Mijn ouders hebben er totaal geen probleem mee. Mijn vader speelt zelfs op mijn DS met een DS game van retro games.

M'n ouders hebben er geen enkel probleem mee, nooit echt gehad. Ze waren toen ik jonger was een beetje voorzichtig met enkele games, met geweld en zo. Maar nooit extreem of zo. Ik houd van gamen, maar ben nooit echt verslaafd. ^^ M'n moeder vindt het bijvoorbeeld nog wel interessant om soms te zien ^^

Mijn ouders vinden het ook allemaal goed. Zij zijn degenen die mijn gameboy, ds en gamecube voor mij hebben gekocht en zo af en toe mochten me bij de intertoys een spelletje uitzoeken. Ik ben dan ook echt een nintendo-kid . Zelf zijn het niet zulke fervente gamers: mam speelt zo af en toe Mahjong of Patience en Pa doet voornamelijk Age of Empires of Civilisation. Leuke anekdote: Vroeger hadden we maar een computer thuis, dus het hele gezin ging om de beurt achter de computer. Ik was toen nog een klein guppie dat voornamelijk flash spelletjes speelde op het internet en een paar "vaste" pc-spellen (bijv. Lego Island of Rollercoaster Tycoon). Echter, pap speelde in die tijd heel veel Risk achter de computer. En als ik zeg veel, dan bedoel ik ook HEEL VEEL. Met als gevolg dat wanneer ik achter de computer wou, het gesprek vaak zo verliep:

Ik: "Papa, mag ik nu computeren?"
Pap: "Zometeen schatje, even dit potje afmaken."
Ik: "Wanneer is je potje dan afgelopen?"
Papa: "Oh, dat duurt nog wel even, ga maar nog maar eventjes iets anders doen."

Deze potjes Risk duurden meestal wel een halfuur (een hele lange tijd voor een kleuter, dat is in elk geval al een aflevering van sesamstraat) en vaak kwam het ook voor dat hij zijn dochtertje vergat en na het eerste potje nog een potje opstartte! Met als gevolg een sippe dochter en een boze mama...

Mijn ouders hebben er geen probleem mee, ik game dan ook bijna nooit. Gemiddeld 5 uurtjes per week? Ik mag mezelf denk ik ook niet officieel een gamer noemen
en nu we het toch over jeugdherinneringen hebben, mijn vader en ik waren constant bezig elkaar te proberen te verslaan in dat pinball dat standaard op de computer zat. Ik ben alleen nog nooit in de top tien gekomen omdat hij altijd het tienvoudige van mijn punten had.
sorry, back on topic!

Ik game rond de 30-40 uur per week
Mijn enige conditie die ik van me ouders heb meegekregen is dat ik goede cijfers op school moet halen.
Maar met diehard gamen haal ik achten, dus geen probleem.

Mijn ouders hebben er totaal geen problemen mee dat ik game. Mijn vader speelt zelf ook heel vaak spellen en mijn moeder vind sommige spellen ook leuk, zoals Tomb raider (de oude en nieuwe). Dus ik en mijn moeder gamen af en toe samen haha xD Ze hebben er ook geen problemen mee zolang ik maar gewoon mijn klusjes doe en ik gewoon mijn huiswerk maak enzo

Mijn eerste computer waar ik iets van een game op kan doen was door mijn vader gehaald (een Commodore 64) hij heeft er zelf nooit erg veel games op gedaan maar zat er wel altijd mee te prutsen, was toen wat jong en moest het dan ook eerst vragen of ik er op mag.
Later zelf een computer en consols gehaald en hoewel ik wel eens te horen kreeg van zou je niet eens een keer dat ding uit zetten (meestal omdat ik dan iets moest doen en dat niet wilde doen), viel het allemaal wel mee zolang ik maar school en werk niet verwaarloosde. mijn grootste probleem was dat ik daarna nog even een boekje ging lezen en de tijd/slapen vergat

mijn Ex was er minder blij mee, zat er altijd op te mopperen, terwijl ik toen ik samen woonde echt vrij weinig speelde, 1 tot 2 uurtjes op een dag, en dat deed ik als zij andere dingen aan het doen was dus niet tijdens de ons zijn tijd. Mooiste was dat ze dat vaak zij terwijl ze dan mijn telefoon afpakte om bejeweled te gaan spelen, ach is een reden dat er ex staat