ja, vul maar in en je kunt het zelfde zeggen over een hele scala aan activiteiten.


En wat is jou aanleiding hier toe en überhaupt jou bewijs? Vele interviews en ervaring geeft mij meer de indruk dat de industrie grotendeels bestaat uit mensen met voorliefde voor games, anderzijds mensen die willen zorgen dat je de game koopt, waarschijnlijk een kleine deel dat enkel geïnteresseerd is in hun loonstrookje. Wellicht dat je claim meer toepasbaar is bij games met micro-transacties en subscripties, maar dat is verre van "hele industrie".

Jammer dat je veel ervaring hebt met game verslaving, henri, maar zo als ik er tegen aankijk is dat niet te wijten aan games. Sommige mensen zijn meer vatbaar voor verslaving dan andere, immers waarom vertoont dan niet iedereen gelijke symptomen? En ik vermoed dat de zelfde personen ook kans hebben om verslaaft te raken aan andere activiteiten met Skinner elementen. Maar dit reikt te ver off-topic.


Helaas heb ik zelf een moeder die mijn passie voor games minder goed kan warderen en een veel gehoorde opmerking, tot mijn ergernis, is dan ook: "Je hebt toch al genoeg spelletjes".

Haha mijn vader vind het allemaal best

Als iemand die al drie jaar gestopt is met roken heb ik nog steeds geen bezwaar tegen de keuze van iemand die nog wel rookt.
Als ik ook rokers te gast heb staat er ook rustig een asbak op tafel. (Al dan wel met een open raam.)



Ik speel zelf al zeven jaar Final Fantasy XI voor €12.95 per maand.
Ik vind dat ook geen verloren geld aangezien ik het nog steeds vermaak vind, had ik FFXI niet gehad dan had ik het geld wel aan iets anders "zinloos" uitgegeven.



Het sleutelwoord hier is zelfbeheersing, daarnaast kan de omgeving ook genoeg doen bij constatering.
Een verslaving ontwikkeld zich voornamelijk als de omgeving niet oplet en/of ingrijpt als men ziet dat het de verkeerde kant op gaat.

Nou simpel: ik kreeg van men ma enkel een Gameboy (later een color) en meer niet. Op de computer mocht ik ook spelletjes spelen. Verder kreeg ik een tijdslimiet van twee uur per dag (al kon ik men GB vaak neerleggen, ze zou verwoekerd gamegedrag voorkomen willen hebben denk ik). Ik heb tot heden nooit een playstation gehad of een psp. Dit is trouwens nog steeds een heikel punt als ik erover begin. Niet omdat het voor 'nerds' is, wel omdat ze vind dat ik hobby's genoeg heb (en dat klopt wel zo'n beetje). Wel heb ik twee jaar geleden dan toch een DS mogen kopen: hoera!. Dus zolang ik nog thuis woon zal dat gamen er nooit echt inzitten ^^. Later ook niet meer trouwens denk ik, ik heb al andere hobby's gevonden ondertussen.

En sommige mensen zijn verslavingsgevoeliger dan anderen. Misschien is henri wel verslavingsgevoelig. Hé, een tip voor henri, je gooit je koelkast toch weleens vol met Hollandse biertjes? Doe maar niet, gezien je geschiedenis met gamen, zou alcoholisme ook zomaar op de loer kunnen liggen :P

Dat gezeur over geld snap ik ook niet helemaal. Als je je financiën op orde hebt, waarom zou je dan niet wat geld aan iets leuks uitgeven? Aan geld domweg oppotten heb je ook niets.

Gamen doe ik zo 5 tot 10 uur per week en dan voornamelijk in plaats van 's avonds tv kijken. als ik een nieuwe game heb (ongeveer 6 - 8 games per jaar) kan ik gewoon de hele week tv overslaan.

Gamen doe ik voor ontspanning en daarom koop ik spellen met een goed en afgerond verhaal. Als ik MMO's als WoW of FFXI zou spelen zou ik verslaaft kunnen raken, dat merkte ik door trail versies van die games te spelen. Ik heb die games daarom ook niet gekocht.

Me ouders vind het best ze kijken er niet op of om naar, het is beter dan op straat hangen zeggen ze dan.
Ze laten me gewoon doen wat ik zelf wil, en ze bemoeien zich er niet mee. Ik heb wat te doen hun niks te klagen.

Vroeger wel veel gegamed toen was het een poosje minder, maar ben het alweer aan het oppakken begin achter te raken.
Heel wat games gekocht en er nog niet mee gespeeld.

Mijn moeder gamed meer als ik Serieus die kan niet zonder haar DS. Als het even kan speelt ze mahjong en dat soort spelletjes op de DS. Ik game eigenlijk vrij weinig, heb wel een lading spellen voor mijn Wii en een paar voor mijn DS en voor mijn mac heb ik er maar 4 maar het kan me vaak niet langer boeien dan een week en dan speel ik het weer maanden niet. De enige spelletjes wat ik een beetje met regelmaat speel is The Sims 2 en 3 en Wario Ware met een vriendin.

Ben ook meer van de spelletjes waarbij je moet bewegen zoals DDR, Family Trainer en Wii Fit maar heb vaak geen zin om alles aan de kant te gaan schuiven voor mijn dansmat etc.

ik heb gelukkig echt relaxte ouders

m'n ma heeft er geen problemen mee dat ik game (aleen als ik gta of red dead speel en ik schiet hoeren dood of gewone burgers zegt ze zo van moet dat nou waarop ik zeg hell yeah death to hookers ) en m'n pa die speelt zelf ook gewoon gta etc.

Ik ben, bij wijze van spreken, gamend op gegroeid.
Mijn pa had altijd een SNES mee als we op vakantie gingen. En toen ik wat ouder was en de controller begreep ging ik mee doen. En dat doen we nu nog steeds! Super Mario World op de SNES!

En omdat mijn pa gewoon ook leuk vond om Mario te spelen, kwam er ook een N64 met Mario. Toen de Gamecube uit kwam begon mijn ma wel te miepen. 'Je heb al zo veel spelletjes! Er komt niet nog zo'n ding in huis!'. Dat hebben we nog eens 4x gehoord en ondertussen hebben we alle consoles wel.
Terwijl mijn ma, net als de meeste moeders hier lees ik, altijd voor t slapen gaan nog 2 uur Mahjong/Fishdom/Patience op de Ds speelt.
Mijn pa heeft laatst Forza3 ontdekt dus die is nu weer erg zoet met de xbox. Zo erg dat ik er vanaf wordt geschopt met dreigementen dat ik een week lang geen Assassins Creed mag spelen, alleen maar dat hij wilt racen. Hahahah!

En over dat gedoe wat henri los heeft gelaten; Ik 'verspil' mijn geld en tijd liever aan games [en andere gerelateerde dingen] wat ik leuk vind dan dat ik elk weekend naar een discotheek ga, me geld op zuip en rookt als een ketter omdat dat is wat elke tiener/adolescent zou moeten doen. ;D

^Dit. ;D

Dankje, Appel. Ook mooi dat je bericht benadrukt wordt door het prachtige contrast met de infantiele post boven je.

Overigens is er natuurlijk ook veel voor te zeggen als je ouders nog nooit een spel hebben aangeraakt. Aan één kant lijkt het me leuk om vaderlief eens een kopje kleiner te maker in een goed rondje Street Fighter, aan de andere kant is het ook aandoenlijk als ik bij het spelen van Dead Space een opmerking krijg als ''Wat een nare geluiden. Krijg je hier geen dromen van?''.

En wat nu als je zuipen en roken als een ketter leuk vind? Aangezien ik graag game, maar nog liever in de discotheek/café/Kiët lig te zuipen met vrienden. En dat ik rook is slechts toevallig
Daar 'verspil' ik mijn geld liever aan.

Maar ach, ieder zijn hobby's en dingen die hij/zij leuk vind toch?


On-topic: Mijn ouders doen vrijwel niet aan gamen..En ze klagen niet over mijn game gedrag. Dus iedereen is happy hier

Dan kan je de zin omdraaien. 'Waarom me geld verspillen aan games als dat aan drinken en sigarette kan!' Iedereen blij, en zelfs henri denk ik wel, bedoel, je gamed dan niet je tijd weg! ;D

Precies! Hoe vaak ik niet van anderen heb gehoord of ik niet liever 'normale' hobbies wilde. Ik krijg sowieso al een nare smaak in mijn mond van de term 'normaal'. Mijn broer ging elke zaterdagavond naar de disco en ik zat thuis Tekken en Silent Hill op de PSX te doen. Goh, zo veel is er eigenlijk niet veranderd door de jaren heen D;

Maar hetzelfde geldt eigenlijk voor alle 'alternatieve' hobbies. Zo begrepen mijn leeftijdsgenootjes ook niet waarom ik liever naar de Games Workshop ging om Magic, Pokemon en Warhammer ('stomme poppetjes' :')) te doen. Gelukkig vonden mijn ouders het allemaal prima, ondanks dat ze er zelf niks mee hadden, maar ze wisten gewoon dat ik daar blij van werd (word). <3