Speel weer wat vaker Splatoon 2 en wat kan het soms een emotionele achtbaan zijn.Heb ik elk gevl nu S+8 Rainmaker op het nippertje gehaald met weer eens drie barsten in de meter (waarbij ik dan de laatste paar wedstrijden dan weer wel achter elkaar win) ^_~ Hopelijk haal ik hier ook nog eens Rank X. En hoewel je bij Turf War ook soms wel bij mensen komt die err, tactisch minder verstandige dingen uithalen als we al aan het verliezen zijn kan het gelukkig ook andersom: het is erg demotiverend als meteen aan het begin van een wedstrijd één van je teamgenoten bij de allereerste spawn meteen al verdwijnt (disconnect), zodat je weet dat je de komende drie minuten lang 3 vs 4 zit te spelen, maar soms gebeurt er een wonder. Ik heb wel vaker 3 vs 4 gehad en uiteindelijk net op het laatst weten te winnen omdat je in die laatste 20~30 seconden net iets meer weet te inkten, maar zelden heb ik het gezien dat we echt drie minuten lang de wedstrijd domineren met 3 tegen 4 >_> (met dank aan mijn teamgenoten, die er waren voor de vele splats voorin terwijl ik achterin de boel vastzette).

Poeh. Zelda: Minish Cap uitgespeeld, 100%! En dit keer *echt*, niet zoals met Phantom Hourglass waar ik geen zin had in schip onderdelen |D
Ik vond het figuur verzamelen eerder gezegd meer irritant dan de Kinstone fusions. Uiteindelijk had ik uit mijzelf maar 2-3 NPCs over om te fuseren, en na een google wist ik de missende al snel te vinden.
Maar al die tekst voor Gatcha.... Urgh.

Overal vond ik Minish Cap wel een leuke 2D Zelda game.
Ik ga dan ook door met de "Four Sword Trilogy", dus.. Four Swords binnenkort beginnen!
(Hoewel niet gerelateerd qua verhaal, maar meerdere Links: ik denk dat Tri Force Heroes minder zal gaan na wat ik erover lees.. Hopelijk was het toch geen miskoop).

Ys VIII gaat ook wel lekker. Reeds de blacksmith gevonden.
Maar oei, oh oei. Ik heb toch een handjevol lange RPGs op komst die ik wil spelen..

Hopelijk kan ik deze (casual storymode run) eerst afmaken voordat ik aan die begin. Teveel games jongleren is ook niet prettig


Daarnaast zit ik al een paar weekjes Ghost Trick tijdens mijn werkpauzes te spelen op m'n DS.
Visueel vind ik het wel hebben, en de chapters zijn kort genoeg dat ik ze soms 1 per lunchpauze kan doen :3
Enige nadeel is dat m'n naaste collega (een moeder met late-tiener zoon) het allemaal kinderachtig vindt en opmerkingen blijft maken.

Ik heb Metal Gear Rising: Revengeance uitgespeeld en sodeju, geen wonder dat het laatste eindbaasgevecht zo'n fontijn van memes werd. Dat was absoluut hilarisch en gestoord, maar grappig genoeg werkte het nog ook! Bhahahaha! Ah, ik zal die game missen. Platinum's speciale touch werd weer gevoeld, in ieder geval.

Dat is niet om te zeggen dat de game geen problemen heeft, daar niet van. Hij is immers al zes jaar oud, en komt nog uit de periode voordat Platinum diens formules geperfectioneerd had. Zo legt de game diens verschillende mechanieken niet goed uit (ik wist niet eens dat de parry bestond, ik zat gewoon de game lang geïmproviseerd te dodgen), heeft het een overdaad aan quick-time events (een euvel van diens console-era) die je bovendien te zwaar afstraffen als je ze faalt en heeft de camera soms kuren. Toch, diens hoogtepunten (de actie en gameplay, het gestoorde verhaal, de ijzersterke soundtrack) overstijgen dat volkomen, wat leidt tot een zeer memorabele ervaring. Dit was een goede game om uit mijn backlog te vissen.

Ik heb ook The Liar Princess and the Blind Prince van de week doorgespeeld, en dat was best vermakelijk. De game gaf me een beetje A Boy and his Blob vibes (de Wii-versie, dat is) daar dat ook een puzzel-platformer is die draait om het escorteren van een grotendeels hulpeloos personage. De sprookjesachtige sfeer, die wordt ondersteund door de beelden, muziek en prentenboek-achtige verhaalvertelling, komt leuk over en sommige puzzels zitten best inventief in elkaar. De game begint wel een beetje in herhaling te vallen bij langere speelsessies, maar gelukkig is de game zo lang nog niet. Ook viel het moeilijk in te schatten wanneer een jump je wel of niet zou killen, wat in combinatie met sommige slechte checkpoints frustratie opleverde. Maar eh, het was leuk voor wat het was.

En nu ben ik begonnen met Atelier Sophie: The Alchemist of the Mysterious Book. Ik had weer zin in een Atelier game, dus kon ik net zo goed aan deze beginnen. En hoewel het vreemd aanvoelt om helemaal geen tijdslimiet meer te hebben, kan ik wel waarderen dat de game je redelijk vrij laat in je doen. Je krijgt gewoon een vaag doel, en je kunt zoveel gatheren, allerhande zooi maken of quests doen als je wilt om daar naartoe te werken. Wel zo handig dat een guide om te bepalen of je geen belangrijke personage-events mist of iets dergelijks niet meer nodig is nu. Het Tetris-systeem van alchemie is ook best interessant, vooral omdat het je er nogal toe drijft zo veel mogelijk te puzzelen tot je de beste uitkomst weet te krijgen.

Hier kan ik me wel mee vermaken tot Sekiro uitkomt, in ieder geval.

FEH-frustraties.

Wat ik wilde: één Soren op een pony.

Wat ik na iets meer dan 500 orbs heb:

2x Greil
2x GD!Mist
2x Tana
1x GD!Ike
1x Rode Reinhardt
1x Hardin
1x Silas
1x Quan
1x Morgan
1x Nailah

Een pityrate hoger dan 3,5% heb ik niet gezien. Volgens de summonsimulaties is de kans dat ik nu geen Soren heb ongeveer 1%. Ik kan niet stoppen met lachen om de absurde kansen. Ik heb er zelfs vrede mee als ik voor het einde van de banner geen Soren krijg. In dat geval spaar ik gewoon voor de Legendary banner. Zes maanden = 1500+ orbs. Dat zou weleens leuk kunnen worden.

En hier dacht ik dat de vijf off-focus units die ik had op de laguz banner al veel waren. Allemachtig. Hoeveel daarvan waren nieuw, overigens?

Zal je overigens ook zien dat ie straks in de eerste cirkel zit in de legendary banner. Gewoon om het erin te wrijven.

En op het gebied van legendary banners, ik heb zelf na al die maanden F!Grima in mijn bezit. Freaking ein-de-lijk!

De eerste Tana was nieuw. Nailah en Quan waren dat ook. De meeste dubbelen hebben óf een goede asset óf goede skills, dus ik kan er gelukkig wel wat mee.



Tja...



Verschil moet er wezen?

Vier?! Ik mag blij zijn als ik twee units in totaal heb op zo'n banner. Holy moly.

Al was een van mijn beste pulls ook grappig genoeg met de units daar - op de Halloween rerun had ik een cirkel met H!Nowi, H!Sakura en B!Ike. Blijkbaar komen de heks en de kat standaard in een set, hoe toepasselijk.

Al een tijdje op de stapel om te spelen, maar nog niet eerder opgepakt, aangezien het groots was aangekondigd, maar volledig in brand werd gezet in de eerste reviews die er van uitkwamen: Murdered: Soul Suspect.

Kort versie van de review: Je speelt soms als een kat en dan is er ten alle tijden een knop die je 'miauw' laat zeggen. 10/10

Lange versie (zonder grapjes): Dit spel is een goed voorbeeld van een prachtig idee, met een middelmatige uitvoering. Jij speelt zelf een detective en wordt vermoord door een seriemoordenaar die je al maandenlang achterna zit. Ook na je dood moet en zal je deze moordenaar te pakken krijgen. Daarom speel je als je 'geest', wat komt kijken met een groot aantal speciale krachten (door muren kunnen lopen, korte afstanden kunnen teleporteren, gedeeltelijk mensen kunnen overnemen, etc.) en een redelijk aantal nadelen (veel objecten niet kunnen aanraken, niet met levenden kunnen praten, sommige gebieden kan jij als spook je niet in bevinden).

Het spel is voornamelijk een detective/onderzoek-game, waarbij je in de omgeving snuffelt naar clues en zo af en toe gesprekjes voert met andere spoken of eavesdropped op levenden. Verder komt er zo nu en dan een stealth-moment, wat eigenlijk juist de zwakkere momenten in de game zijn. Het spel komt ook zonder aanpasbare moeilijkheidsgraad en sommige stealth-momenten zijn véél te makkelijk en een enkele keer véél te moeilijk. Het spreken met mensen is het middelmatig gedeelte van het spel, aangezien gesprekjes vaak maar 2 vertakkingen hebben, waarbij mij vaak het gevoel bekruipt dat het me uiteindelijk toch naar hetzelfde resultaat zou brengen. Dan de sterkste punten zijn het afspeuren van omgevingen en op leuke manieren je powers gebruiken om met de limieten die je hebt als spook, toch zo veel mogelijk uit te pluizen. Omdat ik ook veel klachten in de reviews toen het spel net uit kwam had gelezen over het verhaal, waren mijn verwachtingen laag, maar eigenlijk was het nog best wel...goed? Geen meesterwerk, maar de voice actors doen echt heel goed hun best, voornamelijk Joy, maar ook heel veel sidecharacters die als NPC op straat staan klinken vol emotie (op een enkeling na dan). Dan grafisch gezien is het spel een beetje...apart. Het lijkt niet helemaal te kunnen kiezen voor een realistisch stijl of een comic-book-achtig idee. Daarom is het eindresultaat dat iedereen vanaf een afstandje er realistisch uit ziet, maar als je dicht bij ze komt hebben ze zo'n dikke-lijnen-comic-book-filter over ze heen. Zelf speelde ik de PS3 versie van de game en deze werd redelijk geplaagd met lange laadtijden en aliasing-problemen. Eigenlijk weet ik niet meer waarom ik de game niet op PC destijds heb gekocht, aangezien dat normaal mijn voorkeur heeft. Ik hoop dat de PC users een soepeler lopende versie van het spel hebben.

Ik ging het spel spelen met redelijk lage verwachtingen door het eerdere boze perscommentaar en in het begin was het ook allemaal een beetje simpel en gelimiteerd hoe je door de eerste plotmomenten heen moest. Echter, nadat je door het eerste ruime uur heen bent en het spel je in een semi-open wereld zet en je minder bombardeerd met cutscenes, wordt het een stuk beter en ik vond dan ook naar het einde toe dat het steeds beter en beter werd. Daarom is mijn gevoel nu na het afronden van de game best wel positief, ookal was mijn eerste indruk niet zo goed en is het toch ook wel moeilijk om die grafische problemen weg te schuiven, om nog maar te zwijgen over meerdere vreemde bugs, zoals dat halverwege het spel mijn quest log stuk ging en ik voor de rest van het spel alleen maar dezelfde objective daar kon zien (niet dat je die log veel nodig hebt, maar toch...).

Het is een spel die duidelijk geleden heeft over een grootse aankondiging, waarna het niet voldeed aan de eerder gemaakte verwachtingen. Als je daar niet/weinig van weet of het inmiddels vergeten bent, is het toch wel een leuke game op zich. Geen meesterwerk, maar gewoon leuk, het blijft een uniek idee. Dus, mocht je een mix van L.A. Noire en Geist willen, maar dan iets minder sterk dan beide eerder genoemde games , dan raad ik deze zeker aan! Mochten de eerdere game-namen je niet bekend voorkomen: Als je algemeen van onderzoekende games houdt met ook een klein beetje actie en een bovengemiddeld verhaal: Ook een aanrader! Maar verwacht niet het allerhoogste hoogstandje.



Shhh, ik vindt het niet leuk om de waarheid te horen, haha!

Ik was niet helemaal op de hoogte van de situatie van Konami, omdat ik verder zelf amper games van deze publisher/developer speel en het bedrijf dan ook niet echt volg. Mijn gedachtengang ging meer naar hoe Resident Evil ook de klap van het originele team die verdwijnt heeft kunnen overleven (na een aantal slechte installments) en dat ik daardoor ergens hoop had dat Silent Hill ook nog iets kan worden, ook met een nieuw team. Maargoed, als de situatie van Konami inderdaad is dat ze focussen op pachinko's (zou wel heel goed moeten verdienen in Japan, dat wel...) en troepgames op eerdere licensenamen (heb het gegoogeld en Metal Gear Survice is zelfs inhouse gemaakt? yikes), dan tsja...niet veel hoop inderdaad. Silent Hills doet ook nog een beetje pijn in mijn hart, maar gelukkig heeft RE7 redelijk opgevuld wat dat had kunnen zijn. Ookal had ik het ook graag in het Silent Hill universum gezien...

Ik heb geen verstand van Metal Gear, alleen in het verleden sporadisch er delen van gespeeld, maar is niet het Death Stranding project iets dat jullie Metal Gear fans in ieder geval blij(er) zal maken? Ookal kan ik zelfs nu ik dit typ en weer even rond loop te zoeken bar weinig over de gameplay vinden (het werd een actiegame...toch?). Ik weet in ieder geval nog toen Resident Evil in z'n dieptepunt zat en de eerste hints vielen van the Evil Within dat ik laaiend enthouiast en ook wat positiever over dat hele gedoe was. Uiteindelijk zat the Evil Within niet op het eerder verwachte niveau ondanks het productieteam er achter, maar was het alsnog erg vermakelijk, dus we hebben het daar even niet over. :')



Egh, ik heb dit soort shit ook in het verleden gehad. Game op een DS of andere handheld spelen onder pauze = kinderachtig, zeuren en de hele tijd meegluren op je schermpje met commentaar, doe hetzelfde op je smartphone en het is prima? Mensen zijn raar.

Weet niet of je de mogelijkheid er toe hebt, maar met twee eerdere banen van mij met irritante collega's had ik bij eentje een rustige plek op het dak gevonden om te zitten en ging ik bij de andere vaak op een bankje in een park in de buurt zitten. Alleen jammer als het dan weer regende...

Death Stranding wordt gemaakt door Kojima en een deel van het team achter P.T., en gezien het Kojima's directie en weirde ideeën waren die de Metal Gear serie zo speciaal maakte, is dat inderdaad de game waar veel hoop op gericht is nu. Metal Gear vervangen zal het niet kunnen, maar het kan in ieder geval iets nieuws en interessants worden.

Hoe het ook echt speelt is echter nog geen moer over bekend - we hebben wat vage trailers en beelden voorbij zien komen, maar de dag-tot-dag gameplay is er niet uit op te maken. Iets met geesten, onzichtbare monsters, oliereuzen? In een soort vulkanisch gebied waar de hoofdrolspeler als wetenschapper (?) doorheen banjert en ze moet ontwijken? Eh, we zullen wel zien later dit jaar.

Pachinko machines (en gerelateerde machines in arcades en zo) zijn weer niet zo'n absurd groot gedeelte van Konami's jaarlijkse omzet: dat blijft echt met stip games. Het is alleen dat Konami zich tegenwoordig liever stort op games met een kortere ontwikkelingstijd (met name mobile games) en games met langere inkomstenstromen (PES, Yu-Gi-Oh en PawaPro). Die verdienen gewoon goed zonder dat ze teveel risico moeten lopen met games met enorm lange ontwikkelingstijden. Daarbij verdient Konami ook erg goed aan hun sportscholen. Blijft natuurlijk jammer voor de fans dat Konami niet meer zoveel doet met hun franchises met langere/grotere games.

Desire sensor, man. Normaal ben ik honderden orbs in FEH kwijt voordat een unit die ik graag wil komt opdagen.

Dan is daar de nieuwe banner. Binding Blade, ok. Mijn favorieten uit die game zaten er niet in, dus ik was van plan de banner grotendeels te skippen. Maar eh, er zaten tickets bij, dus kan ik net zo goed een beetje snipen op groen en zien of ik wat krijg.

Free summon, SM!Eirika. Een paar tickets later, Lugh.

Mijn laatste ticket -



Uh, ok. En dit was op 3%.

Al is die Leo -Atk +Spd, dus die is hilarisch waardeloos.

Ben bij Splatoon 2 nu ook Rank X in Rainmaker \O/ Ik bak niets van Clam Blitz, dus daar blijf ik gewoon lekker S+, maar ik had toen ik begon aan Splatoon (min of meer de eerste keer dat ik echt een shooter speel en ook nog eens m'n eerste keer echt online multiplayer) echt nooit gedacht dat ik bij Splat Zones/Tower Control/Rainmaker in de allerhoogste ranking zou belanden :S

Layton's Mystery Journey DX was afgeprijsd in de Japanse eShop, dus die ook maar eindelijk gehaald. Dit is een geupdate port van de 3DS game voor de Switch. Hij is nog niet officieel aangekondigd voor het westen, maar er zijn kennelijk al wel listings te vinden, dus wellicht binnenkort. Ben een groot fan van de Professor Layton games, maar van het een kwam het ander en dit vervolg op de serie had ik dus niet gehaald toen-ie een paar jaar geleden voor de 3DS uitkwam. Heb net eventjes het begin gespeeld. Qua sfeer is het weer lekker vanouds, met heerlijke muziek en een leuke presentatie. De puzzels vallen wel een beetje tegen: ik wist wel dat we dit keer een andere supervisor hadden (omdat de oorspronkelijke supervisor overleden is), maar ik ben de eerste twee uur helaas geen echt slimme puzzels tegengekomen, vooral veel 'beweeg deze stukken in een X aantal beurten' puzzels. Ik speelde het trouwens op de TV dit keer, wat ook een nieuwigheid is met Layton. Uiteindelijk denk ik dat ik vaker op handheld zal spelen, want ik denk toch wel beter kijkend naar het scherm zo in m'n handen, dan naar zo'n groot scherm. Memo's maken zal waarschijnlijk ook wel makkelijker zijn, als de touchscreen het doet.

De stemacteurs in de game zijn trouwens anders dan de anime. In de game worden de hoofdrolspelers allemaal gedaan door bekende (film/TV) acteurs, en geen 'gewone' stemacteurs. Dit was ook zo bij de oorspronkelijke games (Yo Oizumi als Layton en Horikita Maki als Luke). Kasumi Arimura (Katrielle) en Koji Yakusho (Sherl) wennen best snel, maar Kentaro Sakaguchi als Noah werkt _echt_ niet en ik kan hem alleen maar horen als Sakaguchi :/

Hier net zoiets. Ik heb gister alle tickets verzameld en gebruikt, eindelijk mijn gratis summon op de Love Abounds banner ingezet, en heb in totaal 25 orb 'uitgeven'. Het resultaat:
Valentijns Lilina
Lugh
Helbindi

Waarom, game? Waarom?

Over FE Heroes aanwinsten;
Afgelopen maand alle orbs in Greil gestort, geen Greil. Deze week alle orbs naar Idunn en Sue, nog geen enkele 5 ster zelfs, misschien moet ik maar weer gewoon gaan sparen ofzo...

Idunn en Sue zijn juist de twee die ik heb weten te halen (Sue in een gewone Orb-rondje, Idunn met een ticket). Heb ze nog niet geleveld want ik speel de laatste tijd ook veel te veel Animal Crossing Pocket Camp :s

Schiet aardig op met Layton's Mystery Journey DX. De puzzels zijn nog steeds over het algemeen niet zo goed als toen Tago de supervisor was. Echt veel te veel 'schuif dingen rond' puzzels die je kan brute-forcen, en weinig van die instinker of logicapuzzels. Qua verhaal ben ik iets over de helft, denk ik. Anders dan de voorgaande games, bestaat LMJ ditmaal uit losse episodes, waarin Katrielle allerlei kleine zaken in Londen moet oplossen (Professor Layton was altijd een hele game bezig met één groot probleem). Op zich vind ik deze aanpak ook wel leuk, maar de losse episodes zijn soms wel érg kort, met relatief weinig puzzels (1, 2 puzzels per locatie).