle consequenties bepaalde acties kunnen hebben gehad als was het een schaakspel. Blijft tot nog toe innovatief in zijn plotwendingen. Sakurasou no Pet na Kanojo dat deze serie hier staat en niet in de top komt eigenlijk vnl. door de laatste aflevering waar de serie weer terug valt in reeds uitgebreid behandelde problemen, enkel om de gemaakte cliffhanger weer een beetje te annuleren.

Hah, ik wist dat ik niet de enige kon zijn die Another een topserie vond.

Maar Oda Nobuna no Yabou is blijkbaar een stuk beter dan ik verwachtte, dus misschien is het tijd dat ik het een keer ga kijken. Had dat blijkbaar gewoon moeten volgen in plaats van Campione! destijds.


Ja, beetje goedkope tactiek, ik krijg er bijna Mass Effect 3 flashbacks van.

Toch, de serie heeft tot nu toe redelijk snelle ontwikkelingen gehad, dus ze hebben nog kans dit snel op te lossen.

Zeker niet, één van mijn favorieten van het jaar zelfs. Jammer dat het niet echt een serie is om snel opnieuw te kijken.



Wel, het is zeker geen topserie, als soort van haremeske fantasy retelling van Oda Nobuna, maar ik heb me er goed mee vermaakt. Het seizoen was, zoals jij ook zei, niet denderend op Jinrui na. Andere series in grofweg hetzelfde genre zoals Arcana Famiglia (gedropped vanwege lame), Hagure Yuusha no Estetica (uitgekeken maar teveel boobie fanservice), Dakara boku wa H ga dekinai (ook gedropped, nu vanwege fanservice plot) en ook Campione! (gekeken maar etymologie gebazal plus op held werpende deernes), wisten me meer te irriteren. Oda Nobuna no Yabou had veel minder last van zulke kwalen waardoor ik het zijn minpunten kon vergeven.



Ik heb de serie ook nog niet afgeschrven nee, maar dit was echt niet nodig geweest mijns inziens. Al hadden ze de verwijdering tussen hen door iets anders veroorzaakt laten worden, dan had ik er al minder problemen mee gehad. Maar goed, eerste aflevering van de serie die dit seizoen airt, dus ik hoop erop dat het hierbij blijft. Net als de eerste aflvering van de serie geen indicatie was maar meer een schepnet voor kijkers.