Ik hoop dat het helpt, heb er zelf 4 jaar mee gezeten, toen was ik er eindelijk vanaf en het is nog geen jaar of de rotzooi breekt weer helemaal uit -__-;

Succes bij de dermatoloog dan en ik hoop dat het beter wordt voor je OAO

Heb vrijdag supergroot compliment gekregen van mijn praktijkbegeleidster <3
Het viel haar op dat ik sinds mijn stage bij het bedrijf erg ben afgevallen :3 Hoeveel weet ik nog niet precies, laatste weging was ik 80kg bij de sportschool .. en dat is inmiddels al weer maand of 2 terug.
Ik merk in ieder geval wel dat er o.a. bij mn taille, onder m'n borst, buik en beetje in mijn gezicht vet weg is <3 en daar ben ik erg blij mee. Daardoor moet ik wel binnenkort nieuwe broek halen!

@ Oguri

Heel naar om te horen, misschien helpt het als ik even mijn ervaringen deel.

Als tiener heb ik echt een perfect gezicht gehad…totdat ik begon met studeren en toen brak ik helemaal uit in puistjes. Ik ben hiermee naar de huisarts geweest (aangezien ik het nog nooit had meegemaakt en het ook erg veel was en ik er echt van schrok). Ik ben toen meteen op een antibioticakuur gezet en heb jarenlang tussen allerlei zalfjes gewisseld.

Nu heb ik dus mijn gezichtsprobleem 3,5 jaar. Sinds 1 jaar gebruik ik nu vast aan de volgende spullen: 's ochtends een crème om mijn huid uit te drogen, 's avonds een crème om mijn huid weer wat vettiger te maken en als ik af en toe ineens een terugval heb waardoor ik ineens veel meer pukkels/plekjes/bultjes heb, dan kan ik bij mijn huisarts weer een antibioticakuur ophalen (dit probeer ik zo min mogelijk te doen, want antibiotica is ook troep).

De crèmes zorgen ervoor dat mijn huid nog steeds rood en plekkerig is, nog steeds niet al te fijn om naar te kijken en het voelt ook niet fijn, maar het zorgt er in ieder geval voor dat het "onder controle" is en ik niet non-stop pijn aan mijn gezicht heb (alleen af en toe erg jeuk of een naar gevoel). Als ik mijn crèmes vergeet, komt de pijn weer terug.

En bij deze weet meteen ook iedereen waarom ik altijd heavy make-up draag tijdens mijn cosplays! xD

Oh trouwens, make-up kan het beste ontweken worden wanneer je huidproblemen hebt, het kan het probleem verergeren. Ik ontwijk ook zoveel mogelijk make-up en draag het alleen bij cosplays/belangrijke gelegenheden.

Ik wens je veel succes ermee en als je vragen hebt, kan je ze hier stellen of mij PM-en! Ik heb helaas erg veel ervaring met dit onderwerp!

Ik draag zelf ook niet vaak make-up maar ik heb mijn Skin79 BB cream ('hot orange' voor wie het aangaat XD) meegenomen toen en hij heeft mij verteld dat BB cream de minste schade zal veroorzaken, hij heeft de ingrediënten bekeken en omdat het plantaardig is of in ieder geval in zoverre geen chemische rotzooi erin heeft zitten kan ik die BB cream (van Skin79 dan wel) gewoon gebruiken zonder dat mijn huid hem uitflipt ^^;

Ik denk ik laat het even weten, het is geen duur spul en misschien wel het proberen waard als je vaak naar cons gaat, meetings hebt of gewoon bijna dagelijks make-up draagt.

Uit eigen ervaring kan ik zeggen dat het makkelijk aan te brengen is, het past zich aan je huidskleur aan, het blijft goed zitten en geeft echt nauwelijks af (te zien aan het watje na het schoonmaken XD) en eraf halen is ook een fluitje van een cent ^^
Het heeft bij mij nog nooit irritaties of verergeringen opgeleverd dus voor zover kan ik zeggen dat ik blij ben te horen dat ik dit mag blijven gebruiken voor cosplays XD

Mijn lengte..ja mijn lengte zit behoorlijk in de weg. Figuurlijk gesproken dan want in letterlijke zin is dat al niet meer aan de orde. Heb van verschillende mensen in dit topic ook al gelezen dat ze nogal aan de kleine kant zijn. Dat is ook precies mijn probleem. Ik ben maar 1.54 (ik sjoemel er eigenlijk altijd 1 cm bij als mensen naar mijn lengte vragen) en daar baal ik al jaren van. Hoezeer ik het ook probeer, ik kom naar niet tot het punt van acceptatie. Er zitten voor mij meer nadelen aan dan voordelen en daarbij komt ook nog dat ik altijd gepest ben vanwege een ding, mijn lengte dus. Niet erg origineel van die mensen, maar je moet wat hebben om een ander mee te kwetsen.

Een gigantisch groot voordeel is dat het mijn vriend niets uitmaakt en het juist fijn vind, zelf is hij ook niet heel groot, waardoor ik mijn hoofd dan perfect op zijn schouder kan leggen zonder nekpijn te veroorzaken. Over het algemeen heb ik van mannen zelf inderdaad nooit klachten gehoord, die vinden het meestal wel schattig etc en zijn dan ook graag een helpende hand voor mij in, bijvoorbeeld, de supermarkt. Er worden af en toe natuurlijk wel grapjes over gemaakt (die ik niet altijd ervaar als grap want de ander weet ook niet hoe moeilijk jij het er soms mee kan hebben). Ik zelf ben dus eigenlijk de enige die echt een probleem heeft met mijn lengte. Ik ben zelf dus eigenlijk een beetje het probleem. Echter is het mijn lichaam en wil ik me daar ook een beetje goed in kunnen voelen natuurlijk.

Soms zie ik iemand in de verte aan komen lopen waarvan ik denk, goh, die is klein, kleiner dan mij! Maar schijn bedriegt, want 9 v/d 10 keer blijkt deze persoon gewoon groter dan mij. Ik kan nergens goed zelf bij en heb eigenlijk altijd hulp nodig met "het bovenste schap of plankje". Broeken kopen is een ramp. Met truitjes heb ik maat 34, met broeken 36, maar de pijpen zijn altijd te lang en komen meestal bijna tot mijn tenen.


En dan dat buikje...eigenlijk heb ik daar alleen maar goed nieuws over! Sinds een paar weken terug ben ik, gek gezegd misschien, weer van mijn buik gaan houden en verzorg mezelf echt ontzettend goed. Ik heb altijd al wel erg gezond gegeten, maar er zitten natuurlijk altijd wel dingen bij die je beter kunt laten of toevoegen in je patroon. Sinds 2 jaar terug kreeg ik last van een opgeblazen buik, alleen wist ik nog niet dat het echt daaraan lag en dacht dus dat ik gewoon een beetje was aangekomen. Vorig jaar begon ik met af en toe op mijn buik te drukken, en dan hoor je wat eronder zit, zeg maar. Het is te merken dat ik het nog steeds niet fijn vind om alles te benoemen maar ik weet zeker dat jullie snappen waar het over gaat. Maar sinds een paar weken terug ben ik toch maar informatie gaan zoeken over een opgeblazen buik(gevoel), want ergens wist ik zeker dat ik niet zomaar aangekomen kon zijn. Ik heb altijd een plat buikje en maatje 34 gehad en ik moet echt wel heel erg mijn best doen om dikker te worden. Dat is heel verhelderend geweest, en door mijn patroon te veranderen en weer van mijn buik te gaan houden, slinkte mijn buik weer in en heb ik het platte buikje wat ik altijd al gehad heb. Natuurlijk heb ik daar net als iedereen een klein beetje vet zitten, maar is gewoon normaal en gezond en heb geleerd dat wel te accepteren. Ook als ik zit dat het ook wat naar beneden rolt, net als bij iedereen. Dus misschien voor vrouwen die hier ook last van hebben op dit moment en er graag van af willen wat tips:

- Drink voldoende water, dus 2-3 l per dag. Water zuivert je systeem, helpt je nieren de afvalstoffen goed uit te scheiden en bevordert de stoelgang.
- Vermijd een tijdje frisdranken. Dus geen cola, geen sinas, geen seven-up etc. Deze bevatten koolzuur, wat gassen produceert en ook veel suikers. In de lightproducten zitten andere zoetmakers als vervanging voor de suiker die ook niet goed zijn.
- Drink groene thee, dit kun je het beste 2-3 keer per dag doen. Groene thee bevordert de vetverbranding en zorgt net als water voor een voller gevoel. Daarom kun je water en/of groene thee het beste drinken voor of na een maaltijd te hebben genuttigd, zo heb je minder kans op snoepen. Ook is groene thee op heel veel andere fronten ontzettend gezond, daarover kun je veel vinden op het internet.
- Sla GEEN maaltijd over. Het beste is om 6 keer per dag te eten. Dus je ontbijt, lunch, diner en 3 tussendoortjes. Zorg ervoor dat deze tussendoortjes gezond zijn. Natuurlijk moet je goed kijken naar hoe actief je bent die dag, want je moet natuurlijk nog wel je energie binnen krijgen. Dus tussendoortjes als een stuk komkommer gaan niet altijd op (deze zijn calorie vrij) omdat je anders onvoldoende energie overhoudt voor je activiteiten. Let wel goed op wat je eet, en in welke mate.
- Loop na dineren 30 minuten. Dit heeft mij echt heel goed geholpen. Je merkt dat je alsmaar fitter wordt (niet dat ik me niet fit voelde maar je merkt echt dat je nog vitaler wordt) en je stoelgang wordt nog sneller en beter in werking gezet. Wel uitkijken waar je wandelt, want waar ik dagelijks loop hebben ze er lak aan om een voetganger voorrang te geven bij het zebrapad. Zeker nu het al vroeg donker wordt.
- Laat de natuur zijn werk doen/de vrije loop. Een wat minder fijn onderwerp voor vrouwen geloof ik, en ik ben het ook jarenlang schuw geweest. Maar door te eten produceer je nu eenmaal afvalstoffen en gassen en dat moet eruit. Iedereen is mens, het is normaal, dus laat het maar gebeuren want anders hoopt het zich op, jawel, onder je buik! Daardoor zet je buik uit, waardoor het lijkt alsof je ineens echt een buikje hebt gekregen of dikker bent geworden, en vaak is dat dus niet zo.
- Let goed op hoe je eet. Door te veel lucht in te slikken tijdens het eten kun je ook een opgeblazen gevoel krijgen. Eet rustig, kauw heel goed en geniet.
- Beloon jezelf af en toe! Dit is zo belangrijk als je meer gaat letten op wat je eet of bijvoorbeeld op dieet gaat. Mensen denken dat je dan al helemaal niet meer mag snoepen. Af en toe een zak chips opentrekken, kaasstengels eten of een haribo zakje leegeten is helemaal geen ramp. Je mag jezelf af en toe verwennen, je weet immers waar je het voor doet.

- Wees jezelf bewust van wat je eet, hoeveel je er van eet en waarom je het eet. Dit helpt vaak als je nog wat lekkers wilt nemen terwijl je net gehad hebt. Stel jezelf simpelweg de volgende vragen:

* Wat ga ik nu eten?
* Is de hoeveelheid ervan goed voor mij?
* Waarom wil ik dit nu eten?
* Word ik er gelukkig van?
* Word ik er beter of slechter van?
* Kan ik dit met een goed geweten opeten voor de spiegel?

Je zult merken dat je bepaalde dingen zal laten staan na het eerlijk beantwoorden van deze vragen, of juist iets wel zal pakken. En onthoud, af en toe wat lekkers kan dus. Als je over het algemeen dus bewust en gezond eet, drinkt en beweegt, is het geen probleem.

- Vermijd het veel gebruiken van uien. Uien produceren echt veel gas. Snij daarom maar 1 of een halve ui als je het wilt gebruiken met avondeten en dus ook zeker niet op dagelijkse basis.
- Vermijd het gebruik van scherpe kruiden en specerijen, voor wie toch wil in een kleine hoeveelheid, dit zorgt ook voor veel gasproductie.
- Eet voldoende vezels, dit bevordert de darm peristaltiek en zorgt ook voor een fijne en een gezonde euhm...(manier van) afscheiding.

Dit was het even, hopelijk hebben mensen hier nog wat aan, zo niet ben ik toch blij het gedeeld te kunnen hebben.

Ik word helemaal gek van m'n lichaam. Ik ben in Oktober vorig jaar aan m'n rug geopereerd en ondervind hier nog steeds last van. Nog steeds veel drukkende pijn in m'n rug, steken door het litteken heen (vooral bij slecht weer) en m'n schouderblad steekt nog altijd uit en zit nooit echt lekker (als in, ik weet niet hoe ik 'm moet houden dat het niet geirriteerd of pijnlijk aanvoelt). M'n concentratievermogen en geheugen is ook enorm achteruit gegaan sinds de operatie. Eerst gaven ze de schuld aan de zware narcose, maar na meer dan een jaar nog steeds? Ik weet het niet.

Daarbij heb ik nu ook Tietze, een ontsteking van 1 of meer van de kraakbeenverbindingen tussen je borstbeen en je ribben. Gevolg: Hartkloppingen, enorme druk op de borst en veel ademhalingsproblemen. Op internet staat dat de klachten precies gelijk zijn aan een hartaanval, maar zover wil ik nou ook weer niet gaan (al was dat wel de angst waarmee ik naar de dokter ging). Soms is het er de hele dag, soms komt het in aanvallen, die dan uiteraard op precies het verkeerde moment komen (als je ergens op visite bent bijvoorbeeld, staat toch een beetje raar als je opeens vol je borst vastgrijpt, al helemaal al meisje).

Dan komt er ook nog eens bij dat ik constant afval. Ik eet veel, echt HEEL veel, en snap er ook helemaal niets van. Ik ben 1,63 en ben inmiddels gezakt tot 41 kilo. Ik heb al bloed laten prikken, maar daar kwam helemaal niets uit. Er zijn wel veel dingen waar ik me druk over maak, dus dat is het enige wat ik momenteel als mogelijke oorzaak aan kan wijzen. Er werd me verteld dat ik maar naar een diëtiste moet gaan, maar dat is niet verzekerd en ik kan het niet uit eigen portemonnee betalen.

Als laatste heb ik last van slapeloosheid. Dat komt voornamelijk door de pijnklachten van het bovenstaande, en dat er zoveel dingen zijn waar ik me druk over maak. Ik ga om elf uur liggen om te slapen, maar meestal val ik pas rond een uur of 3-4 in slaap. Nu moet ik wel eerlijk toegeven dat ik die vier-vijf uur niet 100% alleen maar blijf liggen met m'n ogen dicht, meestal kijk ik na een uurtje even op Facebook o.i.d. Ik sta wel elke dag tussen 9 en 10 op om een ritme te behouden. Maar eigenlijk zit ik de rest van de dag alleen maar futloos voor me uit te staren. Naar school kan ik simpelweg niet meer opbrengen. Ik had al afspraken met m'n mentor dat ik alleen naar de vakken zou gaan waarmee ik moeite had, dat was in totaal zes uur les per week, maar zelfs dat was te veel. Dit is de derde keer dat ik in het examenjaar van vwo zit, en weer gaat het nu mislukken.

Weet eigenlijk niet zo goed wat ik er verder mee wil zeggen, maar het voelt wel even goed om het allemaal geschreven te hebben.

Hierbij ga ik even zeuren :3

Ik ben zooo jelous op sommige mensen als t om slapen gaat. Ik logeer dan wel eens bij iemand en die persoon slaapt dat bijna meteen terwijl t bij mij soms uren kan duren. Ik kan soms gewoon niet in slaap komen, zitten ook nachten bij dat ik totaal niet slaap. Ik heb zo lang ik weet al last met in slapen. Het is sinds dit jaar wel verergerd i.v.m. laatste stage van mijn opleiding ( die MOET ik halen)

Al aardig wat dingen voor geprobeerd. Denk aan: warme douche, warme melk, uur van te voren geen elektronica, goede ventilatie in mijn kamer, yoga ect.
2-3 weken geleden had ik een aantal nachten niet geslapen. Ik was t zo zat dat ik paar homeopatische slaapmiddelen gekocht heb. Ofcourse ben ik dr voorzichtig mee want hoor vaak verhalen dat mensen verslaafd zijn.

Dat wou ik even kwijt ^^'

Mijn moeder heeft ook nog steeds last van haar litteken op haar rug :/ denk dat je dat altijd wel beetje blijft houden(zij is tijdje na jou aan d'r rug geholpen en is heel diep in gesneden).

Verder snap ik jou probleem met slapeloosheid volkomen. Ik heb al mijn hele leven slaapproblemen en herken je patroon van futloosheid en slaaptekort. Op sommigen momenten krijg ik dan ook pijn op plekken in mijn lichaam omdat die niet voldoende zijn hersteld tijdens mijn slaap. Er is helaas niets voor :/ maar heb het een tijdje met A Vogel geprobeerd en dat hielp .. tot maand erop. Maar was wel maand lekker slapen.

Die diëtist zit in 2013 weer in het basispakket. In totaal drie uur, als ik het me goed herinner. Twee afspraken is meestal wel voldoende. De eerste om te kijken wat je zoal eet en wat er verbeterd kan worden, de tweede om te kijken of die verbeteringen effect hebben. Als je er echt vaart achter wilt zetten, kun je al voor je eerste afspraak een week bijhouden wat je eet en drinkt (en wanneer).

Ohh da's balen! Ik hoop dat het voor haar in ieder geval nog iets minder wordt.

Met middeltjes ben ik altijd een beetje voorzichtig haha, maar heb wel eens bepaalde druppels gebruikt. Hielp eigenlijk ook niets..
Balen dat het nu niet meer werkt meis!



Ik had m'n zorgverzekering een e-mail gestuurd over hoe het nou precies zat in 2013. Ze vergoeden inderdaad in totaal drie uur, MAAR ik moet wel eerst m'n eigen risico opmaken. En die 350 kan ik nou dus weer net niet ophoesten..
Ik hou wel een eetdagboek bij, maar ik kan er zelf niet echt heel veel uit opmaken.

Heb je geen andere medische onkosten die je eigen risico opvreten? Om eerlijk te zijn dacht ik dat je er na een maand of drie wel doorheen gejaagd zou zijn ^_^'

Maar goed, aan een diëtist zul je gelukkig geen €350 kwijt zijn. Waarschijnlijk ben je er minder dan €100 aan kwijt (gebaseerd op de tarieven die ik heb gezien).

Nee, bij alles krijg ik alleen maar te horen 'Daar kunnen wij niets aan doen, er is niets voor, je moet maar gewoon wachten tot het overgaat', helaas. Ik geloof dat ik dit hele jaar zo'n 14 euro van m'n eigen risico heb gebruikt, haha.

Hmm, ik moet er toch maar eens een paar gaan mailen dan (heb een lijstje met verschillende plaatsen gekregen van de huisarts). Misschien valt het toch nog mee en denk ik te negatief..

Ik heb ook acne en heb me daardoor laten behandelen. Ik heb het gelukkig niet op mijn gezicht maar mijn schouders zaten onder en het was ontstoken. Omdat ik zelf een tijdje bij de dermatologie heb gewerkt, (ook met huidspecialisten/oedeemtherapie) ben ik naar de huisarts gegaan. Deze heeft mij doorverwezen naar http://www.uwhuidonzezorg.nl/. Deze word vergoed tot een aantal behandelingen. Ik moet zeggen, op mijn schouders was het aardig pijnlijk, op het gezicht moet het tien keer erger zijn. Als je echt last hebt van acne, dan kan ik je adviseren om naar streutker te vragen bij de huisarts, je hoeft namelijk niet gelijk naar de dermatoloog. En als acne echt gaat ontsteken, komt het bijna altijd terug. Daarom moet de ontsteking dus eerst weggehaald worden. Van de huisarts kreeg ik eerst Alcohol ( niet de drinkbare xD) om de ontsteking tegen te gaan, daarna nog een zalfje. Maar met veel lijden, meer dan 8 keer pijnlijk in de stoel te zitten, heb ik nu geen ontsteking meer , dus geen acne!:D I wish u goodluck

Ik kreeg er antibiotica voor. Echt troep en het werd er tijdelijk erger door, maar uiteindelijk hielp het wel.

Naja dan zal ik ook maar eens wat typen hier...

Ik vind dat je je lichaam eigenlijk moet zo accepteren als het is... behalve als het ongezond is voor jezelf waarmee ik zwaar overgewicht of ondergewicht bedoel.
De hele hype over het lichaam ben ik om eerlijk te zijn zat. Waarom? Omdat ik er zelf helemaal aan kapot ben gegaan...

Eigenlijk had ik nooit moeite met mijn lichaam of uiterlijk. Op gegeven moment zijn er veel traumatische dingen gebeurd in mijn leven waardoor ik mijn lichaam letterlijk ben gaan haten.
Ik heb geen respect meer voor mijn lichaam en voor mijn uiterlijk. Ik ben op jonge leeftijd begonnen mij zelf te gaan snijden omdat ik zo een hekel kreeg aan mijn lichaam. Ik ben gaan frust eten, dan weer gaan braken. Ik heb alle kleding maten van maatje 46 tot 38 thuis (mede oorzaak van mijn gewichtsveranderingen zijn dat ik veel medicamenten moet slikken en de ziekte van Crohn). Dat heeft er maar alleen maar meer voor gezorgd dat ik mijn lijf NOG meer ben gaan haten als wat ik al deed. Intensief sporten om af te vallen kan ik jammer genoeg ook niet omdat ik Fibromyalgie heb en rustig aan moet doen met mijn lichaam omdat ik anders kapot ga van de pijn en ik heb al iedere seconde van de dag pijn. Het is heel moeilijk allemaal.

Vorig jaar januari woog ik 97 kilo, in mei 84 kg door regelmatig eten en nu weeg ik nog maar 71 en ben nu 32 weken zwanger. Ik ben wel blij dat ik ben afgevallen omdat ik geen zwaar overgewicht meer heb puur vanwege mijn gezondheid. Als ik dadelijk bevallen ben val ik ook nog wat af en wil alleen maar gaan sporten om mijn huid weer te strak te krijgen na de zwangerschap. Daar moet ik ook weer rustig aan mee doen omdat ik op medische indicatie een keizersnede krijg. Ik wil geen eetstoornis meer krijgen. Ik heb een behoorlijke boulimia achter de rug en wil het niet nog een keer. Ik ben al ziek genoeg en het gaat me al slecht genoeg. Ik ben nu op zoek naar acceptatie. Ik wil mijn lichaam zo accepteren als het is en mij niet meer lelijk vinden. Zolang ik zo gezond mogelijk ben en een goede moeder kan zijn voor mijn dochter.

Ik heb wel nooit puistjes gehad. Dat is het enige waar ik blij over ben. Alleen een paar als ik ongesteld moest worden en sinds mijn zwangerschap straalt mijn huid (behalve dat ik droge huid heb nu omdat ik zware zwangerschapsmisselijkheid heb en ik super bleek ben).