Helaas wel

@Haibane-Akari: klinkt als een scenario wat ik op de basisschool ook had. Meh, maakt de mens hard.

Wat het treiteren betreft, gewoon terugbijten of je er niets van aantrekken, totdat er hard je aandacht van je wordt gevraagd. Ga serieus in op zijn/haar opmerkingen.
Bijv.: als het gaat om je uiterlijk, heel gay om advies vragen. Dat jaagt ze op een gegeven moment wel weg. Soms is de 'Shin-chan-methode' best effectief...

Op de basisschool voornamelijk door de hogere jaars. Dus toen ik in groep 1 zat (en dus nog zo'n klein frummeltje was die zich niet kon verdedigen) gingen knulletjes van 11 en 12 mij pesten door mijn knikkers af te pakken en me uit te schelden. Voor de sake of instant penisvergrotingen ofzoiets

Op de middelbare school...ach ja...ik was de enige Nederlander op een Turks/Marokkaanse school. Ik was al snel een racist en mijn moeder zat bij de fricken SS or whatever. Ze wisten alles wat ik zei perfect te verdraaien om een slachtofferrol aan te nemen als de 'gedisicrimineerde'. Terwijl discrimineren wel het laatste is wat ik doe.

Reden?
Ach ja, ik was nou eenmaal niet een meisje met lang haar, hippe kleren en een meisjesachtig uiterlijk. Ik had kort haar en een scheve mond vol tanden.

Het is meestal meer een uiterlijk-ding geweest en het geen geld hebben voor hippe schoenen/spullen die toentertijd in waren (mijn ma zat in de bijstand)

@nwoppertje
Dat is absoluut niet leuk voor je, maar haat geen Turken/Marokkanen daardoor! Ik ben zelf Turks en ook altijd gepest door Marokkanen,Turken,Nederlanders noem maar op, maar ik ben geen rasict!

Ik ben ook voornamelijk gepest door mijn uiterlijk >__< want mijn moeder is alleenstaand en ook in de bijstand dus veel geld hadden we niet (ook was ik zeeeer onzeker door thuissituaties (ruziende ouders,daarna scheiding) en had ik overgewicht... de perfecte doelwit om te breken)

..ik weet nog dat mijn moeder rode schoenen had gekocht voor mij. Ik was er heel blij mee, het maakte mij niet uit dat het goedkoop was ofzo, ik was er blij mee. Maar op school waren 2 Marokaanse meisjes en 2 Nederlandse meisjes die mijn schoenen maar niets vonden.. "Rode schoenen zijn echt uit hoor, wtf ben jij lelijk en een nerd' en 'jij bent zo arm dat jij zulke kutschoenen koop' en 'lelijk wijf, lelijke schoenen' en 'jij bent toch maar een dikke zeekoe (hun lievelingswoord voor mij) dus mooie schoenen zouden toch niet bij jou passen' etc etc etc.

Ze spuugden op mijn schoenen en gingen tegen mijn voeten aantrappen >__< en de hele pauze lang gingen ze mij stalken en dingen naar me roepen.

Ik heb die schoenen nooit meer aangedaan ;_;

@ Setsuchan: Ik heb helemaal geen hekel aan Turken/Marokkanen, door een paar rotte appels kan je niet een hele nationaliteit over een kam scheren ^^

En die pestkoppen die jij beschrijft komen zichzelf echt nog wel eens tegen later. Die vinden het nodig om anderen om hun kleding af te zeiken om zich goed over zichzelf te voelen, want die zijn nog het meest onzeker van allemaal! En ook het type dat als ze alleen zijn dat ze geen ruk tegen je durven te zeggen.

Ah pesten, brings back memories.
Ik heb de hele middelbare school periode een soort Joyce-radar gehad. Ik wist precies waar ze was en zorgde altijd dat ik niet in haar buurt kwam. Niet omdat ze zozeer me achterna zou komen of me iets na zou roepen, maar ik nam liever het zekere voor het onzekere na enkele incidenten in de eerste klas.
En naast haar waren er nog wat meisjes, waarvan ik er bij één in de 4e kwam te zitten, en waar ik waarempel goed mee overweg kon, met name omdat ze bevriend werd met mijn broer.
Maar ze heeft toen nog gezegd tegen me: Ah, volgens mij ben ik n kreng geweest vroeger. Trainingspakken aan en een half kale kop (ja t was de Gabber-tijd), terwijl ik thuis gewoon met me Barbies wilde spelen.
en ze heeft haar verontschuldigingen aangeboden.
Was wel een verassing.


Maar ja, t laat zn sporen na. Op de volgende opleiding dacht iedereen dus dat ik een bitch was, omdat ik niets zei en heel erg afstandig was, terwijl ik juist heel blij ben en zo XD Ja, het was de kat uit de spreekwoordelijke boom kijken hee.


En op stage op de basisschool heb ik gemerkt dat de pestkoppen vaak ook niet begrepen worden. één van die jochies was al bij voorbaat door de leraren en leerlingen bestempeld als een rotjong.
Toen ik er achter kwam waar hij echt warm voor liep (tekenen) en dat hij eigenlijk gewoon teveel energie en creativiteit had, was hij als was in mijn handen.
Helemaal geen last meer van hem gehad, zijn pestgedrag was makkelijk aan te spreken en het was echt een verschrikkelijk leuk jochie.
(ik heb hem ook geinfecteerd met het manga-virus hee, moet wel me werk goed doen!)

en toen ik laatst moest oppassen, moest ik een van die kinderen van school halen.
De ouders stonden erbij toen een ander jongetje mijn oppaskind mee trok en hem begon te slaan. Ik was t speelplein net aan t oversteken om hem te halen en zag t ook.
Ik was echt verbaasd dat die ouders er nota bene een meter van af staan en NIETS doen. Dus ik heb dat jochie in zijn nek gevat, en hem de andere kant op gestuurd. "Naar huis jij, laat hem met rust."
en weer wilde dat jochie mijn oppaskindje in elkaar slaan.
Dus weer, klauw in zijn nek.
Jezus, ik was laaiend.

dear, ja,... ik heb de eerste twee jaar van mijn middelbare school periode in donkere kleding gelopen omdat ik NIET wilde opvallen bij niemand niet.
Ik was onzeker over alles.
En het besef dat ik er best mag zijn kwam later pas, toen mensen mijn eigen kwaliteiten openlijk naar mij uitten en ik eigenlijk wel kon janken zo blij ik was. Lolz

Maar tot de dag van vandaag voel ik me stiekem altijd een buitenstaander bij alles en iedereen. Mew.

Ik ben zelf ook altijd op de basisschool gepest. Ik was vrij stil en verlegen, wat blijkbaar reden genoeg was om me te pesten. Hierdoor was ik heel erg onzeker over mezelf geworden, wat er ook voor zorgde dat ik op de middelbare school werd getreiterd. Dat kwam ook deels omdat ik van gamen en tekenen hield, en altijd goede cijfers haalde in de klas. Ook had ik acne. Ik was een buitenbeentje op een school met allemaal hetzelfde soort mensen, dus toen was ik de zogezegde 'nerd'. Leuk was het niet.

Het pesten is wel steeds minder geworden, waarschijnlijk omdat ik me er steeds minder wat van aantrek. Ik neem pestkoppen ook niet meer serieus. Wanneer je iemand met een kutopmerking recht in z'n gezicht uitlacht, is het snel over.

Mijn onzekerheid zit er nog steeds, maar daar probeer ik me overheen te zetten. Ik heb wel degelijk goede kanten, en mensen nemen me maar zoals ik ben.

Wel opvallend: al mijn klasgenoten hadden het boek 'Spijt' gelezen, vonden die pestkoppen in dat boek dom enzo. Ik vraag me af of ze uberhaupt wel doorhebben wat ze doen. Of misschien willen ze niet zien wat voor schade ze eigenlijk aanrichten, zolangs ze hun eigen onzekerheid en jaloezie maar kunnen verbergen. Want dat is het meestal bij pestkoppen.

Persoonlijk had ik het geluk dat ik het juist erg naar m'n zin had op de middelbare school.
Het enige probleem was juist dat ik in een kliekje zat die juist anderen pesten. Soms probeerde ik er wel eens tussen te komen..En dat hielp soms ook wel, maar uiteindelijk ben ik erachter gekomen dat mensen die pesten gewoon zielige mensen zijn, en vaak geen doel hebben in het leven.
Het helpt ook wel om wat spontaan te zijn..en niet bekend te staan als "De Outsider" van de klas. Anders is de kans echt groter, dat de pestkoppen jou uittiezen als het volgende slachtoffer

Meh volgens mij bijna nooit gepest op de basischool. Op de 1 of 2 vechtpartijen na dan maar daarna was alles weer koek en ei. Sommige lui in me basisschool klas wouden me leren vechten zodat ik volgens hun beter tegen pestkoppen kon weren.Er was wel 1 jongen die nogal naar af en toe tegen me was. Maar op een gegeven moment vroeg hij me of hij met me kon praten, dat hebben we gedaan en hij bood zijn excuses aan en legde zijn thuissituatie uit (gescheiden ouders e.d.) en ik zei dat ik hem wel begreep en het hem vergaf. Dat gaf me wel een goed gevoel en opluchting. Maar als ik nu problemen heb met andere probeer ik altijd zo normaal en beleefd mogelijk te blijven en ze maar over me heen laten lopen. Nederigheid is het beste wapen in deze tijd. Een grote bek hebben of er op los gaan levert alleen maar een mes tussen je ribben. Op het middelbaar heb ik geen enkel probleem met iemand. Alhoewel er duidelijk mensen zijn op mijn school die wel gepest worden. Zo is er bijvoorbeeld een groepje anime/manga yaoi fans die meestal raar aangekeken worden. Mwoah ik vind ze best wel grappig. Zie dan ook meestal random manga tekeningen op de prikborden en 'I luv Yaoi ^^' gekalkt op de tafels. Ach ja ik laat ze maar gewoon hun gangetje gaan en bemoei me nergens mee.

Erg grove veronderstelling, aangezien pesten vooral plaats vind op de basisschool en op het middelbaar.
Denk niet dat veel kinderen op die leeftijd een doel in hun leven hebben hoor.

Ik werd, zo lang ik het me kan herinneren, altijd al 'gepest' op school, van het kleuterklas tot en met het 5de leerjaar vanwege mijn Chinese afkomst, dingen zoals 'gele spleetoog' of 'ching chang chong' zijn dan ook de 'nicknames' die ik te verduren kreeg, meestal door oudere jongens van mijn school. Geez, ik had daar een 'minderwaardigheidscomplex' aan overgehouden, zelfs nu ben ik nogal stil, associaal en teruggetrokken op school.

In het 6de leerjaar (laatste jaar voor ik naar het middelbaar ga) zit ik op een nieuwe school (wat een nachtmerrie!) aangezien we moesten verhuizen. Daar was ik het slachtoffer van giechelende, roddelende trutten... échte 'mean girls'-types! Dat was ook zo in het 1ste en 2de middelbaar, maar het zijn dan wel telkens andere 'mean girls'.

Meestal negeer ik het gewoon of slinger ik één of andere sarcastische opmerking terug... Maar er waren een paar keren die het er toch echt over gingen...
In het 6de leerjaar: Eén of andere gast had met een bal mijn fles water op de grond gegooid (per ongeluk), ik vroeg hem beleefd zijn excuses aan te bieden. Dat deed hij niet, in plaats daarvan zat hij kwetsende opmerkingen te maken over mij en mij vol te schelden, ik was kwaad, natuurlijk en dus zei ik iets terug (onnozel dom kind of zoiets), daarna ging hij toch wel over... Hij begon harder te schreeuwen en zei zoiets van: 'Je bent verkracht door je vader! En je moeder...*blablabla*' (WTF?). Ik vloog recht op hem af! We begonnen te vechten (bye bye lief-braaf-stil-meisje-imago) en de leerkrachten haalden ons uit elkaar. Ik kreeg wel geen straf omdat ik alles uitgelegd had wat er was gebeurd.

In het 2de jaar in het middelbaar: tijdens de turnles, één of ander b*tch zat pijnlijke opmerkingen te maken over mijn uiterlijk, kleren en weet ik veel nog wat allemaal, daarna kreeg ik per ongeluk een basketbal tegen mijn hoofd gegooid en zij en nog een paar anderen zaten te giechelen en mij uit te lachen. Ik had een slechte dag achter de rug, was woedend, verloor mijn temperament én... had toevallig een basketbal in mijn hand... zonder erbij na te denken gooide ik die basketbal naar haar achterlijke kop, het voelde erg goed! Maar toen kwam de turnleerkracht erbij... Nu, óf ik kon goed acteren óf ik voelde me zo gekwetst dat ik tranen in mijn oog had en ze niet konden stoppen, ik legde alles uit aan de leerkracht en zij begreep dat ik het slachtoffer was.

Een keer goed van je af bijten kan ook behoorlijk veel helpen idd. Is ook mijn eigen ervaring btw. Geweld hoord geen oplossing te zijn maar ik heb toch wel eens gehad dat ik meer 'respect' kreeg van anderen omdat ik met zo'n pestkop had lopen stoeien.

oh oh het pesten-topic.
Ik ben ook vaak genoeg gepest op de basisschool; omdat ik een beetje excentrieke ouders had en ik het leuk vond me als een pop te verkleden naar school (had altijd schattige jurkjes enzo = niet cool). En ik was behoorlijk 'leergierig' etc = niet cool.
En tja middelbare school niet echt gepest, maar was wel 'the loner' en had geen zin/geld om mee te doen met al die pseudo-hippe bitchmeisjes.
En verder waren mijn interesses anders dan die van al die breezahkakkers op school. Deed ook niet mee aan trends etc. en had geen rijke ouders.
Ik heb er niet echt trauma's aan over (als iemand die hier wel heeft; echt waar: ze zijn het niet waard!), maar mijn 'loner'-heid gedurende mijn schooltijd is wel een beetje blijven hangen tot heden (helaas) en het heeft wel wat met mijn zelfvertrouwen gedaan..Eenzaamheid tijdens je middelbareschool-tijd kan best kut zijn en ik heb er niet echt vrolijke herinneringen aan (wat ik wel jammer vind, 'het had zoveel leuker kunnen zijn', maarja verleeeeden tijd!!).
Maar ach, mensen worden gepest omdat ze net iets anders zijn dan de rest, vaak uit jaloezie. Meelopertjes zijn te triest voor woorden. Gewoon je eigen ding doen en als mensen er problemen mee hebben JAMMER. Je moet je echt niet gek laten maken door een paar kortzichtige puistige losers. Er is meer buiten de hekken van het schoolplein.

Ocharme Usagi-same .

*Hugs*.

@Dydo, yups van je afbijten kan veel helpen, spijtig genoeg liep dat bij mij meer slecht af dan goed =p.