Dat ze niet houden van buitenlanders is onzin, het zijn maar enkel een paar omringende landen waar ze wat min achting voor vertonen Net zo als dat we in Nederland een grote groep bevolking hebben die wat anders denkt over bepaalde mensen. Eigenlijk is dit specifiek Japans, maar zo iets zie je overal wel.
Zo'n bordje heb ik zelf ook nog nooit gezien, maar als het zou bestaan zal het vast van de zelfde orde zijn als dat een kiosk met een bordje de overlast jongeren probeert te weren. Kan me niet voorstellen dat je je klanten aantal bewust verkleint enkel uit xenofobie.

Moet wel toe geven dat vele Japanners buitenlander schuw zijn om dat ze niet kunnen en durven te communiceren (in het Engels). Maar ook wel genoeg die daar wat minder last van hebben (al dan niet met hulp van een glaasje op). Overigens sommige hebben nooit eerder een buitenlander in het echt gezien en zullen je even na staren (al zal dat niet of minder voor komen in de steden).

Overigens als je een beetje Japans kunt ontcijferen is het ook een aanrader om bij de boekenwinkel wat locale toeristen magazines te bekijken of te halen. Want vaak staat er iets meer in dan je Lonely-planet, of ieder geval beter vormgegeven en helpt je inspiratie op doen als je zonder planning je vakantie wil vieren. Ook zit daar vaak een handige plattegrond boekje bij.

Leuke tip Kahless!

Als je op het eerste oog zoiets niet kan vinden in de schappen, waar kan je dan om vragen? Vul de XXX in, zeg maar... "Sumimasen, XXX ga arimasu-ka?"

Nou als je weet hoe je Tokyo (東京), Kyoto (京都), Nara (奈良), of welke andere plaatje je bezoekt, schrijft kun je het bijna niet missen. In de schappen springen die er meteen uit met drukke opschrift, en daar staan zulke gidsen en magazines vaak rondom verzameld. Maar om te vragen kun je het beste 観光ガイド (kankou-gaido / touristen gids)、旅行ガイド (ryokou-gaido / reis gids), 観光情報誌 (kankou jyouhou-shi / touristen informatie magazine) gebruiken. maar mischien is het beter om te vragen naar るるぶ (Rurupu) of　ぴあ (pia), dat zijn de bekendere van zulke bladen.
Overigens wat ook handig is dat er meestal ook agenda's in staan van bezig heden, zo als van festivals en vuurwerk.

Misschien een beter tip is als je vaak naar japan gaat, maak vrienden met japaners.

Dan krijg je ook tips die niet in bladen staan, als je een fan bent van een Jpop groep of ander "otaku" hobbies hebt en dat the main reden is waarom je naar japan gaat, dan is het dus veel handiger om een japanse "otaku" te hebben als vriend die je helpt, of je op de hoogte brengt van dingen.
Ook zijn meestal die otakus erg blij dat ze een buitenlandse mede Otaku kennen.

Over vreemde bordjes en weigeringen, wees blij dat je het niet mee maakt of nog nooit meegemaakt hebt. Als je het overkomt ga naar de volgende winkel/onsen of restaurant en geeft daar je geld uit, trek je niets aan van die lui.

Ik denk dat dat mijn probleem is. Waarschijnlijk teleurstelling, en mijn eigen fout maar niet toe willen geven.



Het begrip kende ik wel, maar snap ik absoluut (nog) niet. Van Wikipedia word ik trouwens ook niet veel wijzer evenals veel andere bronnen waar men een poging doet het uit te leggen.


@Sado: Bij nader inzien denk ik dat je voor een heel groot gedeelte gelijk hebt, al kan ik ook niet geloven dat er geen kern van waarheid in zit. Ik heb inderdaad zelf het "Only Japanese" bordje niet gezien, al is er over het internet heel veel te vinden, vooral bij nachtclubs. Wat ik wel gezien heb, komt weliswaar niet overeen, maar wel berichten waar alleen specifiek aan Chinezen gevraagd wordt het kraantje dicht te draaien op het toilet en de boel netjes te houden e.d. Daar los van, ook van (Japanse) kennissen tussen de regels door begrepen dat vooral Chinezen in zijn algemeenheid geen geliefde groep is, dat werd toch heel voorzichtig bevestigd. Ook genoeg documentaires gezien over Koreanen die geen kant op kunnen.

Uchi-soto

ik denk dat je het daarmee aan het correct einden hebt.

Sado maakt misbruik (hoop zonder zijn weten) van zijn "soto" zijn en denkt dat iedereen aardig is hoewel als je beter weet dit niet zo is.
Als je "uchi" probeert te worden wat je nooit zou lukken in Japan zal je dus in een totaal andere wereld terecht komen waar andere regels gelden, praat met japaners veel en dan weet je hoe het is in de "uchi" wereld, wij als buitenlanders kunnen dus eigenlijk hierover geen echt oordeel geven omdat wij nooit echt "uchi" kunnen worden.
Meestal eindig je als Buitenlander (die in Japan woont) ergens tussen Soto and Uchi.. wat een hele vreemde wereld is.
Veel mensen die van japan gek zijn en hier op vakantie komen, worden dus als soto behandeld en dat is zeer aangenaam, maar vele weten ook wat uchi inhoud en vandaar leven er hier niet zo veel buitenlanders in japan.

Een ander voorbeeld in het bedrijfsleven is het volgende, als er een email naar een ander afdeling word gestuurt wordt achter mijn naam -san gezet maar intern als er gesproken wordt met mij wordt soms -chan gebruikt niet altijd.
Dit vreemde gebruik van san en chan heeft dus met soto en uchi te maken ... en nee chan heeft die dus een ander betekenis hier als je denkt.
Als men iets belangrijks van mij wil of "bijna op hun knieen gaat voor een gunst" gebruikt men -chan en niet -san je zou zeggen dat san meer beleeft is, maar nu word dus chan gebruikt

Naar buiten toe zijn japaners heel beleeft maar intern.. niet zo ... dus sado heeft zich dus nog nooit in een situatie begeven waar hij geen "soto" was of niet zo is behandeld, anders had hij wel een ander vizie gehad. Als buitenstander overrull je dus al de interne hierarchy.

@ Kyoshi:
Om het een beetje in andere woorden te vertellen...

Uchi en soto zijn begrippen voor afzonderlijke sociale cirkels die op iedereen en op elke sociale situatie in Japan van toepassing zijn. Zie het als een Venn diagram, waarbij de cirkels elkaar nooit zullen overlappen. "Uchi" is de sociale cirkel waar je deel van uitmaakt, "soto" is de rest van de wereld. Maar! Hoe "uchi" is gedefinieerd is afhankelijk van de sociale situatie waarin je je op dat moment bevindt! Heel ingewikkeld.

Bijvoorbeeld:
* Jij spreekt tegen je ouders. Zij zijn soto, jij bent uchi.
* Jij spreekt tegen de buurvrouw over je ouders. Jij en je ouders zijn uchi, je buurvrouw is soto.

Bijvoorbeeld:
* Jij spreekt tegen de baas van je afdeling. Je afdeling is uchi, je baas is soto.
* Jij spreekt tegen de baas van je baas. Je afdeling+baas is uchi, je baas z'n baas is soto.
* Jij spreekt met een andere afdeling. Je afdeling+baas is uchi, de andere afdeling is soto.
* Jij spreekt met een klant. Je hele bedrijf is uchi, de klant is soto.

Spreek je met een klant, dan zal je de directeur van jouw bedrijf nooit zeer eerbiedig bespreken. Je praat over de directeur als iemand van binnen jouw uchi. Dit schept bij de klant het gevoel dat jouw bedrijf een eenheid is en dat iedereen er is om de klant te helpen.

Waar Henri tov Sado op doelt is dat voor Japanners buitenlanders -altijd- "soto" zullen zijn. En tegen "soto" ben je immer behulpzaam en beleefd. Maar omdat deze koppeling buitenlander<->soto bijna automatisch gebeurt is het voor een buitenlander heel erg moeilijk om "uchi" te worden in een niet-professionele omgeving. Je wordt altijd als bezoeker beschouwd.

Iets wat overigens niet zozeer met xenofobie te maken heeft, maar meer met het gegeven dat toen Onze Goede Heer de volkeren onder de hemel "verfijndheid" en "beschaving" uit ging delen, de Japanners redelijk vooraan stonden, en hun buren de Russen zo mogelijk ver achterin de rij.
Dergelijke bordjes kom je ook buiten Japan wel tegen.

En het zegt meer over de Russen dan over het land waar ze zich op dat moment bevinden. Ik bedoel in Nederland zijn er reisbureau's die adverteren met (vul hier naam land aan de Middelandse zee in) All Inclusive Resorts - Gegarandeerd geen Russen. Nuff said.

@Kyoshi: Wat je zegt betreffende de Chinezen daar heb je zeker gelijk in, dan boor je echter ook wel meteen een iets dieper geworteld 'probleem' aan. Zoals Unclero ook al aangeeft, bepaalde volkeren stonden tijdens de schepping vooraan, en bepaalde achteraan. Russen staan misschien achteraan, maar Chinezen knokken met de Russen om die ereplek. Als je dan een land hebt waar fatsoen en netheid de norm zijn, dan raak je op een gegeven moment in problemen met zulke mensen. Overigens zijn buitenlanders van elke plek vergeleken met de Japanners zelf natuurlijk eigenlijk onbeschaafd. Dat klinkt allemaal heel negatief, maar ik kan er weinig anders over zeggen. Maar dat betekent niet dat van die rare 'no foreigner' bordjes hoogtij vieren, zeker niet als het echt zoeken naar een speld in een hooiberg is er eentje te vinden. Japanners zijn wat dat betreft veel te goed en moeten behoorlijk wat tolereren, misschien wel meer dan wij moeten doen met de vreemde volkeren in ons eigen land. Het is nogal wat om "okyakusama" (eerbare meneer de klant) te weigeren, in Japan geldt zeker 'klant is koning'.

Grapjes over Chinezen doen redelijk de ronde, maar Japanners maken ze natuurlijk enkel als je of ze al wat beter kent, of als ze stomdronken zijn. Het verschil tussen een bediende geimporteerd uit China of gewoon Japanse bediening begint al met de manier waarop je wordt ontvangen... 'illishiamaseehh' in plaats van 'irasshaimase'. Die 'l-r' grapjes hebben ze daar dus ook, terwijl wij die hier natuurlijk over de Japanners zelf ook maken. Dat wij die over Japannerers maken, weten ze overigens maar al te goed. Ik heb nu al vaker verhalen gehoord, voornamelijk op tv (natuurlijk over gedramatiseerd, maar goed), van Japanners die naar het buitenland gingen om te wonen/werken/studeren en daar tegen een muur van racisme opstootte. Van uitgemaakt worden van 'gele' tot als minder of dommer behandelt worden omdat je Aziatisch bent. Kortom: dit is dus iets wat voorkomt bij alle volkeren op planeet aarde. Zie ook het voorbeeld van de Nederlandse reisgidsen dat al gegeven is.

Als je dat dus als relativerende factor meerekent, kun je echt volgens mij gewoon behoorlijk weinig opmerken over hoe het er in Japan aan toe gaat. Zeker als er als toerist en dus okyakusama komt. Je hoeft echt niet bang te zijn dat je ergens niet welkom bent. Zullen ze, zodra je tent weer verlaat, praten over die rare buitenlander die net binnenkwam? Natuurlijk! Maar dat is wederom, iets van alle volkeren. Als je je daardoor laat tegenhouden, kun je beter gewoon de rest van je leven binnen blijven!

@Henri: Ik begrijp waarom, ok, wacht, ik begrijp NIET waarom je denkt dat je een speciale positie inneemt omdat je er woont en er werkt, zeker aangezien je het talent hebt om vrijelijk te demonstreren dat je op veel aspecten van, ehm, alles, een nogal, laat ik het zo noemen, afwijkende mening hebt, welke naar mijn idee, vaak niet echt staaft met de werkelijkheid, ja, misschien enkel met de werkelijkheid, in jouw hoofd, kortom, een mening, die dus 違う is.

Nu is mijn mening over Japanners zelf ook beinvloed door de dingen die ik heb beleefd en heb gezien, dus ik bekijk de wereld door net zo'n roze bril. Aan het einde van de dag draait hoe je dingen ervaart ook om hoe je dingen wilt ervaren. Er is dus geen 'kloppende' 'afgeronde' visie die compleet juist is. Dat gezegd te hebben, wil ik graag een goed woordje doen voor de Japanners die jou zo 'slecht' lijken te behandelen naar alle verhaal die ik van jouw hand lees, in de hoop dat je misschien inziet dat je zelf voor 99% bijdraagt aan de reden waarom jij denkt dat Japanners achter die facade van hun zulke evil bastards zijn. Kortom, ik ga nu verhalen, wat in mijn hoofd zit, waardoor ik voor diezelfde 99% neig naar de visie dat, ja, zelf Japanners gewoon mensen zijn, en dat als ze dus evil bastards zijn, dat net zo zijn als welk willekeurig ander volk.

Japanners behandelen niet-Japanners zeker anders, fundamenteel anders. Het verschil tussen een niet-Japanner en een Japanner is net als vroeger het verschil tussen aristocratie en gewoon volk. Je kunt geen kwartje worden als je voor een dubbeltje geboren bent. Alhoewel Japanners zelf wel kunnen stijgen of dalen in sociale positie, bijvoorbeeld nagelang baan, universiteit of algemene prestatie, zit de niet-Japanners vaak vast in dezelfde positie: die van buitenlander.

Amerikanen bijvoorbeeld, werken eigenlijk net zo als Japanners. Amerikanen doen poeslief tegen buitenlanders, vooral tegen gasten. Ik heb in de VS net zulke dingen meegemaakt als in Japan, van mensen die hele maaltijden voor je betalen, die je overal naartoe brengen, je in hun huis laten slapen, en noem 't maar op. Amerikanen zijn tegen familie en vrienden ook net een tikkeltje anders, want dan vallen al die 'benefits' die je hebt als gast ineens weg. En ook in Amerika geldt het dubbeltjes en kwartjes verhaal, je hebt prima kansen als je van een goede universiteit komt en wit bent, en al wat minder als je van diezelfde goede universiteit komt en zwart bent. Dit negeren is hetzelfde als roepen dat het geen verschil maakt in Nederland of je nu die sollicitatiebrief ondertekent met Hendrik, of met Achmed. Dat er nu een zwarte in het witte huis zit komt enkel omdat Amerikanen graag verbergen dat er eigenlijk helemaal geen gelijke kansen zijn, en kortom, dat mensen nog steeds proberen over de rug van een ander een goede positie te bereiken en te houden. What's new.

Nederlanders zijn dan zogenaamd eerlijk en al dat, maar ik geef echt voorkeur aan het Amerikaanse / Japanse systeem om de simpele reden dat het fatsoenlijker is. Eerlijkheid geef ik echt niets om, ik heb liever dat een bediende in een tentje mij eens gewoon goed helpt en in de ogen kijkt als ik wat bestel, dan dat die persoon 'zichzelf is' en 'eerlijk is'. Jezelf zijn of eerlijk zijn, zijn enkel excuses om gewoon lekker geen moeite te hoeven doen voor wie of wat dan ook, zelfs als je in de service industrie zit. Kunnen we van die Amerikanen en Japanners op dat gebied nog een hoop leren. Zichzelf zijn en eerlijk zijn bewaren mensen maar voor als ze in hun eigen huis zijn, in de wc zitten of douchen. De rest van de tijd zijn er naar mijn idee regels om aangename omgang met elkaar te bevorderen en zo sociale integriteit, fatsoen en simpelweg functioneren te waarborgen. Zo werkt het namelijk bijvoorbeeld in Japan.

Als je voor een bedrijf werkt, en je hebt collega's, en je hebt mensen die boven en onder je staan, zoals op elk bedrijf te wereld, dan krijg je te maken met het feit dat er een hierarchie is. Dat betekent dus dat je baas weleens boos tegen je is, en dat een collega weleens niet iets op tijd afheeft, waardoor jij in de problemen zit. Als jij bovendien een 'rare' bent, en dat ben je in Japan, dan gaan mensen je anders behandelen. Die dingen gebeuren ook op elke andere plek te wereld. Het grote verschil is echter dat als je een 'rare' bent in Japan, je er zelf voor gekozen hebt om dat te zijn; je hoeft er niet te zijn, er is niemand die jou dwingt daar te zijn, en als je morgen weer gezellig in Nederland wil komen wonen, dan zal zelfs die kale, boos kijkende douanebeamte je niet tegenhouden. Ik denk dat je je dit moet realiseren voor je kwaad gaat spreken over je Japanse collega's en als hond omrolt vanwege de manier waarop je binnen je bedrijf wordt behandelt.

Het heeft dus ook 0,0 zin om te roepen hoe anders en veel slechter Japanners wel niet zijn in de situatie waarin je in het land leeft en werkt, in plaats van enkel op vakantie bent. Newsflash: nobody cares, want bijna niemand hier werkt/woont in Japan, en de mensen hier waarvan we allemaal weten dat ze het wel doen, hoor je totaal niet klagen over dat bestaan daar. Sterker nog, de meeste van die mensen voelen zich waarschijnlijk gezegend dat ze er uberhaupt mogen zijn en de kans hebben gekregen, en alhoewel ook zij te maken krijgen met problemen en moeilijkheden, snappen zij dat dit gewoon waar je ook bent aan de orde van de dag is. De enige die dat doet is Henri, die de raarste topics aangrijpt en zo weet te verbuigen dat er iets uitkomt waardoor je Japanners ergens van kunt betichten. Hier bijvoorbeeld de uchi-soto theorie, waarvan antropologen helemaal verbaast zijn dat Japanners er aparte woorden voor hebben en... guess what, die hebben wij hier ook! Namelijk 'zwart' en 'wit', Nederlander en buitenlander, en welk dualisme dan ook. Wij hebben zelf een complete politiek gebaseerd op dit verschil, met een zekere geblondeerde idioot aan de top. Weet je hoe mijn moeder praat over de buurvrouw als ze er niet is? En weet je hoe ze over haar praat als ze er wel is? Dit zijn mens-eigen dingen, de Japanners mochten willen dat er het monopolie op hadden, maar dat hebben ze zeker niet. In Japan is deze sociale regulering wat duidelijker aanwezig dan op andere plekken, zeker ook duidelijker dan in Nederland, maar het verschil is enkel in kwantiteit, en niet kwaliteit. Dit soort cultuur groei je mee op, het is niks nieuws, en als dat wel nieuw voor je is, dan lig je op sociaal gebied wat achter.

De reden dat er niet zoveel buitenlanders in Japan zitten heeft zeer weinig te maken met dat hele uchi-soto verhaal, maar het heeft simpelweg ermee te maken dat er gewoon een stricte politiek is wie er wel of niet in mag. Een politiek die wat mij betreft compleet goed op zijn plek is, want het is Japan, en dat is dus het land van de Japanners, en die mogen dus bepalen wie er wel of niet inkomen. Dat hebben wij in Nederland tientallen jaren geleden ook gedaan, en nu zijn er genoeg mensen en politici (natuurlijk enigzins terecht) die zouden wensen dat we daar toen nooit aan begonnen waren. Maar guess what: we hebben die surinamers en molukkers en welk volk dan ook honderden jaren lang leeggeplukt, en nu komen ze hetzelfde hier doen. Datzelfde "karma" zorgt er nu ook voor dat Japanners links en rechts economisch worden voorbijgeschoten door volkeren die ze een tientallen jaren geleden een flink kopje kleiner hebben gemaakt.

Er zijn ook Japanners voor wie ik Dennis-chan ben, voor wie ik Dennis-san ben, en voor wie ik Dennis-sama ben. Ik ben echter ook voor sommigen gewoon gaijin, giajinsan, gaikokujinsan, ohenrosan/sama, "uchi no tomodachi", etc. Ik lig er echt niet wakker van of ik nu chan, san of sama ben, en je past je gewoon aan naar gelang de rol die je toebedeelt krijgt. Ik snap niet waarom mensen dit 'complex' of 'onbegrijpelijk' vinden. Het is heel eenvoudig: je krijgt een plaats aangewezen, en zolang je die plaats kent en je ernaar gedraagt, is alles helemaal ok en tof. Hoe makkelijk wil je het hebben? In Japan komt het er simpelweg op neer dat jij de rol 'buitenlander' hebt, en dat je 't daar een beetje mee moet doen. Als ik naar de boekenwinkel ga om een specifiek boek te halen, en die bediende belt dan zijn collega met het verhaal dat er hier 'een of andere gaijin' staat die dit en dat boek wil, dan kan ik ook 's avonds in bed gaan huilen dat ik niet als 'klant' gewoon 'okyakusama' was net als alle anderen daar, of ik kan gewoon accepteren dat ik gewoon een buitenlander ben in dat land. Ik ben zodoende niet in positie om ook maar iets te 'eisen', omdat er niks daar van mij is, en ik dus maar gewoon heb te nemen hoe dingen gaan. Als je het er niet mee eens bent, dan kun je altijd gewoon weer terug naar Nederland komen, Henri. En nu snap ik dat het er veiliger is, dat het eten er lekkerder is, dat hun culturele productie kickass is, Japanse vrouwen misschien wat gewilliger zijn (hee, zo moet je het ook bekijken, er zijn ook benefits), maar... seriously.

Dat weer allemaal gezegd te hebben, binnen die groep van buitenlanders heb je wel zeker mogelijkheden in aanzien en respect te stijgen. Een buitenlander die zich buitenlands gedraagt en weigert Japans te leren of spreken, die wordt al snel verstoten omdat het 'mendoukusai' is om met die persoon om te gaan. Een buitenlander die het wel kan, wordt, zoals een andere man het eens treffend tegen mij omschrijf, een 'pet'. Dan gaat het eigenlijk altijd hetzelfde; je gaat met je Japanse vriend ergens heen, hij introduceert je, hij prijst je de hemel in want je kunt, jawel, Japans spreken, en kanji lezen, en je kunt ook buigen en met stokjes eten, en je kunt nog meer truukjes, waarvan de vrienden er natuurlijk wel van staan te kijken als je het nog echt kunt ook! Maar ik vind dit een bevoorrechte positie, omdat je telkens de mogelijkheid hebt te bewijzen dat je moeite voor ze doet, en dat zorgt er ook zeker voor, dat ze meteen een interesse in je hebben, dat je hun kaartje krijgt, ze hun aardigheidjes met hun uitwisselen, kortom, dat je meedoet. Dat doen ze niet met een buitenlander die voor de rest helemaal niks weet van de sociale etiquette in Japan; daar oefenen ze misschien de frase 'hi, how are you' en 'I rike saafingu' op, en dan houdt het echt op, en gelijk hebben ze ook, want het is immers Japan, waar ze geen Engels spreken, maar Japans. En geloof mij, dat gemiddelde Japanner krijgt ook tientallen kaartjes in zijn handen gedrukt, en krijgt ook te maken met interesse van een ander en een ander die aardigheidjes met ze uitwisselt, maar zij worden ook daarna niet helemaal volgespamt met mail van die persoon en verzoekjes om nog eens elkaar te ontmoeten omdat het zo 'gezellig' was (en het woord gezellig bestaat in veel andere talen dus niet eens, het is het woord wat wij gebruiken om aan te geven dat een verjaardag van een ander wel 'leuk' was, in de zin van dat om een tafel met hapjes op een stoel met je koffie zitten terwijl je met die neef die al 5 jaar niet meer gezien hebt praat over zijn nieuw rode auto 'gezellig is', ook dus weer zo'n sociaal gereguleerde maar voor de rest lege activiteit). Je kunt natuurlijk ook overal een probleem van maken; als je overal maar op het label 'dit komt omdat ik buitenlander ben' drukt, dan ga je er zelf nog in geloven ook.



...En volgens die theorie jij dus ook niet, Henri. Elke illusie van wel kun je nu alvast van je afwerpen. Welkom in de soto groep, ik vind het er prima vertoeven! Mensen zijn zo aardig!

Seriously. Goed verhaal Sado.

Zolang ze maar aardig zijn tegen hun gasten heb ik er niks op tegen XD (dat is gewoon respect tonen, wat je ook voor hun doet natuurlijk).

@Sado: tsja, als hij zo over de wereld denkt, laat hem dan in dat wereldje. Dan hebben we er allemaal verder geen last van

wow.
elke keer als ik het topic bezoek zijn er wel hevige discussies aan de gang.
Japan word en word maar onaantrekkelijker

Nee Japan is nog steeds heel aantrekkelijk, het is een veilig land, het is gemakkelijk.

Maar er zit hier iemand op het forum die zijn roze bril moet afzetten als het over Japan gaat, een andere oplossing is Klik op de profiel-button, onder zijn avatar staan de twee opties, choose wisely.

Zou niet weten waarom Japan plots onaantrekkelijk zou worden. Zolang je geen onrealistische verwachtingen hebt of illusies... Hoop dat gedachten van mensen toch niet zo makkelijk zijn te beïnvloedden door enkele posts op een forum. Ieder heeft zijn mening over Japan.

Mensen die het werk van vb Amélie Nothomb hebben gelezen, zullen hoogstwaarschijnlijk ook een minder goed woordje doen over Japan. Lees je enkele artikels die ons worden voorgeschoteld, zal je ook meteen een minder beeld hebben (wat kennen de meeste mensen? hentai. Media...). Op die manier zijn er veel voorbeelden die gedachten en meningen in een bepaalde richting sturen. Kom je meer dan eens mee in contact.

Mening en gedachten over iets zijn nu eenmaal makkelijk te beïnvloedden. Of je dit nu toelaat of niet, die keuze ligt eerder bij jezelf.