Vandaag kreeg ik de Trouw in handen gedrukt met in de Verdieping een artikel over de Japanse samenleving. Kortgezegd gaat het artikel over de vergrijzing, de kloof tussen man en vrouw en het dalende vruchtbaarheids-/geboortecijfer (zeg maar het aantal kinderen per vrouw) in Japan.

Uiteraard begint ook dit artikel lekker objectief. Ik citeer:

'Ze hebben een roze beschermhoeje voor hun smartphone met aan de bovenkant twee lange oren. Ze dragen een rugzakje van namaak schapenvacht, pluizige, dubbelzachte sokken en druk versierde lingerie. (...) Het zijn meisjes.
Ze dragen hun donkere schooluniform met daaronder grote, lichte sportschoenen die maar half zijn dicht gestrikt. Een stoere enkeling heeft zijn haar geverfd of rookt een filtersigaret. Ze houden van gamen, manga's, gewelddadige strips waarin het vrouwvolk on-Japans grote ogen en grote borsten heeft. Het zijn jongens'

Hierna ben ik uit frustratie maar gestopt met lezen. Blijkbaar val ik volgens Trouw ook onder de definitie van 'jongen' en ben ik ook nog eens vrouw-onvriendelijk.

Welke hersenloze stagaire hebben ze er nou weer opgezet?
Klinkt echt als niveau middelbare school, en misschien nog wel lager want met zulke artikelen hoefde ik toen niet aan te komen.

Yeeeaaah rrriiiiggghhttttt
Alsof elke Japanner van games en manga/anime houd :/
Lekker oppervlakkig.
Dan zouden alle Nederlanders kaas eten terwijl ze een bosje tulpen vasthebben en klompen dragen.

Ik vind het jammer dat er, en vooral in een artikel, zo een oppervlakkig beeld van Japan wordt neergezet.
Het komt een beetje over alsof de schrijvers van dat artikel alleen naar wat foto's van (extreme/overdreven geklede?) jongeren op internet hebben gekeken, en vanuit daar een tekst hebben geschreven.

Erg triest inderdaad. Ook de rest van het artikel hint continu die kant op.

Het hele artikel is overigens hier te vinden: http://www.trouw.nl/tr/nl/4496/Buitenla ... apan.dhtml

Graag jullie opinies over dit artikel!

'Trouw reisde naar Japan om de achtergronden van deze demografische ramp te onderzoeken. Vandaag de aftrap van een serie artikelen in de Verdieping.'

Ze gaan een hele serie erover maken dus we kunnen ons borst nat maken.
Het lijkt wel of men er op kickt om Japan zo negatief mogelijk in het nieuws te brengen. Ik heb geen idee wat de motivatie er nu achter is...

^

Ik dacht precies hetzelfde. Blijkbaar doet de auteur niet eens de moeite om ook een andere kant te belichten. Het artikel is overspoeld met doem en verderf en blijkbaar heeft de auteur ook geen zin om ook positieve kanten te noemen of juist een einde te maken aan wat heel Nederland al denkt over Japan en andere stereotypes. Dat is jammer, want het onderwerp schreeuwt juist om objectiviteit. De lezer krijgt dat jammer genoeg niet.

Aangezien het een serie gaat worden, is er een dikke kans dat de volgende stukken nog niet definitief zijn. In plaats van jezelf te laten horen op een forum waar deze auteur toch niet kijkt, kan je misschien beter een goed onderbouwde mail sturen.

Of is zoiets nog niet in jullie hoofdjes opgekomen?

De eenzijdige en populistische schets van jongeren in het artikel daargelaten is het probleem wel een echte. Japan is niet het enige ontwikkelde Aziatische land dat ermee kampt: ook in Singapore doet men 'niet meer aan seks' en zijn er goeroes ingezet om de bevolking weer aan het vrijen te krijgen. Edoch, zoals met zoveel van dit soort dingen geldt, de misosoep wordt nooit zo heet gegeten als 'ie wordt opgedient.

...
Hier word ik nou zo boos van. Alsof we nog meer negatieve/kritische publiciteit over Japan nodig hadden. En de stereotypen die gebruikt worden zijn ook vreselijk onrealistisch. Ik zal geen tien regels vol klachten gaan schrijven, maar laat alsjeblieft het volgende Japan-gerelateerde artikel een schrijver hebben die wel weet waar hij het over heeft.

Zit het artikel nog te lezen en ik stoor me inderdaad aan de soms oppervlakkigheid en te zwart/wit benadering. Het lijkt er overigens op dat de journaliste haar informatie dan ook uit secundaire bronnen heeft (andere kranten en bladen) en het eigenlijk niet een verdieping is over het onderwerp.
Maar de problemen die er uitgelicht worden spelen wel degelijk en ik snap niet dat men hier zeurt over "ook positieve kant benoemen". Ik zou meer zeuren dat er te weinig social-historisch context in het artikel zit, want dat bied een hele hoop inzicht in de problemen die hier aangekaart worden.

Pff sommige mensen zijn echt gewoon irritant
Ik denk wel dat het sensatiebeluste publiek van dat blad er blij mee is though...

Kijk, als ik een krant lees verwacht ik een objectief stuk (zeker over dit onderwerp). Dit is het gewoon klaarblijkelijk niet, aangezien de auteur geen ruimte laat om stereotypes te doorbreken of anderzijds weerleggingen toe te passen. Zo vind ik inderdaad dat het cultuuraspect/sociaal-historische context onderbelicht wordt, wat een hele hoop gedragingen en kenmerken van de huidige maatschappij zou verklaren. Ja, deze problemen spelen, maar om een beter beeld van de 'demografische ramp' te krijgen denk ik dat je verder moet kijken dan alleen deze geïnterviewde personen en daarmee ook 'positieve elementen' zou moeten benoemen (die wat mij betreft ook zijn te herleiden uit de ontwikkeling van Japan het afgelopen decennium).

zo negatief is het nu ook weer niet....


zelfs in ala Futari Ecchi word dit zo beschreven.

Als ik de Trouw niet las, had ik nu niet geweten dat ik een jongen ben!

Maar zonder gein, de problematiek is inderdaad maar al te echt. Dat was tien jaar geleden al duidelijk en nu zijn ze zelfs zo ver dat ze de trends namen hebben gegeven. Natuurlijk is het goed dat vrouwen nu de optie hebben om aan hun carrière te werken, en ervoor te kiezen laat/geen kinderen te krijgen, maar dat betekent niet dat het geen probleem is dat de samenleving uit balans is.

Welke "positieve elementen"? Hoe moet je bijvoorbeeld de daling in geboorte cijfer positief brengen?
het is primaire een artikel over het problemen rond om een bepaald maatschappelijk problematiek, namelijk dat van een generatie die zich had ingesteld op een strikte werk/carrière ethiek en nu dat die werk/carrière fundering aan het breken is komen de problemen duidelijker naar boven drijven.
Irritatie over het artikel kan ik begrijpen door dat de beelden/stereotiepe die geschetst worden waarschijnlijk van de auteur afkomstig zijn en illustreert dat de journalist geen japanoloog is en haar informatie uit secundaire bronnen haalt. Ook is ze beperkt in het in bredere context plaatsen van de anekdoten van de geïnterviewden.