Mijn grootste blunder was gelukkig door alleen mijn moeder en zus gezien! Nou het ging dus zo: ik met mijn paardje leuk de bak in, naar het midden, trapje klaargezet zodat het opstappen makkelijker gaat en ja, ik wilde er dus opklimmen. Mijn paard had andere plannen. Hij liep gewoon weg terwijl mijn voet nog in de stijgbeugel zat en die had ik per ongeluk niet goed vastgemaakt, Die ging los dus je raad het denk ik al XD Mooi val like a boss

Dat heb ik echt zo vaak XD

Ik heb wel een keer gehad dat ik naar de bioscoop ging en dat de snoepverkoper tegen mij zei: Fijne voorstelling! En dat ik zei: Hetzelfde!

Hahahaha, wrijf het er maar lekker in bij die arme donder .

Dat ik tegen mijn tandarts op een dinsdag zei dat ik hem alvast een prettig weekend wenste. Dat ik dolgraag voor mijn profielwerkstuk op het grote podium wilde en uiteindelijk zelf met mijn bek vol tanden staat, terwijl het mijn idee was. Dat ik een paar keer de jongenswc per ongeluk ben ingelopen omdat ik verstrooid bezig was, maar vaak nog wel op tijd besefte dat het niet de dames-wc was binnen. Oh, maar de leukste is nog wel dat ik ooit eens broodjes wilde afbakken en dat ik deze op de magnetronstand van de combimagnetron had gedaan en zo de hele huiskamer zwart zag, wat ik pas merkte toen mijn ouders beneden kwamen. En natuurlijk sommige kleding die ik ooit heb gedragen...

Pfoeh! Ik heb ZOVEEEL genante momenten! Niet normaal...

Ik liep een keer met mijn vriend naar de kantine van de manege waar ik destijds met mijn paard stond, sla ik het laatste treetje over. BAF! zo op de grond. Iedereen kijken! Ik snel opstaan en doen alsof er niks was gebeurd. =')

Nog zo'n moment: Ik wou een keer zonder zadel op mijn paard springen. (Let op 1.60 hoog) Ik dacht: nahhh dat is niet zo hoog en ik ben 1.82 dus dat moet wel lukken. Ik mijn been erover en gedacht van: ohhh daar is een verhoogd stukje dan zet ik me af! Ik gleed er aan dezelfde kant weer vanaf. Mijn paard? Die keek erbij alsof het de normaalste zaak van de wereld was. =')

Op school: Ik was bij oefenen en sturen (fysiotherapie les) en ik doe voorzichtig mijn hoofd om het hoekje van de zaal om te voorkomen dat er een bal tegen me aan wordt geschopt. (De jongens in mijn klas voetballen nogal fanatiek.) En ja hoor! de 1% kans dat je dan een bal tegen je hoofd krijgt, die had ik. Een beetje geneerd liep ik met een pijnlijk hoofd de zaal in....

En zo heb ik er wel meer. =P Mijn vriend noemt het schattig, ik noem het domweg lomp.

Ik kwam een keer terug van het werk, Het waaide die dag ontzettend ik ging naar binnen en legde de sleutels op tafel.
Toen dacht ik heb ik de fiets wel op slot gedaan, Ik ging buiten kijken ging de deur dicht stond ik daar 4 uur buiten op mijn vader te wachten tot ik naar binnen kon

De grootste die ik me nu kan bedenken was op de middelbare tijdens gym. We deden basketbal, en ik scoorde bij mijn eigen team, en ik had er geen idee van, dus ik was helemaal blij. =w=;;;

Ik heb laatst in de trein heel enthousiast iemand lopen begroeten waarvan ik dacht dat het een kennis was, wat achteraf niet zo bleek te zijn. Sowieso heb ik het moeilijk met gezichten herkennen, ik heb een keer een half uur met iemand gepraat om de dag daarna aan de zelfde persoon te vragen of we elkaar al een keer hadden gesproken .

Is dat zo erg..? Ik draag er zelf eigenlijk bijna nooit één, vind ze nogal oncomfortabel.
...
Nu voel ik me nogal een weirdo .

Je sleutelbos kwijt raken in je eigen woning vind ik ook best wel een enorme prestatie. Ben nog steeds aan het zoeken (Anders moet ik de grijze container via de gang en voordeur naar buiten rijden ).

haha ik ken het:
sleutels in jaszak doen>tas pakken>naar fiets..... WAAR ZIJN MN SLEUTELS!?!?!?!?!

het gebeurt me nog steeds wel eens

Op school deden we een soort van honkbal maar dan in plaats van een bal en een knuppel,
speelden we met een rugbybal die je moest wegtrappen ( beetje leuker dan de gewone honkbal
omdat de rugbybal alle kanten op stuitert ).
Ik was dus aan de beurt en omdat de bal de vorige keren niet zo ver geraakt was,
schopte ik die keer extra hard. Op het moment dat ik de bal schopte, hoorde ik al
een soort van krak maar heb daar verder niet opgelet. Het spel was afgelopen
(spijtig genoeg verloren) en toen ik mijn schoenen uitdeed, zat mn sok onder het bloed.
Bleek dat mn teennagel gebarsten was en ik heb daar nog weken last van gehad.

Was mijn mobiel kwijt, dus ik dacht "laat ik naar mijn mobiel bellen om te kijken waar ik hem gelaten heb". Vervolgens pak ik mijn mobiel van mijn bureau af en draai mijn eigen nummer, en net voordat ik op bellen wil drukken realizeer ik mij opeens dat ik mijn mobiel al gevonden heb.

ik heb ook van zulke blunders:

Ik lag op een dag lekker in mijn hangmat te schommelen, ik viel bijna in slaap en toen BAM het ding storte in elkaar...

Dit is niet echt mijn blunder maar ik vond hem grappig: een meisje uit de 2e (niet uit mijn klas maar een andere) had enorme naaldhakken aan en stapte daar bitchy mee rond (ik haat haar) ze stapte 'sexy' de trap af en raakte met de tien centimeter die onder haar voet zat, vast aan een trede en haar hak knakte af en ze viel. Ik lag helemaal dubbel!

Deze blunder is wel van mij, helaas vind ik hem niet grappig :
Ik zat heel leuk met mijn broer en buurjongen op de trampoline n ik wou heel graag het 'dinosourusvoetbal-spel' spelen, het is gewoon voetbal met je hoofd. Ik was dus aan het spelen en mijn broer maakte een rare draai met zijn hoofd en raakte mijn neus, een nieuwe fontein was geboren: mijn neus. Ik ging naar de dokter en hij zij dat het niet gebroken was, was het dus wel en nu heb ik een ski-helling op mijn neus en sommige mensen (zoals het meisje hierboven) noemen me 'dat meisje met die grote neus' omdat hij ooit kapotgeslagen was