Hmm, wel goed dat je moeder er wat aan doet. Dan heb je tenminste niet dat ik-sta-er-alleen-voor-gevoel. Maar het blijft heel vervelend. *Heeft ervaring met dat soort problemen met ouders.* :']

ik werd altijd meer gepest door mijn oom eigenlijk... hij had echt een ziek gevoel voor humor >> toen ik 6 was zette hij mij op schoot terwijl hij aan het rijden was en liet het stuur los...dat soort dingen, mijn broer en vader (vroeger) deden ook dat soort dingen, me in de wc opsluiten, of in een douche, of in de schuur,in de gangkast,op het balkon, kauwgom in m'n haar doen, etc.

ik ben in totaal iets van 13 jaar gepest ben nu 17. Op de chreche begon het al ene beetje en op basisschool werd het nog erger, altijd was ik de pispaal, en leraren doen echt te weinig altijd als ik om hulp vroeg lachten ze me uit en dede ze alsof ik een grapje maakte.
Op middelbare werd het nog erger daar was het gewoon elke dag opnieuw een hel, tot ik gewoon 3 maanden lang niet meer kon lachen of praatte op school. En ookal negeerde ik iedereen toch bleven ze altijd doorgaan. oftewel echt een klote tijd gewoon

en nu heb ik een goede school en is het gewoon de buitenwereld die opmerkingen maak wat gewoon zielig is omda ik die mense niet eens ken en nooit iets gedaan heb:S ach ja niks aan te doen denk ik zo

Haha op je 4e had je al door dat je gepest werd? Dat is wel knap gek.

uhm probleem was toen juist dat ik het niet doorhad en ik me toen juist ging gedrage zoals ze het wilden waarna ze me er later nog steeds mee ginge pesten toen ik dus eindelijk doorhad van hmm er klopt iets niet tege mij gedrage ze zich heel anders dan tegen andere.. dus tja toen had ik het nog nie helemaal door

vorig schooljaar was er in mijn broertjes klas een jongen die zei dat ik leek op wormstaart van harry potter. dat moest een belediging voorstellen, maar ik noemde het een compliment, omdat wormstaart mijn favoriete dooddoener is.

gisteren waren een paar jongens die me konijn gingen noemen. ik dacht: dus zo zien zij mij? bedankt voor het compliment, hehehe.(konijn+meisje=bunny girl!!!)

Ik ben zelf nooit gepest.. en ik heb ook nooit iemand anders gepest.
Maar ik ben wel erg onzeker en durf niet veel te zeggen.... ik ben nogal bang wat mensen van me denken, ook al zou ik me er eigenlijk niets van aan moeten trekken.... en dat is heel erg stom. =__= Ik haat mezelf....

Misschien dat de rede dat ik niet gepest ben is dat op de basisschool was ik beste vriendinnen met het populaiste meisje van de klas. Ze was mijn buurmeisje en ik kende haar al vanaf haar geboorte.
Maar in groep 6/7/8 werd het allemaal veel minder. Ze had ineens 3 andere "beste vriendinnen".. en wel 20 vriendjes gehad.
Ze werd echt zo'n type dat ik niet kan uitstaan en ze ging meer met anderen om.
Op de middelbare gingen we allebei iets anders doen en vanaf toen heb ik echt bijna nooit meer met haar gesproken.

In de brugklas egon dat anime/manga fan gedoe pas echt.
(op de basisschool vond ik pokémon en dragonball Z etc wel leuk... en ik probeerde vaak in zo'n stijl te tekenen, maar ik wist niet dat het manga/anime was)
Niemand deed er moeilijk over aangezien we nog zo'n gestoord kind in mijn klas hadden.. xD (ik kende het vooral via haar, nu mijn beste vriendin btw) en zij was ook erg grappig etc.. we gingen allemaal gewoon met elkaar om, t maakte niet uit wat je leuk vond.

Toen andere klassen in 2e.. sommige jongen deden er een beetje stom over, maar dan zei ik gewoon dat ze op moesten rotten. (daar heb ik dan geen moeite mee xP)
En er was 1 jongen die ook in de brugklas bij me zat, hij was ook geïnteresseerd in anime. Ik praatte dus heel veel met hem, ook op msn.
En toen gingen heel veel mensen stom doen, zeggen dat wij een leuk stel waren (sommigen deden dat voor de grap maar ik vond het serieus niet leuk). Een zo'n kutjongen zei de heel tijd dat ik hem leuk vond en zo. "ja, geef nou maar gewoon toe dat je verliefd op hem bent!".
Ik kan het echt niet hebben als mensen dingen denken (over mij) die dus echt niet waar zijn. Ik kon dat toen ook niet hebben en begon te huilen =__= (doe ik wel vaker als ik boos wordt). Een ander meisje stond erbij, en begon ze op hem te schelden xD Ik denk dat zij dat tegen andere mensen heeft gezegd, daarna zei bijna niemand er meer iets over.


En iets ander in de 2e/3e.. de 2 meisjes waarmee ik het meest mee optrok lieten me vallen. Ze gingen steeds meer met 2 ander meisje om (die zo belachelijk dom zijn).
Misschien dat je je wel voor kunt stellen hoe ik me dan voel. Zij zelf haden niet in de gaten dat ze me buitensloten, veel andere klasgenoten wel.
(brugklas vond ik veel leuker dan de 2e en 3e, nu zijn het allemaal groepjes.. dat was in de 1e helemaal niet)
Ik ben toen maar meer met 3 andere meisjes gaan optrekken. En omdat we met z'n 4en waren kwam het goed uit als we in tweetallen iets moesten doen. Maar toen kwam er een ander meisje bij en kreeg ik het idee dat ik niet meer bij hun hoorde. zij deden met z'n 4en meestal wat voor school of in 2tallen en dan paste ik er niet meer bij.
Echt kut was dat...

En toen.. ging 1 van die 2 meisjes waar ik in het begin veel mee optrok, ineens meer met mij om. Nu nog steeds.. alleen maa rmet mij.. ze moet die andere 3 niet meer. Ze heeft eindelijk beseft dat ze heel dom zijn =_=
Maar ík vind dat helemaal niet leuk. Ze trekt niet meer met andere mensen op en wilt altijd met mij dingen samendoen als dat moet. Maar ik wil dat niet, ik probeer juist weer meer bevriend te raken met die andere 4 meisjes (nouja, op dit moment 3, een van hen ging zomaar ineens met anderen om.. echt heel ander soort mensen ._. )
En aangezien ze ook mijn nicht is, wil ik er niets van zeggen.. Ik voelde me echt niet geweldig >_< Dus ik probeer me maar langzaam van haar los te maken.

Ik heb daarom erg veel zin in volgens schooljaar. Zij gaat in andere richting op dan ik.
Misschien dat het heel gemeen klinkt, maar ik voel me gewoon erg opgelucht.


Okay, niet verwacht dat ik al mijn problemen hier zou zeggen -__-
Als je dit helemaal gelezen hebt.. gefeliciteerd dat je dit saaie verhaal hebt overleefd o_o

Ik ben dus nooit echt gepest.. maar wel vaak buiten gesloten. >.<

Ik ben in de 2de klas wel erg gepest, gewoon omdat ik me anders kleed en andere interesses heb.
Ik ben nu al lang van die school af, en als ik oud klasgenoten tegen komen durven ze me niet eens meer es aan te kijken X'D

Vroeger kon ik me echt heel boos maken als mensen me al raar aankeken, maar nu heb ik er schijt aan. Het geven van flauwe rot opmerkingen zegt meer iets over die persoon dan over mij.
Als er nu een domme opmerking over me word gemaakt kijk ik diegene aan van: 'Eh ja, ben je nu uitgelult? Oke, dan ga ik weer lekker verder met mn leven.'
Of zoals laatst: Ik fiets terug van mijn werk, en voor me fietsen natuurlijk twee huppeltrutjes die menen dat ze de koninginnen van de wereld zijn. Ze beginnen me dom aan te kijken en dom te lachen, en op het moment dat ik ze inhaal schiet ik knoerhard in de lach X'D En dan zijn ze stil X'D
Oh, I lol'd so epically X'D

Bij mij begon het eigenlijk al op de basisschool, daar zaten heel verknipte leraren die eiglijk geen leraar hadden willen worden. ok ik heb heel zeik verhaal maar aangezien ik het nog nooit heb eerder verteld, vertel ik alles dan ook maar in 1 keer xD:

In de kleuterklas ben ik vrijwel niet gepest ik weet alleen nog één ding, een juf had me ooit aan mijn haren getrokken omdat toen ik water ging drinken aan de kraan mijn haren perongeluk nat werden. In groep 3 zat een lerares die ervan hield leerlingen die ze niet mocht aan het huilen te maken (gelukkig huilde ik nooit snel).
Maar in groep 4 zat ik voor mijn gevoel echt in hel. Ik had een meester die net wou zijn als Hitler, geen grapje, hij zorgde dat hij mislukte als schilder, werd niet toegelaten in het leger, had een snor als Hitler, leerde dat de Hilter groet niet slecht was en liet ons oorlog films kijken waarvan ik zeker weet dat die niet voor onze leeftijd bedoeld waren.. Het enige wat school zei was, tjah wat doen we eraan.
Hij zocht altijd een pispaal en ik was 3 jaar lang de gelukkige. Ik was dom, achterlijk en lelijk (alles wat ik produucerde was lelijk, hij wist dat ik van tekenen hield) en hij zette iedereen tegen mij op. Ik had het al niet meezitten, ik kom uit een boerendorpje maar mijn ouders zijn niet van het geroddel etc. wat daar gebeurd, dus ik was al een beetje een buitenbeentje. Het ging zo door ook nadat ik hem niet meer had kwamen er andere leraren die het grappig vonden om mij af te zeiken aangezien de leerlingen mij nu toch al haatte.

Op de middelbare heb ik de eerste 2 jaar geen last van pesten gehad maar ik was toen nog erg gekwetst van wat er gebeurd was. In de 3e ging ik van het VWO naar de HAVO, ik kende niemand en ik had heel veel pech, ik kwam in een klas waar iedereen een hekel aan elkaar had maar deden alsof ze bevriend waren. Ik kende niemand dus had ik toen nog geen 'vriendengroepje' ter 'bescherming' en werd het alweer een rot tijd.
Ik heb het geluk gehad nooit te zijn geslagen (hoewel woorden voor mij ook al erg genoeg waren) en ik vergis me soms nog altijd heel erg in mensen. Maar ik moet zeggen ergens ben ik blij met wat er gebeurd is, ik ben gehard en weet dat ik er mag zijn en als me nu nog zoiets overkomt ik er direct voor kan zorgen dat ik niet de pispaal wordt dus als me iemand nog iets wil maken kom maar op xD Ik ben nu heel gelukkig in de 4e en zelf een beetje bedroefd dat het jaar voorbij is, ik heb nu veel vrienden (vooral jongens xD die accepteren mij beter vind ik ook aardiger) en ik kijk uit naar volgend jaar.

Bedankt voor iedereen die het heeft gelezen , heel knap.

Whut?! Wat doen we eraan? Gaan toch zoveel opties door mijn hoofd heen

Ik had vroeger een leraar die ook veel over de oorlog praatte, maar dan hoe hij de Duitsers versloeg door gordijnen met bloemetjes voor zijn raam te hangen D:

Jeetje ik lees wel erge verhalen hier. Wat kunnen sommige mensen toch gemeen zijn.
Ik ben niet heel veel gepest. Werd af en toe door een stel jongens op de basisschool slome genoemd, of gepest door het krengetje van de klas, maar we zaten op een kleine school waar iedereen elkaar kende en niet heel veel gepest werd. Ik had ook het geluk de hele school door een goede vriendin te hebben en dezelfde vriendin de hele middelbare school ^^
We waren daar wel de nerds maar dat hield meer in dat we gewoon helemaal niet met de populaire mensen omgingen en ze maar een beetje uitlachten als ze dom deden en ons minachtten.

Je zou hem volgens mij zelfs kunnen aangeven bij de politie,, maar aangezien daar iedereen toch verknipt was kon hij zeggen dat wij liegde en de leraren zouden hem steunen. Ik heb gehoord dat hij 2 jaar geleden eindelijk op de vingers was getikt door het schoolbestuur: omdat hij slecht praatte over een ex leraar die was gestorven (hij zou kinderen vroeger een tikje geven als ze niet luisterden) xD respect voor de doden maar lekker nutteloos..

Ok, hier is mijn verhaal

Ik ben al sinds de kleuterklassen en eerder gepest
op de basisschool al heel erg, maar het is allemaal echt begonnen in de eerste.

In het begin van het jaar was ik bang dat ik geen vrienden zou krijgen enzo, ik leerde een meisje kennen, ik dacht dat ze mijn vriendin was, ik leerde zo ook andere meisjes kennen. Ik werd toch wel al gepest door het populaire groepje in de klas. Halverwege het jaar besloot ik om alternatief te worden. dat viel niet echt goed bij mijn klas, en ik moest ok nog naast een meisje zitten dat ik ongelooflijk haatte. op het begeven moment zei een ander meisje, jij hebt altijd de zelfde kleren aan he? en het stomme meisje wat naast mij zei: dan zul je wel stinken. Ik was echt superverdrietig en kon wel huilen enzo. Ik haalde dat jaar ook slechte punten, ik was ook erg depressief. mijn 'vrienden' deden er niks aan. volgens mij mochten zij me ook niet. een paar weken daarna was er wat in de klas aan de hand, want de team coördinator was de klas binnengelopen, ik had niks gehoord want ik was druk bezig met tekenen. toen de school was afgelopen namen twee meisjes me apart in de kantine.

'Maartje we moeten je wat vertellen.' 'Wat dan' vroeg ik
'Nou je moet echt niet gaan lachen of boos of verdrietig worden ofzo, we hebben een anti-maartje hyve aangemaakt, en het spijt ons heel erg.' zeiden ze uber onverschillig, en het interersseerde ze niet hoe ik reageerde.'Het spijt ons echt heel erg.' toen stonden ze op en liepen ze weg, mij met tranen achterlatend. ik keihard naar de wc's in school gerend, daar zitten te huilen, toen het weer ging stapte ik op de fiets en fietse snel weg van school, ik kon op de fiets ook al niet mijn tranen inhouden, toen ik thuis kwam was er niemand, pap was werken en mijn moeder was boodschapppen doen, mijn zus was matten leggen voor de judo, het was dan ook woensdag, zodra mijn zus binnenkwam moest ik weer keihard huilen en vloog haar om de hals. 'jezus maartje wat heb jij?' vroeg ze, ik kon bijna niet vertellen wat er aan de hand was, ik kon bijna geen woord meer uitbrengen, ik schaamde me dood voor die meisjes, toen ik het eindelijk kon uitbrengen was mijn zus superkwaad geworden op diegene. Het ergste was dat er mensen ook nog lid van waren ook. Mijn moeder die moeders gebeld, school hard ingegrepen, maar ik zit er nu nog steeds mee.

Mijn tweede aanvaring, ook in de eerste.

Het was zaterdag en ik was op de manege want ik moest paardrijden.

de laatste vijf minuten kwam een moeder met haar klotekind aanzetten, in de stal naast mij vroeg een meisje aan mij hoe lang het nog duurde voordat we de bak in mochten. 'Nog vijf minuten.' zei ik tegen haar. de moeder van het klotekind was in de stal tegenover mij aan het kloten met het paard, toen kwam ze naar mij toe. 'Durf je wel tegen die kleine van mij? hoe kun je dat nou zeggen!' ze was helemaal tegen mij uit aan het flippen, en ik had geen idee waar ze het over had. 'Je bent altijd zo zo zo, bazig! je speelt tegen alles en iedereen altijd de baas!' ik wist niet wat er was, ik moest weer huilen, ik ben die dag lang op de manege geweest, het meisje naast mij vroeg waarom ze zo was uitgeflipt 'Ik weet het niet, ik heb geen flauw idee.' toen ik in de auto zat terug naar huis kon ik mijn tranen niet langer in houden en moest ik weer keihard huilen, en het was een paar weken na het cyberpest gedoe. 'Wat is er maartje?' vroeg mijn moeder, ik vertellen. toen we thuis waren belde mijn moeder dat mens op waarom ze zo tegen mij uit was gefilpt. schijnbaar ging dat mens nu ook tegen mijn moeder te keer. 'U heeft mij niet vertelt wat de reden is.' 'Laten we rustig blijven.' Dat mens had geantwoord: 'Ja komen we net de stal binnen horen we, nog vijf minuten anne kees.' Dat was dus absoluut niet waar. 'Ik blijf niet rustig!' 'Dan is het goed.' Mijn moeder hing op en vertelde wat er was gebeurt, ik heb hierna nog lang in mijn bed in mezelf zitten te praten dat ik niks gedaan had enzo, want ik had een schuldgevoel. mijn moeder had ook nog de instructrice gebeld of ik altijd bazig was en zij zei dat ze geen flauw idee was waar dat mens het over had, omdat ik altijd super onderdanig was enzo en alleen hielp als het vroegen en dat ik altijd superbeleefd was enzo.

nou ja anyway, lang verhaal blablabbla, saai en boring.

oh ja
als je het helemaal hebt gelezen, bedankt en ik vind het knap.